Η ΑΕΚ του Μανόλο τα θέλει (και μπορεί) ΟΛΑ...

Μοναδική προσφορά-έκπληξη σε περιμένει, ποντάροντας στο Μπέτις – Χετάφε. *Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις (21+).

Μια ακόμη αναμέτρηση της ΑΕΚ με αντίπαλο την Μίλαν στην Αθήνα... Μια ακόμη φορά που οι «κιτρινόμαυροι» καταφέρνουν να περιορίσουν την αντίπαλό τους και μάλιστα τούτη τη φορά από ρόλο πρωταγωνίστριας που συνηθίζει να έχει, την υποχρέωσαν σε εκείνον (σ.σ.: ρόλο) του κομπάρσου... Θυμίζω για όσους αδυνατούν να κατανοήσουν το μέγεθος της επιτυχίας της Ένωσης στις δυο αναμετρήσεις με αντίπαλο την Μίλαν ότι πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη και πιο επιτυχημένη (και σε αγωνιστικές επιτυχίες) ομάδα του πλανήτη μετά την Ρεάλ Μαδρίτης έχοντας κατακτήσει 7 φορές την κούπα με τα μεγάλα αυτιά, 2 κύπελλα κυπελλούχων και 4 διηπειρωτικά...

Κι όμως απέναντι στους «ροσονέρι» η ΑΕΚ σε 180 λεπτά κατάφερε να αποδείξει όχι απλά ότι επέστρεψε (και) στην Ευρώπη, αλλά ότι είναι εδώ για να συνεχίσει τις στιγμές δόξας και επιτυχίας που έχει γράψει στις διοργανώσεις εκτός συνόρων, έχοντας διαφημίσει παντοιοτρόπως την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς βίωσε πολύ δύσκολα χρόνια από το 2011 κι έπειτα επί της ουσίας με αποτέλεσμα να το πληρώσει ακριβά και το ελληνικό ποδόσφαιρο εκτός συνόρων με τις τραγικές βαθμολογικές συγκομιδές όλων των περασμένων ετών. Όμως η μεγάλη Κυρία του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι «και πάλι στην elite της Ευρώπης», όπως ανέφερε και το σχετικό αφιέρωμα της UEFA με αφορμή το ματς με την Μίλαν.

Να θυμίσω ότι και τις προηγούμενες δυο φορές που υποδέχθηκε η ΑΕΚ την Μίλαν, 0-0 στο Νίκος Γκούμας, κι 1-0 στο ΟΑΚΑ (η ΑΕΚ δεν δέχτηκε ούτε σε εκείνα τα ματς γκολ)... Μάλιστα πρόκειται για τις σεζόν που και τις δυο το ιταλικό club κατάφερε στο τέλος να συμμετάσχει στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και τη δεύτερη να το κατακτήσει στην Αθήνα και το Μαρούσι. Επίσης σ' εκείνη την αναμέτρηση της Νέας Φιλαδέλφειας η Ένωση (για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι) έπρεπε να είχε κερδίσει αλλά ακυρώθηκε χωρίς λόγο και αιτία το γκολ που σημείωσε τότε ο Δημήτρης Σαραβάκος...

Ας έρθουμε όμως και πάλι στο σήμερα. Πιο σωστά στο χθες! Η ΑΕΚ απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι διαθέτει έναν εξαιρετικό προπονητή και ένα ρόστερ με βάθος και αρκετή ποιότητα. Κατάφερε να ακυρώσει για άλλη μια φορά το παιχνίδι της Μίλαν και αυτή τη φορά (σε σχέση με την αναμέτρηση στο Μιλάνο και το «Σαν Σίρο») να το πάει και παραπέρα. Κοινώς να αναλάβει πρωτοβουλία, να κρατήσει μπάλα (δεν είναι τυχαίο ότι στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα η κατοχή της μπάλας ήταν μοιρασμένη και στο 47-53%) και να απειλήσει την αντίπαλό της. Κι αυτό διότι η ομάδα ήταν απόλυτα σωστά στημένη στον αγωνιστικό χώρο από τον Χιμένεθ και ήταν πασιφανές σε όλους ότι ήξερε τι ήθελε να πετύχει, και το κυριότερο, πώς να το καταφέρει... Αγωνιστικό πλάνο με αρχή, μέση και τέλος, μα κυρίως με απόλυτη συνέπεια και εκτέλεση σχεδίου!

Το 3-4-1-2 ήταν δεδομένο. Το σημειώναμε και το εξηγούσαμε όλες τις προηγούμενες μέρες. Οι «κιτρινόμαυροι» είχαν απίθανη τακτική προσήλωση και εξαιρετική συγκέντρωση σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Αυτά είναι τα βασικά συστατικά για να παίρνεις τέτοια αποτελέσματα, δυο φορές, από την Μίλαν εντός κι εκτός έδρας. Είχε διαβασμένο τεχνικό και συνεργάτες κι έτσι οι ποδοσφαιριστές είχαν λίγο πιο εύκολο σχετικά έργο. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις ότι ο τύπος που 'χεις στον πάγκο σου θα σε προετοιμάσει τακτικά και αγωνιστικά προκειμένου να ανταπεξέλθεις απέναντι στα δύσκολα. Διότι μετά βγάζεις το 101% και... λυσσάς σαν ποδοσφαιριστής για να ανταποκριθείς και να βγει το σχέδιο στο χορτάρι. Όπως και έγινε...

Δεν είναι όμως μόνο το στήσιμο της ΑΕΚ. Είναι και το κοουτσάρισμα από τον πάγκο. Ο Μανόλο Χιμένεθ ήταν εξαιρετικός και σε αυτό το κομμάτι. Στο δεύτερο 45λεπτο και για ένα δεκάλεπτο, από το 55' έως το 65' η Ένωση μοιάζει να μη μπορεί να ακολουθήσει ένα αρκετά καλό διάστημα της Μίλαν στα τρεξίματα και την κυκλοφορία της μπάλας. Πρόκειται για το χρονικό διάστημα στο οποίο οι φιλοξενούμενοι είχαν και τη μοναδική και πολύ μεγάλη φάση με το δοκάρι του Μοντολίβο (στο 57'), ενώ είχαν και δυο στιγμές με Ρομιανιόλι και Τσαλχάνογλου αλλά εύκολα αντιμετωπίσιμες. Σ' αυτό το σημείο του αγώνα η ομάδα επί της ουσίας... φωνάζει προν τον τύπο στην άκρη του πάγκου της «βοήθεια, κάτι πρέπει να αλλάξει» και το σημαντικό είναι πως δεν πρόκειται για: φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ο Ισπανός κόουτς το βλέπει, το αντιλαμβάνεται και το διορθώνει έξυπνα, άμεσα και αποτελεσματικά με μια κίνηση.

Ποια ήταν αυτή; Μα φυσικά η αντικατάσταση του Μπακασέτα με τον Γαλανόπουλο στο 66' που έδωσε στην ΑΕΚ και πάλι τη δυνατότητα να ελέγξει τον άξονα της μεσαίας γραμμής, μα το κυριότερο, να συνεχίσει η ομάδα την επιθετική άμυνα στο πρώτο τρίτο (και λίγα μέτρα κάτω από το χώρο τη μεσαίας γραμμής). Ο «Γαλανό» ήταν εκπληκτικός σε αυτό το κομμάτι με τις δυνάμεις του και τη φρεσκάδα του με το που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο. Προσοχή την ίδια και ακόμη καλύτερη δουλειά έκανε ο Μπακασέτας στο διάστημα που αγωνίστηκε. Μάλιστα ο διεθνής Έλληνας μεσοεπιθετικός με τα κρατήματά του, το one touch game και την ικανότητά του να παίζει πολύ με το σώμα του έδωσε πολλά περισσότερα απ' ότι θα περίμενε κανείς...

Είναι πασιφανές ότι η ΑΕΚ έχει τεράστιο κέρδος τον τύπο στον πάγκο της. Η ΑΕΚ του Μανόλο τα θέλει όλα και το σημαντικότερο είναι πως αποδεικνύεται ότι το μπορεί κιόλας... Γεγονός το οποίο τώρα που φτάσαμε στην πιο σημαντική περίοδο μας είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ. Διότι πολύ απλά έχει περάσει και το μισό των αγωνιστικών υποχρεώσεων στην Ευρώπη και η Ένωση υπολείπεται μιας νίκης (μπορεί να μη τη χρειαστεί ούτε αυτή όπως τα 'χει καταφέρει) με αντίπαλο την Ριέκα για να κλειδώσει την πρόκριση και ανταποκρίθηκε άριστα και εντός συνόρων αν εξαιρέσουμε τον αγώνα με αντίπαλο τον Αστέρα Τρίπολης στο οποίο υπήρχαν και 9 σημαντικές απουσίες!

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι ακόμη και η... καραμέλα των αντιπάλων για το γεγονός ότι η ΑΕΚ δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε 3 διοργανώσεις έλιωσε και πλέον δεν πείθει κανέναν όσο και αν προσπαθούν συστηματικά να το κάνουν αυτοί που η σχέση τους με το ποδόσφαιρο και το ρεπορτάζ (άλλων ομάδων) είναι αντίστοιχη της δικής μου με την ιππασία. Δεν γίνεται να ποντάρεις στο ενδεχόμενο αποτυχίας των αντιπάλων λόγω παρουσίας τους (και) στην Ευρώπη επειδή απλά και μόνο η δική σου ομάδα δεν ανταποκρίνεται και αγωνιστικά προβληματίζει... Πλέον έμειναν μόλις δυο ματς για τις εκτός συνόρων υποχρεώσεις της ΑΕΚ και η μία (και πιο σημαντική, αυτή με τη Ριέκα) έρχεται έπειτα από διακοπή που αν φέρει τη νίκη -ανάλογα και με το αποτέλεσμα στο Μιλάνο μεταξύ Μίλαν και Αούστρια- θα σημαίνει και πρόκριση, άρα και ταξίδι τουρισμού στην Βιέννη τον Δεκέμβριο...

Καθόλου άσχημα για την ΑΕΚ που σημειώναμε από το καλοκαίρι και το κομμάτι της προετοιμασίας πως θα μπορέσει να ανταποκριθεί...

Υγ: Έχω κρατήσει πολλά από τα κείμενα συναδέλφων για την ΑΕΚ (εκείνων εκτός του «κιτρινόμαυρου» ρεπορτάζ) και για το γεγονός ότι έως τον Νοέμβριο θα 'χει χάσει πολλά και δεν θα αντέξει. Είναι κρίμα να μην καταλαβαίνεις αυτό που βλέπεις αλλά συμβαίνει... Θα σταθώ όμως και στα αντίστοιχα δικά σας σχόλια, των οπαδών άλλων ομάδων, για την Ένωση και τους στόχους της. Στα σχόλια που κάνατε και είναι κρατημένα και ανέφεραν: «με το τέλος του Οκτωβρίου η ΑΕΚ θα είναι εκτός τίτλου και πιθανότατα εκτός Ευρώπης»! Εντάξει αντιλαμβάνομαι πως αποτελούσε πόθο του οπαδού κάθε ομάδας και το δικαιολογώ. Αλλά ρε παιδιά ήταν πασιφανές πως η Ένωση στα δύσκολά της και έχοντας εκτός για καιρό παίκτες όπως οι Τσιγκρίνσκι, Κονέ, Γιακουμάκης, Τσόσιτς, Σιμόες και Λόπες κατάφερε να βρει τον τρόπο να μη μείνει εκτός στόχων, άρα πως θα το πάει μέχρι το τέλος. Αυτό ισχύει και για την απουσία του Μάνταλου. Τη μεγαλύτερη και πιο σημαντική απ' όλες. Θα καταφέρει η ΑΕΚ να την... καμουφλάρει και να μη της στοιχίσει όσο ελπίζουν, περιμένουν και εύχονται οι αντίπαλοί της (προσοχή δεν ευχήθηκαν τον τραυματισμό του αρχηγού της Ένωσης, αλλά λογικά ελπίζουν να φέρουν μεγάλο κόστος αγωνιστικό). Κύριοι έχουμε Νοέμβριο και η ΑΕΚ είναι μέσα σε όλα και ανάλογα τα αποτελέσματα με ΠΑΟΚ, Ριέκα και Παναθηναϊκό, μπορεί να βγεί και ως το μεγάλο φαβορί για όλα! Η διαφορά ποια είναι; Πώς ακόμη και να μην έρθουν νίκες στα παραπάνω ματς, η Ένωση δεν θα είναι εκτός στόχων ούτε και μετά τον Νοέμβριο. Οπότε αν αρχίσει πάλι τέτοια διαδικασία κουβέντας και σχολίων πιάστε Δεκέμβριο κι έπειτα για να 'χετε περισσότερο χρόνο αξιοποιήσιμο για τέτοιου είδους συζητήσεις. Επίσης μην αναφέρετε ξανά το θέμα των πολλών αγωνιστικών υποχρεώσεων, πέρασε αυτό, τώρα μένουν δυο ματς για την Ευρώπη και με διακοπή...

Υγ2: Η αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ έχει τον χαρακτήρα του τελικού για την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Για την ΑΕΚ είναι μια ακόμη αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ που οφείλει όπως κάθε χρόνο να κερδίσει. Ακόμη και τη σεζόν που η Ένωση ήταν τραγική στο πρωτάθλημα και ήρθε το μοιραίο, ο αντίπαλός της δεν μπόρεσε παρά να πάρει έναν βαθμό (ας είναι καλά το δοκάρι του Πετρόπουλου και τότε). Θα είναι το πιο δύσκολο ματς που 'χει δώσει η Ένωση έως σήμερα στις εντός συνόρων υποχρεώσεις της. Κι αυτό διότι δεν θα έχει τον αρχηγό της. Συμφωνώ με τον Κατσουράνη πως όταν παίζεις με Μίλαν και μετά γρήγορα ντέρμπι είναι ότι καλύτερο για τους ποδοσφαιριστές και δεν υπάρχουν τα «κούραση» και τα σχετικά. Μόνο μια κακή εικόνα και ένα βαρύ σκορ στην Ευρώπη μπορούν να επηρεάσουν και αυτό ψυχολογικά. Ο μεγάλος αντίπαλος για την ΑΕΚ είναι το κομμάτι της διαχείρισης του αποτελέσματος με την Μίλαν. Αν οι παίκτες... άδειασαν μετά την υπερπροσπάθεια σε ψυχολογικό επίπεδο και πάνε χαλαροί με τον ΠΑΟΚ θα έχουμε πρόβλημα... Αν αντίθετα δούμε την Ένωση που είδαμε στα ματς με Πανιώνιο και Μίλαν (διότι το 3-5-2 το θεωρώ δεδομένο) τότε και το μηδέν θα διατηρήσει ξανά στην εστία της για τέταρτο διαδοχικό ματς και θαρρώ τη νίκη θα την πάρει. Για να δούμε... Θα είναι ωραίο ματς.

Υγ3: Η παρουσία του κόσμου συγκλονιστική. Κάποιοι περίμεναν πάνω από 50.000 στο ΟΑΚΑ αλλά ξεχνούν το κομμάτι της οικονομικής κρίσης και το γεγονός πως δύσκολα μπορούν να χωρέσουν σε μια... τσέπη δυο ματς σε μια εβδομάδα και μπάσκετ! Δεν είναι οι εποχές ίδιες και η παρουσία 50.000 Ενωσιτών χθες ήταν εκπληκτική. Η ατμόσφαιρα και η στήριξη του κόσμου ήταν συγκλονιστική σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Γι' αυτό και καταλαβαίνω τον Μανόλο όταν λέει «θέλουμε πολύ τον κόσμο μας την Κυριακή να είναι αντίστοιχη η προσέλευσή του. Μας βοηθάει τόσο πολύ και μας στοίχισε περισσότερο η απουσία του λόγω τιμωρίας στο ματς με τον Ατρόμητο». Αλήθεια είναι...

Υγ4: Θυμίζω ότι την Κυριακή πριν το ποδοσφαιρικό ματς έχουμε μπάσκετ... Στις 16:00 ημιτελικός Κυπέλλου με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Πρέπει να υπάρξει μαζική παρουσία και στήριξη. Επαναλαμβάνω η διοίκηση προφανώς έχει στόχο να φτιάξει προπονητή, τέτοιος δεν είναι ακόμη σύμφωνα με όσα βλέπουμε ο Μανωλόπουλος, οπότε χρειάζεται υπομονή. Υπομονή και στήριξη...

Υγ5: Μια ακόμη προσφυγή. Αυτή τη φορά σε βάρος της οικοδομικής άδειας. Μα καλά ειλικρινά τι νομικούς εκπροσώπους έχουν αυτοί οι τύποι, αυτοί οι 56 που έκαναν την προσφυγή (καλό θα είναι να μάθουμε και από που προήλθαν τα χρήματα για την προσφυγή για να το διασκεδάσουμε λίγο). Έκαναν προσφυγή στο ΣτΕ για την οικοδομική άδεια που εκδόθηκε βάσει του νόμο που έκρινε συνταγματικό το ΣτΕ. Δηλαδή ειλικρινά τώρα πόσο γελοίο είναι όλο το σκηνικό; Τι να πει κανείς... Ελλάδα είναι όλα γίνονται, τα έργα πάντως συνεχίζονται σε φουλ ένταση σε καθημερινή βάση!