Την Δευτέρα στο Βύρωνα διοργανώθηκε μια πρωτοβουλία από αυτές που θα έπρεπε να είναι παντού άρρηκτα συνδεδεμένες με το ποδόσφαιρο και την οπαδική κουλτούρα.

Ο 7χρονος Παναγιωτάκης παλεύει τα τελευταία 3 χρόνια με μια επιθετική μορφή καρκίνου (νευροβλάστωμα) και χρειάζονται 335.000 ευρώ για να ταξιδέψει στην Αμερική, προκειμένου με το πειραματικό πρωτόκολλο 05-075 που εφαρμόζεται στο Memorial Sloan Kettering cancer center της Νέας Υόρκης, σε παιδιά με νευροβλάστωμα, να αποκτήσει ελπίδα για ζωή.

Πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας ήταν οι οργανωμένοι οπαδοί της Δόξας Βύρωνα, Blue Army, οι οποίοι κατάφεραν σε συνεργασία με τη δημοτική αρχή και την υποστήριξη των Αθηναϊκού και του Α.Ο Βύρωνα, να διοργανώσουν μια εκδήλωση παράδειγμα προς μίμηση. Πέραν του εξαιρετικού κλίματος στο γήπεδο, με πολλά παιδιά να δίνουν το «παρών», οι προσκλήσεις που διατέθηκαν ήταν πολύ περισσότερες, προσφέροντας μια σημαντική βοήθεια στην οικογένεια του μικρού Παναγιώτη. Για να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο η κίνηση, οι διοργανωτές δεν απευθύνθηκαν μόνο σε ανθρώπους του ποδοσφαίρου, αλλά και σε άλλους, όπως την ομάδα των ηθοποιών και δύο τηλεοπτικές περσόνες του Survivor. Ως εδώ όλα καλά, μιας και ο σκοπός ήταν τέτοιος.

Εκείνο που ακολούθησε χρίζει μάλλον κοινωνιολογικής έρευνας, παρότι αρκετοί έχουν αρχίσει και το αντιλαμβάνονται ως κανονικότητα. Ο γράφων δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του ότι παιδιά και έφηβοι, που παίζουν και χαίρονται το ποδόσφαιρο, με μπλούζες σωματείων του Βύρωνα ή άλλων ομάδων, άφηναν τον Κατσουράνη, τον Νικοπολίδη, τον Γιαννακόπουλο, τον Μπασινά και τους υπόλοιπους πρωταθλητές Ευρώπης για να τρέξουν στους... τηλεοπτικούς επιζήσαντες.

Δευτέρα απόγευμα, οι άνθρωποι που οδήγησαν την Ελλάδα στην μεγαλύτερη ποδοσφαιρική επιτυχία της ιστορίας της, άφησαν τα πάντα και ανέβηκαν στα νταμάρια του Βύρωνα για να βάλουν κι αυτοί το λιθαράκι τους στον σκοπό. Δεν «κατέβηκε» μια οποιαδήποτε ομάδα παλαιμάχων, ήταν εκείνοι που έκαναν το όνειρο πραγματικότητα στην Πορτογαλία, μαζί με μερικές ακόμα αξιοσέβαστες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες.

Ακόμα κι αν κάποιος δεν θέλει να τους δει ως παίκτες της Εθνικής, είναι παιδιά που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία σε συλλογικό επίπεδο, προσωπικότητες κάτι παραπάνω από ελκυστικές για τον οπαδό του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ. Κι όμως. Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών τους αγνόησε για να τρέξει στους Ντάνους και τους Χανταμπάκηδες. Σε δύο ανθρώπους που μπορεί να είναι οι καλύτεροι του κόσμου, μπορεί να έχουν ισχυρότερη προσωπικότητα από όλους, όμως δεν παύουν να είναι δύο τύποι που έτυχε να παίξουν σε ένα τηλεοπτικό παιχνίδι reality και τίποτα παραπάνω. Και ο λόγος που τα παιδιά έπεσαν πάνω τους ήταν ακριβώς αυτός, επειδή τους γνώρισαν μέσα από ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα, σε ένα σκηνοθετημένο περιβάλλον και μια στημένη μελωδία, με στόχο τίποτε άλλο από την τηλεθέαση.

«Είναι μικρά, δεν αντιλαμβάνονται τι έκαναν ο Νικοπολίδης και οι άλλοι, δεν έζησαν το Euro», είπε κάποιος. Γι' αυτό ακριβώς και είναι δική σου δουλειά να βοηθήσεις τα παιδιά να διαλέξουν πρότυπα. Στον αθλητισμό, μα και στη ζωή. Nα επιλέξουν ανάμεσα στους φτιασιδωμένους τηλεήρωες που το μόνο που πέτυχαν ήταν να προβάλλονται σε prime time να τρώνε καρύδες και να τρέχουν στις παραλίες και στα παιδιά που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον αθλητισμό και έκαναν πράξη το Impossible is nothing μέσα στο γήπεδο. Κανείς δεν λέει ότι πρέπει να γίνουν πολιτικοί ηγέτες ή να τους ακολουθεί πιστά ο πιτσιρικάς σε κάθε τους βήμα, να τους κάνει πρότυπο σε κάθε έκφανση της ζωής.

Η αυταπάρνηση, η υπερπροσπάθεια, η συμμετοχή, ο αγώνας τους όμως είναι στοιχεία που δεν συγκρίνονται με κανένα τηλεοπτικό reality, πόσω μάλλον για παιδιά που γοητεύονται από την ασπρόμαυρη θεά και την αύρα της. Και αυτό οφείλεις εσύ να τους το μεταλαμπαδεύσεις. Γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα.

Reject false icons, που έλεγαν και οι Gorillaz.