Η ΑΕΚ «πάλεψε» το ματς στο Μόναχο, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο ήταν άκρως ανταγωνιστική, όμως «λύγισε» από την Μπάγερν με δύο στατικές φάσεις. Το gazzetta.gr περνά τους παίκτες της από... ακτίνες.

Στο πρώτο ημίχρονο πιστώνεται την ωραία απόκρουση στην κεφαλιά του Γκορέτσκα (6') και σωστές εξόδους. Δεν είναι τυχαίο πως σε αυτό το διάστημα «νικήθηκε» μόνο από την άσπρη βούλα. Στο δεύτερο μισό όπου η ΑΕΚ δεν είχε ανάλογη εικόνα με το πρώτο, έκανε αρκετές επεμβάσεις, που «κράτησαν» την Ενωση. Κυρίως εκείνες των Γκορέτσκα (55'), Λεβαντόφσκι (61') και Γκνάμπρι (74').

Ηταν ο δεξιός στόπερ της Ενωσης στην τριάδα και στο 5' «άγγιξε» το γκολ, όταν κέρδισε στον αέρα κατά κράτος τον Χούμελς, αλλά η κεφαλιά του πέρασε λίγο άουτ. Στο 28' έβαλε πολύ σωστά την κόντρα σε επικίνδυνη σέντρα-σουτ του Ριμπερί, κόρνερ από το οποίο έμελλε να καταλογιστεί το πέναλτι υπέρ της Μπάγερν. Αρκετά καλός, στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων.

Στην τριάδα ήταν ο μεσαίος κεντρικός αμυντικός, όμως δεν έδινε βάθος και ως επί το πλείστον έπαιζε στην ευθεία με τους Λαμπρόπουλο, Τσόσιτς. Με σωστές τοποθετήσεις, στο πρώτο ημίχρονο ήταν πολύ καλός. Οπως και στο δεύτερο μισό, όπου «καθάρισε» αρκετές φάσεις, πλην εκείνης του 61' όπου «έχασε» τον Λεβαντόφσκι σε κάθετη πάσα του Μαρτίνεθ.

Ο αριστερός «κιτρινόμαυρος» στόπερ, πιστώνεται δύο πολύ καλά stop στο 2' και στο 37'. Ιδιαίτερα το τελευταίο επί του Μίλερ ήταν «κομβικό». Ομως ήταν και ο παίκτης στον οποίο καταλογίστηκε το πέναλτι υπέρ του Λεβαντόφσκι, όταν τράβηξε τον Πολωνό, ο οποίος με τη σειρά του έπεσε πάρα πολύ εύκολα. Στο δεύτερο γκολ των Βαυαρών «έχασε» εκ νέου τον αντίπαλο φορ ξανά σε κόρνερ και έτσι ήταν ο μοιραίος. Αλλά και αρνητικός πρωταγωνιστής για τα όσα έγιναν με τον Χουλτ, ενώ φάνηκε να χάνει την ψυχραιμία του.

Στο πρώτο ημίχρονο ήταν εκ των κορυφαίων, κυρίως γιατί «έσβησε» τον Ριμπερί. Ο Γάλλος έκανε ελάχιστες επαφές με την μπάλα και το πιστώνεται, ενώ στο 11' βγήκε ωραία στην κόντρα και προσπάθησε να δημιουργήσει. Στο δεύτερο μισό εκ νέου αμυντικά ήταν καλός.

Αρκετά δραστήριος ο αριστερός μπακ, πολλές φορές βγήκε μπροστά και προσπάθησε να δημιουργήσει, όπως στο 3' όπου ο Νόιερ βγήκε και «καθάρισε» τη φάση ή στο 41' όπου έδωσε στην ΑΕΚ στατική φάση από τα πλάγια. Η πλευρά του ανασταλτικά πιστώνεται στο πρώτο ημίχρονο μόνο τη φάση του 6'. Στο δεύτερο μισό είχε ανασταλτικά θέματα, όπως άλλωστε όλη η ΑΕΚ, ενώ μόνο στο 66' τον αισθάνθηκε η αντίπαλη άμυνα.

Ηταν ο παίκτης, τηρουμένων των αναλογιών, «αποκάλυψη» του πρώτου ημιχρόνου, καθώς ξεκίνησε το παιχνίδι με ποδοσφαιρικό «θράσος». Ανασταλτικά ήταν καλός, «έμπαινε» στις φάσεις, αλλά στο δεύτερο μισό «έχασε» την ορμή του. Εδειχνε κουρασμένος και αντικαταστάθηκε στο 67'.

Εκ των κορυφαίων στο πρώτο, στο δεύτερο μισό κουράστηκε και ο Γκνάμπρι που πολλές φορές συνέκλινε στον άξονα, δημιούργησε «ζητήματα» στην Ενωση. Πάντως και αυτός, όπως όλοι οι «κιτρινόμαυροι» έδωσαν ότι είχαν και τακτικά ήταν καλός.

Καλός στο πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο μισό «έπεσε» όπως και όλη η ΑΕΚ. Αυτό είχε ως συνέπεια η Ενωση να μην κρατά μπάλα και να δέχεται σχετική πίεση από τον άξονα. Κάτι που δεν συνέβη στο πρώτο μισό.

Επί χάρτου ήταν ο παρτενέρ του Πόνσε στη γραμμή κρούσης, όμως ουσιαστικά έπαιζε αισθητά πιο πίσω του και προσπαθούσε να κρατήσει μπάλα και να «φτιάξει» παιχνίδι. Στο πρώτο ημίχρονο τα κατάφερε, καθώς οι «κιτρινόμαυροι» είχαν κατοχή, ενώ στο 11' έβγαλε πολύ ωραία μπαλιά στον Μπακάκη για μία αντεπίθεση. Στο δεύτερο μισό όμως κουράστηκε και δεν μπόρεσε να το πράξει και «χάθηκε» στον άξονα. Αντικαταστάθηκε στο 79'.

Ηταν ο παίκτης που κέρδισε το πρώτο κόρνερ του ματς, ενώ στο πρώτο ημίχρονο προσπάθησε να μπει «σφήνα» στα στόπερ της Μπάγερν (π.χ. στη φάση του 11'). Στο δεύτερο μισό όμως ήταν πολύ μόνος και δεν φάνηκε πλην της φάσης του 66', όταν «έσπασε» την μπάλα με τη μία στον Χουλτ.

Μπήκε στο 67' για να «φρεσκάρει» τον άξονα της ΑΕΚ που έδειχνε κουρασμένος, αλλά δεν φάνηκε. Δεν βοήθησε τους «κιτρινόμαυρους».

Με την είσοδό του στο 79' η Ενωση δεν άλλαξε σύστημα, αλλά έπαιξε εσωτερικός μαζί με τους Σιμόες, Μοράν. Ουσιαστικά όταν μπήκε είχαν όλα κριθεί.

Αντικατέστησε τον Μάνταλο στο 79' και έπαιξε στην ίδια ευθεία με τον Πόνσε και όχι πιο πίσω του. Το χρονικό σημείο της εισόδου του, όταν όλα είχαν κριθεί, δεν του επέτρεψε να φανεί.