Η ΑΕΚ ήταν για 75' ομάδα Champions League. Δεν ήταν αρκετό, αλλά δεν είναι λίγο

Επιστροφή χρημάτων* στο Νάπολι – Λίβερπουλ και σούπερ αποδόσεις στο Champions League από τη Vistabet.gr. (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Είναι εύκολο να εξηγήσεις, με την τεκμηρίωση που προκύπτει από την επεξεργασία των στατιστικών δεδομένων, τι συνέβη το βράδυ της Τρίτης στο τερέν του ΟΑΚΑ. Είναι τόσο εύκολο, όσο δύσκολο είναι για έναν πρωτόπειρο στο Champions League προπονητή να το προλάβει αυτό όταν δουλεύει με πρωτόπειρους στο Champions League ποδοσφαιριστές σε έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο που είχε 12 χρόνια να βρεθεί σε αυτό το επίπεδο.

Στο πρώτο 15'λεπτο οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ άλλαξαν 40 πάσες. Αυτοί της Μπενφίκα 57. Από το 15' έως τη λήξη του ημιχρόνου οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ άλλαξαν 164 πάσες· αυτοί της Μπενφίκα 117. Στο β' ημίχρονο οι Κιτρινόμαυροι άλλαξαν 315 πάσες· οι φιλοξενούμενοι 67. Σε αυτό το διάστημα, του β' ημιχρόνου η ΑΕΚ άλλαξε περισσότερες πάσες στο επιθετικό τρίτο του τερέν (101) από όσες άλλαξε σε όλο το τερέν η Μπενφίκα (67). Κατά συνέπεια το παιχνίδι έκλεισε με τους γηπεδούχους να έχουν κάνει 544 πάσες και τους φιλοξενούμενους 291. Η ΑΕΚ έκλεισε το ματς με 91% ακρίβεια στις μεταβιβάσεις της και η Μπενφίκα με 86%. Οι αριθμοί δίνουν στο μυαλό να καταλάβει το μέγεθος της ζημιάς που έκανε η ΑΕΚ στον εαυτό της στο πρώτο 15'λεπτο του ματς. Δεν μπήκε στον ρυθμό, δεν νίκησε τον εκνευρισμό της, δεν είχε προετοιμαστεί με την “στο Champions League δεν έχεις δικαίωμα να χαλαρώσεις” νοοτροπία, δεν είχε διδαχθεί από το πάθημα του Αμστερνταμ. 2-0, με δύο φάσεις κατά τις οποίες πιάνεις τον εαυτό σου να εκνευρίζεται με την παθητικότητα στη στάση των ποδοσφαιριστών της στο τερέν. Είναι φυσιολογική και ανθρώπινη η συμπεριφορά παιδιών που πήγαν χθες στο ΟΑΚΑ με τον εκνευρισμό που σε κυριεύει στα πρώτα λεπτά της παρουσίας σου σε μια μεγάλη γιορτή, σε ένα πολυπληθές πάρτι ακόμη και όταν αυτό γίνεται στο σπίτι σου. Αυτό λέγεται απειρία. Μόνο που στο Champions League είναι ασυγχώρητο. Δεν είναι αφύσικο, συμβαίνει και σε καλύτερες, ακριβότερες και πιο έμπειρες ομάδες να μην μπαίνουν αμέσως στον ρυθμό του ματς, συνέβη το ίδιο περίπου την ίδια στιγμή στην Μάντσεστερ Σίτι, η οποία δέχθηκε γκολ στο πρώτο λεπτό από την Χόφενχάιμ σε μια φάση που βλέπεις παίκτες αξίας δεκάδων εκατομμυρίων να μην έχουν συγκεντρωθεί στο παιχνίδι. Πώς αλλάζει αυτό; Με την εμπειρία που αποκτούν ο προπονητής και το επιτελείο του προκειμένου την επόμενη φορά να ετοιμάσουν πιο αποτελεσματικά την ομάδα ψυχικά και πνευματικά. Αυτή η εμπειρία είναι που θα φέρει τον προπονητή στη θέση να ξεχωρίσει αυτούς τους ποδοσφαιριστές που “κάνουν”, που μπορούν να συμπεριφερθούν σε αυτό το κορυφαίο επίπεδο από αυτούς που δεν μπορούν. Δεν μπορούν όλοι. Γι' αυτό στο Champions League φτάνει μια μικρή μειονότητα ποδοσφαιριστών από όσους κυκλοφορούν παγκοσμίως. Φτάνει η ελίτ. Και δεν ανήκουν όλοι οι ποδοσφαιριστές και όλοι οι προπονητές στην ελίτ.

Είχε πολλά θετικά η βραδιά για την ΑΕΚ. Τούτη τη φορά δεν παράτησε το ματς, όπως έκανε στο Αμστερνταμ μετά το 2-0, και γι' αυτό κατάφερε να επιστρέψει. Τούτη τη φορά πέτυχε για περίπου 75' λεπτά να είναι απολύτως ανταγωνιστική στο Champions League απέναντι σε μια ομάδα επιπέδου Champions League. Κι αυτό είναι πρόοδος, δεδομένου ότι στο πρώτο παιχνίδι το κατάφερε αυτό μόνο για περίπου 25' λεπτά, δηλαδή από το 20'ο λεπτό μέχρι τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου. Η ΑΕΚ έδειξε ανταγωνιστική παίζοντας ποδόσφαιρο κυριαρχίας. Πήρε τη μπάλα από τα πόδια της Μπενφίκα, όπως δείχνουν οι αριθμοί. Και κατάφερε να δημιουργήσει επιθέσεις με ποικιλία στην ανάπτυξη, με καλό passing game, με κάθετο παιχνίδι, με δημιουργία από τις πτέρυγες, με οργανωμένες επιθέσεις, με αντεπιθέσεις, με τελικές προσπάθειες εντός κι εκτός περιοχής. Εκανε πολύ ωραία πράγματα, που δείχνουν ότι είναι μια ομάδα που εκπαιδεύεται αποτελεσματικά από τον προπονητή της. Γι' αυτό κι ο κόσμος της, που στο στα μισά του πρώτου ημιχρόνου πήγαινε να βγάλει γκρίνια έφτασε να μένει όρθιος για να επιβραβεύει την προσπάθεια και να παροτρύνει την ΑΕΚ να φτάσει στην ανατροπή. Η ΑΕΚ κατάφερε να το ζήσει το Champions League μέχρι το 74'ο λεπτό, μέχρι το γκολ από το πουθενά που ήρθε από τον Αλφα Σεμέδο. Και γι' αυτό ο κόσμος έμεινε όρθιος να χειροκροτεί στη λήξη ποδοσφαιριστές που είχαν καταρρεύσει στο τερέν από την υπερπροσπάθεια και την απογοήτευση.

Η ΑΕΚ κέρδισε πολλά, έκανε πρόοδο, αλλά έχασε το ματς. Και δεν έχασε μόνο επειδή απουσίαζε το μυαλό από το σώμα της στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο, αλλά και επειδή ο πάγκος της δεν είχε την απαιτούμενη για το Champions League ποιότητα. Ναι, της φταίει το κακό το κεφάλι του Λιβάγια, της φταίει η κακοτυχία της με τον Λόπες ή με τον Μπογέ, αλλά της φταίει και το ότι επέλεξε να μην προσθέσει στο ρόστερ της ακόμη έναν κεντρικό μέσο για να μοιράζεται το βάρος με τον Σιμόες και έναν μεσοεπιθετικό της γραμμής που θα μπορούσε να δώσει περισσότερες διαστάσεις στο επιθετικό μέρος του παιχνιδιού της. Ο προπονητής και η διοίκηση ξέρουν γιατί δεν το έκαναν. Εμείς, οι υπόλοιποι πλέον ξέρουμε ότι η επιλογή που έκαναν δεν τους βγήκε.

Τη βραδιά της Τρίτης ο Ουζουνίδης και οι ποδοσφαιριστές του μπορούν να την φέρνουν στο μυαλό για να παίρνουν κουράγιο και να συνεχίζουν με ζήλο τη δουλειά. Εκαναν πολλά καλά πράγματα. Αν όμως η επόμενη φορά τους ξαναβρεί με νεκρά διαστήματα τόσο μεγάλης διάρκειας, η κατάσταση θα γίνει προβληματική. Αν θέλει να μεγαλώσει αγωνιστικά και να γίνει επιπέδου Champions League, η ΑΕΚ δεν έχει δικαίωμα να ξαναργήσει για 15' 20' λεπτά να μπει στο νόημα και τον ρυθμό του παιχνιδιού στην αρχή του α' ή του β' ημιχρόνου. Πρέπει να βάλει ήχο στο ξυπνητήρι της τον ύμνο του Champions League ώστε να γίνει συνείδηση στους ποδοσφαιριστές της ότι το ματς ξεκινά την ώρα που κουνιέται στην πλάτη τους το σεντόνι. Αν δεν το πετύχει αυτό και παραμείνει αδιάβαστη, η φετινή εμπειρία του Champions League θα πάει χαμένη.