Η αλήθεια είναι πως ήταν μία βραδιά με όχι τόσο ευχάριστη νότα υπό την έννοια πως ο Ολυμπιακός είχε να δώσει το τελευταίο του ευρωπαϊκό παιχνίδι στην Ευρώπη τόσο νωρίς μετά από πολλά χρόνια. Μετά από τόσα χρόνια αρχές Δεκεμβρίου ήταν το ευρωπαϊκό του... τέλος. Έχουμε τονίσει ξανά το πόσο πολύ τον... λάβωσαν τα δύο ματς με την Σπόρτινγκ και το πόσο καθοριστικά ήταν. Σε μία χρονική περίοδο που άπαντες ασχολούνται με τα της άμυνας και των προβλημάτων της και με τα... θέματα με τα ντουμπλαρίσματα και την αλληλοκάλυψη καλό θα ήταν να εστιάσουμε σε ένα άλλο βασικό σκέλος σχετικά με την Ευρώπη. Αρχικά το κομμάτι της αμυντικής λειτουργίας είναι συνολικό. Όλη η ομάδα αμύνεται και όλη η ομάδα μετέχει στο σκέλος της οργάνωσης και της επίθεσης.

Κατά τα λοιπά σε αυτήν την ευρωπαϊκή διαδρομή και φυσικά στην φάση των ομίλων του Champions League ο Ολυμπιακός είτε έπαιζε με ψευτοεννιάρια είτε με φορ δεν έχει πάρει ούτε ένα τέρμα από στράικερ του. Ούτε ένα. Δείγμα του προβλήματος που είχε στο να γίνει πιο ουσιαστικός και... εύστοχος στην τελική του προσπάθεια. Είτε έβγαζε αρκετές τελικές όπως στο ματς με την Γιουβέντους στο Καραϊσκάκη (8) όπου είχε και δοκάρι με τον Μπεν είτε όχι. Τα προβλήματά του βέβαια γνωστά. Εκτός ευρωπαϊκής λίστας ο Ανσαριφάρντ λόγω Χάσι και Εμενίκε εξαιτίας των γνωστών θεμάτων τραυματισμών και έλλειψης ετοιμότητας να... αγνοείται συν άλλους τραυματισμούς που του βγήκαν στην πορεία όπως του Μπεν.

Ακόμα και έτσι όμως εν κατακλείδι όμως πήρε δύο γκολ από έναν εξτρέμ του, τον Πάρντο, ένα τέρμα από έναν μέσο ουσιαστικά τον Οτζίτζα Οφόε και ένα από τον Νικολάου. Τέσσερα γκολ αλλά κανένα από στράικερ του. Σε μία διαδικασία όπου οι αντίπαλοί του στο σύνολο του έβαλαν 13 τέρματα εκείνος πήρε επιθετικές απαντήσεις μόνο σε 4 περιπτώσεις και όχι από καθαρούς επιθετικούς. Ο ευρωπαϊκός επιθετικός προσανατολισμός ή το πλάνο εάν θέλετε του Ολυμπιακού δεν ήταν το προβλεπόμενο. Αυτό φαίνεται και από το ότι το... παράσημό του στον όμιλο ήταν το 0-0 στο Φάληρο με την Μπαρτσελόνα. Και στην Ευρώπη ειδικά στα ματς που πρέπει να κερδίσεις ο αντίπαλος και πρέπει να σε νιώσει αλλά και πρέπει να βρεις και γκολ από τους επιθετικογενείς σου παίκτες. Σε αυτό βέβαια καθοριστικό ρόλο είχε και το ότι υπήρχαν βραδιές σαν την χθεσινή όπου οι παίκτες σε καθαρό οργανωτικό ρόλο όπως οι Οφόε και Φορτούνης δεν... τραβηξαν.

Δεν νομίζω πως έχει ιδιαίτερη σημασία να σταθούμε περισσότερο στο αγωνιστικό σκέλος στο 2-0 της Γιουβέντους στο Φάληρο. Οι Ιταλοί από τις φάσεις που έβγαλαν πήραν 2 τέρματα, ο Ολυμπιακός κανένα. Και έτσι έφτασε ο Ολυμπιακός σε αυτήν την ήττα. Ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς είχε απόλυτο δίκιο μιλώντας πριν το ματς. Σε τέτοιους αγώνες δεν θα κάνεις πολλές φάσεις και το ξέρεις εκ προοιμίου λόγω του υψηλού δείκτη δυσκολίας. Οπότε φρόντισε στις λίγες που θα κάνεις να βάλεις έστω ένα γκολ και να... ζορίσεις τον αντίπαλό σου. Και ο Ολυμπιακός σε αυτήν την φετινή φάση των ομίλων του Champions League με εξαίρεση για ένα ματς τον Πάρντο δεν είχε κανένα άλλο μεγάλο και βασικό επιθετικό σημείο αναφοράς. Και γενικότερα με εξαίρεση κάποιες μικρές επιθετικές... εξάρσεις οι αντίπαλοί του δεν τον αισθάνθηκαν όσο θα έπρεπε στην περιοχή τους.

Το γεγονός πως ο Ολυμπιακός βρέθηκε σε έναν δεδομένα πολύ δύσκολο όμιλο δεν σημαίνει πως μπορεί να είναι ευχαριστημένος με τον έναν βαθμό και τις τόσες ήττες. Το πικρό συναίσθημα προφανώς και υπάρχει και παραμένει. Ανεξάρτητα από αυτό τέτοια... σκληρά μαθήματα δίνουν το έναυσμα για νέα ξεκινήματα, για αξιολόγηση των δεδομένων αλλά και διόρθωση των όποιων λαθών. Ο Ολυμπιακός θεωρεί ότι στην παρούσα φάση χρειάζεται νέο... λίφτινγκ στο ρόστερ του.

Έτσι για ακόμα μία μεταγραφική περίοδο θα έχουμε και αναχωρήσεις και αφίξεις. Πέραν των 4 γνωστών, Καπίνο, Ζντιέλαρ, Μίλιτς και Καρσελά, μπορεί να προκύψουν και ακόμα 2 έως 4 αποχωρήσεις. Οι 2 των Βούκοβιτς και Εμενίκε και... βλέπουμε. Και από μεταγραφές; Πάντα διακαής πόθος ο Μιραλάς. Πιθανότατα 3 με 4 προσθήκες. Δύο επιθετικογενείς παίκτες, ένας ακραίος αμυντικός και ένας γκολκίπερ. Ο Ολυμπιακός ουσιαστικά έχει τον Γενάρη μία ιδανική ευκαιρία να κάνει και την προεργασία του και για τη νέα χρονιά και το καλοκαίρι φυσικά και επίσης να αποσαφηνίσει το εάν θέλει να πορευθεί και με το ίδιο τεχνικό team ή όχι. Όλα αυτά θα έχουν το ενδιαφέρον τους... Όσο για το πρωτάθλημα; Ορθώς ο Λεμονής λέει πως ο Ολυμπιακός έχει ψυχή και καρδιά πρωταθλητή. Και όσο συνεχίζει να κερδίζει οι ανταγωνιστές του για τον τίτλο θα πιέζονται ακόμα περισσότερο...

Στην Ελλάδα γενικά έχουμε μάθει αλλιώς. Είναι λογικό έως ένα σημείο. Ένα στοιχείο που έχει την σημασία του πάντως στο περιθώριο του Ολυμπιακός - Γιουβέντους είναι πως οι Ιταλοί επί δύο ημέρες μιλούσαν με αποθεωτικά σχόλια για τον Σάββα Θεοδωρίδη, καταγράφοντας μάλιστα και τις επιτυχίες του ως κίπερ και την πορεία που είχε και μεταφέροντας την μεγάλη ικανοποίηση του Τζίτζι Μπουφόν που θα βραβευόταν από τον αντιπρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός.