Κατακτάς τους στόχους που βάζεις...

Κατακτάς τους στόχους που βάζεις...

Μιχάλης Τσόχος Μιχάλης Τσόχος
Κατακτάς τους στόχους που βάζεις...

bet365

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για τον Ολυμπιακό που από το καλοκαίρι έβαλε συγκεκριμένους στόχους και θα κριθεί για αυτούς, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να βάλει στόχο και την δημιουργία ομάδας.

Η τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός προσέλαβε προπονητή με τα... κανονικά κριτήρια, με τον τρόπου που πρέπει να επιλέγεις τον προπονητή της ομάδας, ήταν όταν ξεκίνησε την συνεργασία του με τον Μάρκο Σίλβα. Τότε έψαξε για έναν προπονητή που να ταιριάζει με την αγωνιστική φιλοσοφία του club και με αντικείμενο της συνεργασίας το “φτιάξε ομάδα”. Από τότε όποιον προσλαμβάνει, είναι είτε προπονητής ειδικού σκοπού και ρόλου, είτε προσωρινός, είτε “δεν βρίσκαμε καλύτερο την συγκεκριμένη χρονική στιγμή...”. Αυτό κάποια στιγμή το πληρώνεις.

Και προσέξτε δεν λέω ότι κατ' ανάγκη (ίσα ίσα) ότι όλοι όσοι προσελήφθησαν μετά τον Μάρκο Σίλβα δεν κάνουν για τον Ολυμπιακό, αλλά λέω ότι ο Ολυμπιακός δεν τους προσέλαβε με τον σωστό τρόπο. Ο Ολυμπιακός πήρε τον Χάσι, όχι γιατί τον πίστευε τόσο πολύ, αλλά γιατί μπορούσε να κάνει την δουλειά του καλοκαιριού και να τον βάλει στους ομίλους. Ο Ολυμπιακός πήρε τον Λεμονή όχι γιατί τον πιστεύει πάρα πολύ, αλλά γιατί μπορεί να κάνει την δουλειά και να του πάρει το πρωτάθλημα.

Οταν ως διοίκηση, ξεκινάς συνεργασία με τον βασικότερο κρίκο στην αλυσίδα της ομάδας και είτε δεν είσαι σίγουρη για την επιλογή και τον αντιμετωπίζεις ως αναλώσιμο, είτε τον έχεις αποκτήσει για έναν ειδικό σκοπό (βλέπε “βάλε μας στους ομίλους”) τότε το πιθανότερο είναι ότι η βαλίτσα δεν θα πάει μακριά. Από την άλλη η διοίκηση του Ολυμπιακού βάζει στόχους και στα δικά της μέτρα ασφαλώς και τους πετυχαίνει, έστω και με εντελώς ανορθόδοξο τρόπο. Τι εννοώ;

Ολοι οι γύρω γύρω μπορεί να απογοητεύτηκαν από λίγο ως πολύ για τον άδοξο αποκλεισμό από την Ευρώπη από την 5η κιόλας αγωνιστική, αλλά στον ίδιο το club, δεν εννοώ τους παίκτες, η απογοήτευση δεν είναι ανάλογη.

Διότι η πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ ή έστω στους 32 του Europa ήταν ο τρίτος στόχος της χρονιάς, κάπου εκεί μαζί ή λίγο πιο ψηλά από την κατάκτηση του Κυπέλλου. Η χρονιά για τον Ολυμπιακό είχε δύο στόχους και αυτό το club είχε φροντίσει να το δείξει με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους από το καλοκαίρι. Απολύτως απαραίτητη η πρόκριση στους ομίλους, απολύτως απαραίτητη η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Για τα υπόλοιπα βλέπουμε στην πορεία.

Ε, κάπως έτσι ήταν και η πορεία του Ολυμπιακού στους ομίλους. Κάθε Τρίτη ή Τετάρτη το μισό μυαλό ήταν στην Μπαρτσελόνα, στην Σπόρτινγκ, στην Γιούβε και το άλλο μισό στον ΠΑΟΚ, τον Λεβαδειακό και την ΑΕΚ.

To club λοιπόν τους έβαλε τους στόχους και από αυτούς θα κρίνει αν η χρονιά είναι επιτυχημένη ή όχι; Αν ο Ολυμπιακός στο τέλος της σεζόν πάρει τον τίτλο, άπαντες στην ΠΑΕ θα θεωρήσουν την χρονιά απολύτως επιτυχημένη, αφού οι δύο πραγματικοί στόχοι της ομάδας θα έχουν επιτευχθεί. Τα άλλα ήταν να είχαμε να λέγαμε.

Βεβαίως, αυτή είναι σαφώς μία κοντόφθαλμη λογική που σύντομα θα οδηγήσει σε αδιέξοδο. Ναι είναι αλήθεια ότι η συμμετοχή του Ολυμπιακού στους ομίλους ήταν απολύτως απαραίτητη για τα ταμεία του συλλόγου, διότι διαφορετικά με δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο Europa και όχι στο Champions οι ζημιές θα ήταν πολύ μεγάλες. Για την ευημερία του συλλόγου, οποιουδήποτε συλλόγου παγκοσμίως, όχι μόνο του Ολυμπιακού, είναι απαραίτητη η ευημερία του ταμείου. Από την άλλη όμως αυτό είναι περίπου αυτονόητο για κάθε σεζόν του Ολυμπιακού. Με τα διαμορφωμένα μπάτζετ στα επίπεδα των 40 ή και των 50 εκατ. ευρώ η σεζόν δεν βγαίνει χωρίς τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ. Οπότε τι θα γίνεται κάθε χρόνο; Θα παίρνει ο Ολυμπιακός έναν προπονητή τύπου Χάσι που έχει τον τρόπο να περνάει τα προκριματικά και θα τον διώχνει τον Σεπτέμβριο γιατί δεν ξέρει τι άλλο να κάνει;

Το αναφέρω γιατί το κακό ξεκίνησε από εκεί. Ο Ολυμπιακός βγήκε στην αγορά για να πάρει όχι έναν καλό προπονητή που θα του φτιάξει ομάδα για πολλά χρόνια, (σε ένα καλοκαίρι μάλιστα που θα έπεφταν χρήματα για την ομάδα, αφού ο Ολυμπιακός ξόδεψε για παίκτες εξωπραγματικά λεφτά για τα ελληνικά δεδομένα στην τελευταία μεταγραφική περίοδο και είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο η μεταγραφή του ενός στόπερ του, κόστισε όσο όλο το μπάτζετ της σεζόν του Ατρόμητου και του Πανιωνίου μαζί), αλλά για να πάρει έναν προπονητή που θα τον περάσει στους ομίλους. Ο Χάσι τον πέρασε και μετά είτε αισθάνθηκε ότι η δουλειά έγινε, είτε όπως μας είχε δείξει και στην Λέγκια δεν μπορούσε να διαχειριστεί το παρακάτω.

Ποιό ήταν όμως το παρακάτω; Προσέξτε, ο Χάσι δεν έφυγε όταν έφαγε τα 3 που θα μπορούσε να είναι και έξι στο Καραϊσκάκη από την Σπόρτινγκ στην πρεμιέρα των ομίλων, ένα αποτέλεσμα που... καταδίκασε τον Ολυμπιακό από την πρώτη αγωνιστική, αλλά έφυγε όταν έχασε από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Διότι το να τερματίσει τελευταίος ο Ολυμπιακός στον όμιλο, δεν είναι ευχάριστο, αλλά το αντέχει η διοίκησή του. Αυτό που δεν αντέχει είναι να μην πάρει το πρωτάθλημα. Οταν λοιπόν ήρθε η ήττα από την ΑΕΚ είχε έρθει και η ώρα για τον επόμενο προπονητή μετά τον Χάσι. Τον έβδομο προπονητή τον τελευταίο ενάμιση χρόνο στον Ολυμπιακό!!!

Βεβαίως και σωστά θα αναρωτηθείτε; “Δηλαδή βάζει λάθος στόχους η διοίκηση του Ολυμπιακού;”. Οχι βέβαια, αγωνιστικά οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο έχει ως πρώτο στόχο το πρωτάθλημα στη χώρα της και την συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, όλα τα υπόλοιπα έπονται. Το θέμα είναι ποιός είναι ο τρόπος που αναζητάς την επίτευξη των στόχων. Και στο ποδόσφαιρο από την πρώτη ημέρα της γέννησής του ο μόνος τρόπος για την επιτυχία είναι η δημιουργία καλής ομάδας. Στον Ολυμπιακό αυτή η διάθεση έχει χαθεί εδώ και κάμποσα χρόνια. Στον Ολυμπιακό έχεις την αίσθηση ότι αν τους πρότεινες να υπογράψουν 20 παίκτες για τους δύο καλοκαιρινούς μήνες, για να πάρουν την πρόκριση, αλλά μετά να τους διώξουν όλους και να υπογράψουν 20 άλλους που θα είχαν τα χαρακτηριστικά να πάρουν το πρωτάθλημα, δεν θα έκαναν καν δεύτερη σκέψη. Θα προχωρούσαν στην εφαρμογή του σχεδίου χωρίς δισταγμό.

Είμαστε στα μέσα Νοεμβρίου και δεν θυμόμαστε καν τους ανθρώπους που έφτιαξαν ή υποτίθεται ότι έφτιαξαν αυτό τον Ολυμπιακό. Ο Χάσι δεν ξέρω που είναι, ο Ουσίγιο είναι τεχνικός διευθυντής στην Μάλαγα, ο Μοντέστο σχεδόν έφυγε, αλλά τελικά ξαναγύρισε, γιατί την ώρα που ήταν έτοιμοι να τον σουτάρουν, άρχισε να παίζει ο Σισέ, θυμήθηκαν πόσο πολύ επέμενε για την απόκτησή του και τον κράτησαν... Κι' αν αύριο ο Ολυμπιακός χάσει το πρωτάθλημα από κανά τσαφ ή αυτογκόλ του Σισέ την ξέρουμε την μοίρα του Μοντέστο...

Δυστυχώς αλλά έτσι ο Ολυμπιακός ζει το σήμερα και μέχρι τώρα με αρκετή επιτυχία είναι η αλήθεια, αλλά το αύριο δύσκολα θα το ζήσει. Και είναι πολύ κοντά η στιγμή που δεν θα μπορεί να ζήσει ούτε το σήμερα. Η Ελλάδα πάει φουλ για 15η θέση στην ειδική κατάταξη της UEFA λόγω και της αδυναμίας του Ολυμπιακού στον φετινό όμιλο, όχι να προκριθεί, αλλά να κάνει 6-7 βαθμούς και να τερματίσει τρίτος ώστε να παίξει άλλα δύο ή άλλα τέσσερα τουλάχιστον παιχνίδια στην Ευρώπη την Ανοιξη. Ο Ολυμπιακός μετά από 6 χρόνια δεν θα παίξει Ανοιξη στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και αυτό είναι μία μεγάλη αποτυχία για το club. Μία αποτυχία που θα την βρει μπροστά του και στη δική του βαθμολογία και στην βαθμολογία της χώρας.

Πότε; Οχι το ερχόμενο καλοκαίρι, αλλά το μεθεπόμενο. Εκείνο το καλοκαίρι με βάση την κατρακύλα της Ελλάδας στη βαθμολογία της UEFA ο πρωταθλητής Ελλάδας θα πρέπει να παίξει 3 προκριματικούς γύρους για να περάσει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, το ίδιο και ο δευτεραθλητής όσο για τις ομάδες που θα πάνε στο Europa οι περισσότερες θα πρέπει να κάνουν τέσσερις προκρίσεις για να βρεθούν σε όμιλο...

Τότε ο πρώτος στόχος που θα είναι πάντα η πρόκριση στους ομίλους για τις ελληνικές ομάδες γενικά και όχι μόνο τον Ολυμπιακό, θα είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Και τότε δεν θα φταίει ο προπονητής εκείνης της σεζόν που θα πληρώνει τη νύφη, αλλά η φετινή παρουσία του Ολυμπιακού στον όμιλο και φυσικά και η φετινή παταγώδης αποτυχία του ΠΑΟΚ να μην μπει σε όμιλο επειδή τον απέκλεισε η Εστερσουντ, αλλά και η αποτυχία του Παναθηναϊκού να περάσει την Μπιλμπάο, την οποία βρήκε στο δρόμο του και δεν βρήκε και αυτός κάποια Εστερσουντ διότι είχε προηγηθεί η Γκαμπάλα και πάει λέγοντας.

Είναι γνωστό, το όπως έστρωσες θα κοιμηθείς και είναι επίσης βέβαιο ότι πλέον οι ελληνικές ομάδες τον έχασαν τον ύπνο τους προ πολλού...

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Μιχάλης Τσόχος
Μιχάλης Τσόχος

Ο Μιχάλης Τσόχος γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε πιστεύοντας ότι θα γίνει ψυχολόγος. Τελικά η ψυχολογία… γλίτωσε, όχι όμως και η δημοσιογραφία με την οποία ασχολείται επαγγελματικά για 25 χρόνια. Ξεκίνησε από τις εφημερίδες, τις οποίες θεωρεί ακόμη και σήμερα το μοναδικό πραγματικό σχολείο της δημοσιογραφίας και το ραδιόφωνο, το οποίο παραμένει η μεγάλη αγάπη του. Εργάστηκε στο «ΦΩΣ», στο «Βήμα», ενώ υπήρξε αρχισυντάκτης του Sportime και διευθυντής της SportDay. Η πρώτη του δουλειά ήταν ο Bwin ΣΠΟΡ FM, ενώ στο διαδίκτυο παραμένει πιστός στο gazzetta για πάνω από μία δεκαετία. Πέραν όλων των άλλων, τον… αντέχει και η τηλεόραση για πάνω από 10 χρόνια (Cosmote TV) και ο ίδιος αντέχει την ίδια γυναίκα που παντρεύτηκε πριν από 20 χρόνια (ήρωας είμαι!!!). Όλα τα παραπάνω τα… αντέχουν υπομονετικά οι δύο κόρες του.