Οι δύο Παναθηναϊκοί, τα 35' του Ολυμπιακού και ο χειρότερος ΠΑΟΚ

Βασίλης Σαμπράκος Βασίλης Σαμπράκος
Οι δύο Παναθηναϊκοί, τα 35' του Ολυμπιακού και ο χειρότερος ΠΑΟΚ

bet365

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για το σπουδαίο α' ημίχρονο και το ανεξήγητο β' του Παναθηναϊκού, για την ομάδα που εξελίσσει ο Μπέντο και για την κακή νοοτροπία του αδειανού από αμυντικά χαφ ΠΑΟΚ με ευθύνη του Ιβιτς.

Εδειξε για ακόμη μια φορά για ένα μεγάλο διάστημα παιχνιδιού πολύ καλά σημάδια ο Παναθηναϊκός απέναντι στην Σταντάρ το απόγευμα της Πέμπτης. Παρουσίασε ένα πολύ καλό ημίχρονο, κατά του οποίου τη διάρκεια φανέρωσε μια αρετή να μεταβαίνει γοργά από τη φάση της προσπάθειας για επανάκτηση της κατοχής της μπάλας στην φάση της αντεπίθεσης. Κάπως έτσι άλλωστε κατάφερε να πετύχει δύο γκολ, σε αντεπιθέσεις που εκδήλωσε ορθόδοξα, σύγχρονα, με ωριμότητα ομάδας που δουλεύει με πλάνο και δεν επιτίθεται μόνο με αυτοσχεδιασμούς. Τούτη τη φορά μάλιστα είχε και αξιοζήλευτα τελειώματα, από τον Ιμπάρμπο. Πέτυχε γκολ στα δύο εκ των τριών σουτ που είχε στον στόχο, στις δύο εκ των έξι προσπαθειών του να σκοράρει. Κατάφερε να κρατήσει, στο πρώτο 45'λεπτο, τη μπάλα περίπου όσο και η αντίπαλός του, και φυσικά να είναι πολύ πιο ουσιαστικός συγκριτικά με την Σταντάρ στη φάση της κατοχής της μπάλας. Αν δεν ερχόταν αυτό το ... τηλεοπτικό πέναλτι που υπέδειξε ο βοηθός γραμμής, ο Παναθηναϊκός θα είχε ολοκληρώσει το καλύτερό του ημίχρονο σε εκτός έδρας ευρωπαϊκή αναμέτρηση των τελευταίων ετών. Και το μεγάλο επιμέρους όφελός του από αυτό το ημίχρονο ήταν η ηγετική, σε όλες της τις διαστάσεις, εμφάνιση του Σεμπαστιάν Λέτο. Ο Αργεντινός ήταν τέλειος στις επαφές και τις επιλογές του με τη μπάλα, αλλά ήταν και προπονητής εντός τερέν, επηρεάζοντας θετικά τόσο την ανασταλτική όσο και την δημιουργική συμπεριφορά της ομάδας του.

Κι ύστερα, στο β' ημίχρονο ήταν σαν να βγήκε από το τερέν ο ενεργητικός Παναθηναϊκός και να αντικαταστάθηκε από την παθητική έκδοση του εαυτού του. Και φυσικά αυτό δεν οφειλόταν, ούτε μπορεί να εξηγηθεί από την αντικατάσταση του – μέτριου – Σαμπά από τον Ιβανόφ, ούτε από την αγωνιστική άνοδο της Σταντάρ μετά από την ανάπαυλα. Οι γηπεδούχοι ήταν στο ίδιο, μέτριο, επίπεδο, είχαν τις ίδιες αδυναμίες, επιτέθηκαν προβλέψιμα και απλώς έκαναν το αυτονόητο: χρόνο με τον χρόνο εκμεταλλεύονταν τον χώρο που άφηνε – στο μεσαίο τρίτο του τερέν – η οπισθοχώρηση του Παναθηναϊκού και επιχειρούσαν να χτίσουν επιθέσεις.

Είναι άδικο στο ποδόσφαιρο να κρίνονται τα πάντα από το αποτέλεσμα. Είναι όμως αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε και με αυτή την όχι εύκολα εξηγήσιμη επιλογή της οπισθοχώρησης υπό την πίεση των γηπεδούχων να πάρει το ματς αν ο τερματοφύλακάς του και οι παίκτες του τείχους είχαν πιο καθαρό κεφάλι στη φάση του 82'ου λεπτού.

Προτού εκτελεστεί το φάουλ από τον Μπελφοντίλ, οι παίκτες της Σταντάρ έδειξαν στον τερματοφύλακα και τους παίκτες του τείχους ποιο ήταν το σχέδιο: προσπαθούσαν να βάλουν δικούς τους παίκτες στο τείχος, για να το ανοίξουν και να δώσουν ορατότητα εστίας στον εκτελεστή. Το έκαναν τόσο πρόδηλα, που ανάγκασαν τον διαιτητή να τους κάνει παρατηρήσεις πριν από την εκτέλεση. Παρ' όλα αυτά είτε ο Στιλ δεν πρόλαβε να προειδοποιήσει εγκαίρως τους Ιμπάρμπο και Λουντ να διώξουν τον Σολζ, που μπήκε ανάμεσά τους στο τείχος και δημιούργησε τον χώρο για να περάσει τη μπάλα ο Μπελφοντίλ, είτε ο ένας (Λουντ) νόμιζε ότι ο εκτελεστής θα δώσει ύψος στη μπάλα, και γι' αυτό πήδηξε, ενώ ο άλλος (Ιμπάρμπο) έκανε κάτι που απαγορεύουν οι προπονητές στους ποδοσφαιριστές, γύρισε πλάτη για να μη τον χτυπήσει η μπάλα.

Το τελευταίο περίπου 10'λεπτο έδειξε στον Παναθηναϊκό ότι θα είχε τύχη αν επέλεγε να προσπαθήσει να κυριαρχήσει και στο δεύτερο ημίχρονο αντί να αφήσει την κατοχή της μπάλας στον αντίπαλό του. Πιθανόν όμως αυτά να είναι ψιλά γράμματα για μια ομάδα που έχει επιλέξει να επικεντρώσει την συζήτηση στον διαιτητή και το κυνήγι της UEFA αντί να κάνει το προφανές, στοχεύοντας στην εξέλιξή της: η ομάδα δεν θα 'πρεπε να ασχολείται με τη διαιτησία. Η διοίκηση όχι απλώς δεν θα έπρεπε να επιτρέπει στον Αντρέα Στραματσόνι να ασχολείται με τη διαιτησία αλλά θα έπρεπε ήδη σήμερα να του έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα ανεχθεί από αυτόν να συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρθηκε μετά το σφύριγμα της λήξης του ημιχρόνου και ενώ προηγουμένως είχε δει τους ποδοσφαιριστές του να χάνουν την ψυχραιμία και την αυτοκυριαρχία τους και να φλερτάρουν με την αποβολή. Ο Ιταλός ήταν κακό παράδειγμα για την ομάδα του, η οποία ήταν τυχερή που οι ποδοσφαιριστές δεν παρασύρθηκαν από τον προπονητή και απέφυγαν την αποβολή. Μαζί με την επιστροφή του Μάνου Μαυροκουκουλάκη για να ασχοληθεί με τη διαιτησία, θα ήταν πολύ ωφέλιμο και ευεργετικό για την ομάδα να απαγόρευε η διοίκηση στον Στραματσόνι να ασχολείται, στο χθεσινό επίπεδο, με τη διαιτησία, αλλά και να του ζητούσε να της εξηγήσει πώς είναι δυνατόν να έχτισε ρόστερ με μόλις δύο ανασταλτικούς μέσους και να προτίμησε να ψωνίζει μέχρι την τελευταία στιγμή επιθετικούς.

Αν βάλει διάρκεια στο πρώτο 35'λεπτο...

Για τον Πάουλο Μπέντο η χθεσινή ήταν μια από τις καλύτερες μέρες στη δουλειά. Το πρώτο 35'λεπτο έμοιαζε να είναι βγαλμένο από τα οράματα του Πορτογάλου προπονητή για τον τρόπο που μπορεί να παίξει η ομάδα του τόσο χωρίς τη μπάλα στα πόδια όσο και στη φάση της κατοχής της μπάλας. Ο Ολυμπιακός του πίεζε σωστά την αντίπαλό του, έβγαινε άμεσα στην επίθεση, έφερνε και πάλι πολλές φορές τους πλάγιους του στον άξονα προκειμένου να βάλει όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες στην αντίπαλη περιοχή και να εκδηλώσει επιθέσεις με πάσες σε μικρό χώρο, έδειξε ποικιλία στην ανάπτυξη παίζοντας οριζόντια και κάθετα, έβαλε τους πλάγιους επιθετικούς να κινηθούν διαγώνια στην πλάτη της άμυνας, έφερε τον Μάρτινς στην περιοχή χάρη στις πολύ καλές κινήσεις του χωρίς τη μπάλα, έκανε πολλά.

Για τον Μπέντο πλέον το στοίχημα μοιάζει να είναι το να βρει την συνταγή προκειμένου να προκαλεί και να συντηρεί τον ίδιο βαθμό συγκέντρωσης των ποδοσφαιριστών του, αυτή την ένταση στο παιχνίδι τους, αυτή την πειθαρχία, αυτή τη νοοτροπία, των χθεσινών πρώτων 35'λεπτών. Διότι, όπως γίνεται φανερό, τον τρόπο να μεταδώσει την αγωνιστική φιλοσοφία του τον έχει ήδη βρει και τον λειτουργεί αποτελεσματικά. Στην κατάσταση που είναι οι Μιλιβόγεβιτς, Μάρτινς, Φορτούνης, Ελιονούσι, η μόνη σοβαρή ανησυχία του Μπέντο πρέπει να είναι το κέντρο της άμυνάς του.

Η νοοτροπία και το μικρό rotation

Για τον Βλάνταν Ιβιτς η χθεσινή ήταν μια από τις χειρότερες βραδιές στη δουλειά. Κυρίως γιατί είχε πολύ κακή νοοτροπία το σύνολο της ομάδας που παρέταξε στο Μπακού απέναντι στην Καραμπάκ. Μια ομάδα που είχε μόνο ένα σουτ στον στόχο επί 90' λεπτά, που είχε χαμηλότερη ακρίβεια στις μεταβιβάσεις της κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες συγκριτικά με τον αντίπαλό της (79%-88%), που επιχείρησε τις μισές επιθέσεις από τον αντίπαλό της (20-38), που έδωσε λιγότερα φάουλ παρόλο που άλλαξε περί τις 230 πάσες λιγότερες συγκριτικά με τον αντίπαλο είναι μια ομάδα που δεν κατάφερε να μπει ποτέ στο παιχνίδι. Αν απέναντί του είχε μια καλύτερη ομάδα, αυτός ο ΠΑΟΚ θα είχε κινδυνεύσει με διασυρμό. Πιθανόν βεβαίως ένα βαρύτερο όνομα αντιπάλου να είχε βάλει σε εγρήγορση τους ποδοσφαιριστές. Αν όμως είναι έτσι, δηλαδή αν οι παίκτες σοβαρεύονται και συγκεντρώνονται μόνο απέναντι σε βαριές φανέλες, ο προπονητής έχει πρόβλημα, διότι σημαίνει ότι δεν μπορεί να πείσει και να παρακινήσει επαρκώς τους ποδοσφαιριστές σε όλα τα παιχνίδια και ειδικά σε αυτά απέναντι σε ελαφριές φανέλες.

Ο Βλάνταν Ιβιτς θα έπρεπε να εξηγήσει στον εαυτό του για ποιον λόγο επιμένει να μην ανοίγει περισσότερο τον κύκλο των ποδοσφαιριστών που χρησιμοποιεί, και ειδικά των κεντρικών μέσων. Είναι μεγάλη απορία ο παραγκωνισμός του Τζιόλη από έναν ΠΑΟΚ που φωνάζει ότι έχει ανάγκη από ανασταλτικό μέσο. Εκτός και αν η εξήγηση είναι όσο απλή ακούγεται: ο ΠΑΟΚ δεν θέλει να έχει πολλούς Ελληνες ποδοσφαιριστές στο τερέν. Το σκαμπανέβασμα από το ματς με τον Ηρακλή στο χθεσινό με την Καραμπάκ ήταν πολύ ισχυρό. Κι ο μόνος που μπορεί να έχει την λύση προκειμένου να αποφευχθούν τα σκαμπανεβάσματα είναι ο προπονητής. Δική του, αποκλειστικά, η ευθύνη.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σαμπράκος
Βασίλης Σαμπράκος

Έχει συμπληρώσει 3 δεκαετίες στην αθλητική δημοσιογραφία. Μετά από τόσα χρόνια και τόσα διαφορετικά έργα, δεν λειτουργεί στην δημοσιογραφία για να εκφράζει οπαδικά αισθήματα ή συλλογικές προτιμήσεις. Γράφει και μιλάει για όλους, απευθυνόμενος προς όλους. Και τρελαίνεται στην ιδέα ότι υπάρχει κάπου ένας άνθρωπος, μια μέθοδος ή ένα εργαλείο που θα τον βοηθήσει να κατανοήσει καλύτερα και βαθύτερα το ποδόσφαιρο. Πάνω από όλα, ο Βασίλης Σαμπράκος συστήνεται ως ο συγγραφέας του “Εξηγώντας το θαύμα” ή “The Miracle 2004”, ενός βιβλίου που έφτασε να σταθεί ανάμεσα στα καλύτερα ποδοσφαιρικά βιβλία του 2022 στην Αγγλία.