Οι λόγοι που «μπλόκαρε» ο Παναθηναϊκός

Ο Παναθηναϊκός εξαιτίας της τραγικής ημέρας του Λουκ Στιλ και των μοναδικών εμπνεύσεων των παικτών της Ξάνθης κατάφερε να ηττηθεί για πρώτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα με... ενάμισι σουτ του αντιπάλου και αυτά από μεγάλη απόσταση! Το «τριφύλλι», πάντως, αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα στην δημιουργία, δεν έβγαλε φάσεις και ήταν ανήμπορο να πατήσει με αξιώσεις την περιοχή των φιλοξενούμενων. Μοναδική εξαίρεση το γκολ του Λέτο, το οποίο προήλθε από κλέψιμο της μπάλας «ψηλά». Εκτός από το εξαιρετικό διάβασμα του παιχνιδιού από τον Λουτσέσκου και την προσήλωση των «ακριτών» στο πλάνο του προπονητή, υπήρχαν αρκετές αδυναμίες στο αγωνιστικό πρόσωπο των «πρασίνων» που έφεραν το «μπλοκάρισμα». Αυτούς θα αναλύσουμε στο σημερινό ποστ...

1)ΜΠΕΡΓΚ ΧΩΡΙΣ... ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ

Ο Σουηδός επιθετικός αποτελεί βαρόμετρο για τις κινήσεις του Παναθηναϊκού στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου. Σε προηγούμενο blog είχαμε καταγράψει την φουλ ενεργή συμμετοχή του στα περισσότερα από τα τέρματα της ομάδας του. Είτε ως εκτελεστής είτε ως δημιουργός και κομμάτι μίας ομαδικής συνεργασίας. Ο υπαρχηγός του «τριφυλλιού» παρουσιάστηκε χωρίς ενέργεια, μακριά από τον καλό του εαυτό, με κακές επιλογές, πραγματικά «ξεζουμισμένος» από τις υποχρεώσεις και τα ταξίδια με την Εθνική Σουηδίας αλλά και την προσωπική ταλαιπωρία το βράδυ του Σαββάτου.
Είναι ενδεικτικό το στατιστικό που έβγαλε στο 57' η NOVA. Για πρώτη φορά σε φετινό παιχνίδι δεν είχε τελική προσπάθεια με την συμπλήρωση σχεδόν μίας ώρας αγώνα...

2)ΛΕΝΤΕΣΜΑ ''ΧΑΜΗΛΑ''

Στο μεγαλύτερο διάστημα η Ξάνθη πίεζε ψηλά. Λίγα μέτρα έξω από την περιοχή του Παναθηναϊκού με δύο και τρεις παίκτες. Για να μπορέσει να βρει σωστά την πρώτη πάσα στο «χτίσιμο» της επίθεσης, ο Στραματσόνι έδωσε εντολή στον Λεντέσμα να παίξει ως τρίτος στόπερ στην ανάπτυξη. Πάντα γυρίζει πιο πίσω ο Αργεντινός να πάρει μπάλα αλλά κόντρα στους «ακρίτες» δεν βρισκόταν κοντά στην σέντρα αλλά στο ημικύκλιο της «πράσινης» περιοχής.

Ο Λεντέσμα είχε αρκετές φορές σωστή επιλογή παίζοντας είτε κάθετα είτε διαγώνια αλλά βρισκόταν εκεί ακριβώς που τον ήθελε ο Λουτσέσκου. Μακριά από την περιοχή της ομάδας του, χωρίς την δυνατότητα να περάσει μπαλιές προς τον Μπεργκ στην πλάτη της άμυνας ή να αξιοποιήσει τις κινήσεις των ακραίων. Ακόμη και όταν ο «Ινδιάνος» έπαιρνε μέτρα και ανέβαινε, πάντα είχε παίκτη πάνω του. Συνήθως τον Καμαρά.

3)ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΩΝ

Παρά την συντριπτική κατοχή της μπάλας, η οποία έφτασε σε κάποιο σημείο στο 75-25, ο Παναθηναϊκός δεν έβγαλε συνεργασίες. Δεν μπόρεσε να αλλάξει γρήγορα την μπάλα, να συνδυαστεί στον χώρο, να ανοίξει την καλοστημένη άμυνα της Ξάνθης. Ο Χουλτ και ειδικά ο Μέστο δεν είχαν ποιοτικά ανεβάσματα, οι σέντρες και των δύο ήταν λανθασμένες ενώ τόσο ο Λουντ όσο και ο Γουακάσο δεν είχαν την σωστή τελική πάσα, την ενέργεια εκείνη που θα «ξεκλείδωνε» το... πούλμαν. Η έλλειψη συνεργασίων οφείλεται ξεκάθαρα στην απουσία ενέργειας, συγκέντρωσης και υπομονής στο αγωνιστικό πλάνο.

4) ΔΕΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕ ΤΑ ΣΤΗΜΕΝΑ

Τόσο στα κόρνερ όσο και στα φάουλ που κέρδισε έξω από την περιοχή, ο Παναθηναϊκός δεν απείλησε την Ξάνθη. Σε τέτοια παιχνίδια όπου ο αντίπαλος «ταμπουρώνεται» η λύση μπορεί να έρθει από ένα καλό «στημένο». Οι «πράσινοι» δεν το βρήκαν. Η εντολή στα κόρνερ ήταν να μπαίνει η μπάλα στην περιοχή με λόμπα ώστε να «σπάσει» στον Σάμπα και στην συνέχεια να βρει συμπαίκτη σε καλύτερη θέση. Δεν δικαιώθηκε αυτή η επιλογή, καθώς μόνο σε μία περίπτωση βγήκε καλή φάση.

5)Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΟ ΨΗΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Από την στιγμή που η Ξάνθη πίεζε ψηλά, θα ήταν μία λύση για τον Παναθηναϊκό να ψάξει την γρήγορη μεταφορά από την άμυνα στην επίθεση με βαθιές μπαλιές. Βάσει των χαρακτηριστικών της μεσοεπιθετικής τετράδας αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει. Μπεργκ, Λουντ, Βιγιαφάνιες, Γουακάσο δεν φημίζονται για τις νίκες τους στον αέρα ενώ με εξαίρεση τον Σουηδό, οι υπόλοιποι τρεις δεν διαθέτουν ούτε το ύψος ούτε και την αλτικότητα. Έτσι, λοιπόν, η ομάδα του Στραματσόνι ήταν καταδικασμένη να παίξει με κάτω την μπάλα. Και όταν ο Λεντέσμα έβρισκε την σωστή πάσα, η κακή μέρα των μεσοεπιθετικών(Λουντ, Γουακάσο, εξαίρεση ο Βιγιαφάνιες ανά διαστήματα) «χαλούσε» την καλή δουλειά που γινόταν στο build up.