Δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να κυνηγάει συνέχεια…

Το μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν κι ειδικότερα επί Πάουλο Μπέντο είναι ότι βρίσκεται πολύ συχνά σε θέση να κυνηγάει τον εκάστοτε αντίπαλό του.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν δέχεται μάλλον εύκολα αυτό που λέμε «πρώτο γκολ» κι έτσι στη συνέχεια υποχρεώνεται να «τρέχει» αυτός για να ανατρέψει το εις βάρος του σκορ. Και πιστέψτε με δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα από ακριβώς αυτό, για μία ομάδα που δεν έχει χτιστεί σωστά όπως ο φετινός Ολυμπιακός και που για τους γνωστούς λόγους δεν είναι ακόμη έτοιμος, αν και μπήκαμε στον Οκτώβρη!

Ας θυμηθούμε πώς ήρθαν οι δύο πιο σημαντικές νίκες του Ολυμπιακού: και στην Πορτογαλία με την Αρόουκα και στην Ελβετία με τη Γιάνγκ Μπόϊς οι ερυθρόλευκοι προηγήθηκαν 1-0 στο ημίχρονο. Και μπόρεσαν και κράτησαν το υπέρ τους σκορ. Στο πρωτάθλημα δεν έχει την ίδια αξία το παράδειγμα, λόγω διαφοράς δυναμικότητας, αλλά όταν προηγήθηκαν στο ημίχρονο με τη Βέροια, έκαναν περίπατο με συνέπεια το τελικό 6-1.

Αντίθετα, είδαμε τον Ολυμπιακό να αντιμετωπίζει τεράστια θέματα, όταν δέχθηκε αυτός γκολ σε α΄ ημίχρονο. Έτσι, με τον Ηρακλή ναι μεν γύρισε το ματς στο β΄, αλλά με τα χίλια ζόρια και ισοφαρίζοντας με ένα πέναλτι-χέρι τυχερό κι όχι προϊόν φάσης, με τον δε ΑΠΟΕΛ που είχε κόντρα την τύχη δεν κατάφερε καν να ισοφαρίσει.

Άρα, νομίζω ότι ο Ολυμπιακός ξέρει τι πρέπει να κάνει σήμερα: πρέπει να μπει στο ντέρμπι πραγματικά καλά και να κοιτάξει όχι απλά να μην αιφνιδιαστεί, όπως έγινε με Ηρακλή κι ΑΠΟΕΛ που έχανε από το 10’ (!), αλλά να απειλήσει αυτός και να αιφνιδιάσει ο ίδιος την ΑΕΚ, ώστε στη συνέχεια να ελέγξει το ματς και να του δώσει το ρυθμό που αυτός θέλει, να το πάει δηλαδή στα μέτρα του. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι φέτος ο Ολυμπιακός σε β΄ ημίχρονο του δεν σκόραρε σε κανένα από έξι ευρωπαϊκά παιχνίδια του!!! Ούτε καν στη Λάρισα...

Έχει σημασία για τον Ολυμπιακό να κάνει ένα γκολ στο α΄ ημίχρονο, αφού είναι φέτος τέτοια, εννοώ εύθραυστη, η ψυχολογία της ομάδας μετά τον αποκλεισμό από τη Χάποελ Μπερ Σεβά, που ο Ολυμπιακός ακόμη και 0-0 να πηγαίνει ένα ματς, δεν έχει τη σιγουριά ότι μπορεί να το κρατήσει. Το αντίθετο!

Ας σκεφθούμε ότι 0-0 πήγαιναν τα παιχνίδια του με τη Χάποελ στο Ισραήλ, με την Αρόουκα στο Καραϊσκάκη και με την ΑΕΛ στη Λάρισα. Τρία ματς στα οποία αν έμενε το 0-0, ο Ολυμπιακός θα ήταν πολύ καλύτερα! Θα είχε διεκδικήσει σε παράταση την πρόκρισή του στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, θα είχε προκριθεί χωρίς παράταση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και τώρα θα ήταν ισόβαθμος με ΠΑΟ κι ΑΕΚ στο πρωτάθλημα! Μόνο που δεν μπόρεσε να κρατήσει κανένα από αυτά τα τρία 0-0 ο Ολυμπιακός! Έφαγε γκολ στο 79’ στο Ισραήλ κι έχασε 0-1, έφαγε γκολ στο 80’ από την Αρόουκα και χάνοντας 0-1 πήγε παράταση (όπου γύρισε το ματς σε 2-1) και έφαγε γκολ στο 92’ στη Λάρισα κι έχασε 0-1…

Το μοναδικό 0-0 που κράτησε ο Ολυμπιακός φέτος ήταν στο πρώτο του κιόλας παιχνίδι, με τη Χάποελ. Κι εκείνο με μεγάλη δυσκολία. Όμως, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, για τον τωρινό Ολυμπιακό, κάποιες ισοπαλίες θα ήταν απολύτως αποδεκτά αποτελέσματα, εάν υπάρχει ποδοσφαιρική λογική κι όχι πίεση σε βαθμό που να κάνει τελικά κακό στην ομάδα. Ανέφερα μάνι μάνι τρία παραδείγματα από τα οποία θα ήταν ωφελημένος ο Ολυμπιακός αν δεν δέχονταν γκολ στο φινάλε και στα τρία παιχνίδια του.

Και κάποια στιγμή πρέπει να μάθει ο Ολυμπιακός, όπως κι ο κόσμος του, πως όταν δεν μπορείς αν κερδίσεις ένα ματς, είναι πολύ καλύτερο τουλάχιστον να μην το χάνεις. Γιατί με ένα 0-0 δεν καταστρέφεσαι. Ένα 0-1 όμως είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, ενίοτε και καταστροφικό.