ΠΑΟΚ… μάζευε βαθμούς και για τους άλλους!

Ωραία βραδιά! Ο ΠΑΟΚ τις «έχει» αυτές (τις βραδιές) στην Ευρώπη! Ειδικά όταν παίζει στο εξωτερικό! Πήραν χαρά οι ΠΑΟΚτσήδες, ειδικά αυτοί που ήρθαν στο γήπεδο της Λίμπερετς, κυρίως όσοι ταξίδεψαν οδικώς και φώναζαν επί ώρες… «χιλιόμετρα κάναμε πάλι για την καψούρα μας την πιο μεγάλη». Τι ωραία ΠΑΟΚτσήδικα βράδια…

Όπως και να το κάνουμε όταν ένα ματς κρίνεται με τέτοιο γκολ όπως αυτό το δεύτερο και ο σκόρερ σκαρφαλώνει στο κάγκελο, οι στιγμές είναι δυνατές! Θα μείνουν για καιρό στη μνήμη!

Πάμε στις λεπτομέρειες…

Μέχρι στιγμής ο ΠΑΟΚ είχε αδικηθεί από τα σκορ σε αρκετά παιχνίδια του! (Ο ίδιος ο ΠΑΟΚ έφταιγε βέβαια…). Με τον Άγιαξ και την Ξάνθη αδικήθηκε και από το τελικό αποτέλεσμα. Στο ποδόσφαιρο και σε τέτοιου είδους καταστάσεις, στο τέλος επέρχεται ισορροπία. Ότι χάνεις με τέτοιο τρόπο, κάποια στιγμή σου το δίνει πίσω…

Αλλιώς έχεις πρόβλημα και μάλλον είσαι (λίγο) ανίκανος… (Φυσικά και είχε «λίγος» αν συνέχεια παίζεις καλά και χάνεις ή δεν παίρνεις ότι αξίζεις…).

Χθες ο ΠΑΟΚ ίσως και να κέρδισε κάτι παραπάνω απ’ ότι άξιζε!

Υπάρχει η αίσθηση βέβαια ότι ο Δικέφαλος έκανε κακό ματς, αλλά η αλήθεια είναι ότι είχε ένα κακό ημίωρο από το 45΄μέχρι και το 70΄-75΄.

Στο πρώτο λεπτό υπάρχει ο ερασιτεχνισμός της αριστερής πλευράς που βλέπει τον Τζαβέλλα στο έδαφος και δεν πετάει τη μπάλα εκτός γηπέδου. Τώρα που το έπαθαν (όπως πέρυσι και στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός) δεν πρέπει να το ξαναπάθουν. Ο ΠΑΟΚ αντέδρασε, έπαιξε, πήρε το κέντρο, αλλά η τελική προσπάθεια δεν έβγαινε μια και υπήρχε τσαπατσουλιά στην τελική πάσα. (Άλλο αυτό και άλλο η αστοχία στην τελική προσπάθεια που έπληξε τον ΠΑΟΚ σε άλλα ματς).

Από το 45΄ και γι’ αρκετά λεπτά οι άρρωστοι (και καλά) αντίπαλοι, κυριάρχησαν. «Πετούσαν» μέσα στο γήπεδο οι «καραντινάτοι» και ο ΠΑΟΚ πήρε παθητικό ρόλο. Μετά το 70΄ η είσοδος του Μυστακίδη (αντί του Κάμπος) και η έξοδος του Σάκχοφ (σα να έχει έρθει ο αδελφός του μετά την προετοιμασία και χάσαμε αυτόν που βλέπαμε στην Ολλανδία) άλλαξαν τα δεδομένα. Ίσως και να γονάτισαν λίγο οι αντίπαλοι… Ο ΠΑΟΚ ανέβηκε, έκανε τις φάσεις, μέχρι που μπήκε η γκολάρα του Αθανασιάδη.

Για τον Κλάους είναι λίγο περιττό να γίνουν περαιτέρω σχόλια. Όπως και στις περιόδους ξεφωνητού, έτσι και τώρα το ίδιο θα γράψουμε: «Ο Κλάους είναι αυτός, τον ξέρουμε, ένας παίκτης με πολλά συν για τον ΠΑΟΚ και λίγα μείον. Η κριτική για τις αδυναμίες του είναι αυτονόητη. Τα καλά λόγια για τις επιτυχίες του είναι θεμιτά. Η απαξίωση και τα μηδενιστικά σχόλια εναντίον του είναι άδικα και άσκοπα».

Κατά τα άλλα μάλλον έφθασε ο χρόνος για μικρή ξεκούραση σε Μάτος, Κάμπος, ο Κάνιας αν θα βγει δεν ξέρουμε ποιος θα μπει, ο Τζαβέλλας δεν ξέρουμε αν γίνεται να βγει, ενώ… μην «ακουμπήσει» κανείς τον τιτανοτεράστιο Γκάρι Ροντρίγκεζ!

Αυτός είναι το ποδόσφαιρο! Μας δίνει αυτό το αλατοπίπερο που χρειαζόμαστε σε κάθε ποδοσφαιρικό γεύμα, είναι αυτός που προσφέρει το απροσδόκητο! Είναι παντού στην επίθεση, ικανός για το καλύτερο (όπως ξεκίνησε και αυτά τα χθεσινά τέρματα) αλλά και για το χειρότερο με αυτή τη φάση στις καθυστερήσεις που αστόχησε ΚΑΙ σε άδειο τέρμα!

Μεγάλος Γκάρι! Μόνο αυτός…

Ο ΠΑΟΚ λοιπόν εκτοξεύθηκε (όπως αναφέραμε και χθες) και έθεσε νοκ άουτ τον πρώτο αντίπαλο. (Τι να πάρει η Λίμπερετς τώρα από δύο ματς με τη Φιορεντίνα;). Τώρα μένει η Κάραμπαγκ, που δεν αποτελεί αμελητέα ποσότητα. Με την Κάραμπαγκ ο ΠΑΟΚ παίζει την πρόκριση και στο πρώτο ματς του Μπακού, αλλά και στο δεύτερο. Με 4-6 βαθμούς ο Δικέφαλος «καθαρίζει» την πρόκριση από την τέταρτη αγωνιστική!

Αν τα καταφέρει ο Δικέφαλος, θα πρέπει μετά να μαζεύει και άλλους βαθμούς για τον εαυτό του, αλλά και για τη χώρα, αφού γι’ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, οι υπόλοιπες Ελληνικές ομάδες δεν το «έχουν» στους ομίλους του Europa League. Όλα δείχνουν ότι η χώρα τους βαθμούς του ΠΑΟΚ θα περιμένει για να σώσει ότι σώζεται στην κατάταξη… (Κι’ αυτό γιατί ο ένας δεν μπορεί πλέον και ο άλλος μπορεί να απογοητευτεί και σε κάποια στιγμή να τα παρατήσει).

Το ξαναγράψαμε όμως… «Αυτό το Πέμπτη-Κυριακή, οι άλλοι δεν το ξέρουν! Μόνο ο ΠΑΟΚ μπορεί να συνδυάσει καλή πορεία στην Ευρώπη και να παραμείνει κοντά στον πρωταθλητισμό και στις πρώτες θέσεις».

* Κάποτε ο Κύρος Βασσάρας περπατούσε με καμάρι στη Θεσσαλονίκη. Όλοι τον θαύμαζαν και τον σέβονταν. Με όσα κάνει και με όσα του καταλογίζουν πλέον όλοι (λένε για εξάρτηση, ή για πρόθεσή και υποχρέωσή του να στηρίξει το σύστημα που εκφράζεται μέσα από τους Παππάδες) ο άλλοτε κορυφαίος διαιτητής (έστω και αν δήλωνε κόλλημα σε πολλά μεγάλα ματς όπως λένε αυτοί που ξέρουν…) θα έχει μεγάλο πρόβλημα να διατηρήσει ΚΑΙ την υστεροφημία του.

Κρίμα γιατί δεν είναι μόνο η εξάρτηση από το σύστημα! Μαζεύτηκαν πολλά!

Είναι τόσα πολλά που… πλέον ΔΕΝ φαίνεται η κορυφή της… πυραμίδας.