Εκείνο το ματς που αλλάζει τα πάντα...

Δεν είχε μεγάλο «κερδισμένο», αυτή η αγωνιστική της Σούπερ Λιγκ. Παρότι όλοι είχαν την ευκαιρία τους. Κάτι σαν... ΤΖΑΚ ΠΟΤ προέκυψε. Αδυναμίες ήρθαν στην επιφάνεια. Και τελικά μια όχι ακριβώς συνηθισμένη «ισορροπία» που μεταθέτει το ενδιαφέρον στα επόμενα.

Είχε όμως σίγουρα κάποιον που «έχασε». Που ένιωσε το limit down της μετοχής του. Και αυτός έχει και όνομα και επώνυμο: Πάουλο Μπέντο.
Ο Πορτογάλος που το ταξίδι στη Λάρισα προφανώς θα του μείνει «αξέχαστο». Όχι μόνο διότι ο Ολυμπιακός έκανε μια ήττα, ουσιαστικά εκτός προγράμματος. Αλλά κυρίως γιατί αυτή η ήττα συνδυάστηκε με μια σειρά από δικές τους «επιλογές», στο όριο του ακατανόητου, που έχουν ήδη ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση.

Σε μια «κλασική» σεζόν; Οι Ερυθρόλευκοι θα είχαν (ξε)περάσει αυτό το αποτέλεσμα με λιγότερες «αναταράξεις» στην πτήση της επιστροφής. Διότι θα ακολουθούσε η δεύτερη αγωνιστική στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και συνήθως αυτή η στροφή έφερνε την πρώτη αποστολή «εκτός έδρας». Την πυξίδα δηλαδή ολόκληρης της αγωνιστικής περιόδου, για εκείνον που στέκονταν μπροστά από τον πάγκο. Κάτι σαν τους «σχολικούς» βαθμούς στο πρώτο τρίμηνο.

Πέρσι ο Μάρκο Σίλβα έφερε εκείνο το «μυθικό» 3-2 στο Emirates που σε μια νύχτα τον «κατοχύρωσε» στη συνείδηση όλων, στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Το 2013 ήταν ο Μίτσελ, και το αντίστοιχο 3-0 στις Βρυξέλλες που τον έβγαλε από πολύ δύσκολη θέση. Και που τον... προστάτευε ακόμη το 2014, όταν μέσα σε τέσσερις ημέρες έχασε στο Περιστέρι από τον Ατρόμητο αλλά και στη Σουηδία από τη Μάλμε.

Φέτος όμως η σεζόν δεν είναι συνηθισμένη. Δεν έχει Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν έχει τον προπονητή που ταξίδεψε στην Αυστρία για να ξεκινήσει την προετοιμασία της ομάδας τον Ιούνιο. Δεν έχει καν, εκείνον που επέστρεψε μαζί με την ομάδα από εκείνο το ταξίδι, τον Ιούλιο. Ο Ολυμπιακός έχει προχωρήσει ήδη σε δύο αλλαγές (η πρώτη βέβαια υποχρεωτική μιας και ο Σίλβα λειτούργησε σαν... ερασιτέχνης). Και τέλος πάντων ο καθένας καταλαβαίνει ότι δεν θα ήθελε να μπει ξανά σε μια τέτοια διαδικασία. Τουλάχιστον τόσο σύντομα.

Τα κριτήρια για τον Μπέντο είναι «διαφορετικά». Και τα «ελαφρυντικά» στην περίπτωση του δεδομένα. Ήρθε Αύγουστο, παραλαμβάνοντας το κλαμπ έπειτα από μια μεγάλη αγωνιστική αποτυχία. Προχώρησε σε έξι μεταγραφές εκ των οποίων κάποιοι ακόμη δεν έχουν προλάβει καλά-καλά να φορέσουν την φανέλα της ομάδας (Πασιένσα, Ρομαό). Ακόμη και εκείνος δεν έχει συνηθίσει στο νέο εργασιακό του περιβάλλον.

Αυτό όμως δεν «νομιμοποιεί» π.χ τον «προχθεσινό» πάγκο με τα τέσσερα δεκάρια (Μάρτινς, Μάριν, Φορτούνης, Τσόρι). Δεν δικαιολογεί ότι ο πρωταθλητής κόντρα σε Βέροια, Ηρακλή και Λάρισα έχει στη «σούμα» λιγότερες τελικές στο πρωτάθλημα από την Κέρκυρα! Ούτε τέλος πάντων «καλύπτει» την διαπίστωση, πως έπειτα από τις πρώτες πενήντα μέρες με τον νέο τεχνικός, ο Ολυμπιακός μοιάζει περισσότερο μπερδεμένος από ότι θα περίμενε κανείς.

Την Πέμπτη λοιπόν υπάρχει το ματς με τον ΑΠΟΕΛ στο Φάληρο, που προφανώς θα παίξει τον ρόλο του εν όψει της συνέχειας. Και κυρίως: Την Κυριακή κατηφορίζει στο «Καραϊσκάκης» η ΑΕΚ. Η μοναδική ομάδα που μέσα στο 2016 κέρδισε τον Ολυμπιακό δύο φορές. Αυτή η αναμέτρηση λοιπόν αναμένεται να αποτελέσει και την «πυξίδα» του Μπέντο.

Για εκείνον η «λεπτή κόκκινη γραμμή» δεν θα έχει άρωμα Ευρώπης, αλλά χαρακτήρα ντέρμπι. Η νίκη είναι... χρόνος για τον Πορτογάλο. Είναι το «κλικ» που θα αλλάξει την ατμόσφαιρα. Που θα στείλει την ομάδα με ησυχία στη δεύτερη «διακοπή». Που θα μηδενίσει το κοντέρ. Σε αντίθετο αποτέλεσμα όμως; Το ρεπορτάζ πιθανότατα θα μας οδηγήσει σε άλλα μονοπάτια...