Πω πω πω ένας Τσιγκρίνσκι!

Πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι αναμφισβήτητα περίμεναν να δουν την πρώτη αγωνιστική για να καταλήξουν σε σημαντικά συμπεράσματα σχετικά με τους βασικούς διεκδικητές του τίτλου που είναι η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ. Θαρρώ είναι πολύ μεγάλο λάθος να γίνει κάτι τέτοιο με το... καλημέρα των εγχώριων αγωνιστικών υποχρεώσεων...

Μπορούμε να μιλήσουμε για ποδόσφαιρο, να αναλύσουμε τα πράγματα που είδαμε και ξεχωρίσαμε, αλλά απαιτείται και ένας αστερίσκος, μία υποσημείωση που θα κάνει τη διαφορά: ότι δηλαδή είναι νωρίς για ουσιαστική άποψη για την κάθε ομάδα οπότε χρειάζεται, επί της ουσίας πρέπει, να είμαστε μετρημένοι.

Πάμε στην ΑΕΚ όμως που μας αφορά τη στιγμή που θα γράψουμε δυο πραγματάκια για τους υπόλοιπους στα υστερόγραφά μας. Η ομάδα του Τιμούρ Κετσπάγια ξεκίνησε με εντυπωσιακή νίκη σε επίπεδο επίτευξης τερμάτων, όχι και συνολικής εικόνας. Κάτι πάντως που θα ήταν σίγουρα ανωμαλία (αν είχε σούπερ εικόνα σε όλη τη διάρκεια του ματς) απέναντι σε καλή ομάδα όπως είναι η Ξάνθη του Λουτσέσκου κι επειδή φυσικά ήταν μόλις το τρίτο επίσημο παιχνίδι για την Ένωση.

Κάθε πρεμιέρα είναι απαιτητική κι ας πρόκειται για την 3η αγωνιστική (αντί της πρώτης) του πρωταθλήματος. Πάντοτε υπάρχει επιπλέον ανάγκη για να στείλει η εκάστοτε ομάδα τα δικά της μηνύματα, να κερδίσει με το... καλημέρα τον κόσμο της και κυρίως να πειστούν στο εσωτερικό αυτής, πως μπορούν να κάνουν την υπέρβαση...

Η ΑΕΚ στο ματς με την Ξάνθη δεν ήταν συγκλονιστική σε επίπεδο απόδοσης. Και αυτό είναι το απόλυτα ευχάριστο μαντάτο για μένα. Διότι θα ήταν αφύσικο να έχει μεγάλη διάρκεια σε πολύ καλή ποδοσφαιρική απόδοση έχοντας μόνο δυο επίσημα παιχνίδια στα πόδια της. Δεν είναι δυνατό και φυσιολογικό τούτη την περίοδο (απέναντι σε καλή ομάδα) να έχεις σούπερ απόδοση για 65 με 70 λεπτά.

Η ομάδα του Κετσπάγια είχε αρκετά νεκρά διαστήματα στο παιχνίδι της. Στα καλά σημεία της όμως πραγματικά εντυπωσίασε. Σημείωσε 4 γκολ, είχε δοκάρι και στην ίδια φάση μεγαλη ευκαιρία για ένα ακόμη τέρμα, έχασαν απίστευτες ευκαιρίες για να πάνε το σκορ σε απρόσμενα επίπεδα με τους Λαμπρόπουλο, Μάνταλο και Σιμόες... Όμως δέχτηκε και φάσεις από τον αντίπαλο κυρίως γιατί το δίδυμο Λέσκοτ – Τσιγκρίνσκι (θα πούμε για τον Ουκρανό ξεχωριστά) χρειάζεται χρόνο, αλλά κι επειδή ο Γκάλο χθες δεν ήταν καλός!

Αντιλαμβάνομαι απόλυτα πως το talk of the town είναι ο Ούγκο Αλμέιδα. Και δικαίως αφού πέτυχε ένα γκολ κλασικού φορ χάρη στην κίνησή του και τα λάθη των Λισγάρα και Φλίσκα (όχι του Καρασαλίδη που δεν έχει ευθύνη στο γκολ) και ένα δεύτερο που θα ξαναβάλει γιατί τα 'χει αυτά τα γκολ όπως έχει φανεί και στο παρελθόν (θυμηθείτε τη γκολάρα που 'χε βάλει με την Πόρτο μέσα στο Μιλάνο σε βάρος της Ίντερ).

Επίσης δέχομαι και το γούσταρα κι εγώ με... τρέλα, την αναγνώριση της σούπερ παρουσίας, εξαιρετικής, του Πάτο Ροδρίγες. Ο Πατίτο ήταν εκπληκτικός (και) στο δημιουργικό κομμάτι και αν ο Σιμόες ήταν πιο ομαδικός στη φάση που έχασε για να σκοράρει, θα είχε δώσει την πάσα στον δημιουργό και θα τον είχε κάνει σκόρερ... Εντάξει συμβαίνουν αυτά. Πολύ ευχάριστο μαντάτο αυτό με τον Πατίτο που είχε φανερώσει το πλούσιο ταλέντο του, αλλά έδειχνε εκτός ομάδας και τακτικής στα φιλικά (αλλά φιλικά είναι οπότε...).

Μπορώ να δεχτώ απόλυτα και την αναγνώριση ξανά και ξανά (απόλυτα σωστή και δικαιολογημένη) για τον Πέτρο Μάνταλο που πάλι σκόραρε, είχε ευκαιρίες (διπλή με το δοκάρι) για να σημειώσει κι άλλο τέρμα, αποδεικνύει ότι παίζοντας πίσω από τον φορ μπορεί να σκοράρει (το έκανε και πέρυσι και το κάνει συνέχεια) και ταυτόχρονα ότι δίκαια είναι ο καπιτάνο της ΑΕΚ!

Όμως εγώ θα σταθώ στον κορυφαίο της αναμέτρησης που ήταν ο Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι. Πω πω πω ένας Τσιγκρίνσκι κυριολεκτικά! Ο Ουκρανός κεντρικός αμυντικός συνιστά ίσως τον κορυφαίο κεντρικό αμυντικό (τούτη τη στιγμή) που αγωνίζεται στη χώρα μας, τα κάνει πραγματικά ΟΛΑ στο γήπεδο και το μόνο που του έλειψε ήταν το γκολ (παραλίγο να το κάνει αλλά το πλασέ με το αριστερό παρακαλώ του το σταμάτησε ο αντίπαλος γκολκίπερ).

Η φάση του πρώτου γκολ ξεκινάει από δική του μεγάλη διαγώνια μπαλιά προς τον Πατίτο από το κέντρο της άμυνας. Δείτε τη φάση ξανά... Χάνει λίγο το κοντρόλ ο Τσιγκρίνσκι και αντί να πανικοβληθεί όπως συνηθίζουν να κάνουν οι περισσότεροι στόπερ, εκείνος αύξησε την ταχύτητά του μη γίνει... γκέλα, σήκωσε το κεφάλι και είδε τον συμπαίκτη του και του έστειλε την μπάλα μπροστά του, απλά να την υποδεχθεί...

Σε ότι επιχείρησε ο αντίπαλος επιθετικά ήταν εκεί! Έκανε 15 κοψίματα ψηλά και χαμηλά, είχε 6 κλεψίματα και 5 προωθήσεις με την μπάλα στα πόδια και σε δυο από αυτές με τις επελάσεις του κατάφερε να σηκώσει τον κόσμο από την κερκίδα. Με μία λέξη ο Τσιγκρίνσκι ήταν: Συγκλονιστικός!

Το πιο σημαντικό είναι πως: έχουμε πλέον προϊόν...

Υγ: Πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Τιμούρ Κετσπάγια και τους συνεργάτες του ότι ήταν απόλυτα διαβασμένοι σχετικά με το παιχνίδι της Ξάνθης. «Η Ξάνθη δεν θα έρθει στο ΟΑΚΑ να κλειστεί και να περιμένει» είχε πει μεταξύ άλλων ο Γεωργιανός τεχνικός (και ο Μάνταλος κάτι που αποδεικνύει ότι είχαν μάθει καλά τον αντίπαλο από το τεχνικό τιμ) και εγώ είχα πολλές απορίες. Διότι η ομάδα του Λουτσέσκου στο παρελθόν ήταν πάντα πολύ σφιχτή. Κι όμως όπως ακριβώς το είπε ο Κετσπάγια έγινε και του αξίζει να το σημειώσουμε διότι η προετοιμασία πάνω στο παιχνίδι του αντιπάλου από έναν κόουτς έχει τεράστια αξία και σημασία.

Υγ2: Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στον Ντίντακ. Όχι επειδή σκόραρε από την κατά τύχη ασίστ του Βάργκας, αλλά κυρίως για την αγωνιστική του συμπεριφορά στο σύνολό της. Με μισό λάθος ο Ισπανός μπακ έδειξε και ήταν πολύ καλός (μαζί με τον Τσιγκρίνσκι οι δυο καλύτεροι της άμυνας). Το ίδιο ισχύει και για τον Ανέστη ο οποίος όποτε χρειάστηκε η ομάδα ήταν εκεί και δίκαια αποτελεί τον βασικό γκολκίπερ της ΑΕΚ, πολύ το χαίρομαι γιατί τον πιστεύω πολύ...

Υγ3: Η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν η αναμενόμενη στο ματς με την Βέροια. Κι αυτό διότι πραγματικά οι φιλοξενούμενοι αγωνίστηκαν έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους πως από την εβδομάδα που έρχεται μπορεί να μην... υπάρχουν στο πρωτάθλημα. Γι' αυτό και φυσιολογικά ο Ολυμπιακός έφτασε σε 6 γκολ που είχε σε εξαιρετική μέρα τον Μαρίν που γνωρίζαμε ότι είναι μια εξαιρετική προσθήκη. Ωστόσο αυτό το δείγμα γραφής του Ολυμπιακού που παραμένει για μένα φαβορί για τον τίτλο (το βασικό φαβορί πάντα είναι ο προηγούμενος πρωταθλητής) δεν είναι ασφαλές για συμπεράσματα. Δείχνει όμως πόσα μπορεί να βγάλει στη διάρκεια της σεζόν...

Υγ4: Ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός ακριβώς που περίμενα. Επιθετικός, φιλόδοξος με ταβάνι... Δεν ξέρω αν μπορεί κάτι παραπάνω από όσα είδαμε. Οι ακραίοι του είναι εξαιρετικοί στη δημιουργία και το επιθετικό παιχνίδι, έχουν τη δυνατότητα να σκοράρουν, αλλά δεν το κάνουν με ευκολία σε... εύκολες έως παιδικές φάσεις για γκολ. Δεν έχει αλλάξει πολύ από πέρυσι, αλλά έχει προπονητή φέτος! Δεν ξέρω αν ο Τιάμ παίζει φορ, αλλά του χρειάζεται ένας ακόμη όπως και ένα ζήτημα θα είναι και η άμυνά του.

Υγ5: Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει τις καλές εμφανίσεις στα επίσημα. Από την Ευρώπη έχει δείξει η ομάδα του Στραματσιόνι όμορφα πράγματα και αξίζει αναγνώρισης. Επιτρέψτε μου να γίνω και λίγο... κακός όμως. Ο Μπεργκ κερδίζει το πέναλτι που δεν του έγινε... Κι αν τέτοιο κέρδιζε ο Ολυμπιακός (να είμαστε τίμιοι μεταξύ μας) ακόμη θα γελούσαμε αφού είναι πασιφανές πως έχει ανοίξει το κοντρόλ και ο αντίπαλος μαζεύει τα γόνατά του (όχι τα πόδια του διότι δεν τα άπλωσε ποτέ). Το πόδι του Μπεργκ πάει σκόπιμα πάνω στο μπούτι σχεδόν του αντιπάλου του και πέναλτι. Μη λυσσάξει κανείς όμως, θα κέρδιζε και εύκολα ο Παναθηναϊκός, όπως και έγινε... Απλά να είμαστε τίμιοι.