Και οι τρεις μπορούν να περάσουν, αλλά...

Συμβαίνουν, δυστυχώς ή ευτυχώς, πολύ πιο σοβαρά πράγματα αυτή την εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο συγκριτικά με τα αποτελέσματα και την εικόνα των ελληνικών ομάδων στα play offs του Europa League. Επειδή όμως αφενός είναι κι αυτή η υπόθεση πολύ σοβαρή για το σήμερα και το αύριο του ελληνικού ποδοσφαίρου και αφετέρου τα χθεσινά παιχνίδια ήταν μια καλή παρένθεση στην ρουτίνα της απραξίας και της μόνιμης αργίας του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, έχει κάποιο νόημα για τον παρατηρητή να σκεφτεί πάνω στα όσα είδε από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ σε αυτή τη φάση και στα όσα εκτιμά ότι θα δει στην φάση των ομίλων του Europa League.

Προτού συνεχίσω, μια σημείωση: μετά από 23 χρόνια επαγγελματικής παρατήρησης της ζωής του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχω φτάσει να αντιπαθώ τα εθιμοτυπικά σχόλια των κληρώσεων, διότι αυτή είναι μια συζήτηση δυναμική, που εξελίσσεται και αλλάζει καθημερινά, επειδή αλλάζουν τα δεδομένα. Εχει όμως μια σημασία και μια αξία αυτή η συζήτηση στη σημερινή στιγμή, κι αυτό επειδή οι ελληνικές ομάδες δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει τον σχεδιασμό τους και δεν έχουν κλείσει τον κύκλο των αλλαγών στο ρόστερ τους και, κατά συνέπεια, του μετασχηματισμού των φετινών εκδόσεών τους συγκριτικά με τις περσινές.

Δεν περίμενε κανείς το δεύτερο δείγμα απέναντι στην Αρούκα για να διαπιστώσει ή να επιβεβαιώσει κάτι που έμοιαζε προφανές από τα φιλικά της προετοιμασίας, δηλαδή ότι ο Ολυμπιακός έχει αγωνιστικό πρόβλημα. Αρχισε να δημιουργείται όταν ο Μάρκο Σίλβα φοβήθηκε τον αντίκτυπο που θα είχε στο brand name του η – ειδικά αυτή – ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού επειδή αντιλαμβανόταν ότι θα ξεκινούσε την προετοιμασία με ένα σύνολο αποδυναμωμένο συγκριτικά με το περσινό. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού έγινε μεγαλύτερο όταν ο διάδοχος του Σίλβα Βίκτορ αποδείχθηκε ανέτοιμος για να κάνει τη βασική δουλειά, δηλαδή να αποκλείσει την Χάποελ Μπερ Σεβά και θόλωσε στην προετοιμασία των δύο αγώνων.

Η κατάσταση έμοιαζε να φτάνει στο απροχώρητο όταν η διοίκηση αποφάσισε να διώξει τον Ισπανό. Η επιλογή του διαδόχου ήταν – δεδομένων της στιγμής και των συνθηκών – εξαιρετική στη θεωρία. Και ο Πάουλο Μπέντο πρόλαβε να σουλουπώσει, στον βαθμό του δυνατού, ένα συνονθύλευμα ποδοσφαιριστών που έφτασε να συμπεριφερθεί για μεγάλα διαστήματα, σε Πορτογαλία και Πειραιά, σαν ομάδα που έχει τάξη, προσανατολισμό και βασικές αρχές στο παιχνίδι του. Ο Ολυμπιακός όμως φαίνεται στο γυμνό μάτι ότι δεν ήταν καλά δουλεμένος ούτε στο φυσικό κομμάτι, και κάπως έτσι παίδεψε πολύ τον εαυτό του και δεινοπάθησε για να γλιτώσει ένα μεγάλο κάζο, το οποίο θα ήταν ικανό να του τινάξει στον αέρα για δεύτερη φορά τη σεζόν.

Για τον Μπέντο το δύσκολο μέρος της δουλειάς έγινε χθες στο Καραϊσκάκη. Αφού δεν του έμεινε στα χέρια ο Ολυμπιακός, ο Πορτογάλος έχει πλέον τον χρόνο για την ολική αναδόμηση που είναι απολύτως αναγκαία. Κι αν η ενίσχυση αποδειχθεί ουσιαστική, υπό τις ευνοϊκές συνθήκες που δημιουργεί για τον Πορτογάλο η αναβολή της έναρξης του ελληνικού πρωταθλήματος, ο Μπέντο θα έχει όλες τις προϋποθέσεις να φτιάξει μια κανονική ομάδα.

Ο πίνακας των αντιπάλων του στον 2ο όμιλο του Europa League δίνει στον Πορτογάλο προπονητή κάθε δικαίωμα να πιστεύει ότι θα έχει την ευκαιρία να επαναφέρει τον Ολυμπιακό στην κανονικότητα. Αυτός προφανώς θα είναι ο πρώτος του στόχος. Και βλέπουμε.

Η εμπειρία της διπλής αναμέτρησης με την Μπρόντμπι ήταν πολύ διδακτική για τον Παναθηναϊκό. Η επίτευξη του πρώτου κι ίσως πιο καθοριστικού για τη συνέχεια στόχου δίνει πολύ οξυγόνο στους πνεύμονες του Αντρέα Στραματσόνι. Βγάζει πολύ πίεση από πάνω του ο Ιταλός, που δεν είναι όσο ωφελημένος ήταν μετά την πρόκριση επί της ΑΙΚ Στοκχόλμης στο επίπεδο των εντυπώσεων, αλλά είναι βέβαιο ότι έχει γίνει σοφότερος σε σχέση με την ομαδική τεχνική και την αποτελεσματικότητα των σχεδίων του. Ο Στραματσόνι είδε, σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο, τον Παναθηναϊκό του σε συνθήκες σοβαρής δοκιμασίας και στα δύο παιχνίδια. Θεωρητικώς αυτά τα ματς είναι σπουδαία εφόδια για έναν προπονητή ενόψει της συνέχειας. Ο Παναθηναϊκός που έχουμε δει στην προκριματική φάση έχει θεωρητικώς πολύ καλές πιθανότητες επιτυχίας στον 7ο όμιλο του Europa League. Ικανή και αναγκαία συνθήκη όμως για αυτό είναι να συμβεί, να υπάρξει η αγωνιστική βελτίωση στην περίοδο ωρίμανσης του Παναθηναϊκού που συναρμολογεί ο Στραματσόνι. Σε αντίθεση με τον Μπέντο, ο Ιταλός στέκεται άτυχος που δεν έχει μπροστά του ματς πρωταθλήματος για να βελτιώσει τον ρυθμό και να δώσει μεγαλύτερη διάρκεια στα καλά αγωνιστικά διαστήματα του Παναθηναϊκού που φτιάχνει.

Μετά από όσα είδαμε και με την Μπρόντμπι, το σχόλιο-εκτίμηση για τον νέο Παναθηναϊκό παραμένει ίδιο: έχει αποκτήσει ποδοσφαιριστές που είναι καλύτεροι από αυτούς που είχε και καλύπτουν βασικά περσινά κενά, και έχει έναν ικανό προπονητή, ο οποίος όμως δεν έχει υπάρξει αποτελεσματικός σε συνθήκες μεγάλης πίεσης και έντονου εκνευρισμού. Γι' αυτό και πρέπει να κάνει ότι μπορεί προκειμένου να εξασφαλίζει στον προπονητή του καλές ανάσες που οξυγονώνουν καλά τον εγκέφαλο και κρατούν τονωμένο το “εγώ” του.

Η Ντιναμο Τιφλίδας δεν μπόρεσε να βάλει σοβαρή αντίσταση στον ΠΑΟΚ για να μας δώσει τη δυνατότητα να γίνουμε σοφότεροι για τα υλικά και τη συνταγή της νέας περιόδου. Τα αντιλαμβάνομαι ως πολύ πρόωρα τα συμπεράσματα που εξήχθησαν από το ματς της Τιφλίδας σχετικά με την ποιότητα των νεοαποκτηθέντων. Στο επίπεδο των εντυπώσεων όμως ο ΠΑΟΚ έχει πάρει καλά νέα, τα οποία προφανώς δεν τελειώνουν στην απόκτηση του εισιτηρίου για την συμμετοχή στη φάση των ομίλων του Europa League. Στη διάρκεια των προκριματικών σε Champions League και Europa League ο ΠΑΟΚ είχε την ευκαιρία να επιβεβαιώσει την αντίληψη που σχημάτισε στο τέλος της περσινής σεζόν, ότι ο Βλάνταν Ιβιτς έχει μυαλό και μάτι για να εξελιχθεί σε προπονητή αυτού του επιπέδου. Εχει πολλά τεστ να περάσει ακόμη ο Σέρβος προπονητής, και κυρίως έχει να περάσει τις δοκιμασίες που δημιουργεί η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, μέχρι να μας δώσει μια εικόνα που θα επιτρέπει πιο θαρραλέες εκτιμήσεις σε σχέση με τις ικανότητες και την τωρινή επάρκειά του για να οδηγεί ομάδες του βεληνεκούς του ΠΑΟΚ, αλλά τα πρώτα δείγματα είναι ενθαρρυντικά. Ενθαρρυντικές είναι και οι πρώτες εντυπώσεις της πλειονότητας των νεοαποκτηθέντων. Υπό την αίρεση ότι ο ΠΑΟΚ θα αποκτήσει σέντερ φορ, προφανώς μπορεί να νιώθει ότι είναι ικανός να κάνει επιτυχημένη πορεία στον 10ο όμιλο του Europa League. Κι αυτός είναι άτυχος που δεν βάζει ελληνικά παιχνίδια στα πόδια του προκειμένου να μονταριστεί καλύτερα πριν από το επόμενο ευρωπαϊκό. Πιθανόν όμως να αποδειχθεί ότι ο Ιβιτς τον χρειαζόταν αυτόν τον χρόνο για να επεξεργαστεί όσα έχει δει και έχει ακούσει μέχρι στιγμής, να καθαρίσει το κεφάλι του από όλον τον εκνευρισμό του αποκλεισμού από τον Αγιαξ και να καθαρίσει τα αποδυτήριά του από τυχόν διαλυτικά στοιχεία.