Η επόμενη ημέρα του χειρότερου Ολυμπιακού, που έχει παρουσιάσει προπονητής…

Αντιμετωπίζεται ως καταστροφή ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού. Μεγάλη αποτυχία ήταν, καταστροφή όχι, για εμένα.

Το σκεπτικό μου είναι απλό: πάντα υπάρχει και πιο κάτω. Πάντα υπάρχει το χειρότερο. Αποκλείστηκες από το Τσάμπιονς Λιγκ-πολύ κακό. Αλλά μπορεί να αποκλειστείς κι από το Γιουρόπα Λιγκ και να μην παίξεις καν Ευρώπη…Μπορεί να χάσεις και το πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια…Για να μην έρθουν τα χειρότερα, πρέπει να ληφθούν σωστές αποφάσεις, να γίνουν στοχευμένες κινήσεις, με ψυχραιμία και με καθαρό μυαλό. Και πρέπει να γίνει συνείδηση ότι υπάρχει και χειρότερο από αυτό που έγινε...

Ήδη, η στρατηγική επιλογή που είχε καταστρωθεί δεν πέτυχε. Το πλάνο ήταν να μην αλλάξει η περσινή ομάδα μέχρι τα προκριματικά, ώστε να έχει χημεία και να μην είναι μπλεγμένη στα νοκ άουτ παιχνίδια. Το πλάνο είχε λογική-μόνο που η περσινή ομάδα είχε άλλο προπονητή. Κι η επιλογή του Μάρκο Σίλβα να σηκωθεί να φύγει (και να ξέρετε πως ήταν 100% παραίτηση) την παραμονή της προετοιμασίας, αποδείχθηκε παράγοντας καταλύτης-χάλασε το σχέδιο. Μπορεί η περσινή ομάδα να έμεινε ουσιαστικά η ίδια, αλλά με τον καινούργιο προπονητή έγινε μία άλλη ομάδα. Όχι ότι δεν είχε τις ελλείψεις της, που όλοι τις ξέραμε, αλλά με τον Βίκτορ ήταν που μπερδεύτηκε κι έγινε χειρότερη…

Ο Ισπανός προσπάθησε να φτιάξει κάτι πιο δικό του, εκτός των άλλων αφήνοντας αρχικά ουσιαστικά έξω από τα πλάνα του, τους παίκτες που ήταν υπό μεταγραφή: Μαζουακού, Ντα Κόστα, Κασάμι, Ντουρμάζ, Σεμπά. Τελικά υποχρεώθηκε από τα πράγματα να τους βάλει όλους στα δύο ευρωπαϊκά παιχνίδια-πλην του Κασάμι που πήγε στη Νότιγχαμ…

Από την πρώτη στιγμή ήταν φανερό ότι «δεν του έβγαινε» του νέου προπονητή. Κι άλλαζε, άλλαζε κι άλλαζε. Σχηματισμούς, τακτικές, πρόσωπα. Κι αντί να φτιάχνονταν η κατάσταση, γίνονταν ολοένα και χειρότερη. Όποιος με διάβαζε, καταλάβαινε. Ο τίτλος σε ένα κομμάτι μου ήταν ενδεικτικός: η αγωνία μου δεν ήταν οι μεταγραφές, αλλά αν ο προπονητής ήταν κατάλληλος…

Εγώ τη φιλοσοφία μου δεν την αλλάζω: δεν μπορείς να κρίνεις προπονητή στις 4 Αυγούστου. Δεν είναι σωστό, δεν είναι δίκαιο. Όμως, δεν είναι σωστό και δίκαιο, να μην καταγράφεις και την πραγματικότητα, που είναι μία: χειρότερο Ολυμπιακό σε ευρωπαϊκά παιχνίδια προπονητής δεν έχει παρουσιάσει…

Μπορεί να σταθεί ένας τέτοιος προπονητής στον Ολυμπιακό; Νορμάλ, όχι. Απλά, ξέρετε καμιά φορά, είναι πιο εύκολο αυτός που τα έκανε σκατά, να τα μαζέψει και να μπαλώσει τις τρύπες. Γιατί πολύ απλά ξέρει τι έκανε λάθος. Λεπτομέρεια: αν δεν καταλαβαίνει τι έκανε λάθος κι απλά βρίσκει μία δικαιολογία, πρέπει να απομακρυνθεί…

Το θέμα είναι ότι ο Ολυμπιακός παίζει το φετινό μέλλον του στην Ευρώπη σε ακριβώς δύο εβδομάδες. Και τρεις ημέρες μετά ξεκινάει και το πρωτάθλημα. Ο χρόνος είναι αμείλικτος, πλέον. Κι όλα πρέπει να ξεκινήσουν από μία σωστή επιλογή στο θέμα προπονητή. Ήδη είναι κακό που άλλαξες προπονητή τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου και είσαι μπροστά στο ορατό ενδεχόμενο να ξαναλλάξεις προπονητή πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου…

Παρεμπιπτόντως, υπάρχει σκέψη (και) για Ουζουνίδη. Αλλά όχι απόφαση ακόμη. Υπάρχουν και υποψήφιοι απέξω.

Ίσως θυμάστε τις ανησυχίες που κατέγραφα χθες το μεσημέρι για την τύχη όχι μόνο του Ολυμπιακού, αλλά όλων των ελληνικών ομάδων στα Κύπελλα Ευρώπης. Ήδη, έμειναν έξω οι δύο. Η ελπίδα πλέον είναι να περάσουν στο Γιουρόπα Λιγκ όσο το δυνατόν περισσότερες, γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο περιμένουν ακόμη πιο άσχημες βραδιές.

Κατά τα άλλα, ο ΠΑΟΚ ήταν όντως άτυχος, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό. Κι είχε εχθρική διαιτησία από τον Άγγλο. Αλλά στο πρώτο ματς, είχε εχθρική διαιτησία ο Άγιαξ από τον Ισπανό. Μία σου και μία μου πήγε.