Η υποχρέωση του Παναθηναϊκού και το μεγάλο κάζο του Ολυμπιακού!

Σε λίγες ώρες η ομάδα παίζει στην Σουηδία , για να ολοκληρώσει την υποχρέωσή της και να προκριθεί σε βάρος της ΑΙΚ. Υποχρέωση, όχι στόχος όπως λέω εδώ και καιρό. Υποχρέωση απέναντι στον σύλλογο και την ιστορία του, υποχρέωση απέναντι στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Η ομάδα πρέπει να μπει στο γήπεδο και να προκριθεί. Το πώς θα προκριθεί δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Το καλοκαίρι , που καμία ομάδα δεν είναι έτοιμη(όπως βλέπετε και τα άλλα αποτελέσματα) αυτό που μετράει είναι η πρόκριση. Αν έρθει με 1-0, με 0-0 , με 1-1 η με 3-0 , αν έρθει με καλή μπάλα , η με κακή απόδοση δεν πρέπει να ενδιαφέρει κανέναν. Στο τέλος του αγώνα απόψε αυτό, που θα μετρήσει είναι η πρόκριση. Αν αυτή έρθει κανένας δεν θα θυμάται την απόδοση. Αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο απόψε. ΠΡΟΚΡΙΣΗ. Κόντρα σε μία ομάδα, πολύ οργανωμένη τακτικά , που εδώ και ημέρες έχω γράψει ότι –σε αντίθεση με άλλους- δεν πιστεύω ότι θα παίξει διαφορετικά από την Λεωφόρο. Η ΑΙΚ ξέρει πολύ καλά να παίζει άμυνα και αυτό θα κάνει και απόψε , για να μην δεχθεί γκολ, που θα την βγάλει οριστικά εκτός αγώνα και θα περιμένει από κάποιο στημένο , από κάποια φάση να βάλει ένα γκολ και να το πάει το ματς τουλάχιστον στην παράταση.

Ο Παναθηναϊκός για να περάσει εκτός από την μαχητική ψυχή των παικτών του στο γήπεδο χρειάζεται απόψε να παίξει με συγκέντρωση στην άμυνα και να είναι αποτελεσματικός στην επίθεση. Αν είναι δυνατόν την πρώτη ευκαιρία να την κάνει γκολ. Τότε τα πράγματα θα γίνουν πιο απλά. Αντε πάμε γερά για την υποχρέωση και την πρόκριση.

*Αυτό που έπαθε ο Ολυμπιακός χθες το βράδυ ήταν μαθηματικά βέβαιο , ότι θα το πάθει με το πλήρωμα του χρόνου. Μία ομάδα, που έχει μάθει να παίζει κάθε χρόνο κατευθείαν στους ομίλους του τσάμπιονς λιγκ, διότι έτσι ΠΡΕΠΕΙ με τις άνισες συνθήκες διεξαγωγής του ελληνικού πρωταθλήματος, που η ίδια έχει δημιουργήσει φτάνει η στιγμή, που θα το πληρώσει. Και θα δει και εκείνη την ….γλύκα τι είναι να παίζεις προκριματικά , που δίνει χρόνια τώρα ο Παναθηναϊκός. Αυτό είναι. Παίζεις με ….κάποια Μπέρ Σεβά(ομάδα οργανωμένη τακτικά αλλά παντελώς άγνωστη και χωρίς ποιότητα) και αποκλείεσαι κάνοντας μία ψευτοευκαιρία σε 180 λεπτά. Και έτσι τώρα αυτοί, που έκαναν πλάκα για την Καμπάλα πέρυσι στον Παναθηναϊκό, έχουν γίνει αντικείμενο χλευασμού για την Μπέρ Σεβά. Ετσι είναι αυτά στο ποδόσφαιρο. Δανεικά. Αλλά κυρίως είναι αυτό, που χρόνια τώρα φωνάζω. Όταν με άνισο τρόπο έχεις μάθει χρόνια να παίζεις στους ομίλους του τσάμπιονς λιγκ , την στιγμή που θα έρθει να παίξεις προκριματικά για να μπεις στους ομίλους θα εκτεθείς και θα αποκλειστείς από μία άσημη ομάδα. Και δεν είναι πρώτη φορά. Και πρόσφατα και πιο παλιά ο Ολυμπιακός τις λίγες φορές, που χρειάστηκε να παίξει προκριματικά την πάτησε. Και φυσικά επειδή το όνομα είναι απαγορευμένο να το γράφουν γενικά όταν είναι να του κάνουν κριτική , παρά μόνο όταν τον αποθεώνουν(με non paper η όχι) η μοναδική ευθύνη για τον αποκλεισμό –ξεφτίλα του Ολυμπιακού είναι του Βαγγέλη Μαρινάκη. Αυτός άλλαξε τον Σίλβα (τα παραμύθια ότι έφυγε μόνος του είναι για μικρά παιδιά), αυτός αποφάσισε να αφήσει την ομάδα αβοήθητη από μεταγραφές, αυτός επέλεξε να πάρει τον Βίκτορ, αυτός χρόνια τώρα έχει περάσει την νοοτροπία στην ομάδα του «ότι και να γίνει θα κερδίσω και όταν δεν μπορώ θα πάρω ένα σφύριγμα και θα κερδίσω». Φυσικά σήμερα διαβάζω(αναμενόμενο), ότι για τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού φταίνε οι παίκτες , ο προπονητής, οι παράγοντες της ομάδας, όλοι οι άλλοι εκτός από τον ίδιο του τον πρόεδρο. Όπως στρώνεις κοιμάσαι….