Το έχει ξανακάνει, το καλοκαίρι του 1998…

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ως προς το ότι ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή είναι σε δύσκολη θέση.

Γιατί δεν είναι μόνο το δικό του θέμα, ότι δηλαδή με ήττα απόψε στο Ισραήλ μένει εκτός Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι κι ότι οι ανταγωνιστές του βρίσκονται σε σαφώς καλύτερη μοίρα μετά τα αποτελέσματα των πρώτων αγώνων-κι ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Κι όλοι ξέρουμε πολύ καλά ότι οι εντυπώσεις είτε μίας επιτυχίας, είτε μίας αποτυχίας, μετριάζονται η, πολλαπλασιάζονται ανάλογα και με το τι κάνουν οι «άλλοι».

Βέβαια, μέσα σε 24 ώρες όλα μπορεί να αλλάξουν-θεαματικά. Και δεν είναι και πολύ δύσκολο: ένα 1-1 του Ολυμπιακού απόψε, ένα 1-1 της ΑΕΚ αύριο, ένα διπλό του Άγιαξ απόψε. Τουλάχιστον αυτά τα τρία δεν είναι δύσκολα αποτελέσματα, για να μην πάω πιο μακριά, δηλαδή σε ένα 2-0 της ΑΙΚ. Και αύριο τα μεσάνυχτα θα λέμε εντελώς άλλα πράγματα…

Για να διευκρινίσω κάτι: απεύχομαι αποκλεισμούς των άλλων ελληνικών ομάδων. Κι ειλικρινά θα ήθελα να περάσουν κι οι άλλοι, κι όχι μόνο ο Ολυμπιακός. Γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο το έχει άμεση ανάγκη να παίρνει βαθμούς. Από την άλλη, για να είμαι ειλικρινής, εγώ φοβάμαι πάρα πολύ ότι όλες οι ομάδες μας θα έχουν τεράστιες δυσκολίες για να περάσουν…

Τέλος πάντων, ο Ολυμπιακός απόψε πρέπει σαν ομάδα να είναι έτοιμος να υποφέρει, αλλά να είναι έτοιμος και να περάσει έστω και δια πυρός και σιδήρου. Με οποιονδήποτε τρόπο. Μα με νίκη, μα με ισοπαλία, μα στην παράταση, μα στα πέναλτι! Δυστυχώς (η, ευτυχώς) ο Ολυμπιακός σαν οργανισμός, δεν μοιάζει έτοιμος να δεχθεί ένα τέτοιο αποκλεισμό.

Είναι κάπου και λογικό: Δέχεσαι να μείνεις έξω από ολόκληρη Άρσεναλ, έστω κι αν είχες το περιθώριο ακόμη και ήττας στο γκολ. Δέχεσαι να μείνεις έξω από μία Άντερλεχτ. Αλλά δεν δέχεσαι να μείνεις έξω και από τη Χάποελ Μπερ Σεβά. Κακώς για εμένα, διότι στο ποδόσφαιρο όλα γινονται, όμως δεν έχει σημασία η γνώμη μου.

Και ίσως ακριβώς αυτό το πράγμα, η άρνηση ενός τέτοιου αποκλεισμού, να βοηθήσει τον Ολυμπιακό να επιτύχει τον στόχο του! Όπως είχε συμβεί το καλοκαίρι του 1998, όταν η ομάδα είχε πάει στην Κύπρο για τη ρεβάνς με την Ανόρθωση. Οι ερυθρόλευκοι είχαν κερδίσει μόλις 2-1 στο ΟΑΚΑ και με ήττα 0-1 έμεναν έξω. Όπως ακριβώς τώρα, μένουν έξω με ήττα 0-1...Και τότε ο Σ. Κόκκαλης, όπως τώρα ο Β. Μαρινάκης, είχε πει στους παίκτες του να μη γυρίσουν πίσω, αν δεν περάσουν! Και πήγαν κι έριξαν τέσσερα στην Κύπρο της ζέστης και της υγρασίας και πέρασαν! Κι έκαναν και μεγάλη πορεία στην Ευρώπη.

Ασφαλώς έχουν περάσει από τότε 18 ολόκληρα χρόνια. Είναι πολλά. Όμως, επειδή όλοι ξέρουμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, γιατί να μην σκεφτόμαστε εκείνο το ματς και να έχουμε στο μυαλό μας μόνο τους αποκλεισμούς του Ολυμπιακού από τις δύο άλλες ομάδες του Ισραήλ, τις οποίες έχει αντιμετωπίσει, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και τη Μακάμπι Χάϊφα.

Αν μη τι άλλο τέτοια ματς θέλουν να καταθέσεις πρωτίστως χαρακτήρα. Ας το κάνει η ομάδα και θα περάσει.