Το νου σου Andrea για μια Καμπάλα νέα...

Ξέρετε πόσοι φίλοι Παναθηναϊκοί μου είπαν πριν το χτεσινό ματς, ότι μετά τα περσινά με την Καμπάλα έκοψαν το ποδόσφαιρο; Πόσοι δεν ήθελαν καν να δουν τη μετάδοση από τον ΟΤΕ; Στο ημίχρονο τους κατάλαβα απόλυτα. Δεν ήθελε πολύ, μια στραβοκλωτσιά του Ιβάνοφ, ένα “άκυρο πήδημα” του Χουλτ και θα γινόταν το κακό. Είχε χίλια δίκια ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος που έλεγε, ότι πρόκειται για ματς Ιουλίου κι ότι τον Οκτώβριο θα δούμε και θα κρίνουμε τον φετινό Παναθηναικό. Τι να κάνουμε όμως, που για να παίζει μπάλα στην Ευρώπη τον Οκτώβριο, πρέπει να νικάει τον Ιούλιο; Πανηγυρίζουμε για μια νίκη με το φτωχό 1-0 απέναντι σε μια ομάδα που ήταν για τρία και βάλε.

Απέναντι σε μια αστεία άμυνα κουπουκιών που δε στρίβανε, εμείς τι κάναμε; Σέντρες. Και πάλι καλά που όταν η μπάλα πήγε στον Μέστο, αυτοί έβγαιναν μπροστά λες και κάναν αντεπίθεση. Τό 'βαλε σαν σε προπόνηση ο κορυφαίος Μολέδο και ησυχάσαμε. Το ότι ο Μολέδο ήταν ο κορυφαίος μαζί με τον Λουκ Στιλ σ' αυτό το ματς, τα λέει όλα! Κόντρα στον Σουηδό σωσία του Σωτήρη Κυργιάκου (Γιόχανσον), έναν τερματοφύλακα σαν γκρούπι των Roxette και κάτι άλλους πορτιέρηδες, εμείς κάναμε πάλι σέντρες. Στον πάγκο μας βρισκόταν ο μοναδικός ίσως διεμβολιστής της ομάδας ο Βιγιαφάνιες. Γιατί ; Ξέρω γω ; Γιατί ο Στραματσόνι φορούσε ζακέτα μες στον καύσωνα ; Αντε πες...

Ο Ιμπάρμπο; Δεν πλασάρει. Νομίζει ότι γκολ μετράει, μόνο άμα σκιστούν τα δίχτυα. Ο Γουακάσο; Θα ξεπεράσω το γεγονός ότι λέγεται Μουμπάρακ(!) αν του πει κάποιος, ότι στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει τρίποντο κι ότι μπορεί να πλησιάσει κι άλλο την εστία πριν σουτάρει. Ο Μπεργκ; Ξενερωμένος από τη μη τροφοδότηση. Ας αφήσει όμως τις γκριμάτσες κι ας το ζήσει λίγο παραπάνω, γιατί αν δεν περάσουμε, εκεί να δεις γκριμάτσες. Ο Χουλτ; Τρακαρισμένος τέρμα. Εκανε και μια αστειότητα που αν δεν ήταν ο Στιλ σήμερα θα είχαμε κηδείες. Ο Ζέκα; Τρέξιμο παντού, φωνές, τάκλιν, χειρονομίες, διαμαρτυρίες, ε βγάλε και μια κάθετη πάσα ρε Χριστιανέ, σε ικετεύω! Ο Ιβάνοφ; Πείτε μου τι έχει ο Τελάντερ, να πάω να τον τρίψω εγώ μπας και γυρίσει. Λεντέσμα εξαιρετικός όσο ανέπνεε. Μετά δύσκολα. Δηλαδή άμα οι άλλοι πιέζουν, μετα το 60 είναι η σίγουρη αλλαγή. Μέστο, μπορεί και πολύ καλύτερα το έχουμε δει από πέρυσι. Ο Μολέδο ήταν εξαιρετικός και χίλια μπράβο στον Στραματσόνι που τον έφερε. Ο Στιλ καθοριστικός, αλλά το πρόβλημα με τον Λουκ είναι ότι μοιάζει με τα ομόλογα. Οι προηγούμενες αποδόσεις δεν εγγυώνται τις επόμενες.

Ο Στραματσόνι; Αν κόντρα σε μια θεόκλειστη άμυνα, κατεβάζεις όλους τους παίκτες σου που θέλουν χώρους για να φανούν κι αφήνεις Βιγιαφάνιες και τον υποτίθεται κορυφαίο της προετοιμασίας Λουντ στον πάγκο τότε τι να πω; Ο δε τρίτος κεντρικός αμυντικός φιλότιμος Κουτρουμπής ήταν πιο αχρείαστος κι από τη ζακέτα σου ρε Αντρέα. Στη Σουηδία που λογικά θα φορέσεις γούνα, πρόσεχε μη δεις πάλι ανάποδα το ματς, γιατί το 1-0 είναι απολύτως εύθραυστο και φτάνει ένα μόνο λάθος (από παίκτη, από επόπτη, από διαιτητή) για να έχουμε δράματα πάλι.

Σε όσους με κατηγορήσουν ως γκρινιάρη, γραφικό, προπονητή της κερκίδας και ότι “δε μπορεί , ένα γκολ στη Σουηδία θα το βάλουμε” απαντώ με μια μόνο λέξη. Καμπάλα.

Υ.Γ. Σε περίπτωση που ο Παναθηναϊκός πάρει φέτος πρωτάθλημα, αναλαμβάνω πλήρως πλύσιμο και σιδέρωμα της γκαρνταρόμπας του Στράμα...

Υ.Γ. 2 Προτάσεων συνέχεια. Καταπληκτική σειρά βασισμένη σε νουβέλα του John Le Carre το “Night Manager” με τον φερόμενο ως νέο James Bond κύριο Tom Hiddlestone και κακό τον υπέροχο Hugh Laurie, ο οποίος έχει γράψει κι ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα, το “Μην πας ποτέ στην Καζαμπλάνκα”. Από μουσική οι αξεπέραστοι Madrugada και το “Strange color blue". Καλό ΣΚ