Το στοίχημα δεν είναι ο Αλμέιδα, είναι ο Κετσπάγια

Το στοίχημα δεν είναι ο Αλμέιδα, είναι ο Κετσπάγια

Το στοίχημα δεν είναι ο Αλμέιδα, είναι ο Κετσπάγια

bet365

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για τις λογικές και τις παράλογες απαιτήσεις της κοινωνίας των φίλων της ΑΕΚ από την ομάδα που σχηματίζεται με τις μεταγραφικές προσθήκες αυτού του καλοκαιριού.

Είναι εύκολο να εκτιμήσεις ότι το νέο ρόστερ θα δίνει καλύτερες, δηλαδή ποιοτικότερες, και πιθανότατα περισσότερες επιλογές στον προπονητή της, συγκριτικά με αυτές που είχαν οι προπονητές στη διάρκεια της προηγούμενης σεζόν. Σε μια επιφανειακή συζήτηση είναι εύκολο να υποθέσεις ότι θα είναι καλύτερη η ΑΕΚ συγκριτικά με την περσινή έκδοσή της, αν συγκρίνεις τις επιλογές που είχε για το κέντρο της επίθεσης και το κέντρο της άμυνας. Η ουσιαστική συζήτηση όμως δεν μπορεί ακόμη ούτε καν να αρχίσει. Αφενός επειδή ο προπονητής ακόμη βρίσκεται στο στάδιο της εξοικείωσης με το έμψυχο δυναμικό που παρέλαβε και αφετέρου επειδή η ΑΕΚ δεν έχει ολοκληρώσει τις μεταγραφές της.

Θα έχει γκρίνια, καταλαβαίνω, η ΑΕΚ στη διάρκεια της σεζόν αν δεν ξεκινήσει καλά ή δεν αποκτήσει στο πρωτάθλημα τη δυναμική που ελπίζουν ότι θα αποκτήσει όσοι εργάζονται για αυτήν. Θα έχει γκρίνια, την οποία δεν μπορώ να δικαιολογήσω, το εξηγούσα στο προηγούμενο σημείωμά μου, όπως γίνεται φανερό μέσα από την παρατήρηση της αλληλεπίδρασης των οπαδών της ΑΕΚ στις αναρτήσεις που αφορούν την μεταγραφική ενίσχυση. Φαίνεται ότι μέχρι εδώ περίμεναν, ή και απαιτούσαν, πιο πολλές και πιο ηχηρές ή πιο πειστικές, σε όνομα και σημερινή αξία, μεταγραφές από αυτές που έχουν ακούσει μέχρι σήμερα.

Οι επιλογές που έχει κάνει μέχρι εδώ η ΑΕΚ είναι διαφορετικής ποιότητας. Ομως κάθε ένας εκ των πέντε που έχει αποκτήσει είναι ή έχει τις προοπτικές να γίνει καλύτερος από αυτόν που αντικαθιστά. Ακόμη και με τη σημερινή εμπειρία του, ο Μπάρκας είναι καλύτερος του Μπαρόχα. Το σχόλιο ότι ο Τσιγκρίνσκι και ο Αρθο κάνουν την ίδια δουλειά είναι υποτιμητικό για τον Ουκρανό. Αποτυχημένη έκδοση του Μπακασέτα δεν είχε στο περσινό ρόστερ η ΑΕΚ, συνεπώς δεν χρειάζεται ανάλυση και τεκμηρίωση ο ισχυρισμός ότι με την απόκτησή του βγαίνει ενισχυμένη μεσοεπιθετικά προτού καν αρχίσει η σεζόν. Για τον Ντίας δεν μπορούμε να έχουμε άποψη ακόμη. Είχαμε όμως για τον Σοϊλέδη, ο οποίος δεν έπεισε ότι μπορούσε να βοηθήσει ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό.

Και φτάνουμε στον – σημερινό – Ούγκο Αλμέιδα. Εχω καθαρή εικόνα για την κατάστασή του των τελευταίων μηνών, δηλαδή για το διάστημα που το Ανόβερο έπαιξε πάνω του ένα τελευταίο χαρτί για να βρει τα γκολ και την γενικότερη βοήθεια που θα το κρατούσαν στην Μπουντεσλίγκα. Ηταν, πάνω κάτω, ο Αλμέιδα που ήξερες: μαχητικός, αρκετά (όχι όσο ήταν μέχρι και προ 3ετίας) ταχύς για το ύψος του, καλός στον αέρα, πολύ δυνατός στο φυσικό παιχνίδι. Είχε όμως ακόμη χειρότερα “τελειώματα” από αυτά του παρελθόντος, ήταν περισσότερο προβλέψιμος συγκριτικά με το παρελθόν με την μπάλα στα πόδια, αφού ο αντίπαλος, που ξέρει ότι ο Πορτογάλος έχει μόνο αριστερό πόδι, δυσκολεύεται πλέον λιγότερο να τον περιορίσει επειδή ο Αλμέιδα δεν είναι όσο γρήγορος υπήρξε, και συμμετείχε ακόμη λιγότερο στο αμυντικό μέρος του παιχνιδιού.

Δεν θέλει σκέψη για να πεις, με σιγουριά, ότι είναι ικανός να αποδειχθεί κάτι καλύτερο από το άθροισμα του Κρισάνθους με τον περσινό Τζιμπούρ, αλλά δεν μπορείς να βάλεις τα λεφτά σου πάνω στην εκτίμηση ότι ο Αλμέιδα μπορεί να γίνει ο φορ των “10+” γκολ που χρειάζεται η ΑΕΚ για να αλλάξει αγωνιστικό επίπεδο. Η ΑΕΚ πάντως τα έβαλε. Και η αλήθεια είναι ότι αν ο 32χρονος Πορτογάλος έψαχνε ένα καλό “εφάπαξ”, δεν θα ερχόταν στην Ελλάδα, αλλά θα προτιμούσε μια Κίνα, απ' την οποία είχε πρόταση με αποδοχές περίπου διπλάσιες από αυτές που του έδωσε η ΑΕΚ. Συνεπώς λογικά ο Αλμέιδα ήρθε στην Αθήνα προκειμένου να ξαναμπεί στον χάρτη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και όχι για να βγει εντελώς από αυτόν.

Η ΑΕΚ δεν έχει ολοκληρώσει στις μεταγραφές. Με την υπόθεση ότι θα αποκτήσει ακόμη έναν στόπερ και έναν εξτρέμ, το ρόστερ της θα είναι πληρέστερο του περσινού. Θα μένει μια “τρύπα” έτοιμης λύσης πίσω από τον Σιμόες, την οποία, το ρεπορτάζ το αναφέρει, η ΑΕΚ σκοπεύει να καλύψει. Στη θέση της ΑΕΚ, με όσα είδα στα φιλικά της προετοιμασίας, θα πόνταρα πάνω στον Κώστα Γαλανόπουλο, ένα παιδί που δεν έχει κλείσει τα 19 και έρχεται από την ομάδα νέων, και δείχνει έτοιμο να αξιοποιήσει την ευκαιρία και να μπει στον κορμό της ενδεκάδας.

Αρκούν όλα αυτά στην ΑΕΚ προκειμένου να αναλάβει την ευθύνη της απαίτησης των φίλων της να είναι πιο πειστική, στον πρωταθλητισμό της, συγκριτικά με πέρσι; Αυτή είναι μια σύνθετη συζήτηση, η οποία ξεκινά από τον προπονητή. Ο Τιμούρ Κετσπάγια είναι φρέσκος στην ΑΕΚ, αλλά δεν είναι καινούργιος. Και δεν είναι εξοικειωμένος μόνο με την φανέλα και το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο έχει ζήσει και ως προπονητής, αλλά ακόμη και με τα πρόσωπα που συνεργάζεται. Συνεπώς κανείς πρέπει να λαμβάνει ως δεδομένο ότι ο 48χρονος προπονητής ξέρει πού ήρθε και τι ευθύνη ανέλαβε. Για να αποφάσισε να τολμήσει, δεδομένου ότι αντιλαμβάνεται εξ αρχής το μέγεθος της πίεσης που δημιουργούν οι – δικαιολογημένες ή μη – προσδοκίες, αφενός νιώθει έτοιμος και αφετέρου “ψήθηκε” από τα εργαλεία που πήρε στα χέρια του. Τι μπορεί να περιμένει από αυτόν η ΑΕΚ; Με όρους αγωνιστικούς, μια εξέλιξη της δουλειάς που είχε κάνει ο Τραϊανός Δέλλας, στην οποία πάτησε για κάποιο διάστημα ο Γκουστάβο Πογέτ, μέχρι να εγκαταλείψει τις προσπάθειες βελτίωσης της ομαδικής τεχνικής και να ποντάρει στην καλή αμυντική λειτουργία και την ατομική ποιότητα των μεσοεπιθετικών. Στα φιλικά ο Κετσπάγια έδειξε ότι παίρνει ως βάση την περσινή ομάδα και το διδαγμένο 4-2-3-1 και σκοπεύει να επιχειρήσει αλλαγές και επιρροές μέσα από την διδαχή της θεωρίας και όχι την πρακτική των επαναλήψεων στις προπονήσεις τακτικής. Είναι πολύ νωρίς για να εκτιμήσει κανείς αν ο Γεωργιανός θα αποδειχθεί λειτουργικός και αποτελεσματικός στην ΑΕΚ, αλλά δεν είναι νωρίς για να διατυπώσει την πρώτη εντύπωση, αυτή που διαμορφώνεται μέσα από όσα δείχνει στα φιλικά, έστω και αν οι αντίπαλοι ήταν αδύναμοι: κάνει μια “σίγουρη” αρχή, δηλαδή την πιο ασφαλή επιλογή που θα μπορούσε να κάνει στον χρόνο που είχε και έχει μέχρι τα πρώτα επίσημα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Προτού καταλήξω στον συλλογισμό, μια παρένθεση: όπως ο Κετσπάγια γνώριζε την ΑΕΚ, κανείς λαμβάνει ως δεδομένο ότι και η ΑΕΚ γνώριζε τον Γεωργιανό. Πρέπει λοιπόν να θεωρεί δεδομένο ότι αν δεν δώσει στον Κετσπάγια όσα εργαλεία του υποσχέθηκε στις συζητήσεις που προηγήθηκαν της συμφωνίας τους, ο προπονητής θα τα θυμηθεί, ακόμη και στον δημόσιο λόγο του, σε περίοδο δοκιμασίας. Αν δεν έχει γίνει μεταξύ τους μια καλή εξήγηση, ή αν οι δύο πλευρές δεν μείνουν συνεπείς σε αυτή, η κατάληξη δεν θα είναι καλή για την ΑΕΚ και μπορεί να φτάσει μέχρι και να τινάξει το φετινό εγχείρημα στον αέρα μετά από μια έκρηξη του εκ φύσεως εκρηκτικού Κετσπάγια.

Και φτάνουμε στο δια ταύτα: όσα γίνονται στην ΑΕΚ ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των ΑΕΚτσήδων; Οσα εξελίσσονται μέχρι στιγμής είναι μια απόπειρα βελτίωσης της περσινής έκδοσης. Το κύριο στοίχημα είναι ο προπονητής, διότι αν δεν της βγει ο Κετσπάγια δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί η υπέρβαση που απαιτείται προκειμένου η ΑΕΚ να διεκδικήσει τον τίτλο.

Η ΑΕΚ έχει, στα χαρτιά, καλύτερο άξονα από τον περσινό και έχει κρατήσει όλους τους αξιόλογους παίκτες της προηγούμενης έκδοσής της. Συνεπώς εφόσον ο Κετσπάγια αποδειχθεί αποτελεσματικός, η ΑΕΚ θα είναι υψηλότερων προδιαγραφών από την περσινή. Αν θα αποδειχθεί τόσο καλύτερη ώστε να κάνει πιο πειστικό πρωταθλητισμό, είναι παραπάνω από πρόωρο να το εκτιμήσει κανείς. Η ΑΕΚ, δηλαδή ο κόσμος της, έχει λόγους να ελπίζει για αυτό, αλλά όχι να το απαιτεί. Διότι ο προϋπολογισμός της παραμένει μικρότερος συγκριτικά με αυτόν των βασικών ανταγωνιστών της, όπως άλλωστε και τα προσδοκώμενα έσοδα, δεδομένου ότι η ΑΕΚ δεν μπορεί να απαιτήσει από τον εαυτό της να φτάσει μέχρι την φάση των ομίλων του Europa League.

Τα όνειρα μιας μεγάλης μερίδας οπαδών, που έχει ήδη ξεχάσει τι πέρασε η ΑΕΚ και γιατί, θα κόστιζαν πολύ ακριβότερα από όσο κοστίζουν και θα κοστίσουν οι μεταγραφές που έχει κάνει μέχρι σήμερα και ο προϋπολογισμός της ποδοσφαιρικής ομάδας. Ο στόχος της ΑΕΚ, όπως και κάθε ΑΕΚ του ελληνικού ποδοσφαίρου του 2016 δεν μπορεί, επιχειρηματικά, να είναι άλλος από το να ξοδεύει μόνο όσα βγάζει. Διότι διαφορετικά η κατάληξη είναι γνωστή και πικρή. Η κάθε ΑΕΚ που ζει εξαρτώμενη από την τσέπη του μεγαλομετόχου της, είναι μια ΑΕΚ δίχως εγγυημένη προοπτική. Κι αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος, είτε αρέσει είτε όχι. Στα οικονομικά της η ΑΕΚ δεν μπορεί παρά να είναι μετρημένη. Και το σχέδιό της για να προοδεύσει και να ξαναγίνει πρωταθλήτρια δεν μπορεί να είναι άλλο από αυτό της ανάδειξης ποδοσφαιριστών, το οποίο θα συνδυάζει με την απόπειρα να φτιάχνει εκδόσεις ομάδων που θα υπερβαίνουν τις ατομικές προδιαγραφές ποιότητας. Ακριβώς γι' αυτό το μεγάλο στοίχημα που βάζει φέτος είναι ο Κετσπάγια και κανένας Αλμέιδα.

Αυτό το καλοκαίρι την ΑΕΚ, δηλαδή την κοινωνία των φίλων της, θα έπρεπε να την νοιάζει πρωτίστως το πότε θα αρχίσουν τα έργα στη Νέα Φιλαδέλφεια, και το πότε θα φτιάξει περισσότερα και καλύτερα γήπεδα και εγκαταστάσεις για την ακαδημία της στα Σπάτα, δηλαδή τα θεμελιώδη, τα ουσιαστικά. Διότι δίχως αυτά η ΑΕΚ δεν έχει απολύτως καμιά εγγύηση ότι θα ευημερεί μετά από μια 5ετία, όσα γκολ κι αν βάλει στη νέα σεζόν ο όποιος Αλμέιδα.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Βασίλης Σαμπράκος
Βασίλης Σαμπράκος

Έχει συμπληρώσει 3 δεκαετίες στην αθλητική δημοσιογραφία. Μετά από τόσα χρόνια και τόσα διαφορετικά έργα, δεν λειτουργεί στην δημοσιογραφία για να εκφράζει οπαδικά αισθήματα ή συλλογικές προτιμήσεις. Γράφει και μιλάει για όλους, απευθυνόμενος προς όλους. Και τρελαίνεται στην ιδέα ότι υπάρχει κάπου ένας άνθρωπος, μια μέθοδος ή ένα εργαλείο που θα τον βοηθήσει να κατανοήσει καλύτερα και βαθύτερα το ποδόσφαιρο. Πάνω από όλα, ο Βασίλης Σαμπράκος συστήνεται ως ο συγγραφέας του “Εξηγώντας το θαύμα” ή “The Miracle 2004”, ενός βιβλίου που έφτασε να σταθεί ανάμεσα στα καλύτερα ποδοσφαιρικά βιβλία του 2022 στην Αγγλία.