Ο Κοντονής βρήκε τον τρόπο για να καθαρίσει την ΕΠΟ και να γράψει ιστορία

Η εξέλιξη στο σίριαλ “αλλαγές στο καθεστώς του ελληνικού ποδοσφαίρου” δεν περνά ακριβώς με ψιλά γράμματα, αλλά δεν προβάλλεται επαρκώς από τα media, ίσως επειδή και αυτά επηρεάζονται από την μικρή απήχηση που έχουν τα σχετικά ρεπορτάζ λόγω της αποστροφής που έχει πλέον η πλειονότητα των Ελλήνων προς τα διοικητικά και τα δομικά του ποδοσφαίρου. Είναι όμως άδικο να περνά ως “συνηθισμένη”, ή ως ελάχιστα σημαντική αυτή η εξέλιξη στη σχέση της FIFA με την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Δεν συμβαίνει συχνά, για την ακρίβεια δεν θυμάμαι καν πότε και ποια ήταν η προηγούμενη φορά που η Παγκόσμια Συνομοσπονδία ανάγκασε την ΕΠΟ να υπακούσει σε εντολή της για καταστατική αλλαγή προειδοποιώντας την ότι σε διαφορετική περίπτωση η ίδια η FIFA θα προκαλούσε την πτώση της σημερινής διοίκησης.

Αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες είναι μια πολύ σημαντική επιτυχία του Σταύρου Κοντονή. Δεν θυμάμαι, διότι μάλλον δεν υπάρχει, προηγούμενο στην ιστορία με υφυπουργό/υπουργό Αθλητισμού που κατάφερε να “πάρει μαζί του” την FIFA και να την βάλει να αλλάξει το καθεστώς στο ελληνικό ποδόσφαιρο, να τη βάλει απέναντι στη διοίκηση της ΕΠΟ. Κι αν κανείς κάνει μια δεύτερη ανάγνωση αυτής της επιτυχίας και επιχειρήσει να αντιληφθεί το πώς το έκανε ο Κοντονής, φτάνει μπροστά σε ένα πολύ χρήσιμο συμπέρασμα: είτε επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, λόγω της πίεσης που τους ασκείται διεθνώς πλέον, είτε επειδή πράγματι και οι ίδιοι δεν αντέχουν άλλο το σημερινό ελληνικό ποδοσφαιρικό διοικητικό καθεστώς, οι επιτελείς της FIFA και της UEFA είχαν δείξει έναν δρόμο στον Κοντονή, και όπως αποδεικνύεται του έλεγαν την αλήθεια. Στην αρχή ο υφυπουργός Αθλητισμού υπήρξε δύσπιστος, αμφέβαλε, αλλά και επηρεάστηκε από την ανυπομονησία του να φέρει αποτέλεσμα και δεν ακολούθησε τον δρόμο που του υπέδειξαν. Στη συνέχεια όμως ο Κοντονής άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι οι διοικούντες την UEFA και την FIFA ήταν ειλικρινείς όταν του ζητούσαν να συνεργάζεται μαζί τους προτού νομοθετήσει και προτού παρέμβει στα διοικητικά του ελληνικού ποδοσφαίρου, δείχνοντάς του τον δρόμο για να επιτυγχάνει τον ελληνικό στόχο του δίχως να τους δημιουργεί διεθνές πρόβλημα που θα άφηνε τις UEFA & FIFA εκτεθειμένες.

Τι του έλεγαν, με απλά λόγια, η FIFA και η UEFA του Κοντονή; “Οταν θέλεις να αλλάξεις κάτι στο καθεστώς, μη νομοθετείς και μη παρεμβαίνεις στην ΕΠΟ. Πες το σε εμάς, και εφόσον είναι λογικό το αίτημα για αλλαγή, θα το περάσουμε εμείς. Με αυτό τον τρόπο εσύ επιτυγχάνεις τον στόχο της αλλαγής, κι εμείς δεν ερχόμαστε στη δύσκολη θέση να αποκρούσουμε ένα λογικό κυβερνητικό αίτημα μόνο και μόνο επειδή αυτό έχει περάσει με νόμο που παρεμβαίνει στο αυτοδιοίκητο και δημιουργεί ένα δεδικασμένο που θα μας προκαλέσει αδιανόητα προβλήματα με τις χώρες – μέλη των οποίων οι κυβερνήσεις θα αρχίσουν να νομοθετούν και να παρεμβαίνουν στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου ανεξέλεγκτα”.

Ο Κοντονής γράφει ιστορία διότι γίνεται ο πρώτος Ελληνας υφυπουργός Αθλητισμού που βρίσκει τον τρόπο να προκαλέσει ή και να επιβάλει αλλαγές στο καθεστώς διοίκησης και λειτουργίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και τώρα που βρήκε τον τρόπο, η ευχή είναι να συνεχίσει να τον χρησιμοποιεί. Διότι είναι δεδομένο ότι αυτός ο δρόμος μπορεί να αποδειχθεί πιο αποτελεσματικός από οποιονδήποτε άλλο.

Το γεγονός ότι τα μέλη της σημερινής διοίκησης της ΕΠΟ που είναι μπλεγμένα στην υπόθεση της Εγκληματικής Οργάνωσης θα περάσουν επιτέλους από την Επιτροπή Δεοντολογίας είναι μια πολύ καλή συνέχεια μετά από την στελέχωση όλων των πειθαρχικών θέσεων από τακτικούς δικαστές, που ήταν μια πολύ καλή αρχή. Αυτές οι δομικές αλλαγές παρέχουν πολύ μεγαλύτερη εγγύηση προοπτικής ουσιαστικής αλλαγής στο ποδόσφαιρο συγκριτικά με την οποιαδήποτε αλλαγή προσώπων στη διοίκηση της ΕΠΟ. Κι αυτό ακριβώς είναι το στοίχημα: πιο πολύ από πρόσωπα, η ανάγκη είναι να αλλάξουν οι κανόνες και να δημιουργηθεί ένα μοντέλο λειτουργίας που θα εγγυάται ότι τα πρόσωπα δεν θα μπορούν να αλλάξουν τους κανόνες. Και ότι δεν θα γίνει κανείς χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Αυτές τις αλλαγές μπορεί να τις επιβάλει μόνο η FIFA στην ΕΠΟ. Διαχρονικά οι πόρτες της ΕΠΟ ήταν θωρακισμένες και απαραβίαστες, δεν υπήρξε κυβέρνηση που κατάφερε να τις ανοίξει. Επιτέλους κάποιος βρίσκει το αντικλείδι. Ας ευχηθούμε να το χρησιμοποιήσει σωστά, έξυπνα και συνετά.