Πηγαίνοντας στην Republique για να πάρω το μετρό, είδα την τεράστια πλατεία να έχει γίνει ένας τεράστιος παιδότοπος. Σ' έναν από τους χώρους είδα έναν αυτοσχέδιο χώρο (φτιαγμένο στα γρήγορα) στο οποίο έπαιζαν μπάσκετ μικρά παιδιά μαζί με μεγάλους.

Ολοι τους όμως κάθονταν σε αμαξίδιο. Αποφάσισα να τους απολαύσω και να δω εάν ήταν κάποιου είδους τουρνουά ή κάτι άλλο.

Αποδείχθηκε πως δεν είχαν όλοι προβλήματα στα κάτω τους άκρα. Ούτε όλα τα πιτσιρίκια. Διαπίστωσα μάλιστα πως υπήρχε ουρά από παιδιά και μεγάλους που περίμεναν να τελειώσει ή να κουραστεί κάποιος από τους παίκτες για να πάρουν την σειρά τους.

Ηταν εντυπωσιακό να το παρακολουθείς και ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό όταν σου εξήγησαν οι άνθρωποι γιατί το έκαναν.


«Είναι ένας τρόπος για να μαθαίνουν απο μικρή ηλικία γιατί πρέπει να σέβεσαι αυτούς τους ανθρώπους με τις ειδικές ικανότητες. Τα παιδιά έχουν την αντίληψη να καταλάβουν πόσο δύσκολο είναι κάτι τέτοιο και εντυπωσιάζονται από αυτό.

Ταυτόχρονα μπαίνουν αμέσως στην λογική γιατί πρέπει να σέβεσαι και αυτούς τους ανθρώπους. Τι καλύτερο λοιπόν να το μάθουν μέσα από το παιχνίδι», μας εξήγησαν οι άνθρωποι που έστησαν στα γρήγορα αυτό το γήπεδο.