Η Πορτογαλία πληρώνει τις εμμονές του Κριστιάνο με τα ρεκόρ

“Μήπως έχω τον Κριστιάνο Ρονάλντο ή τον Μέσι και δεν τους βάζω;”, απαντούσε ο Φερνάντο Σάντος επί περίπου μια 4ετία, δηλαδή στα χρόνια του ως προπονητής της Ελλάδας, κάθε φορά που επιχειρούσε να αποκρούσει την επιθετική κριτική που δεχόταν για τα φτωχά σκορ των νικών της ελληνικής ομάδας. Το παιχνίδι που παίζει η μοίρα του ποδοσφαίρου με τον Πορτογάλο προπονητή είναι ιδιαίτερο και πολύ έντονο. Σήμερα, που είναι παρών σε ακόμη μια τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης και τούτη τη φορά έχει την πολυτέλεια να διαθέτει τον Κριστιάνο Ρονάλντο στην 11αδα του, η ομάδα του έχει πετύχει σε δύο ματς ένα γκολ λιγότερο συγκριτικά με τα όσα είχε πετύχει η ομάδα του, η Ελλάδα, στο προηγούμενο Euro μετά από δύο παιχνίδια. Και δεν είναι μόνο αυτό: η κύρια αιτία για την τόσο φτωχή συγκομιδή, του ενός γκολ σε δύο ματς, φέρει το ονοματεπώνυμο του βαρύτερου brand name που κυκλοφορεί σε αυτό του τουρνουά: Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Πορτογάλος σούπερ σταρ έχει κάνει περισσότερα (20) σουτ από 9 ομάδες του Euro 2016 (Ιταλία, Ουαλία, Αυστρία, Τουρκία, Αλβανία, Β. Ιρλανδία, Τσεχία, Ισλανδία, Σουηδία), έχει αστοχήσει σε πέναλτι, έχει πετύχει γκολ που ακυρώθηκε, είναι – μέχρι τούτη την ώρα – ο μοιραίος παίκτης του τουρνουά, όχι απλώς της Πορτογαλίας.

Γι' αυτό που της συνέβη απέναντι στην Αυστρία, η Πορτογαλία μπορεί να τα βάζει και με την τύχη της. Οχι για το δοκάρι στο πέναλτι του Κριστιάνο, αλλά για την κατάληξη που είχαν αρκετές από τις 23 ευκαιρίες που απώλεσε σε αυτό το ματς. Μια από τις πιο καλοφτιαγμένες ομάδες που κυκλοφορούν σε αυτό το τουρνουά, όπως πιστοποιούν οι στατιστικές επιδόσεις της (3η σε κατοχή μπάλας πίσω από Γερμανία & Ισπανία, 3η σε ακρίβεια στις μεταβιβάσεις πίσω από Ισπανία & Γερμανία, 1η σε σουτ ανά αγώνα μπροστά από Κροατία & Ισπανία) πληρώνει πολύ ακριβά την κουλτούρα και την αντίληψή της για το ποδόσφαιρο: οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές ήθελαν πάντα να έχουν την μπάλα πολύ στα πόδια τους, οι προπονητές είχαν την αντίληψη ότι οι καλύτεροι τεχνίτες πρέπει να παίζουν στο κέντρο και κάπως έτσι διαχρονικά η Πορτογαλία προωθούσε από το επίπεδο των ακαδημιών τους καλύτερούς της για να γίνουν μέσοι ή πλάγιοι μεσοεπιθετικοί, όχι σέντερ φορ. Ακόμη και ο κατά τεκμήριο καλύτερος επιθετικός της 20ετίας, ο Νούνο Γκόμες, ήταν ένας χαφ, στο ξεκίνημά του στην Μποαβίστα, ο οποίος είχε στα 17 του την ευφυΐα να ακολουθήσει τη συμβουλή ενός προπονητή που του είπε “θα αγγίζεις λιγότερο τη μπάλα αλλά θα κάνεις καριέρα μεγαλύτερη αυτής που αναλογεί στο ταλέντο σου επειδή μας λείπουν σέντερ φορ”.
Ο Σάντος τα γνώριζε καλά όλα αυτά τον καιρό που προετοίμαζε την ομάδα που παρουσιάζει αυτή την εποχή στα γήπεδα της Γαλλίας. Γι' αυτό και η επιλογή του ήταν να σχεδιάσει ένα παιχνίδι χωρίς κλασσικό φορ στην 11αδα, το οποίο θα στοχεύει τον Κριστιάνο, την ίδια ώρα που του ζητά να ανοίγει με τις κινήσεις του χώρους για τους χαφ. Γι' αυτό και επέλεξε το 4-4-2 και το 4-3-1-2, με την ελπίδα ότι ο Κριστιάνο και ο Νάνι θα καταφέρουν να κάνουν, εκτελεστικά, τη δουλειά ενός ποιοτικού και έμπειρου φορ που λείπει από το ρόστερ. Οι Πορτογάλοι, που έχουν εδώ και μερικά χρόνια αλλάξει αντίληψη και παροτρύνουν ταλαντούχους πιτσιρικάδες να γίνουν σέντερ φορ, έχουν επενδύσει πολλές ελπίδες πάνω στον 20χρονο Αντρέ Σίλβα (της Πόρτο) και τον 17χρονο Ζοσέ Γκόμες (της Μπενφίκα), με την προσδοκία να τους δουν στην Εθνική ομάδα του ερχόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μέχρι τότε ποντάρουν στον Κριστιάνο, με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να κάνει τη δουλειά στο παιχνίδι με την Ουγγαρία ώστε να αφενός να οδηγήσει την Πορτογαλία στους 16 και αφετέρου να ξεμπλοκάρει, με ένα γκολ, ώστε να απαλλάξει τον εαυτό του από όλες αυτές τις εμμονές με τις στατιστικές επιδόσεις. Ενα γκολ θα του δώσει το δικαίωμα να καμαρώσει ως μόνος πρώτος σκόρερ της Πορτογαλίας σε Euro και ως ο ένας που πετυχαίνει γκολ σε τέσσερα Euro, αλλά κυρίως θα τον ανακουφίσει και θα τον απελευθερώσει από όλη αυτή την πίεση που του ασκεί το “εγώ” του. Αν αυτό συμβεί, τότε ναι, ο Σάντος θα μπορεί να περιμένει ότι ο Ρονάλντο θα αξιοποιήσει στη συνέχεια την – λογικά – τελευταία μεγάλη ευκαιρία που έχει ως πρωταγωνιστής σε Euro (στο επόμενο θα έχει κλείσει τα 35 του χρόνια) για να πετύχει κάτι ιστορικό με την Πορτογαλία.

Ο Κριστιάνο έχει την ατυχία να είναι μόνος, αφού ο Κουαρέσμα και ο Νάνι πρόλαβαν να μπουν στα χρόνια της δύσης τους, παρόλο που ο δεύτερος δεν έχει καν κλείσει τα 30. Αυτή η μοναξιά κάνει πολύ προβλέψιμο το επιθετικό παιχνίδι της Πορτογαλίας και πολύ ευκολότερη τη δουλειά του αντίπαλου προπονητή στον τρόπο που στήνει το αμυντικό του παιχνίδι εναντίον του Ρονάλντο. Απέναντι στην Αυστρία όμως ο Κριστιάνο ήταν ο καλύτερος Ρονάλντο τουλάχιστον των τελευταίων δύο μηνών. Κι αν κάτι του έφταιξε σε αυτό το παιχνίδι δεν ήταν το αποτελεσματικό μαρκάρισμά του από τους Αυστριακούς. Ηταν μόνο η πρεμούρα του να πετύχει τα ρεκόρ του και να τα πανηγυρίσει.

Ο πρόωρος αποκλεισμός για μια ομάδα που έχει δημιουργήσει την παράδοση να φτάνει μέχρι την ημιτελική φάση ή – το λιγότερο – μέχρι τους 8 θα είναι έκπληξη, η οποία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη δεδομένου ότι τούτη τη φορά η συμμετοχή των 24 ομάδων και οι 6 όμιλοι δίνουν την πολυτέλεια της πρόκρισης στους 4 καλύτερους 3ους. Αν της συμβεί, θα της συμβεί επειδή θα πληρώσει ακριβά την έλλειψη σέντερ φορ, το έλλειμμα σε συνδυασμό ποιότητας/εμπειρίας/φόρμας μεσοεπιθετικά, δηλαδή την μοναξιά του εμμονικού Ρονάλντο. Με λίγα λόγια του Φερνάντο Σάντος θα του έχει συμβεί η ευχή του να εξελιχθεί σε κατάρα.