Σαφώς και για τον Ολυμπιακό του ενός μηνός επίσημης αγωνιστικής απραξίας, της διαρκούς... αναστάτωσης στον προγραμματισμό και των συνεχόμενων αλλαγών λόγω της μεγάλης κόντρας της Πολιτείας με την ΕΠΟ αλλά και της γενικότερης στάσης του Σταύρου Κοντονή υπάρχουν ελαφρυντικά. Όπως ελαφρυντικά είναι και τραυματισμοί πολύ βασικών και σημαντικών παικτών, όπως αυτός του Ομάρ ή των Μποτία και Ιντέγιε το τελευταίο διάστημα ή και ακόμα και του Καμπιάσο που είχε ενοχλήσεις τις προηγούμενες ημέρες. Ή η μεγάλη ενόχληση και ο εκνευρισμός των παικτών για όλα όσα συνέβησαν και συνέβαιναν μέχρι και λίγο πριν τον τελικό. Ελαφρυντικά πάντα σε σχέση με τον τελικό του ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ, που στον αντίποδα είχε παιχνίδια όλο αυτό το διάστημα.

Είναι άλλο όμως τα ελαφρυντικά και άλλο η ουσία. Ο Ολυμπιακός ΔΕΝ κέρδισε τον δεύτερο φετινό μεγάλο του στόχο, που ήταν το Κύπελλο. Μπορεί στο πρωτάθλημα να έκανε τρομερή χρονιά με τόσα ρεκόρ και σούπερ επιδόσεις γενικά όμως ένας τελικός με αντίπαλο μία ομάδα του μεγέθους της ΑΕΚ είναι πάντα σημαντικός και πάντα δίνει έξτρα και μεγάλο κίνητρο. Οι ερυθρόλευκοι λοιπόν αφού ΔΕΝ μπόρεσαν να συνεχίσουν στο Γιουρόπα Λιγκ (σ.σ. μένοντας εκτός από την Άντερλεχτ), ΔΕΝ κατάφεραν να κλείσουν θετικά την σεζόν απέναντι σε μία ομάδα που ποιοτικά και σε επίπεδο μονάδων ΔΕΝ είναι ανώτερή τους. Ήταν όμως σε αυτό το ματς και το κέρδισε καθαρά και δίκαια.

Ο Μάρκο Σίλβα ΔΕΝ ήταν σωστά... διαβασμένος για ακόμα ένα μεγάλο παιχνίδι. Απέναντι σε έναν προπονητή, τον Στέλιο Μανωλά, που δεν έχει τις δικές του εμπειρίες και παραστάσεις από πάγκους. Από το στήσιμό του που ΔΕΝ αποδείχθηκε σωστό στον αγωνιστικό χώρο μέχρι και τις αλλαγές του και κυρίως το χρονικό σημείο που έγιναν. Το γεγονός πως ΔΕΝ ξεκινάει βασικό τον Σιόβα του στοιχίζει. Και του στοιχίζει αισθητά. Τα δύο βαριά κορμιά του στο κέντρο της άμυνας (σ.σ. Μποτία και Ντα Κόστα) που με την μπάλα στα πόδια δεν είναι καθόλου καλοί (σ.σ. κάτι που είναι στα υπέρ του Έλληνα στόπερ) σε συνδυασμό με τις αργές επιστροφές τους αλλά και το ότι οι ακραίοι αμυντικοί είχαν επίσης προβλήματα προσέδωσαν μία κάκιστη εικόνα της άμυνάς του, που φυσικά και φέρει ακέραια την ευθύνη για την μη αντίδρασή της (σ.σ. ή εάν θέλετε για τις κάκιστες τοποθετήσεις της) στα γκολ της ΑΕΚ. Στο 1-0 για παράδειγμα ο Ντα Κόστα έχει χάσει τον Μάνταλο.

Κάκιστος και ο Μαζουάκου που φέρει μεγάλη ευθύνη στην φάση του γκολ του Τζιμπούρ με τον Σαλίνο να τρέχει μήπως και σταματήσει τον Αλγερινό. Τα ΔΕΝ βέβαια για τον Πορτογάλο τεχνικό ΔΕΝ σταματούν εδώ. Επιλέγει αντί να ξεκινήσει τον Καμπιάσο (σ.σ. που εν τέλει δεν επαιξε καθόλου) να βάλει δίπλα στον αισθητά καταπονημένο φέτος από τα πολλά ματς Μιλιβόγιεβιτς να χρίσει βασικό τον Κασάμι, γνωρίζοντας πως και φέτος ο Ελβετός ΔΕΝ έχει αποδειχθεί υπόδειγμα σταθερότητας. Το κέντρο των Πειραιωτών έχοντας αισθητά προβλήματα και άμυνας και κάλυψης χώρων και δημιουργίας προκάλεσε μεγάλο... θέμα στην ανάπτυξη των Πειραιωτών που ήταν κομμένοι στα δύο και με τον Φορτούνη να μην έχει τις ανάλογες βοήθειες.

Με αυτά και μετά η κίνηση του Σίλβα είναι να αλλάξει τρεις φορές το σχήμα του στο β' μέρος αλλά και πάλι να μην του βγει τίποτα εκτός από τον game changer Τσόρι που όμως μπήκε μετά το 60'. Αρκετά αργά δηλαδή και σε έναν αγώνα που κάλλιστα μπορούσε να ξεκινήσει βασικός. Ο Αργεντίνος παρόλα αυτά πρόλαβε να βοηθήσει σημαντικά τον Φορτούνη, να... σουλουπώσει κάπως το δημιουργικό και το επιθετικό κομμάτι και να σκοράρει κιόλας. Η αλλαγή του Ιντέγιε ΔΕΝ βοήθησε τον Ολυμπιακό και ακόμα και ο κινητικός Πάρντο που πάλεψε και είχε κάποιες πλαγιοκοπήσεις και ενέργειες ΔΕΝ ήταν αρκετός. Και φυσικά σίγουρα προξενεί ερωτηματικά το πως αυτός ο Ολυμπιακός με αυτήν την ποιότητα - με εξαίρεση το δοκάρι του Μαζουάκου - ΔΕΝ είχε τις πολλές μεγάλες φάσεις στο ματς.

Τα ΔΕΝ λοιπόν σε αυτό το ματς είναι περισσότερα από κάθε τι άλλο για τον Ολυμπιακό. Δυστυχώς παίκτες όπως ο Φουστέρ, ο Σαλίνο και ο Ερνάνι και ακόμα ο Πουλίδο (σ.σ. και ας μην ήταν θετικός ως αλλαγή ο Νιγηριανός) ΔΕΝ έδειξαν ικανοί να βοηθήσουν σε ένα τέτοιο ματς και ακόμα και από τον Φορτούνη οι ερυθρόλευκοι περίμεναν πιο πολλά. Συν ότι ο Ντουρμάζ σε ένα τέτοιο ματς έμεινε εκτός πλάνων και φυσικά ότι ο Πάρντο ΔΕΝ ξεκίνησε βασικός. Ο Μάρκο Σίλβα βέβαια ανέλαβε τις ευθύνες του για την απώλεια του τροπαίου. Ζητώντας με τον τρόπο του και συγγνώμη προς τον κόσμο. Αυτό όμως ΔΕΝ αλλάζει μία προπονητική πραγματικότητα για εκείνον. Σε κρίσιμα ματς φέτος όπως με Άρσεναλ εντός, τα δύο με Άντερλεχτ και τώρα με ΑΕΚ ΔΕΝ μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Και αυτό σαφώς και του δημιουργεί ιδιαίτερες... δυσκολίες ενόψει της νέας περιόδου...

Ειδικά σε τέτοιες στιγμές η στεναχώρια, η απογοήτευση, ο προβληματισμός και ακόμα και η γκρίνια και το... περίεργο κλίμα μπορούν να επισκιάσουν τα πάντα. Φυσικά και σε μία τέτοια περίπτωση πολλές και μεγάλες είναι οι ευθύνες των παικτών του Ολυμπιακού που έως ένα σημείο του αγώνα ήταν σαν να μην είχαν μπει στο ματς καθόλου. Άλλωστε ήδη έχουν πάρει τα σχετικά... μηνύματα και από την διοίκηση και από τον κόσμο, που με τον τρόπο τους, τους έθεσαν προ των ευθυνών τους. Σαν να μην γυάλιζε καθόλου το μάτι τους. Σαν να μην είχαν ούτε το πάθος αλλά και ούτε την αποφασιστικότητα και την... δίψα που είχε αντίστοιχα η ΑΕΚ για το τρόπαιο. Και έτσι με όλα αυτά η χρονιά έκλεισε με αρνητικό πρόσημο για τον πειραϊκό σύλλογο. Πολλοί σίγουρα θα επικαλεστούν μία γνωστή ρήση πως "στις ήττες είναι πάντα καλύτεροι αυτοί που δεν παίζουν", ωστόσο στο ποδόσφαιρο τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και της εικόνας που έχεις ειδικά σε τόσο σημαντικά και μεγάλα ματς. Επειδή όμως ο Ολυμπιακός είναι ένας σύλλογος που έχει μάθει να κερδίζει ακόμα και σε υψηλό και κορυφαίο επίπεδο καλείται τώρα να βρει τον σωστό τρόπο να... χτίσει ακόμα πιο συγκροτημένα και καλά τον νέο Ολυμπιακό ώστε του χρόνου να παρουσιαστεί ακόμα πιο καλός και δυνατός εντός και εκτός των συνόρων.

Υ.Γ. Είναι προφανές πως ο Ολυμπιακός χρωστάει πράγματα στον Σίλβα για τα φετινά του πεπραγμένα και ιστορικές νίκες όπως με την Άρσεναλ στο Λονδίνο, όμως εδώ υπάρχει ο διαχωρισμός. Άλλο πράγμα η διαχείριση της σεζόν και άλλο το πως κλείνει αυτή και το πως προσεγγίζεται ένα ματς από τον προπονητή και ασχέτως όλων των γνωστών προβλημάτων που προηγήθηκαν.

Υ.Γ. 2 Η εισβολή οπαδών στις κερκίδες του ΟΑΚΑ και το ξύλο οπαδών της ΑΕΚ με τα ΜΑΤ ήταν μόνο ένα από τα... τραγελαφικά που έγιναν στον τελικό (σ.σ. υπάρχει και το χαρακτηριστικό πως για ακόμα ένα μεγάλο ματς στο ΟΑΚΑ έπεσε το δίκτυο του ίντερνετ - αν και τα άτομα που ήταν στο γήπεδο δεν ξεπερνούσαν τα 400 - αλλά και το ότι δεν υπήρχε σε κάποια σημεία τροδοφοσία ρεύματος για υπολογιστές και σε άλλα ούτε καν πρίζες...) Αναλογιστείτε μόνο πως είχαμε να κάνουμε με ματς κεκλεισμένων των Θυρών. Προφανώς πάντως ο διπλός έλεγχος που έγινε στους εκπροσώπους των ΜΜΕ (σ.σ. των οποίων τα ονόματα γράφονταν σε ειδικές λίστες της αστυνομίας) δεν... ίσχυσε για αρκετούς άλλους...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΞΑΝΑ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ... ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ.