Τι δεν καταλαβαίνεις και… my Queen!

Θα ήμουν απαράδεκτος, θα ήταν ιεροσυλία να ξεκινήσω το άρθρο μου γράφοντας για το ποδόσφαιρο και ενώ η έναρξη της εβδομάδας μας πηγαίνει 48 χρόνια πίσω, στις 4 του Απρίλη του 1968 όταν η Ελλάδα γνώρισε το μπάσκετ, όταν η ΑΕΚ έγινε Παγκόσμια!

Η ΑΕΚ του Νίκου Μήλα, του Αμερικάνου φυσικά και της παρέας των Ζούπα, Βασιλειάδη, Λαρεντζάκη, Τρόντζου, Χρηστέα, Τσάβα και των υπολοίπων. Η ΑΕΚ όλου του ελληνικού λαού, του τελικού παρουσία 80.000 φίλων της και του εγχώριου αθλητισμού φυσικά οι οποίοι πέτυχαν και τη μεγαλύτερη προσέλευση κόσμου σε αγώνα μπάσκετ…

Η μεγάλη Βασίλισσα του ελληνικού μπάσκετ, η ομάδα που επί της ουσίας γνώρισε το άθλημα στον Έλληνα και δυο χρόνια νωρίτερα (το 1966) είχε βρεθεί μια ανάσα από τελικό Κυπέλλου πρωταθλητριών! Χάρη στην ΑΕΚ η Μαρινέλλα έγινε… Άρης και χάρη στην Ένωση όλοι οι υπόλοιποι εξέλιξαν τις ομάδες τους.

Να είναι καλά ΟΛΑ τα μέλη αυτή της ομάδας, φανεροί και μη ήρωες, είτε είναι κοντά μας είτε κάπου ψηλά στον δικό τους παράδεισο… Τα ονόματά τους μαζί με αυτό της τεράστιας ΑΕΚ θα ζουν μέχρι το τέλος της ζωής σε τούτο τον πλανήτη, τι πιο μεγάλο κατόρθωμα απ’ αυτό; Τίποτα…
Σήμερα η ΑΕΚ του Ζντοβτς θα παίξει με τον Παναθηναϊκό και η εικόνα της αλλά και η απόδοσή της θα πρέπει να αποδώσει τιμή στην ιστορική ημερομηνία της.

Υποχρέωσή της είναι να κερδίσει, αλλά δεν είναι εύκολα δα… Όμως πρέπει να αποδείξει στο ματς ότι μπορεί να βάλει δύσκολα, πολύ δύσκολα στα πλέι οφ σε όποιον βρει μπροστά της (αρχή με τον Ολυμπιακό).

Πάμε τώρα και στα του ποδοσφαίρου. Η ΑΕΚ στην Μυτιλήνη ήταν η κλασική ομάδα του Πογιέτ και οι Τζιμπούρ, Κολοβέτσιος, Μπουονανότε και τελικά ο διαιτητής Θάνος της στέρησαν τη δυνατότητα να κερδίσει! Αυτό είναι όλο το έργο που είδαμε στον αγώνα με την Καλλονή…

Ειλικρινά απορώ με όσα διαβάζω και ακούω από την ολοκλήρωση του αγώνα της ΑΕΚ έως και τώρα. Τι δεν καταλαβαίνεις φίλε; Τι δεν καταλαβαίνουν όλοι; Δεν έχει αλλάξει κάτι…

Η ΑΕΚ του Πογιέτ αυτή είναι και δεν μπορεί να αλλάξει τώρα, στα τελειώματα της σεζόν. Δεν θα ήταν και λογικό ποδοσφαιρικά. Επιπρόσθετα όπως σημείωνα επί Δέλλα, έτσι και τώρα με τον Ουρουγουανό κόουτς, δεν θέλει δα και υπερ-παίκτες για να κερδίσει η Ένωση μία ομάδα υποβιβασμένη. Χρειάζεται κι απ’ τους παίκτες σε τέτοια ματς λίγος ποδοσφαιρικός εγωϊσμός!

Όταν, λοιπόν, δεν βγάζουν τέτοιον (σ.σ.: ποδοσφαιρικό εγωϊσμό) οι Μπουονανότε, Τζιμπούρ, Μπαρμπόσα και Μάνταλος που είναι όλη η μεσοεπιθετική γραμμή (δεν αναφέρω τον Βάργκας γιατί αυτός κάτι έκανε), τι περιμένουμε;

Η ΑΕΚ του Πογιέτ έκανε ότι ακριβώς σε όλα τα προηγούμενα ματς είτε ήταν σημαντική αναμέτρηση (απέναντι σε Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό για παράδειγμα) είτε έχοντας απέναντί της μέτρια έως κακή ομάδα.

Ένα συμπαγές σύνολο που δέχεται απειλές με το σταγονόμετρο και θα δημιουργήσει τουλάχιστον (ανάλογα με τον αντίπαλο) από 3 έως 6 καλές φάσεις και θα πρέπει να κάνει τη μία, άντε τις δυο γκολ για να κερδίσει το εκάστοτε παιχνίδι.

Ε, αυτό ακριβώς έγινε και στην Μυτιλήνη… Μπορεί να μη συμφωνώ με τις δηλώσεις του Πογιέτ μετά το ματς, αλλά αντικειμενικά αλήθεια είπε. Αν ο Τζιμπούρ, ή ο Κολοβέτσιος σκόραραν έως το 6’ στις δυο στιγμές που ήταν για γκολ αφού και οι δυο δεν κατάφεραν να σπρώξουν την μπάλα στο πλεκτό σε άδεια εστία, τώρα δεν θα ασχολούμασταν καν…

Δεν μπορούμε όμως να ζούμε με τα «αν»… Διότι η αλήθεια είναι πως ΑΝ η ΑΕΚ δεν είχε στερηθεί και βαθμούς σε τόσα ματς από διαιτητικές αποφάσεις (πρόχειρα αναφέρω: όπως με τον Λεβαδειακό εντός, τον ΠΑΟΚ εκτός, τον Πανιώνιο εκτός, τον Αστέρα Τρίπολης εκτός και την Καλλονή εκτός, κοινώς τουλάχιστον 12 βαθμούς) τώρα θα κάναμε εντελώς διαφορετική συζήτηση!

Ακόμη και στην Μυτιλήνη ο Θάνος έκλεισε τα μάτια του σε πέναλτι καθαρό σε χέρι στη σέντρα του Αραβίδη, ίδιο με το πέναλτι που είχε πάρει σωστά ο Ολυμπιακός με τον Φορτούνη στο ίδιο γήπεδο. Θα κέρδιζε η ΑΕΚ με πέναλτι και θα είχαμε μία μικρή γκρίνια για την εικόνα των «κιτρινόμαυρων» στο δεύτερο 45λεπτο και τέλος…

Η ΑΕΚ έτσι θα είναι και στα πλέι οφ. Θα παίζει σφιχτά, θα ‘χει το κλασικό συμπαγές σύνολο και θα τρώει φάσεις με το σταγονόμετρο και έπειτα από προσωπικά λάθη (όπως έγινε με ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό για παράδειγμα με πρωταγωνιστή λαθών τον Άρθο).
Ο αντίπαλος θα ματώνει να τις κάνει φάσεις, η ΑΕΚ θα… ματώνει να δημιουργήσει φάσεις στον αντίπαλο. Τα ματς θα κρίνονται στο γκολ και η Ένωση ξέρει έτσι να μην χάνει! Είναι σημαντικό αυτό για τα πλέι οφ.

Σίγουρα είναι προβληματικό το γεγονός πως δεν υπάρχει ξεκάθαρο δημιουργικό – επιθετικό πλάνο. Δεν έχει δουλέψει ο Ουρουγουανός σ’ αυτό το κομμάτι όσο έπρεπε και όφειλε. Αλλά προτίμησε να τελειοποιήσει το κομμάτι του ανασταλτικού παιχνιδιού. Και έτσι κάτι κερδίζεις και πάντα κάτι χάνεις… Δεν ανακαλύψαμε ρε παίδες την Αμερική, αυτή θα είναι φέτος η ΑΕΚ του Πογιέτ, διαφορετική για να δούμε θα πρέπει να ‘χουμε υπομονή να φτιάξει ο ίδιος το ρόστερ και να το δουλέψει από το καλοκαίρι…

Υγ: Παίκτες όπως οι Τζιμπούρ και Μπουονανότε πήραν ευκαιρίες στην Μυτιλήνη και δεν την εκμεταλλεύτηκαν. Θα πει κανείς για τον Αργεντινό ότι μία παίζει, πέντε είναι έξω, πώς να βρει ρυθμό. Συμφωνώ και επαυξάνω, όμως όταν παίζεις με την υποβιβασμένη Καλλονή, είναι μία μεγάλη ευκαιρία να δώσεις το παραπάνω… Κι αυτό το έκανε ελάχιστα λεπτά προς την ολοκλήρωση του ματς, στο υπόλοιπο διάστημα ήταν εξαφανισμένος!

Υγ2: Προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω (και αυτό μόνο χρεώνω στον κόουτς) γιατί ακόμη και στα ματς όπως αυτό με την υποβιβασμένη Καλλονή πρέπει η ομάδα να παίζει αυτό το αμυντικό 4-3-3. Θα προτιμούσα το 4-2-3-1, ή έστω το 4-4-2 σε ρόμβο που είναι άκρως πιο επιθετικά. Εγώ πάλι όμως είμαι ένας τύπος που μπορεί και κρίνει από το αποτέλεσμα, δεν είμαι κόουτς, δεν δουλεύω με τους παίκτες καθημερινά, δεν ξέρω τι γίνεται στα Σπάτα, οπότε… Όπως βλέπετε τα ίδια έλεγα με Δέλλα, τα ίδια σημειώνω και τώρα… Ο κάθε κόουτς παίδες, γνωρίζει καλύτερα απ’ τον καθένα από εμάς!

Υγ3: Η ΑΕΚ την ψάχνει με τον Ταβάρες και τον θέλει. Πρόκειται για τον 28χρονο στόπερ της Εστορίλ. Βέβαια το να πηγαίνουν εκεί Μιλοβάνοβιτς – Μπαρτόλο (στην Πορτογαλία) για να έχουν επαφή για τον παίκτη (γιατί είχαν) τη στιγμή που δεν αγωνιζόταν λόγω τιμωρίας, το λες και άστοχο (ας ενημέρωναν, ας έκαναν επαφή και ας πήγαιναν αυτό το Σαββατοκύριακο να τον δουν κιόλας). Όσο για τα «είδαν Μπράγκα και παίκτες στο ματς με την Μπενφίκα», δεν τα αναφέρω όλο αυτό το διάστημα καν. Στο ίδιο ματς ήταν τύποι από Γιουνάιτεντ, Σεβίλλη, Ατλέτικο Μαδρίτης, Άρσεναλ, Παρί και τρεις ιταλικές.

Θαρρώ δύσκολο... γήπεδο για να παίξει μπάλα η ΑΕΚ! Στα μεταγραφικά επαναλαμβάνομαι: απαιτείται σούπερ ηγέτης στόπερ, ένα εξαιρετικό εξτρέμ (καλύτερο του Μπαρμπόσα) και ένα σούπερ φορ που θα δώσει 15 και πάνω γκολ στην «κιτρινόμαυρη» γραμμή κρούσης. Από κει και πέρα αν υπάρχει και Ευρώπη χρειάζονται τουλάχιστον: αριστερό μπακ, ένας χαφ (Ζουκουλίνι για παράδειγμα), δεξί εξτρέμ και ένα ακόμη στόπερ. Δεν αναφέρω τον τερματοφύλακα διότι οι παραπάνω είναι βασικές ανάγκες, προτεραιότητες!