Την εκπληκτική πορεία και το «διπλό» του Παναθηναϊκού στο Άμστερνταμ... θυμήθηκε ο Γιώργος Δώνης, που μίλησε στο ΣΠΟΡ FM 94,6 με αφορμή την συμπλήρωση 20 χρόνων από την ιστορική νίκη κόντρα στον Άγιαξ.

Αναλυτικά:

Για το μυστικό του Παναθηναϊκού τη σεζόν 1995-96: «Ήμασταν μια ομάδα πολύ δεμένη. Πέρα από την ποιότητα των παικτών και προπονητή είχαμε και πολύ καλή ψυχολογία. Τα αποτελέσματα στην Ευρώπη μας έκαναν αν πιστεύουμε ότι κάθε ματς θα βρούμε τον τρόπο να το κερδίσουμε. Με την ίδια λογική πήγαμε και στο Άμστερνταμ. Θυμάμαι όταν βγήκαμε για ζέσταμα και δεν υπήρχε κανένα άγχος. Διασκεδάζαμε και κάναμε πλάκα. Αυτή ήταν μια ψυχολογία που μας μετέδιδε ο προπονητής και τα καλά αποτελέσματα. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν 2-3 ταλέντα που μπορούν να κερδίσουν μεμονωμένα παιχνίδια, αλλά τους τίτλους τους κερδίζουν οι ομάδες».

Για το αν είχαν καταλάβει τι πέτυχαν εκείνη τη βραδιά: «Εκείνη τη στιγμή δεν μας φαινόταν κάτι ακατόρθωτο. Θυμάμαι όταν μπήκε ο πρόεδρος και ζητήσαμε πριμ να μας απαντάει ότι έχουμε ένα ακόμα ματς για να πάμε στον τελικό. Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να πάμε στον τελικό, αλλά πέσαμε σε μια μεγάλη ομάδα και είχαμε σημαντικές απουσίες στη ρεβάνς. Έλειπε ο Ουζουνίδης και ο Γεωργιάδης του Σάββα. Αυτές οι δυο απουσίες έφεραν αλλαγές στην ενδεκάδα, δεχθήκαμε κι ένα γκολ νωρίς και χάθηκε η πρόκριση».

Για τη μεταγραφή του την επόμενη σεζόν στην Μπλάκμπερν: «Είχε αλλάξει τότε ο νόμος. Ανήκα από μικρό παιδί στον Παναθηναϊκό και είχα πενταετές συμβόλαιο. Τότε η νομοθεσία έλεγε ότι πρέπει να φέρεις διπλάσια προσφορά από το εξωτερικό σε σχέση με του εσωτερικού και όντως εγώ έφερα τα διπλάσια. Υπήρχαν πολλές προτάσεις και νωρίτερα, από την Ισπανία, από τη Ρέιντζερς, από την Παρί Σεν Ζερμέν ακόμα και από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ήμασταν εγώ και ο Πομπόρσκι, τελικά πήραν αυτόν. Μετά εγώ πήγα στην Μπλάκμπερν που ήταν πρωταθλήτρια εκείνη την εποχή. Τέτοιες εμπειρίες σε βοηθούν να ανοίξεις το μυαλό σου και να γίνεις καλύτερος και ως άνθρωπος πέρα από ποδοσφαιριστής».

Για το αν θα μπορούσε ελληνική ομάδα σήμερα να κάνει αντίστοιχη πορεία με αυτή του Παναθηναϊκού τότε: «Είναι δύσκολο. Δεν μπορείς ποτέ να το ξέρεις και αυτό αποδεικνύεται απ’ αυτό που πέτυχε η Εθνική το 2004. Θα πρέπει όμως να οργανωθούμε καλύτερα. Τώρα που υπάρχει και κρίση είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Είναι μεγάλο το πρόβλημα στην ανάπτυξη των νέων παικτών. Οι συνθήκες στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν προοδεύουν. Είναι και θέμα της κοινωνίας μας. Δεν έχει νόημα να λέμε τι έγινε στο παρελθόν και να ψάχνουμε τι έφταιξε. Το θέμα είναι να πούμε ότι ξεκινάμε από το μηδέν για να φτιάξουμε μια νέα κοινωνία και ένα νέο ποδόσφαιρο».