Την πραγματική έννοια της λέξης «φίλαθλος» διδάσκει ο Σπύρος Χατζόπουλος, που εδώ και χρόνια, αν και είναι τυφλός, δίνει το παρών σχεδόν σε κάθε παιχνίδι του αγαπημένου του Άρη. Με στόχο να αναδείξει αυτή την συγκλονιστική ιστορία αγάπης, η διοίκηση του συλλόγου παρουσίασε άγνωστες πτυχές, φιλοξενώντας, παράλληλα, στο επίσημο σάιτ δηλώσεις του ίδιου για τις ξεχωριστές στιγμές που ζει στο «Κλ. Βικελίδης».

«Το www.arisfc.gr παρουσιάζει μια όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία, αυτή του Σπύρου Χατζόπουλου, μια διαφορετική περίπτωση φιλάθλου του ΑΡΗ, ο οποίος παρόλο που είναι τυφλός βρίσκεται στις κερκίδες του Κλ. Βικελίδης σχεδόν σε κάθε παιχνίδι της ομάδας μας

Το ποδόσφαιρο είναι όραση. Η εικόνα της μπάλας να αναπαύεται στα δίχτυα, οι κιτρινόμαυρες φανέλες να μπαίνουν στο γήπεδο, το πράσινο του χόρτου που αντικρίζεις μόλις περάσεις την είσοδο.

Τι γίνεται όμως όταν όλο αυτό δεν μπορείς να το βιώσεις;
Κι όμως σχεδόν σε κάθε παιχνίδι της ομάδας μας είναι εκεί. Στις κερκίδες του Κλεάνθης Βικελίδης, παρόλο που δεν μπορεί να δει τίποτε...

Όμως ακούει και νιώθει… Δίπλα του πάντα ο κ. Θανάσης, ο οποίος του μεταφέρει κάθε στιγμή του αγώνα. Πως παίζει ο ΑΡΗΣ, που βρίσκεται η μπάλα, τι γίνεται στο γήπεδο.

Μια έκτη ποδοσφαιρική αίσθηση…

Και όταν η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα πανηγυρίζει με την ψυχή του. Κι ας μην βλέπει τίποτε… Εκείνη τη μοναδική στιγμή, τη στιγμή που η ομάδα μας πετυχαίνει το γκολ, υπάρχει έκρηξη σεροτονίνης, υπάρχει χαρά, υπάρχει ευτυχία...

Ο Σπύρος Χατζόπουλος βλέπει με τα μάτια της ψυχής του…
Μπορεί να έμεινε τυφλός λίγες μέρες μετά τη γέννησή του, ωστόσο αυτό σε καμία περίπτωση δεν λειτούργησε ανασταλτικά στο να έρχεται στο γήπεδο και να βρίσκεται δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα.

Ο Σπύρος Χατζόπουλος μίλησε στο www.arisfc.gr για αυτή τη μοναδική εμπειρία, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα στήριξης προς την ομάδα μας.

«Παρόλο που δεν μπόρεσα ποτέ να γνωρίσω τον κόσμο, καθώς άρχισα να χάνω την όρασή μου λίγες μέρες αφότου γεννήθηκα, αυτό που ένιωσα από την πρώτη στιγμή που πέρασα το κατώφλι του Κλεάνθης Βικελίδης δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Και κάθε φορά που έρχομαι στο γήπεδο είναι σαν την πρώτη φορά. Τα τραγούδια, τα συνθήματα από την κερκίδα, οι φωνές του κόσμου, η αγάπη όλων μας για τον ΑΡΗ. Συναισθήματα που μένουν χαραγμένα μέσα στην ψυχή σου. Αυτό λέω και σε όσους με ρωτούν γιατί έρχομαι στο γήπεδο από τη στιγμή που δεν βλέπω, ενώ μπορώ να καθίσω στο σπίτι μου και να ακούσω το παιχνίδι από το ραδιόφωνο. Ξέρετε η αύρα αυτού του γηπέδου είναι μοναδική. Η παρουσία μου στις κερκίδες του γηπέδου είναι μια ξεχωριστή εμπειρία», ήταν τα πρώτα του λόγια.

«Όταν για διάφορους λόγους δεν μπορώ να έρθω στο γήπεδο, πραγματικά στεναχωριέμαι. Και με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς τον φίλο μου, τον Θανάση, ο οποίος κάθε φορά έρχεται με παίρνει από το σπίτι, με συνοδεύει στο γήπεδο, κάθεται δίπλα μου και με μεταφέρει κάθε στιγμή του αγώνα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό», συμπλήρωσε ο κ. Χατζόπουλος και κατέληξε:

«Ο ΑΡΗΣ κατέχει ένα μεγάλο μέρος στην καρδιά μου και προσπαθώ να του συμπαρασταθώ με κάθε τρόπο. Αυτό θα πρέπει να κάνουν όλοι όσοι αγαπούν αυτήν την ομάδα. Ο ΑΡΗΣ είναι ο θεός του πολέμου, αλλά και ταυτόχρονα είναι ο θεός της ειρήνης, της αγάπης, της σοφίας, της πίστης στα ιδανικά που πρεσβεύει, της αλληλεγγύης. Όποτε έρχομαι στο γήπεδο αισθάνομαι μια αγαλλίαση. Μπορεί να μην βλέπω, αλλά ακούω και νιώθω… Τις φωνές, τα γκολ, τους πανηγυρισμούς. Και όσοι συναρειανοί βρίσκονται δίπλα μου, στις κερκίδες, συμμετέχουν και αυτοί στη χαρά μου. Ένα παράπονο έχω μόνο. Κάποια στιγμή θέλω να βρεθώ σε μια προπόνηση της ομάδας και να γνωρίσω από κοντά τους παίκτες. Το είχα ζητήσει στο παρελθόν και παρόλο που είχα πάρει την υπόσχεση ότι θα γίνει, δυστυχώς έμεινε στα λόγια…»»