Καταλύτες οι δύο... απουσίες

ΤΙ κοινό έχουν τα εννιά τελευταία εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού; Μιλάμε για τα παιχνίδια που εχει δώσει η ομάδα εδώ και δύο ακριβώς χρόνια μακριά από το Καραϊσκάκη, τόσο στο Τσάμπιονς Λιγκ, όσο και στο Γιουρόπα Λιγκ.

Το κοινό σημείο είναι ότι ο Ολυμπιακός σπάνια σκόραρε σε αυτά τα ματς. Για την ακρίβεια στα τρία από τα εννιά, άρα ένα στα τρία (με Γιουβέντους 2-3, με Άρσεναλ 3-2, με Ντιναμό Ζάγκρεμπ 1-0). Στα υπόλοιπα έξι κόλλησε στο μηδέν. Είτε στα πιο δύσκολα (0-3 από Γιουνάϊτεντ, 0-4 από Ατλέτικο, 0-4 από Μπάγερν), είτε στα λιγότερο δύσκολα (0-2 από Μάλμε, 0-3 από Ντνίπρο, 0-1 από Άντερλεχτ).

Το πρώτο συμπέρασμα είναι αυτό: η δυσκολία με την οποία ο Ολυμπιακός βρίσκει γκολ έξω από το Καραϊσκάκη.

Το δεύτερο συμπέρασμα; Από τα έξι γκολ που έχει βάλει στα τρία ματς που έχει σκοράρει, τα τέσσερα είναι από στημένες φάσεις (εκείνα των Μποτία, Εντινγκά στη Γιουβέντους και αυτά των Φορτούνη, Πάρντο στην Άρσεναλ).

Ας πάμε τώρα στο παιχνίδι με την Άντερλεχτ στις Βρυξέλλες.

Πρώτον, αποδείχθηκε καταλυτική η έλλειψη του Πάρντο. Ο Κολομβιανός είχε αποδειχθεί μανούλα για τα ευρωπαίκά ματς και δη τα εκτός έδρας. Θυμόμαστε ακόμη ότι στο Λονδίνο εκτός του δικού του γκολ είχε κάνει την σέντρα-ασίστ στον Φινμπόγκασον για το νικητήριο γκολ του Φινμπόγκασον. Κι ότι στο Ζάγκρεμπ είχε δώσει μετά από προσωπική ενέργεια έτοιμο γκολ στον Ιντέγε, που το έχασε προ κενής εστίας.

Δεύτερον, ο Ολυμπιακός κέρδισε οκτώ κόρνερ και δύο φάουλ σε καλές θέσεις για σέντρα στην περιοχή. Δεν αξιοποίησε κανένα. Ούτε τα κτυπήματα των Φορτούνη και Ντουρμάζ ήταν τα καλύτερα, ούτε οι Μποτία, Ντα Κόστα, Μιλιβόγεβιτς, Κασάμι, Ζντιέλαρ, Ιντέγε…έσκισαν με τα άλματά τους.

Να το πάω πιο μακριά; Από τα τέλη του περασμένου Οκτώβρη, τότε που ο Μποτία είχε βάλει μαζεμένα κάποια γκολ, ο Ολυμπιακός σε ένα διάστημα που πλέον φτάνει το τετράμηνο, έχει σκοράρει μόλις μία φορά με κεφαλιά από στημένη φάση!!! Κι αυτή (Ντα Κόστα) στο αδιάφορο 1-1 με τον Αστέρα, τη ρεβάνς του 5-0 στο Κύπελλο. Σε κάποιες εκατοντάδες, χωρίς υπερβολή, στημένες φάσεις, κόρνερ και φάουλ, έχει ένα γκολ με το κεφάλι.

Για εμένα αυτό είναι το μεγαλύτερο αγωνιστικό θέμα του Ολυμπιακού! Διότι κάθε ομάδα και κάθε παίκτης έχει διαστήματα αφλογιστίας μέσα στη σεζόν. Αλλά οι στατικές φάσεις είναι πάντα μία λύση. Κι ειδικά για τον Ολυμπιακό, που κερδίζει σωρηδόν κόρνερ και φάουλ, όπως έγινε άλλωστε και την Πέμπτη.

Ας καταλήξω: ο Ολυμπιακός έχει δύο σοβαρές απουσίες. Κι επειδή τη μία, του Πάρντο, θα την έχει καιρό ακόμη, ας κοιτάξει να μην έχει και την άλλη, της…κεφαλιάς που φέρνει γκολ από στημένες φάσεις.

Παρεμπιπτόντως, και με αφορμή την απουσία του Πάρντο και τη δυστοκία του Σεμπά, να θυμίσω ότι ο Μίτσελ έβαζε συχνά από δεξιά στην επίθεση τον Κασάμι. Και είχε σκοράρει σημαντικά γκολ από εκείνη τη θέση...