Ο Γκιρτζίκης παραμένει το φαβορί για την ΕΠΟ

Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον την προεκλογική καμπάνια του Γιώργου Γκιρτζίκη, του οποίου κάθε κίνηση, κάθε δήλωση, κάθε συνάντηση, κάθε κοπή τη πίτα δηλώνει ή, πιο σωστά, φωνάζει την επιθυμία του να κερδίσει τις εκλογές του ερχόμενου Οκτωβρίου και να κερδίσει μια 4ετία στην θέση του προέδρου της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και όχι το όραμά του για το ποδόσφαιρο.

Περισσότερο από το ποιους συναντά, πόσες Ενώσεις ελέγχει και πόσες ψήφους μετράει, με ενδιαφέρει ο λόγος του νυν προέδρου της Ομοσπονδίας. Γυρεύω να δω το όραμά του για την 4ετία. Κι έχοντας διαβάσει την πλειονότητα των δημόσιων τοποθετήσεών του (συνεντεύξεις, χαιρετισμούς από μικροφώνου στις πίτες, κλπ.) καταλήγω στο συμπέρασμα ότι το βασικό κίνητρό του είναι “να συνεχίσουμε να έχουμε εμείς τον έλεγχο” και “να μην χάσουν οι πρόεδροι των Ενώσεων, που οι διάφοροι περίεργοι τους αποκαλούν “βλαχοπροέδρους” και “βλαχοδημάρχους”, το προνόμιο να μετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο, στην Εκτελεστική Επιτροπή, να αποφασίζουν”. Φωνάζει από μακριά ο λόγος και οι πρακτικές του ότι ο Γκιρτζίκης συναντά τους προέδρους των Ενώσεων – ψηφοφόρους των εκλογών για να τους μεταφέρει ένα και μόνο μήνυμα: “εγώ είμαι το συμφέρον σας”. Το δεύτερο μήνυμα είναι η υπόσχεση ότι η ΕΠΟ θα συνεχίσει, με εκείνον πρόεδρο, στον δρόμο που βαδίζει στη διάρκεια του τελευταίου έτους, σε συνέχεια της διαδρομής των προηγούμενων 2,5 ετών. “«Και συνεχίζουμε γιατί έχουμε ακόμη πολλά να κάνουμε! Πάμε μπροστά!» (Καρδίτσα, 14/1). “Ό,τι και να κάνουν ό,τι και να λένε εμείς θα είμαστε εκεί. Δεν πρόκειται να μας αλλάξουν. Πάνω από όλους και όλα είναι το καταστατικό μας” (Λιβαδειά).

Τον ρωτούν για το έργο του στον πρώτο χρόνο της θητείας του και παρουσιάζει ως καύχημά του τους δικαστές, τους οποίους του επέβαλε ο Σταύρος Κοντονής με τον νόμο του. Τον ρωτούν για τους στόχους του, σε μια τόσο κακή περίοδο για το ελληνικό ποδόσφαιρο κι αυτός δεν μιλά ούτε αόριστα για την πάταξη της διαφθοράς και για τα προβλήματα της διαιτησίας, κι ας παρακολουθεί το πιο “1 ημίχρονο, 2 τελικό” πρωτάθλημα στη Football League, κι ας ακούει έντονα παράπονα από την πλειοψηφία των ομάδων της Super League για την διαιτησία και την εφαρμογή των κανονισμών.

Με τη στάση και τα λόγια του ο Γκιρτζίκης φωνάζει ότι θέλει να κρατήσει τη θέση του και ότι θέλει να υποσχεθεί στους προέδρους των Ενώσεων ότι θα προστατέψει τα συμφέροντά τους. Τίποτα παραπάνω. Κουβέντα για το ποδόσφαιρο.

Οι “απέναντι”

Παρ' όλα αυτά ο Γκιρτζίκης είναι, στη στιγμή που συζητάμε, το φαβορί των εκλογών. Και όχι, δεν υπάρχει ούτε σκέψη για την αντικατάστασή του, ως υποψηφίου, από τον πρόεδρο της ΕΠΣ Κεφαλληνίας/Ιθάκης Ευάγγελο Μαζαράκη. Οχι γιατί δεν θα το ήθελε ο ιδιαίτερα φιλόδοξος πρώην διαιτητής, αλλά επειδή δεν θα τον ήθελε ποτέ για αυτή τη θέση το καθεστώς που έκανε πρόεδρο τον Γκιρτζίκη στη θέση του Σαρρή. Επειδή ο Μαζαράκης δεν θα γινόταν ποτέ Γκιρτζίκης, ούτε καν Σαρρής. Δεν συμφέρει.

Ποιον θα έχει απέναντί του στις εκλογές; Ο Γκιρτζίκης και αυτοί που πηγαίνουν να τον επανεκλέξουν θα ανησυχούσαν αν έβλεπαν ως αντίπαλο έναν παράγοντα, τον οποίο θα υποστήριζαν μαζί οι Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και ο οποίος θα έπαιρνε και μια έμμεση ψήφο εμπιστοσύνης από τον νυν υφυπουργό Αθλητισμού, ο οποίος έχει ήδη απελπιστεί από τη στάση του Γκιρτζίκη και λογικά θα προτιμούσε να δει στη θέση του κάποιον που θα είχε μεγαλύτερη συνέπεια μεταξύ των λόγων που δίνει εντός υπουργικού γραφείου και των πράξεών του.

Πόσο πιθανό είναι να υπάρξει τέτοιο μπλοκ υπέρ ενός υποψηφίου; Στη σημερινή στιγμή αυτό μοιάζει απίθανο. Διότι μετά και τη σημερινή τιμωρία του ο Παναθηναϊκός άρει την εμπιστοσύνη του προς τις προθέσεις του Κοντονή, την ώρα που ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ φαίνεται ότι δεν συμφωνούν στο ονοματεπώνυμο του υποψήφιου. Ο ΠΑΟΚ επιθυμεί τον πρόεδρο της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας Βαγγέλη Γραμμένο, η ΑΕΚ έχει αμφιβολίες, και κάπως έτσι σήμερα μοιάζει πιθανό να μην προκύψει ένας υποψήφιος με συνασπισμένες τις παραπάνω δυνάμεις πίσω του και σοβαρές πιθανότητες να νικήσει το σημερινό καθεστώς και να εκλεγεί.

Ο Κοντονής

Το σημερινό δελτίο Τύπου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού κάνει σαφείς τις προθέσεις του Κοντονή απέναντι στον Γκιρτζίκη και την διοίκηση του ποδοσφαίρου. “Δεδομένης και της πρόσφατης συνάντησης του Υφυπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Σταύρου Κοντονή με τον Πρόεδρο της ΕΠΟ κ. Γιώργο Γκιρτζίκη, σχετικά με το ίδιο θέμα, καθίσταται πλέον σαφές, ακόμα και στον πιο δύσπιστο, ότι ο χώρος του ποδοσφαίρου αδυνατεί να υποστηρίξει, στη βάση του αυτοδιοίκητού του, το αίτημα του φίλαθλου κόσμου για απόλυτη και επί ίσοις όροις -προς πάσα κατεύθυνση- τήρηση των κανονισμών και διατάξεων του πειθαρχικού κώδικα διεξαγωγής των αγώνων”, είναι η θέση του Υπουργείου. Και ακολουθεί η τελευταία δημόσια προειδοποίηση:“ Κατόπιν αυτών, σε περίπτωση που παρατηρηθούν εφεξής ανάλογες συμπεριφορές και κραυγαλέες παραλήψεις εκ μέρους διαιτητών, παρατηρητών και οιουδήποτε άλλου θεσμοθετημένου οργάνου, η Πολιτεία θα υποχρεωθεί να παρέμβει με τον τρόπο που εκείνη θεωρεί πως διαφυλάσσει την κοινωνική ειρήνη και το «ευ αγωνίζεσθαι» στους αγωνιστικούς χώρους..”.

Είναι πολύ σαφές ότι ο Κοντονής δεν εμπιστεύεται τον Γκιρτζίκη. Και τι μπορεί να κάνει; Καταρχήν αυτό που σκεφτόταν ακόμη και σήμερα, να ξαναβάλει με μια επιστολή του, την UEFA στην κουβέντα του προβληματισμού για την ελληνική κατάσταση του ποδοσφαίρου με την προσδοκία ότι στην μετά Πλατινί εποχή η διοίκηση της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας θα είναι πιο ευαίσθητη, πιο συνεργάσιμη και όχι όσο άτεγκτη έδειχνε υπέρ της ΕΠΟ τον καιρό του πρώτου νομοσχεδίου. Εχει τύχη σε μια τέτοια προσπάθεια ο Κοντονής; Εχει σαφώς μεγαλύτερη τύχη, αφενός επειδή έχει την προηγούμενη εμπειρία και αφετέρου επειδή η σημερινή – υπηρεσιακή – διοίκηση της UEFA δείχνει ήδη σε θέματα που αντιμετωπίζει με ομοσπονδίες και κυβερνήσεις ότι είναι πολύ πιο διπλωματική σε χειρισμούς και προσεκτική στην προστασία που παρέχει στους προέδρους των ομοσπονδιών.

Το επόμενο που μπορεί να κάνει, προτού φτάσει σε μια ωμή παρέμβαση στο ποδόσφαιρο και αντιμετωπίσει ξανά το ενδεχόμενο διεθνούς αποκλεισμού είναι να επιχειρήσει να φέρει τους προέδρους των Ενώσεων προ των ατομικών ευθυνών τους, σε μια προσπάθεια να αναγκάσει αυτούς να πιέσουν τη σημερινή διοίκηση να προχωρήσει στις απαιτούμενες αλλαγές και κυρίως να λειτουργήσει με μεγαλύτερη διαφάνεια στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και στην διοίκηση της Διαιτησίας τουλάχιστον μέχρι τις ερχόμενες εκλογές στην ΕΠΟ. Εχει τύχη σε μια τέτοια προσπάθεια; Οχι. Τόσο απλά.