Αν κάποιος σκεφτεί τον Ολιβιέ Μπουμάλ και δεν είναι φίλαθλος του Παναιτωλικού, του Ηρακλή Ψαχνών ή του Λεβαδειακού, δύσκολα θα τον θυμάται με τη φανέλα άλλης ελληνικής ομάδας, εκτός από τον Πανιώνιο.

Στη Νέα Σμύρνη έφτιαξε το όνομά του, στη Νέα Σμύρνη ανέβασε την τιμή του. Και την ανέβασε σε τέτοια επίπεδα, που ανάγκασε τον Παναθηναϊκό να πληρώσει εδώ και τώρα τον Πανιώνιο, παρ’ όλο που θα μπορούσε να πάρει τον παίκτη ως ελεύθερο σε λίγους μήνες.

Όχι πως στις άλλες ομάδες που αγωνίστηκε δεν έδειξε κάτι. Ιδιαίτερα στον Ηρακλή Ψαχνών, ήταν ο κορυφαίος όλων και λίγο έλειψε να τον ανεβάσει μόνος του κατηγορία. Ήταν τότε, που ο προπονητής του στον Ηρακλή του είχε πει την ανεπανάληπτη ατάκα:

«Μην ανησυχείς Γιάννη. Έχουμε δέκα παίκτες να παίζουν άμυνα. Εσύ μπορείς να πάρεις τη μπάλα και να κάνεις ό,τι θέλεις». Γιατί «Γιάννης»; Του το κόλλησαν στο Αγρίνιο, όταν είχε πάει στον Παναιτωλικό το 2010. Κάποιοι δεν είχαν μάθει το μικρό του όνομα, ένας φώναξε «Εεεε Γιάννη» και όταν ο Μπουμάλ γύρισε προς το μέρος του «γεννήθηκε» το παρατσούκλι που τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα.

Στον Παναιτωλικό πίνουν νερό στ’ όνομά του και η «αγάπη» τους κρατάει από το 2010 και ένα παιχνίδι στο «Ελ Πάσο» κόντρα στην Καλλιθέα. Με δική του απευθείας εκτέλεση φάουλ στο 92’ του αγώνα είχε διαμορφωθεί το 1-0 για τους Αγρινιώτες, ένα «διπλό» ανόδου.

Εκείνο το γκολ τον έβαλε στις καρδιές των φιλάθλων του Παναιτωλικού, οι οποίοι μέχρι και σήμερα όποτε γυρίζει σαν αντίπαλος του επιφυλάσσουν ένα θερμό χειροκρότημα. Και ο ίδιος, όμως, έχει να θυμάται την θητεία του στον Παναιτωλικό. Άλλωστε, ήταν η ομάδα που τον έφερε στην Ελλάδα, δεχόμενη να τον περάσει από δοκιμαστικά και όταν τον είδε ο Γιάννης Νταλακούρας (τότε προπονητής του συλλόγου) έδωσε αμέσως τη συγκατάθεσή του.

Με τον Νταλακούρα μάλιστα η σχέση τους ξεπέρασε τα… τυπικά, αφού ο Ελληνας προπονητής του στάθηκε σαν πατέρας και τον έκανε να προσαρμοστεί γρήγορα και εύκολα.

Λίγους μήνες αργότερα, ο Μπουμάλ θα έβρισκε ακόμα ένα «στήριγμα» να ακουμπήσει. Ο Ανρί Καμαρά στάθηκε στον Καμερουνέζο όσο κανένας άλλος. Έδεσαν από την πρώτη στιγμή, έγιναν καλοί φίλοι και συνεχίζουν να επικοινωνούν μέχρι και σήμερα. Έστω κι αν η ζωή τους πολλές φορές έμοιαζε – και ήταν – εντελώς διαφορετική. Βλέπετε, ο Μπουμάλ βολευόταν με τα… λίγα.

Όταν τον ρώτησαν από τον Παναιτωλικό τι θα ήθελε, εκείνος ζήτησε απλά ένα στερεοφωνικό για να ακούει την αγαπημένη του μουσική. Απλός, τυπικός, ευχάριστος. Και φίλος. Ως τέτοιος έφυγε από τον Παναιτωλικό, όταν η ομάδα έπεσε κατηγορία και τα χρήματα που το προσφέρονταν δεν ήταν εκείνα που θα ήθελε ο ίδιος. Ως ο φίλος μας ο «Γιάννης».

Αγρίνιο, Καβάλα και τελικά… Πλοέστι

Θα περίμενε κανείς πως ο Μπουμάλ δεν θα αργούσε να βρει ομάδα στην Σούπερ Λίγκα, μετά την παρουσία του στον Παναιτωλικό.

Κι όμως, παρά το γεγονός πως υπήρξαν ομάδες που είχαν δείξει ενδιαφέρον όταν εκείνος είχε συμβόλαιο, τελικά καμιά δεν εμφανίστηκε όταν έμεινε ελεύθερος. Μέχρι να βρεθεί η Καβάλα, η οποία πρόσφερε πολλά λεφτά στον παίκτη και τον κάλεσε να υπογράψει.

Ο Μπουμάλ πήγε στην πόλη, μα δεν κάθισε παρά ελάχιστες ώρες. Ένα τηλεφώνημα από τη Ρουμανία και συγκεκριμένα από την Άστρα Τζούρτζιου τον έκανε να πάρει το πρώτο αεροπλάνο και να αναχωρήσει για εκεί.

Στο Πλόεστι της Ρουμανίας όμως όχι μόνο δεν έκανε το βήμα παραπάνω, αλλά η καριέρα του έκανε… πισωγύρισμα. Ο προπονητής που τον επέλεξε έφυγε μετά από λίγες μέρες και ο Μπουμάλ βρέθηκε εκτός ομάδας, δίχως να του δοθεί η παραμικρή ευκαιρία από τον νέο τεχνικό να αποδείξει πράγματα. Οι μέρες στη Ρουμανία περνούσαν περισσότερο στο τηλέφωνο, παρά στο γήπεδο.

Ο Ολιβιέ ήθελε να γίνει και πάλι… Γιάννης. Τηλεφωνούσε σε όποιον γνωστό είχε στην Ελλάδα προκειμένου να γυρίσει σε αυτή. Εν τέλει τα κατάφερε. Ο γενικός αρχηγός του Λεβαδειακού, Δημήτρης Φαράντος, αναζήτησε τα ίχνη του και όταν είδε πως η υπόθεσή του ήταν εύκολο να προχωρήσει, εισηγήθηκε στον τότε προπονητή της ομάδας, Γιώργο Παράσχο, να τον φέρουν στην ομάδα, με την μεταγραφή να κλείνει κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, αφού ο παίκτης υπέγραψε στις 31 Ιανουαρίου 2013.

Στη Λιβαδειά, ο Παράσχος δεν τον εμπιστεύτηκε ποτέ. Μπορεί να εκτιμούσε τις επιθετικές του αρετές, όμως το γεγονός πως δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για το τι γίνεται πίσω σε συνδυασμό με την παρουσία του Μάουρο Πόι, έφερναν τον Μπουμάλ στον πάγκο.

Τρεις συμμετοχές όλες κι όλες κι αυτές σαν αλλαγή. Ήταν δεδομένο πως με το τέλος της σεζόν ο Καμερουνέζος θα αποχωρούσε από τη Λιβαδειά και θα περνούσε ένα δύσκολο καλοκαίρι, λόγω της απραξίας του σε Άστρα και Λεβαδειακό.

Τα χρόνια της… δόξας στον Παναιτωλικό έμοιαζαν μακρινά και το καλοκαίρι του 2013 σχεδόν… οδυνηρό. Όσο κι αν έψαξε, δεν βρήκε συμβόλαιο πουθενά και αναγκάστηκε να περιμένει μέχρι τον επόμενο Ιανουάριο για να κάνει νέα προσπάθεια.

Η αναγέννηση στα Ψαχνά

Σε 1,5 χρόνο ο Μπουμάλ είχε «καταγράψει» όλες κι όλες 5 συμμετοχές σε επίσημα παιχνίδια. «Μαύρο σημάδι» στο βιογραφικό του. Σε όσες ομάδες προτάθηκε, εκείνες του πρόσφεραν ελάχιστα χρήματα, συμβόλαια με βάση τα λεπτά συμμετοχής ή με όρους περισσότερο… προσβλητικούς. Τελικά, ακόμα μία επαρχιακή ομάδα θα του δώσει τη λύση. Και θα τον οδηγήσει στην ποδοσφαιρική του αναγέννηση.

Ο Ολιβιέ Μπουμάλ πηγαίνει στα Ψαχνά για να υπογράψει συμβόλαιο με τον Ηρακλή τον Ιανουάριο του 2014. Εκεί βρίσκει και πάλι το κέφι του, την όρεξή του και – το σημαντικότερο – μια θέση στην ενδεκάδα.

Έστω και σε ομάδα της δεύτερης κατηγορίας. Στα Ψαχνά παίρνει αγωνιστική ελευθερία και κάνει… όργια. Από τις 5 συμμετοχές σε 1,5 χρόνο, το… κοντέρ «γράφει» 23 παιχνίδια σε λιγότερο από έξι μήνες, στα οποία πετυχαίνει δέκα γκολ και δίνει έξι ασίστ. Είναι ο απόλυτος ηγέτης και οδηγεί την ομάδα στην άνοδο, αλλά αυτή χάνεται σε ένα από τα τελευταία παιχνίδια με αντίπαλο την Κέρκυρα.

Και η εκτόξευση στην πλατεία

Η ομάδα του δεν τα κατάφερε, ο ίδιος όμως είχε πετύχει τον σκοπό του. Το όνομά του ακούστηκε και πάλι στα ποδοσφαιρικά στέκια και – κυρίως – σε αυτά των ατζέντηδων, αλλά και των ομάδων της Σούπερ Λίγκας.

Ο Αντώνης Μανίκας, τεχνικός διευθυντής του Πανιωνίου, είχε παρακολουθήσει την εξέλιξή του, τον είχε δει πολλές φορές από κοντά και ήταν ξεκάθαρος προς την διοίκηση. «Θα τον πάρουμε τώρα και μετά από λίγα χρόνια θα τον πουλήσουμε με πολύ καλά λεφτά». Ο Μπουμάλ επέστρεψε στην μεγάλη κατηγορία μέσω Πανιωνίου και πλέον όλα ήταν στα πόδια του.

Η ευκαιρία που του δόθηκε δεν μπορούσε να πάει χαμένη. Βασικός και αναντικατάστατος από την πρώτη στιγμή, τελειώνει την περσινή χρονιά με 5 γκολ και 3 ασίστ σε 31 συμμετοχές.

Ένα απ’ αυτά τα γκολ ήρθε απέναντι στην ομάδα που θα συνεχίσει την καριέρα του, τον Παναθηναϊκό. Ο Μπουμάλ σκοράρει ένα καταπληκτικό γκολ, τρέχει στον πάγκο, αρπάζει ένα κινητό και σε μια «αλά Τότι» ενέργεια βγάζει selfie, χαρίζοντας μας μία από τις καλύτερες στιγμές του περσινού πρωταθλήματος. Φέτος ήρθε η… εκτόξευση.

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης του δίνει απόλυτη ελευθερία, όπως είχε γίνει και στα Ψαχνά και ο Καμερουνέζος «βγάζει μάτια». Βασικός σε όλα τα παιχνίδια, έχει πετύχει τέσσερα γκολ και έχει μοιράσει έξι ασίστ σε 15 αγώνες. Με λίγα λόγια, έχει συμμετοχή στα 10 από τα 19 γκολ του Πανιωνίου στον πρώτο γύρο και εξελίσσεται στον καλύτερο ποδοσφαιριστή της ομάδας.

Η ώρα για το μεγαλύτερο – μέχρι το επόμενο – άλμα στην καριέρα του «Γιάννη» έχει φτάσει. Η φυγή του Αναστασίου και η έλευση του Στραματσόνι στον Παναθηναϊκό θα παίξει τον καθοριστικότερο ρόλο στην πραγματοποίηση της μεταγραφής.

Ο Ιταλός θέλει εξτρέμ στην ομάδα και ο Παναθηναϊκός έχει έλλειψη από παίκτες με αυτά τα χαρακτηριστικά. Μάλιστα, το περασμένο καλοκαίρι ο Μπουμάλ είχε προταθεί ξανά στους «πράσινους», αλλά οι φήμες θέλουν τον Αναστασίου να είναι εκείνος που έβαλε «απαγορευτικό». Ο ένας Γιάννης έφυγε, ο άλλος «Γιάννης» έρχεται… Για να μείνει, να καθιερωθεί και να κάνει τη διαφορά.