Καλύτερα στο Europa; "Οχι βέβαια...!"

Από την ώρα που ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε δύο πράγματα κυριαρχούν. Το τρολάρισμα στον Ολυμπιακό από τους μη Ολυμπιακούς που το έχουμε αναγάγει σε επιστήμη και αντικείμενο σχολιασμού, ακόμη και κοινωνικού φαινομένου, με τον ίδιο τρόπο που το κάναμε και όταν ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από την Γκαμπάλα όταν είχε υπάρξει το αντίστοιχο τρολάρισμα. Το καλαμπούρι υπήρχε και θα υπάρχει πάντα. Καλό, κακό, έξυπνο, άσχημο, θα υπάρχει. Κάποτε έβγαιναν στις πλατείες για να πανηγυρίσουν τους αποκλεισμούς των... απέναντι, τώρα μπαίνουν στο facebook. Απλώς σημεία των καιρών...

Στα σημεία των καιρών και η μόνιμη επωδός, μετά από κάθε αποκλεισμό από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. “Στο Europa League καλύτερα, εκεί η ομάδα (στην προκειμένη περίπτωση ο Ολυμπιακός) μπορεί να διακριθεί, στο Τσάμπιονς Λιγκ όχι...”.
Αν για κάθε φορά που ο κάθε ένας είπε αυτή την φράση πλήρωνε ένα ευρώ, τώρα δεν θα είχαμε χρέος ως χώρα. Τώρα αν θυμάστε μία φορά που ελληνική ομάδα διακρίθηκε στο Europa League με τον τρόπο που το λέμε, όχι να το κατακτήσει, αλλά να φτάσει σε έναν ημιτελικό, να μου το πείτε και εμένα...

Οχι βέβαια, λοιπόν. Ασφαλώς και δεν είναι καλύτερα που ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από την Αρσεναλ και θα συνεχίσει στο Europa League. Δεν είναι καλύτερα ούτε για το club, ούτε για τους παίκτες, ούτε για τα ταμεία του συλλόγου, ούτε για τον ίδιο το ποδόσφαιρό μας... Για να τα βάζουμε στη σωστή διάστασή τους τα πράγματα, ο Ολυμπιακός απέτυχε! Αλλά σε τι απέτυχε; Στο να κάνει την υπέρβαση. Το να αποκλείσεις την Αρσεναλ από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, που στον αιώνα που ζούμε δεν το έκανε ποτέ κανείς ήταν υπέρβαση. Από την άλλη όταν το έχεις φτάσει το πράγμα εκεί που το έφτασε ο Ολυμπιακός, στο “χάσε αλλά λίγο και μάλιστα στην έδρα σου και πέρασες...” είναι αποτυχία που δεν το πέτυχε!

Και δεν είναι καλύτερα που δεν θα παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά στο Europa, διότι έχασε ήδη 5 εκατ. ευρώ, διότι έχασε 1250 βαθμούς που θα τον ανέβαζαν σε επίπεδα Μίλαν στην ειδική βαθμολογία της UEFA, που οι παίκτες του δεν απέκτησαν εκείνο το παράσημο και εκείνη την χρηματιστηριακή αξία που θα είχαν σήμερα αν ήταν “αυτοί που απέκλεισαν την Αρσεναλ, την οποία 15 συνεχόμενα χρόνια δεν είχε αποκλείσει κανείς...”.

Για να τα κερδίσει όλα αυτά ο Ολυμπιακός στο Europa θα πρέπει να φτάσει στους 8 έχοντας αποκλείσει στο δρόμο του μία Λίβερπουλ του Κλοπ για παράδειγμα. Πόσο εύκολο είναι για να υποστηρίζεις ότι “καλύτερα που αποκλείστηκε και θα συνεχίσει στο Europa...”

Κάθε μεγάλη ευκαιρία που χάνεται, δεν έχει μέσα της αλλά... Οπως δεν είχε εκείνη η τεράστια χαμένη ευκαιρία πριν δύο χρόνια να αποκλείσει ο Ολυμπιακός την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και να βρεθεί στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Για να δούμε πότε θα ξαναβρεί τέτοια; Πόσα χρόνια θα περάσουν;

Γιατί έχασε ο Ολυμπιακός;

Προφανώς ισχύουν όλα τα χιλιογραμμένα και χιλιοειπωμένα. Οτι δηλαδή η Αρσεναλ είναι μία πολύ καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό, με μεγαλύτερο μπάτζετ, με μεγαλύτερη εμπειρία κ.ο.κ. Αυτά ίσχυαν και πριν από το ματς. Ο Ολυμπιακός και ο προπονητής του όμως δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν την πίεση του... κατά λάθος φαβορί για την πρόκριση που απέκτησε ξαφνικά ο Ολυμπιακός. Διότι αν κάτι μπορείς να αφαιρέσεις από την Αρσεναλ και να την κάνεις με διαφορά την καλύτερη ομάδα του κόσμου, είναι η πίεση. Σε αυτήν δεν αντέχει ο Αλσατός τεχνικός και η Αρσεναλ, στην πίεση, στα παιχνίδια με τους καλύτερους ή τους ισάξιους λυγίζει πάντα. Οταν την Αρσεναλ την αφήσεις στην ησυχία της και την θεωρήσεις τελειωμένη τότε ανασταίνεται. Οι Αγγλοι δημοσιογράφοι παραμονή του αγώνα με τον Ολυμπιακό, τον ρωτούσαν αν έχει σκεφτεί τι θα κάνει με την κούραση τώρα που οι παίκτες του θα παίζουν Πέμπτη Europa League και Κυριακή πρωτάθλημα. Και ο Βενγκέρ γέλαγε...

Οπως γέλασε και στο Καραϊσκάκη. Σήμερα ξανάγινε Θεός. Επειδή έκανε το αυτονόητο, να τερματίσει πιο ψηλά από την Ντινάμο Ζάγκρεμπ και τον Ολυμπιακό...

Ο Ολυμπιακός λοιπόν δεν μπόρεσε ούτε πνευματικά, ούτε σωματικά να αντέξει αυτή την πίεση του “εδώ που φτάσαμε ΠΡΕΠΕΙ να αποκλείσουμε την Αρσεναλ”. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει αυτή την ομάδα και τον προπονητή της. Πολύ περισσότερο από το αν έπρεπε να ξεκινήσει ο Καμπιάσο σε σχήμα με τις τρεις κόφτες...