Tα παιδιά πήραν θέση, λίγο πριν ανταγωνιστούν για τους τελικούς των ελληνικών trials του Most Wanted της Nike, αφού άκουσαν κάποια λόγια για τη Nike Academy και τις επιτυχίες της απέναντι σε ακαδημίες μεγάλων ομάδων. Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο Τραϊανός Δέλλας. Επιβλητικός, αλλά συνάμα προσιτός. Δέχθηκε το χειροκρότημα και ένιωθε ξεκάθαρα άβολα με το μικρόφωνο που έπρεπε να κρατάει.«Τι τα θέλουμε εμείς αυτά;», είπε κάποια στιγμή, αλλά δυστυχώς δεν γινόταν να το αφήσει.

«Εμείς είμαστε άνθρωποι του ποδοσφαίρου», είπε στα παιδιά, κάνοντας αναφορά στην αθλητική περιβολή του. Στη συνέχεια, τους μίλησε για τα εφόδια που πρέπει να έχουν σε όλη την πορεία της καριέρας τους, όποια κι αν είναι αυτή. Να μην ξεχνούν το παρελθόν και τις αρχές τους. Να φέρνουν πάντα σε πρώτο πλάνο την ομάδα. Και να μην ξεχνούν ότι το βασικό είναι το μυαλό. Σε πλήρη αρμονία με τον Γεωργέα και τον Μητροτάσιο από τις ακαδημίες, που δήλωσαν ότι στόχος τους είναι η δημιουργία «σκεπτόμενων ποδοσφαιριστών». Ο «Κολοσσός» έδωσε ένα πολύ σημαντικό μάθημα στα παιδιά που βλέπουν το μέλλον να ανοίγεται μπροστά τους. Τους θύμισε όσα είχαν και δεν είχαν οι παίκτες στην εποχή του και έκλεισε με μια ιστορία, την οποία θα κουβαλούν για πάντα μαζί τους.

Ο Δέλλας καλωσόρισε τα παιδιά και τους μίλησε για τη μεγάλη ευκαιρία που έχουν μέσω της Νike να δείξουν το ταλέντο τους και να προχωρήσουν ακόμα παραπέρα. Όπως ξεκαθάρισε όμως, «το πιο σημαντικό είναι να αποκτήσετε εμπειρίες, να γίνετε ομάδα. Είστε τυχεροί στην δική μου εποχή δεν υπήρχαν τέτοιες δυνατότητες. Αν είστε προσηλωμένοι στο στόχο και σε αυτό που έχετε να κάνετε το μέλλον είναι δικό σας. Η γλώσσα του ποδοσφαίρου είναι μία, όπου κι αν βρεθείτε στο εξωτερικό με άλλους συμπαίκτες από άλλες χώρες. Να σας ευχηθώ καλή επιτυχία όπου και να πάτε μετά, να μπορέσετε να δώσετε περισσότερα πράγματα στην Ελλάδα».

«Η ΑΕΚ προσφέρει και στην πρώτη ομάδα και στις ακαδημίες εγκαταστάσεις ευρωπαϊκών προδιαγραφών και μπορείτε να δουλέψετε και εσείς εδώ και να δείτε πως χτίζετε η ομάδα καθημερινά, μέρα με τη μέρα. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και αυτό θα προσπαθήσετε να κάνετε και εσείς στις ομάδες σας. Μακάρι να είστε και εσείς σε μια ομάδα αύριο μεθαύριο», συνέχισε.

Τα παιδιά αρχικά ήταν κάπως μαγκωμένα, έχοντας μπροστά τους έναν άνθρωπο που ως ποδοσφαιριστής έγραψε τη δική του ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο και φιλοδοξεί να κάνει το ίδιο και ως προπονητής. Ο Δέλλας τους ζήτησε να είναι χαλαροί και να μην σκέφτονται τις κάμερες. Η πρώτη ερώτηση από το ακροατήριο δεν είχε να κάνει με την ΑΕΚ ή τον ίδιο. Αφορούσε το έπος του 2004.

«Ήταν ωραίες στιγμές και μακάρι να βιώσετε και εσείς τέτοιες, πάντα όμως μέσα από την ομάδα. Για μένα σαν προπονητής και σαν ποδοσφαιριστής πάρα μεγάλη σημασία έχει η έννοια της ομάδας. Και με αυτό είχε να κάνει εκείνο που πετύχαμε εμείς τότε. Ήμασταν μια ομάδα, μπορεί να ήμασταν 23 άτομα, διαφορετικοί ποδοσφαιριστές, μεγάλες προσωπικότητες όλοι, αλλά όλοι βάλαμε την ομάδα μας πάνω από τους εαυτούς μας, πάνω από τους εγωισμούς μας, γιατί κάθε ποδοσφαιριστής είναι εγωιστής, θέλει να είναι εκεί, θέλει να παίζει, θέλει να νικήσει», απάντησε.

Ήταν αυτό που χρειαζόταν για να σπάσει ο πάγος. Η επόμενη ερώτηση αφορούσε τον καλύτερο αντίπαλο που έχει αντιμετωπίσει: «Πολλοί είναι εξαρτάται πως το λες το καλός. Για έναν αμυντικό ο καλός ποδοσφαιριστής είναι αυτός που δυσκολεύει τον αμυντικό όχι μόνο όταν τα βάζει μαζί του, αλλά όταν κάνει τη ζωή του δύσκολη μετά, που θα έχει αυτός τη μπάλα. Γι' αυτό για μένα ένας από αυτούς είναι ο Ραούλ», είπε ο προπονητής.

Όσον αφορά τις θυσίες που έκανε για να φτάσει εκεί που έφτασε; «Οι θυσίες είναι πάρα πολλές. Βασικά έχει να κάνει με το πως αντιλαμβάνεται κανείς τις θυσίες. Για μένα το πιο σημαντικό δυστυχώς ή ευτυχώς είναι ότι δεν είχα αυτά που έχετε τώρα εσείς, τα facebook, τα instagram, το ίντερνετ. Εγώ ξεκίνησα την καριέρα μου σε ηλικία 11 χρονών από ένα χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη. Για τρία συνεχόμενα χρόνια, όσο πήγαινα γυμνάσιο δηλαδή, καθημερινά χωρίς να χάσω ούτε μια προπόνηση πηγαινοερχόμουν 40 χιλιόμετρα, με σχολείο στη μέση. Μπορεί να κουραζόμουν, να κοιμόμουν μέσα στο λεωφορείο και να πήγαινα αλλού από την κούραση, αλλά δεν είχα χάσει ούτε μια προπόνηση.Η ζωή η δική μου η ποδοσφαιρική ήταν σαν το φλίπερ. Μια μπάλα που κατέβαινε, χτυπούσε εδώ, χτυπούσε αλλού. Ήταν το προσωπικό μου στοίχημα, επειδή μου αρέσει να βάζω στοιχήματα με τον εαυτό μου. Συνέχισα παρά τις δυσκολίες, στο ποδόσφαιρο η θέληση μπορεί να μην μας φτάνει όμως, χρειάζεται και τύχη.

Ποτέ δεν έπαψα να πιστεύω σε μένα, σε αυτά που έχω πάρει από την οικογένεια μου στις αξίες μου σαν άνθρωπος. Να μην ξεχνάτε ποτέ ότι όσο ψηλά κι αν φτάσετε, όσα χρήματα κι αν κάνετε, όση δόξα κι αν αποκτήσετε, πάνω από όλα είστε άνθρωποι. Είστε παιδιά, άνθρωποι με φίλους, οικογένεια κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσετε. Λέω πάντα στα παιδιά στην ομάδα μου ότι για να πας μπροστά πρέπει να κοιτάς πίσω, που ήσουν. Μόνο τότε καταλαβαίνεις αν έχεις κάνει βήματα προόδου. Για να πας ψηλά πρέπει να κοιτάς χαμηλά, να δουλεύεις πολύ».

Ο «Τράι» ρωτήθηκε για το τι χρειάζεται κατά κύριο λόγο ένας προπονητής για να πάει μπροστά. Και η απάντησή του δεν αφορούσε το ταλέντο. «Για μένα το βασικό προσόν που πρέπει να έχει ένας ποδοσφαιριστής είναι το μυαλό. Από εκεί ξεκινούν όλα και εκεί καταλήγουν όλα στο τέλος. Κι όταν λέμε μυαλό δεν εννοούμε μόνο το ποδοσφαιρικό μυαλό. Το ποδόσφαιρο καλώς ή κακώς έχει αλλάξει πάρα πολύ, οι χρόνοι και οι χώροι έχουν μικρύνει πάρα πολύ και αυτό το στοιχείο νομίζω ότι είναι το βασικότερο».

Για την εμπειρία του υποβιβασμού με την ΑΕΚ υποστήριξε: «Ήταν μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία για εμένα. Ουσιαστικά βρέθηκα εδώ για να μπορέσω να βοηθήσω όσο μπορούσα από τη δική μου πλευρά. Δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Από εκεί και πέρα μου δόθηκε η δυνατότητα σε αυτή την καινούργια αρχή να βρεθώ σε μια ομάδα, γιατί είμαστε μια ομάδα όσοι συνεργαζόμαστε σαν ποδοσφαιρικό τμήμα και όσοι βρίσκονται γύρω-γύρω. Είναι ένας οργανισμός ολόκληρος, με πάρα πολύ κόσμο πολύ κοντά και μέσα σε δύο χρόνια καταφέραμε αυτό που είχαμε θέσει, να ξαναφέρουμε την ομάδα στην πρώτη κατηγορία. Συναισθήματα πολύ δύσκολα, καταστάσεις πολύ δύσκολες. Πρέπει πάντα να κοιτάς πίσω όπως σας είπα και αφού κοιτάξεις να βλέπεις τι λάθη έκανες, ώστε ο δρόμος μπροστά σου να είναι πιο ανοιχτός και καθαρός».

Ο Δέλλας έκλεισε με μια ιστορία στα παιδιά. Ο βασιλιάς, η χρυσή άμαξα, τα δερμάτινα, τα άλογα και ο οδηγός. Οι συμβολισμοί; Ο ποδοσφαιριστής, οι φιλοδοξίες, το μυαλό και το ταξίδι! Δείτε την ολόκληρη στο video!