Mε Καραγκούνη και Μαρκαριάν δεν χρειάζεται σκούπα;

Τελικά αποδείχθηκε, δυστυχώς πανηγυρικά, ότι δεν ήταν απλά θέμα Ρανιέρι και…Σαρρή το πρόβλημα της Εθνικής. Ούτε ότι έφυγε ο…Φύσσας και…χάλασε το κλίμα!!!

Σε όλη τη διαδρομή της προκριματικής φάσης του ΓΙΟΥΡΟ υπήρχε μία Εθνική ομάδα-απογοήτευση. Τίποτα δεν άλλαξε ούτε με τον…Καραγκούνη, ούτε πολύ περισσότερο με τον…Μαρκαριάν και τον…Κωστένογλου!!! Θεός φυλάξοι...

Η Εθνική μας ξεφτιλίστηκε στα Φερόε, ενώ εκ τύχης είχε σωθεί από ήττα και στην Ουγγαρία-απλά λόγω της λευκής ισοπαλίας κάναμε ότι δεν το είδαμε, ότι δηλαδή έπρεπε να χάσουμε. Και για να μην ξεχνιόμαστε, και στη Φινλανδία ισοπαλία είχαμε φέρει, με το Ρανιέρι, όπως δηλαδή στην Ουγγαρία.

Το μόνο που άλλαξε στην Εθνική ήταν το ρεκόρ να έχουμε τον πιο γηραλέο προπονητή παγκοσμίως, ένα 70χρονο!!! Και μην μου πείτε για το Ρεχάγκελ. Ο Γερμανός ήρθε στα 60 στην Ελλάδα κι έμεινε ως τα 70. Δεν ήρθε στα 70 του!!!…

Α, επίσης άλλαξε και κάτι άλλο: η συμπεριφορά όλου του περίγυρου της Εθνικής απέναντι σε παίκτες του Ολυμπιακού. Μία συμπεριφορά σα να μη θέλουν τους παίκτες του Ολυμπιακού στην εθνική. Που ξεκίνησε από συμπτώματα αδιαφορίας κι έφτασε σε άσχημες συμπεριφορές, όπως λένε ξεκάθαρα στον Ολυμπιακό, που ασφαλώς όλο και «κάτι παραπάνω» θα ξέρουν. Για να μην πούμε για τον ακατανόητο αποκλεισμό του Γιαννιώτα, προς χάριν του…Μαυρία και του…Φούντα! Σημειωτέον μάλιστα ότι ο Γιαννιώτας είχε μπει αλλαγή στην Ουγγαρία…

Ένας αντιολυμπιακός περίγυρος λοιπόν στην Εθνική Ελλάδας, με προπονητή πρώην του Παναθηναϊκού, βοηθό του πρώην της ΑΕΚ και γενικό κουμάντο ένα πρώην του Παναθηναϊκού. Συν άλλα, αντιολυμπιακά, στελέχη της ΕΠΟ…

Και μία ερώτηση: η Εθνική του Ρανιέρι ήθελε σκούπα, έλεγαν όλοι. Τώρα, η Εθνική του Μαρκαριάν και του Καραγκούνη δεν χρειάζεται σκούπα;… Ή, μήπως τώρα είναι που χρειάζεται;...