Για αρχή πρέπει να αναφέρουμε κάτι αδιαμφισβήτητο: ο Βίτορ Περέιρα συγκαταλέγεται μαζί με τους Ζοσέ Μουρίνιο και Αντρέ Βίλας-Μπόας στην τοπ τριάδα των προπονητών που δούλεψαν τα τελευταία χρόνια στην Πόρτο αλλά και στους κορυφαίους Πορτογάλους τεχνικούς. Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει μεταξύ των τριών ανδρών και μία ιδιαίτερη παράδοση: ο Βίλας-Μπόας έμαθε την προπονητική από τον Μουρίνιο και ο Περέιρα από τον Βίλας-Μπόας.

Το πτυχίο του και η αρχική πορεία

Η πορεία του Περέιρα ως παίκτης ήταν μάλλον... ταπεινή. Αντίθετα ως φοιτητής πήρε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο Φυσικής Αγωγής του Πόρτο. Του άρεσε από μικρός το στιλ παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα. Το μελετούσε καλά και ήθελε μία μέρα να το εφαρμόσει. Ακαδημαϊκά αλλά και στην σχολή των προπονητών ήταν εξαιρετικός. Ο δεύτερος κορυφαίος μαθητής. Αρχικά δοκιμάστηκε ως βοηθός προπονητή σε μικρές τοπικές ομάδες στην Πορτογαλία. Μετά ήρθε η ομάδα U18 της Πόρτο. O επόμενός του σταθμός ήταν η Σάντα Κλάρα. Εκεί ανέλαβε ως πρώτος προπονητής. Στις δύο περιόδους που έμεινε εκεί βρέθηκε πολύ κοντά στο να ανεβάσει στην τοπ κατηγορία την ομάδα κάνοντας πρωταθλητισμό. Όταν ο Βίλας-Μπόας ήθελε έναν συνεργάτη το 2010 τότε ο Βίτορ Μανουέλ Ντε Ολιβέιρα Λόπες Περέιρα θεωρήθηκε η πιο ιδανική επιλογή. Ως γνώστης του ποδοσφαίρου και άνθρωπος με μεγάλη διάθεση να δουλέψει και δίψα να διακριθεί.

Η τρομερή χρονιά

Η σεζόν της Πόρτο με τον Βίλας-Μπόας στο τιμόνι και τον Περέιρα στο πλευρό του αποδείχθηκε άκρως επιτυχημένη. Η Πόρτο πήρε τέσσερα τρόπαια εκείνη την χρονιά. Ανάμεσά τους η πορτογαλική Λίγκα και το Γιουρόπα. Οι «Δράκοι» άφησαν πίσω τους το κάπως παλιό τους αμυντικό στιλ και έπαιζαν με φουλ επίθεση. Χαρακτηριστικό είναι το εμφατικό 5-0 εκείνης της χρονιάς με την Μπενφίκα. Η δουλειά του Περέιρα άρχισε να βγαίνει από τις... σκιές. Μετά να πηγαίνει προς την επιφάνεια. Όταν το 2010 ο Πίντο Ντα Κόστα, πρόεδρος της Πόρτο ρωτήθηκε για το ποιοί προπονητές τον έχουν εντυπωσιάσει είπε δύο ονόματα: αυτό του Λεονάρντο Ζαρντίμ και εκείνο του Βίτορ Περέιρα. «Ο Περέιρα αυτήν την στιγμή με εντυπωσιάζει. Είναι ένας πολύ καλός και πολλά υποσχόμενος τεχνικός», είχε πει τότε μεταξύ άλλων ο Ντα Κόστα. Δημοσιογράφοι αλλά και κόσμος έδειξαν να αιφνιδιάζονται. Λίγους μήνες μετά όμως με την αποχώρηση του Βίλας-Μπόας για την Τσέλσι ο Ντα Κόστα θα έδειχνε το πόσο πολύ πιστεύει τον Περέιρα. Ο Ντα Κόστα μάλιστα προσέλαβε ως πρώτο προπονητή τον Περέιρα την ίδια ημέρα που έφυγε ο Βίλας-Μπόας.

Οι... μάχες του

Ο Περέιρα... κληροδότησε μία σπουδαία ομάδα. Όμως αρκετά hot ονόματα ήθελαν να φύγουν. Ονόματα όπως εκείνα των Γκουαρίν, Αλβάρο Περέιρα, Φαλκάο, Χούλκ, Ρολάντο, Ρούμπεν Μίκαελ και Φερνάντο. Παρά τις όποιες ανακατατάξεις ο Περέιρα έδειξε πως είναι μαχητής από την πρώτη στιγμή. Παρουσίασε πυγμή, ψυχή και χαρακτήρα. Το ποδόσφαιρο που έπαιζε και ζητούσε: συνεχές πρέσινγκ προς τον αντίπαλο για να κάνει λάθη, επιμονή στην κατοχή της μπάλας, ψηλά οι γραμμές και φουλ επιθετικό ποδόσφαιρο. Στο πρώτο του επίσημο ματς αντιμετώπισε την Μπαρτσελόνα στο Σούπερ Καπ. Παρά την ήττα με 2-0 η ομάδα του φανέρωσε πολύ καλά στοιχεία.

Χαρακτήρας, επιτυχίες και αναγνώριση

Μέσα σε δύο χρόνια ο Περέιρα πιστοποίησε την αξία του ως προπονητής. Δεν... υπέκυψε σε κανέναν. Ο χαρακτήρας του ήταν τέτοιος (σ.σ. επαναστατικός και παθιασμένος) που δεν θα του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Με συνεχή και μεγάλη προσπάθεια και ωθώντας διαρκώς τους παίκτες του στα... όρια. Μαζί και αυτός. Για να δίνουν όλοι μαζί το καλύτερο δυνατό. Εκείνο το διάστημα άρχισαν να τον κοιτάζουν οι Άγγλοι και κυρίως η Έβερτον. Εντυπωσιάστηκαν από τα συστήματα που χρησιμοποιούσε και την αφομοίωση που είχαν οι παίκτες του σε αυτά. Επίσης αποδείχθηκε ικανός στο να κρατάει τις ισορροπίες στα αποδυτήρια και να έχουν οι παίκτες του την απαιτούμενη ψυχολογία. Στην πρώτη του χρονιά χάνει τον Φαλκάο. Δεν πτοήθηκε. Είχε τον Χουλκ και τον Χάμες Ροντρίγκες. Στην δεύτερή του σεζόν του φεύγουν μεταξύ άλλων οι Χούλκ, Αλβάρο Περέιρα και Μπελούτσι. Με αυτά και με αυτά ο Περέιρα πήρε πρωταθλήματα αλλά και Σούπερ Καπ.

Οι... αδυναμίες του

Η Πόρτο υπέστη μόλις μία ήττα στο διάστημα που ο Περέιρα ήταν στην πρώτη ομάδα. Παρόλα αυτά ο Πορτογάλος δεν ήταν ποτέ δημοφιλής στον κόσμο της ομάδας. Για αρχή ποτέ δεν ήταν διάσημος παίκτης. Επίσης στην μετά Μουρίνιο εποχή δεν μπορούσε να έχει τον ίδιο... αντίκτυπο στους φιλάθλους. Πιθανότατα το μελανό του σημείο ήταν πως ποτέ δεν μπόρεσε να πιάσει επακριβώς τον σφυγμό και την ψυχολογία του κόσμου ή να... παίξει με το μυαλό τους, όπως έκανε ο Μουρίνιο με τις ατάκες και την συμπεριφορά του. Πολλές φορές έμοιαζε σαν μία μοναχική και... νευριασμένη προσωπικότητα. Επίσης όσο καλός και εάν ήταν στην διαχείριση της ομάδας -όπως ανέφεραν σχετικά οι Πορτογάλοι- όταν τα πράγματα αγρίευαν πολύ ή γίνονταν αρνητικά κάποιες φορές ήταν σαν αποπροσανατολισμένος. Επιπροσθέτως εκείνο που διέγνωσαν οι Πορτογάλοι είναι πως δεν ήταν ποτέ ικανός να... διαβάσει όπως πρέπει τον αντίπαλο για την επόμενη κίνησή του ούτε να εμπνεύσει στον βαθμό που πρέπει τους παίκτες του σε άσχημες συγκυρίες. Όλα αυτά βέβαια για την τότε εποχή.

Θαυμασμός για Μουρίνιο αλλά...

Παρά τον θαυμασμό του προς το πρόσωπο του Μουρίνιο, ο Περέιρα δεν μπορούσε εύκολα να κερδίσει την ίδια αφοσίωση και λατρεία των παικτών του σε σχέση με τον Special One. Οι περισσότεροι παίκτες που τον είχαν μιλούν για έναν άνθρωπο που είναι προσεγγίσιμος, ευγενικός και ανθρώπινος με τους παίκτες του όμως από την άλλη όταν καλείται να τους υπερασπιστεί δεν το κάνει με τον ίδιο τρόπο και την ίδια θέρμη. Δημόσια δεν εντοπίστηκε ποτέ να αμφισβητεί την αφοσίωση, τις επιλογές τους και τον τρόπο παιχνιδιού τους.

Η λατρεία των Άγγλων και η χρηματική... εκτόξευση λόγω Τσέλσι!

Τέσσερις ομάδες ασχολήθηκαν με τον Βίτορ Περέιρα τα τελευταία χρόνια. Η Τσέλσι, η Νιουκάστλ, η Έβερτον και εσχάτως η Κρίσταλ Πάλας. Οι Άγγλοι τον είχαν για αρκετά χρόνια σε μεγάλη εκτίμηση (σ.σ. και συνεχίζουν να τον έχουν), θεωρώντας πως είναι ο άνθρωπος με όλα τα εχέγγυα για να πετύχει σε πάγκο αγγλικής ομάδας. Η Τσέλσι μάλιστα εμφανιζόταν να του είχε προσφέρει μισθό πάνω από 50.000 ευρώ τον μήνα, την περίοδο που είχε αμοιβή 20.000 ευρώ για το αντίστοιχο διάστημα στην Πόρτο. Ο Ντα Κόστα το έμαθε, τον φώναξε στο γραφείο του και του έδωσε νέο συμβόλαιο με αποδοχές πάνω από 100.000 ευρώ! Εν τέλει ο Περέιρα έμεινε στην Πόρτο για να... μετακομίσει το 2013 στην Αλ Αχλί με ετήσιο συμβόλαιο 1,5 εκατ. ευρώ!