Αναλυτικά η συνέντευξη του Αργεντινού άσου του Ολυμπιακού

Πες μας για τη θέση σου. Πόσο έχει αλλάξει ο ρόλος του Νο 10 από τότε που ξεκίνησες να παίζεις;

«Εχει αλλάξει πολύ. Πριν ήμουν περισσότερο δεύτερος επιθετικός και έπρεπε να πηγαίνω περισσότερο στην επίθεση ή έπρεπε να δίνω ασίστ στον κεντρικό επιθετικό. Τώρα πρέπει να βοηθάω περισσότερο τους εξτρέμ, πρέπει να προσπαθώ να διαχειρίζομαι τις διαφορετικές καταστάσεις του αγώνα όταν εμείς έχουμε την κατοχή της μπάλας. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει πολύ και, εάν θέλεις να παίξεις σε υψηλό επίπεδο, πρέπει να εντάξεις νέες μεθόδους στο παιχνίδι σου, νέες κινήσεις».

Ποιο θεωρείς ως κύριο καθήκον σου;

«Οπως έλεγα, το να είμαι οργανωτικός, να ελέγχω τις διαφορετικές φάσεις του παιχνιδιού και προφανώς να δίνω ασίστ στους συμπαίκτες μου. Εάν παίρνω την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, το να σκοράρω είναι πάντα καλό. Επιπλέον, είναι επίσης σημαντικό το να μπορώ να προσφέρω στην ομάδα ξεκούραση με το να κρατάω την μπάλα όταν αυτό είναι απαραίτητο».

Τι σου προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση: Οι ασίστ, το να ελέγχεις απόλυτα τον ρυθμό του αγώνα ή το να σκοράρεις;

«Το να δώσω ασίστ σε έναν παίκτη -να δω την κίνηση να τελειώνει με ένα γκολ- είναι σπουδαίο για εμένα, μολονότι επιμένω πως είναι επίσης σημαντικό να μπαίνω στην περιοχή και να σκοράρω. Το να πετυχαίνεις γκολ είναι πάντα σπουδαίο».

Το στιλ παιχνιδιού σου ταιριάζει στο σύστημα του Μίτσελ;

«Ετσι νομίζω. Το στιλ που έχω σήμερα είναι αυτό που ο προπονητής και το επιτελείο θέλουν, όχι μόνο από εμένα, αλλά από τους συμπαίκτες μου, που αγωνίζονται σε αυτή τη διάταξη. Νιώθω πραγματικά άνετα με το σύστημα που χρησιμοποιεί ο Μίτσελ και ελπίζω να μπορέσω να δώσω ακόμη περισσότερα».

Πόσο σημαντικό είναι να έχεις μία δυνατή άμυνα πίσω σου;

«Αυτό σου προσφέρει μεγάλη ασφάλεια και την ευκαιρία να κάνεις κάτι ασυνήθιστο. Εάν είσαι σταθερός πίσω, μπορείς να παίξεις με αυτή την αυτοπεποίθηση».

Πώς ξεκίνησες το ποδόσφαιρο;

«Οταν ήμουν επτά έπαιξα στην τοπική ομάδα. Αναδείχθηκε μέσα από την Ακαδημία της Λανούς, έκανα το ντεμπούτο μου στην πρώτη κατηγορία με την Κίλμες και μετά πήγα στη Ρίβερ. Ολα έγιναν πολύ γρήγορα».

Υπήρχε κάποιος ποδοσφαιριστής που ήθελες να μιμηθείς;

«Οταν είσαι νέος πάντα υπάρχει ένας παίκτης στον οποίο θέλεις να μοιάσεις. Ο Εντσο Φραντσέσκολι ήταν απίστευτος. Και ο Μαραντόνα, ένας παγκόσμιος σούπερ σταρ. Ηταν σπουδαίο το να βλέπεις τον τρόπο που έμπαινε στο γήπεδο και έπαιζε».

Ποια ήταν η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;

«Εχω πάρει πολλές, αλλά θα πρέπει να διαλέξω μία ιστορία, στην οποία ενεπλάκη ο Ομάρ Σίβορι. Κάποτε σκόραρα με μία σέντρα. Με ρώτησαν εάν το ήθελα και παραδέχθηκα ότι σκόπευα να κάνω σέντρα. Μου είπε ότι ήταν λάθος μου, θα έπρεπε πάντα να λέω πως ήθελα να κάνω αυτό που συνέβη. Αυτό με εξέπληξε, αλλά είναι κάτι που μου έχει μείνει».