Η προσαρμογή του Λάτιν γκολτζή

Είναι πάντοτε ένα ερώτημα η παράμετρος προσαρμογή για τους παίκτες, ειδικά τους νεαρούς, που έρχονται από τη Λατινική Αμερική στην Ευρώπη. Οπότε, είναι κι ένα ζήτημα που απασχολεί τους φίλους του Ολυμπιακού, το πόσο γρήγορα θα εγκλιματιστεί ο Μπενίτεθ, την στιγμή που σε μία εβδομάδα ξεκινάει το πρωτάθλημα και σε ένα μήνα το Τσάμπιονς Λιγκ.

Όποιος θεωρεί ότι μπορεί να δώσει ασφαλή απάντηση, είναι λάθος φίλοι μου. Αντιλαμβάνομαι ότι οι περισσότεροι θα έχουν την άποψη ότι ο νεαρός Παραγουάνος γκολεαδόρ θα χρειαστεί ένα μεγάλο διάστημα προσαρμογής. Ίσως. Αλλά…Εγώ θα σας θυμίσω την περίπτωση του Ντιόγο, ενός άλλου Λάτιν, που είχε έρθει σε πολύ νεαρή ηλικία στον Ολυμπιακό, στα 21 του αυτός.

Η μεταγραφή του Βραζιλιάνου λοιπόν είχε κλείσει ακριβώς πριν έξι χρόνια τέτοια εποχή, τον Δεκαπενταύγουστο του 2008. Και το παιδί στις 30 Αυγούστου είχε κάνει ντεμπούτο, και πολύ καλό μάλιστα, στην πρεμιέρα της ελληνικής Λίγκας, Ολυμπιακός-Αστέρας 3-1. Με προπονητή και τότε Ισπανό, τον Βαλβέρδε. Τη δε δεύτερη αγωνιστική είχε ανοίξει λογαριασμό με το μοναδικό γκολ στο Ξάνθη-Ολυμπιακός 0-1. Η δε πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό ήταν σαφώς καλή, με συνολικά 16 γκολ (και ουκ ολίγες ασίστ) σε πρωτάθλημα, κύπελλο (νταμπλ) και Ευρώπη.

Μάλιστα, ο Ντιόγο τις πιο καλές εμφανίσεις του τις είχε κάνει στο πρώτο τετράμηνο της σεζόν, με 10 γκολ ως τα Χριστούγεννα. Αποκορύφωμα τα δύο γκολ κι η εμφάνισή του στο 5-1 επί της Μπενφίκα (συν άλλο ένα επί της Χέρτα), αλλά και δύο γκολ επί της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ σε κρίσιμες νίκες στο Φάληρο. Είχε κάνει μία κοιλιά στο δίμηνο Γενάρης-Φλεβάρης, ίσως επειδή ήρθε στην Ελλάδα παίζοντας συνεχώς το καλοκαίρι στο πρωτάθλημα Βραζιλίας με την Πορτουγκέζα (2 Αυγούστου τελευταίο του παιχνίδι στην Βραζιλία). Αλλά το δίμηνο Μάρτης-Απρίλης ήταν πάλι καλός.

Θέλω να πω λοιπόν ότι ο κάθε παίκτης έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Ο δε Μπενίτεθ, που δείχνει επιθετικός με πολύ καλές προδιαγραφές, θα έχει το πλεονέκτημα της γλώσσας, λόγω της παρουσίας του Μίτσελ, των τριών Ισπανών συνεργατών του κι ένα σωρό ισπανόφωνων συμπαικτών (Ρομπέρτο, Τσόρι, Φουστέρ, Σαβιόλα, Μπονγκ, Αμπιντάλ, Αφελάϊ). Θα είναι σα να πηγαίνει σε…ισπανική κι όχι ελληνική ομάδα! Γιατί λοιπόν ο Παραγουάνος να μην προσαρμοστεί όπως ο Ντιόγο…

Το ζητούμενο είναι άλλο: να είναι καλός ο παίκτης-που για να επιλέχθηκε από Ολυμπιακό-Μίτσελ, αλλά και Γκλάντμπαχ-Φαβρ...Τότε, όταν δηλαδή ο παίκτης είναι καλός, όλα τα άλλα γίνονται πιο εύκολα. Άλλωστε, τον Μπενίτεθ και τον κάθε Μπενίτεθ δεν τον παίρνεις απλά για το ξεκίνημα μίας σεζόν, αλλά για κάποια χρόνια…

Παρεμπιπτόντως, μπορεί ο Ντιόγο σα σούμα να μην έπιασε στον Ολυμπιακό, σε σχέση και με τα λεφτά που δόθηκαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακός επιθετικός. Σκεφθείτε ότι μετά τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό έπαιξε σε Σάντος, Φλαμένγκο και (τώρα) Παλμέϊρας, δηλαδή σε τρία από τα μεγαλύτερα κλαμπ της Βραζιλίας. Το πρόβλημα γενικά του Ντιόγο έχει να κάνει με θέμα τραυματισμού (που προυπήρχε του ερχομού του στην Ελλάδα, "βγήκε" πάλι στις αρχές της δεύτερής του σεζόν εδώ κι έκτοτε δεν τον "εγκατέλειψε" ποτέ)...