Παραδέχεται πως δεν είναι αισιόδοξος, αλλά μετρημένος για το μέλλον των «κιτρίνων» όπως χαρακτηριστικά τονίζει. Δεν θέλει ΑΦΜ άλλης ομάδας, αλλά την απόφαση επισημαίνει ότι θα την πάρει ο λαός του Άρη, η ΚΜΑ (Κοινωνία Μελών Άρη) στα τέλη Μαΐου. Ο Πάνος Στεφανίδης μιλάει στο gazzetta.gr για το πώς έφτασε ο… καθαρός Άρης του 2004, στην υπερχρεωμένη ομάδα που είναι σήμερα, υποβιβασμένη και χωρίς κανείς να γνωρίζει σε ποια μονοπάτια θα βαδίσει ο σύλλογος την επόμενη μέρα.

«Εμπόριο ελπίδας και… κολιτιλίκια ανάμεσα στην ΚΜΑ κι αυτούς που διοικούσαν τα τελευταία χρόνια ήταν οι βασικοί λόγοι του σημερινού ναυαγίου», τονίζει μεταξύ άλλων ο νομικός και ισχυρός άνδρας του συλλόγου της Θεσσαλονίκης, σημειώνοντας πως συνυπεύθυνοι είναι όλοι όσοι πέρασαν από την προεδρία του Άρη τα τελευταία χρόνια.

Ας ξετυλίξουμε το «κουβάρι» από την αρχή κ.Στεφανίδη. Προφανώς η σημερινή κατάσταση που βρίσκεται ο Άρης είναι ένα αποτέλεσμα λαθών αρκετών χρόνων…

«Εννοείται αυτό, πολλά λάθη και εγκληματικά. Από πού να αρχίσεις, από την κακοδιαχείριση, τα «χρυσά» συμβόλαια, τις απίστευτες ρήτρες που έμπαιναν και προφανώς δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει η ομάδα μετά; Το πόρισμα εξάλλου φωτίζει αρκετά από τα σφάλματα που έγιναν κατά το παρελθόν».

Όταν όμως μιλάμε για λάθη, αναφερόμαστε και σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Έτσι δεν είναι;

«Σίγουρα, και είναι όλοι όσοι βρέθηκαν στη διοίκηση του συλλόγου αυτά τα χρόνια. Δεν χρειάζεται να τους πούμε, όλοι ξέρουν ποιοι διετέλεσαν πρόεδροι του Άρη το συγκεκριμένο διάστημα. Βέβαια η ευθύνη δεν είναι μόνο δική τους έτσι, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Είναι κι εκείνων που τους επέτρεπαν να βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις».

Δηλαδή η ΚΜΑ…

«Ε ναι, τα κολιτιλίκια που υπήρχαν όλα αυτά χρόνια ανάμεσα σε αυτούς που βρίσκονταν στη Λέσχη και τις διοικήσεις της ΠΑΕ, όλοι ήταν μία παρέα. Από αυτή την παρέα βρέθηκε ο σύλλογος στο χείλος της καταστροφής. Κι από τη στιγμή που οι μεν, δεν «κατέβαζαν» τους δε λόγω των σχέσεων που υπήρχαν, προφανώς και υπάρχει θέμα συνευθύνης».

Θεωρείτε το μοντέλο της Λέσχης αποτυχημένο έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα;

«Δεν είναι το μοντέλο αποτυχημένο. Αποτυχημένοι είναι οι παράγοντες, που έκαναν εμπόριο ελπίδας κι έπαιζαν με τον κόσμο όλα αυτά τα χρόνια για να διατηρούν τις θέσεις τους. Έταζαν απίστευτα πράγματα, τα οποία φυσικά ποτέ δεν έγιναν».

Το δεδομένο όμως σήμερα είναι πως ο Άρης έχει ένα σταυροδρόμι μπροστά του για το ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσει. ΑΦΜ άλλης ομάδας, Γ’ Εθνική, παραμονή στη Β’. Ποιο σας εκφράζει περισσότερο από τα σενάρια που υπάρχουν;

«Την απόφαση θα την πάρει καταρχήν η ΚΜΑ, εκείνη είναι υπεύθυνη να αποφασίσει, κάτι που θα συμβεί στα τέλη Μαΐου. Εγώ είμαι σίγουρα κατά του να πάρει άλλο ΑΦΜ η ομάδα και οι λόγοι είναι πολλοί. Όχι μόνο συναισθηματικοί, αυτό ξεπερνιέται, είναι και πρακτικοί. Επειδή όπως είπα δεν με αντιπροσωπεύει σαν επιλογή, δεν το έχω ψάξει κιόλας εκτενώς, αλλά θεωρώ πως ίσως να μη βγάλει καν τον Άρη οριστικά από τον βραχνά των χρεών. Θα πρέπει να εξαντλήσουμε τα περιθώρια ώστε να μείνει η ομάδα στη Β’ με καλούς όρους. Να μη μας κυνηγάνε δηλαδή οι πιστωτές αύριο-μεθαύριο και να κινδυνεύουμε με αφαίρεση βαθμών. Ξαναλέω όμως πως την απόφαση αυτή μπορεί μόνο ο κόσμος να την πάρει».

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο Άρης από εδώ και πέρα ή που έχετε ήδη ξεκινήσει να κάνετε εσείς; Ο επενδυτής είναι σίγουρα ένα από αυτά έτσι;

«Καταρχήν να γίνει ο σύλλογος ελκυστικός. Κανείς επενδυτής δεν θα έρθει να πετάξει τα χρήματά του σε ένα πηγάδι που δεν έχει πάτο. Η προσπάθεια μας για εξεύρεση επενδυτών είναι συνεχής, από την πρώτη μέρα. Δεν μπορούμε να πούμε ακόμα κάτι όμως, εμείς προτιμάμε να μιλήσουμε με έργα. Θα πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα, να μειωθεί αρχικά το χρέος, να μειωθούν τα έξοδα της ομάδας. Εκείνο που χρειάζεται σε πρώτη φάση ο Άρης είναι χρήματα αυτή τη στιγμή. Ήδη βέβαια έχουν σουλουπωθεί κάπως τα πράγματα, αλλά σίγουρα απαιτείται μεγάλη προσπάθεια ακόμα».

Από την απάντηση που δώσατε, αφήνετε να εννοηθεί ότι… κάποιοι δεν μίλησαν με έργα, αλλά ίσως έμειναν μόνο στα λόγια…

«Αυτή τη στιγμή δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε ούτε με αυτούς που έκαναν εμπόριο ελπίδας με τον λαό του Άρη και το οποίο φυσικά αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στον σύλλογο εδώ και χρόνια, ούτε με τη διχόνοια που συνεχίζει να τον ταλαιπωρεί. Έταζαν τόσα πράγματα, ε και; Ιδού το αποτέλεσμα».

Πάντως για να μιλήσουμε για τις δύο τελευταίες διοικήσεις και να μην πάμε πολύ μακριά, τόσο ο κ.Ηλιάδης, όσο και ο κ.Σκόρδας έταξαν πράγματα. Ο μεν ότι θα φέρει χορηγίες κ.ο.κ. κι ο δε είπε στην ουσία ότι ουσιαστικά μόνο αυτός μπορεί να σώσει την ομάδα τη δεδομένη στιγμή που ανέλαβε…

«Ναι, είδατε εσείς όλες αυτές τις χορηγίες και τους επενδυτές; Το να φουσκώνουμε τα μυαλά του κόσμου και να τον κάνουμε να ονειρεύεται ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, δεν οδηγεί πουθενά. Γινόταν παλιά, αλλά συνέβη και τελευταία».

Μιλώντας μόνο για τη σεζόν που πέρασε, ποια είναι τα λάθη που κρίνετε ότι έγιναν;

«Καταρχήν ήταν λάθος ο σχεδιασμός από την αρχή. Ήταν επίσης μεγάλο λάθος η αποχώρηση του Μιλίνκοβιτς, το οικονομικό, οι χορηγίες που προαναφέραμε, η ασυνέπεια στις πληρωμές. Το γεγονός ότι δόθηκε μεγάλο βάρος στο 99 από τους ίδιους ανθρώπους που απέτυχαν. Μπορούσε όμως ο Άρης να μπει στο άθρο με νέα αίτηση. Έπειτα η διοίκηση Σκόρδα έκανε κινήσεις πανικού, πήρε την ομάδα 2-3 βαθμούς κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού και την άφησε 15! Η κατάσταση ακόμα και τότε μπορούσε να σωθεί, αλλά όλοι είδαμε τελικά τι έγινε…».

Μπορούμε να πούμε αν κάποιος φταίει λιγότερο ή περισσότερο απ’ όσους διοίκησαν;

«Κάθε χρήση έχει ευθύνες για τον προγραμματισμό που έκανε. Το πόρισμα είναι εκεί, έχει δημοσιευτεί, μπορεί να το διαβάσει ο οποιοσδήποτε και να βγάλει τα συμπεράσματά του. Θεωρώ ότι έγιναν… τουλάχιστον πολύ μεγάλα λάθη, εγληματικά. Δεν θέλω να πιστεύω πως ήταν εσκεμμένα. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να θέλει τον Άρη στη Γ’ Εθνική».

Ο κόσμος έχει μερίδιο ευθύνης;

«Μόνο στο γεγονός ότι είχε εκπροσώπηση κι ως εκ τούτου μπορούσε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Αλλά κι αυτός προδόθηκε από τους ανθρώπους που μπήκαν μπροστά».

Είστε αισιόδοξος για το μέλλον του Άρη;

«Όχι δεν είμαι αισιόδοξος. Και για να μην παρεξηγηθώ, εννοώ ότι θέλω πάντα να είμαι μετρημένος, να σκέφτομαι και να προγραμματίζω βάσει των δεδομένων που υπάρχουν. Ο Άρης σίγουρα δεν πρόκειται να χαθεί. Τα πάντα από εδώ και πέρα θα εξαρτηθούν κι από τη διάθεση των πιστωτών».

Εσείς υπάρχει περίπτωση να συνεχίσετε στην προεδρία της ΠΑΕ;

«Δεν ξέρω αν θα το κάνω, θα το σκεφτόμουν όμως με καλύτερες συνθήκες. Δεν είδα εξάλλου κι ενδιαφέρον από κάποιον άλλο τώρα για να μπει μπροστά. Πέντε άτομα ήμασταν. Δεν μου έκανε όμως καρδιά να αφήσουμε την ομάδα. Δεν έχω μάθει στη ζωή μου να τα παρατάω. Οι αντοχές βέβαια φτάνουν πολλές φορές στο όριο, αλλά το μόνο κίνητρο στην προσπάθεια που κάνουμε είναι ο Άρης».

Ένα μεγάλο θέμα είναι και τα χρέη. Μπορούμε να πούμε ποιο είναι το ακριβές ποσό;

«Εξαρτάται, μπορεί να σου πω 25 εκατ. ευρώ, αλλά δεν ξέρουμε ακριβώς τι θα γίνει με την Εφορία. Υπάρχουν δύο ρυθμίσεις αυτή τη στιγμή κι όσο δεν εξυπηρετούνται, θα τοκίζονται. Μέσα σε αυτό το ποσό περιλαμβάνονται προσφυγές, ρήτρες, μιλάμε για ποσό που μόνο από αυτά φτάνει τα 8,5 εκατ. ευρώ»!

Με το πόρισμα της ΝΕΧΙΑ τι ακριβώς γίνεται αυτή τη στιγμή, σε τι ρυθμούς προχωράει η συγκεκριμένη υπόθεση;

«Οι διαδικασίες γενικά μέχρι να αποδοθούν ευθύνες που δεδομένα υπάρχουν, κρατούν πολύ ως γνωστόν, 3-4 χρόνια. Πολλοί βέβαια είπαν γιατί να δώσουμε τις 20 χιλ. ευρώ στην εταιρεία για το πόρισμα. Διαφωνώ κάθετα, σαφώς κι έπρεπε να δοθούν τα χρήματα αυτά. Έγιναν εγκλήματα στα ταμεία του Άρη, κατασπαταλήθηκαν πολλά χρήματα, αλλά όταν δεν έχεις πλάνο, όταν φτιάχνεις ομάδες με 37 ποδοσφαιριστές, αυτά γίνονται. Όλοι είμαστε ερασιτέχνες»!

«Μαύρες τρύπες» υπήρχαν στα ταμεία του Άρη;

«Εκεί είναι το πόρισμα και μπορεί ο καθένας να δει. Θα αρκεστώ να πω ότι έφυγαν χρήματα χωρίς παραστατικά…».

Για το τέλος αφήσαμε και το κεφάλαιο «Νίκος Γκάλης» για τον σύλλογο. Είναι πολλά τα σενάρια που ακούγονται κατά καιρούς, τι ισχύει και τι όχι;

«Αν ενδιαφέρεται ο Νίκος θα το κάνει. Δεν χρειάζεται κάθε τόσο να δημιουργούμε σενάρια εκ του μη όντος. Αν θέλει να ασχοληθεί, θα βγει μπροστά. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει απολύτως τίποτα».