Το περασμένο καλοκαίρι η Μπαρτσελόνα δαπάνησε ένα «σκασμό» λεφτά για να κάνει δικό της το βραζιλιάνο σούπερ σταρ. Πολλοί πίστεψαν ότι με Μέσι και Νεϊμάρ, οι καταλανοί θα ήταν αχτύπητοι σε όλες τις διοργανώσεις. Η συγκεκριμένη συνεργασία, όμως, δεν απέδωσε ποτέ τα αναμενόμενα, με αποτέλεσμα οι «μπλαουγκράνα» να μείνουν εκτός τίτλων, για πρώτη φορά έπειτα από 6 χρόνια. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά στην ιστορία του ποδοσφαίρου, που δύο παίκτες με τεράστιο ταλέντο, δεν μπόρεσαν ποτέ να «δέσουν» στο χορτάρι.

Φρανκ Λάμπαρντ – Στίβεν Τζέραρντ (Εθνική Αγγλίας)
Πρόκειται για δύο από τους κορυφαίους κεντρικούς άγγλους μέσους – ίσως – όλων των εποχών στην Αγγλία. Με πλούσιο ταλέντο και ηγετική φυσιογνωμία δέσποζαν στο χώρο της μεσαίας γραμμής σε Τσέλσι και Λίβερπουλ. Για καλή (ή κακή) τύχη της Αγγλίας, κανείς προπονητής των «λιονταριών» δεν μπόρεσε να βρει ένα σχήμα, που όχι μόνο θα χωρούσαν, αλλά θα έπαιρνε το μάξιμουμ και από τους δύο. Και δε μιλάμε για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Λάμπαρντ και Τζέραρντ είναι 15 χρόνια συμπαίκτες στην εθνική Αγγλίας.

Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο – Φραντσέσκο Τότι (εθνική Ιταλίας)
Τι να πει κανείς για δύο από τους παίκτες – σύμβολα του ιταλικού ποδοσφαίρου. Με Ντελ Πιέρο και Τότι στην ίδια ομάδα, η θεωρία έλεγε πως ο κάθε προπονητής θα ήταν ευτυχισμένος και με... λυμένα όλα τα προβλήματα. Όχι όμως και οι εκάστοτε ομοσπονδιακοί τεχνικοί της Ιταλίας. Οι ηγέτες της Γιουβέντους και της Ρόμα δε χώρεσαν ποτέ στην ίδια ενδεκάδα. Ή Τότι ή Ντελ Πιέρο μόνο. Με παρτενέρ, άλλοτε τον Βιέρι, άλλοτε τον Τόνι και άλλοτε τον Τζιλαρντίνο. Τουλάχιστον η ιστορία φάνηκε γενναιόδωρη και για τους δύο, αφού κατέκτησαν μαζί το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 με τη φανέλα της «σκουάντρα ατζούρα».

Ντιντιέ Ντρογκμπά – Αντρέι Σεφτσένκο (Τσέλσι)
Το καλοκαίρι του 2006 ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς έκανε το χατίρι του Ζοζέ Μουρίνιο, αποκτώντας από τη Μίλαν τον Αντρέι Σεφτσένκο. Με την έλευση του ουκρανού επιθετικού στο Στάμφορντ Μπριτζ, όλοι θεώρησαν με το δίδυμο Ντρογκμπά – Σεφτσένκο στη γραμμή κρούσης, η Τσέλσι θα έλυνε το όποιο επιθετικό πρόβλημα μπορεί να αντιμετώπιζε. Κι όμως, οι δύο (ίσως) κορυφαίοι επιθετικοί του πλανήτη εκείνη την εποχή δεν μπόρεσαν ποτέ να βρουν μαζί τα πατήματά τους. Ελάχιστες ήταν οι φορές που μπόρεσαν να συνεργαστούν μέσα στο γήπεδο, με αποτέλεσμα ολοένα και να μειώνονται οι φορές που βρίσκονταν ταυτόχρονα στην αρχική ενδεκάδα. Συνήθως ο Ντρογκμπά ήταν η πρώτη επιλογή, με τον Σεφτσένκο έπειτα από δύο σεζόν να επιστρέφει εκ νέου στην αγαπημένη του Μίλαν.

Υ.Γ. Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη και... καλά μυαλά σε όλους. Ποδοσφαιρικούς και μη!