Στο άκουσμα του ονόματος του αείμνηστου Γιάννη Κυράστα ο παλιός του συμπαίκτης σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, Μάικ Γαλάκος, έφερε στο μυαλό του παλιές και καλές μνήμες για έναν άνθρωπο από τον οποίο είχε να θυμάται μόνο καλά πράγματα και για την καριέρα του και για την προσωπική διαδρομή του. «Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από έναν τέτοιο παίκτη και έναν τέτοιο άνθρωπο; Ο Γιάννης ζούσε για το ποδόσφαιρο. Ήταν από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχα ποτέ», μετέφερε στο Gazzetta.gr ο παλαίμαχος άσος.

- Πως θα περιγράφατε τον άνθρωπο και ποδοσφαιριστή Γιάννη Κυράστα;

Καταρχήν με τον Γιάννη ήμασταν πολύ φίλοι. Ήμασταν πολύ δεμένοι. Από παιδιά ήμασταν κοντά και αυτό δεν άλλαξε για πολλά χρόνια. Μιλάμε για πολύ καλό ποδοσφαιριστή και εξαιρετικό άνθρωπο. Και ως χαρακτήρας και ως αθλητής υπήρξε πρότυπο.

- Πως... δέσατε και κάνατε περισσότερη παρέα σε σχέση με άλλους παίκτες;

Ήμασταν και στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό μαζί και αυτό μας βοήθησε. Δέσαμε ως άτομα. Γνωριζόμασταν καλά. Δεν κάναμε κολλητή παρέα όμως ήμασταν πολύ καλοί φίλοι. Έτυχε κιόλας. Είναι αυτό που λέμε οι συγκυρίες. Γενικά με κάποια παιδιά ήμουν και έμεινα πολύ φίλος. Ο Γιάννης ήταν ένας από αυτούς.

- Τι θυμάστε από την κοινή σας πορεία;

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από έναν τέτοιο παίκτη και έναν τέτοιο άνθρωπο; Ο Γιάννης ζούσε για το ποδόσφαιρο. Είχε και το ταλέντο και το μεράκι για το ποδόσφαιρο. Ήταν οικογενειάρχης, πολύ μαζεμένο παιδί και πολύ πετυχημένος. Δεν ήταν μόνο πολύ καλός παίκτης. Ήταν και πολύ πετυχημένος τεχνικός.

- Υπάρχει κάποιο περιστατικό που να αποτυπώνει την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και να σας έχει μείνει στην μνήμη σας;

Είναι τόσα πολλά που έχουμε ζήσει εντός και εκτός γηπέδου. Θυμάμαι πως μετά τους αγώνες έλυνε σταυρόλεξα. Ήταν ήσυχο και έξυπνο παιδί. Δεν έβγαινε έξω πολύ. Ένα χαρακτηριστικό γεγονός είναι ένα ατύχημα που είχε οδηγώντας ένα autobianchi την ώρα που ερχόταν προς του Ρέντη για να δώσουμε ένα φιλικό που είχαμε. Το όχημά του έπεσε στο ποτάμι και ο ίδιος γλίτωσε από θαύμα!

- Ήρθε τελικώς στο παιχνίδι;

Και όμως ήρθε! Άλλος στην θέση του δεν θα επιβίωνε. Ο Γιάννης όμως παρότι το αμάξι του διαλύθηκε κατάφερε να βγει και να έρθει στο ματς. Αν και έπεσε στο ποτάμι, μπόρεσε και έπαιξε κανονικά και μάλιστα ήταν από τους κορυφαίους! Ήταν κάτι που θυμάμαι πολύ έντονα.

- Μέσα στο ματς πως λειτουργούσε; Πως ήταν στην διάρκεια των αναμετρήσεων;

Πολύ ήρεμος, πειθαρχημένος και με αυτοσυγκέντρωση. Τα είχε φιλοσοφήσει όλα ο Γιάννης. Ήταν πολύ σοβαρό παιδί. Ούτε πειραχτήρι ήταν, ούτε χοντρές πλάκες έκανε. Πιο πολύ ήθελε να μιλάει για το ποδόσφαιρο.

- Θα μπορούσατε να πείτε πως ήταν ένας από τους κορυφαίους συμπαίκτες που είχατε;

Σίγουρα. Μπορεί να έπαιζε άλλη θέση αλλά ήταν... αρχηγός με τα όλα του. Ναι δεδομένα, ήταν από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχα και που θα μπορούσα να έχω. Τα λέγαμε και στο παιχνίδι. Τι να προσέξουμε και πως θα πρέπει να λειτουργήσουμε. Ο Γιάννης ως άνθρωπος και ως παίκτης δεν γίνεται να ξεχαστεί.