Αναλυτικά το κείμενο και η συνέντευξη του στο σάιτ του ΠΑΟΚ:

Αναμφίβολα το πρόσωπο του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης κι ένα από τα πρόσωπα της σεζόν είναι ο Μιγκέλ Βίτορ… Ο Πορτογάλος αμυντικός αθόρυβα, αλλά ουσιαστικά έχει αναδειχθεί ως ένα από τους πολυτιμότερους συντελεστές της μέχρι τώρα πορείας του ΠΑΟΚ.

Η πορεία του δικαιώνει τους ανθρώπους της ομάδας τόσο για την επιλογή τους, όσο και για την επιμονή τους να τον αποκτήσουν. Η μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ ήρθε σχεδόν…καρμικά! Το πρώτο ναυάγιο το καλοκαίρι του 2012 (όταν τον περίμενε μέχρι τελευταία στιγμή να αποδεσμευθεί από τη Μπενφίκα, πριν καταλήξουν στον Βιβιάν) και το επόμενο του Ιανουαρίου του 2013, δεν απογοήτευσαν τον Δικέφαλο και δεν άφησαν την περίπτωσή του να ατονήσει.

Την ιστορία την λέει καλύτερα ο ίδιος ο Βίτορ στο www.paokfc.gr: «Ένιωθα από πέρυσι ότι οι μέρες μου στην Μπενφίκα τελειώνουν και ήδη έψαχνα τον επόμενο σταθμό της καριέρας μου. Η Μπενφίκα δεν συμφώνησε να με αφήσει ελεύθερο, ούτε καν τον επόμενο Γενάρη, οπότε δεν μπορούσα να μπω σε ουσιαστικές συζητήσεις με τον ΠΑΟΚ, που ενδιαφέρθηκε έντονα είναι η αλήθεια. Οταν όμως τον περασμένο Μάρτιο ήρθε στη Λισαβόνα ο κ. Γεωργιάδης να με δει σε αγώνα της δεύτερης ομάδας και δειπνήσαμε μαζί, αντιλήφθηκα ότι ο ΠΑΟΚ με πιστεύει και θέλει να επενδύσει πάνω μου. Μου αναλύθηκε το πρότζεκτ και φυσικά ήξερα τον ΠΑΟΚ και την καλή του σχέση με το πορτογαλικό ποδόσφαιρο. Συμφώνησα αμέσως και είμαι περήφανος για την απόφαση που πήρα».

Ηταν ball boy στον τελικό του Euro 2004

Τρεις μήνες πριν τη λήξη του συμβολαίου του με τους «Αετούς» πήρε την απόφαση να έρθει στον Δικέφαλο Αετό… Θύμα της πανευρωπαϊκής τάσης – δεν αποτελεί αποκλειστικά ελληνικό προνόμιο- των συλλόγων να μην εκμεταλλεύονται στο έπακρο τα δικά τους προϊόντα, ο πιτσιρικάς που από 11 χρονών θήτευσε στις Ακαδημίες της Μπενφίκα, βρήκε την…Ιθάκη του στη χώρα που τον πλήγωσε στην τρυφερή ηλικία των 14 ετών. Το 2004. Ο Μιγκέλ Βίτορ ήταν στον τελικό του Euro. Στον αγωνιστικό χώρο του Ντα Λουζ. Ως ένα από τα ball boys. Περίμενε να πανηγυρίσει από κοντά τον τίτλο των ειδώλων του, αλλά τελικά η κούπα πήγε στον νυν πρόεδρο του ΠΑΟΚ, Ζήση Βρύζα και τα υπόλοιπα μέλη της ιστορικής αυτής ομάδας της Ελλάδας.

Ο Μιγκέλ ήρθε αποφασισμένος να στεριώσει στη Θεσσαλονίκη. Ηθελε να πετύχει ό,τι δεν κατάφερε στη Μπενφίκα. Ν’ αποδείξει σε όλους πως είναι σημαντικός. Ελυσε όλα τα διαδικαστικά (σπίτι, αυτοκίνητο κλπ) σε χρόνο DT, έφερε την γυναίκα του Τάνια και την κόρη του Λάουρα και αφιερώθηκε στην σκληρή προπόνηση. Η συμπεριφορά του έχει κερδίσει τους πάντες. Σοβαρός στη δουλειά του, ευχάριστος στην παρέα, προσαρμοστικός όσο… δεν πάει, πήρε τη φανέλα του βασικού με το καλημέρα πλάι στον παλιόφιλο… Κατσουράνη!

Ο Κατσουράνης και ο Μαντόρας

«Ο Κώστας ήταν εξαιρετικός στη Μπενφίκα και χωρίς υπερβολή αν εκείνος ήθελε θα ήταν ακόμη στην ομάδα», μας είπε χαρακτηριστικά και συνέχισε: «Με είχε βοηθήσει πολύ από τότε και φυσικά ήταν ευλογία που τον συνάντησα κι εδώ! Η καθοδήγησή του είναι σημαντική για όλη την ομάδα και πολύ περισσότερο για μένα που παίζουμε δίπλα δίπλα» .

Ο Κατσουράνης είναι αυτός που του έχει… κολλήσει το πρώτο του παρατσούκλι. Τον φωνάζει…Μαντόρας, από ένα εξαιρετικό αγκολέζο επιθετικό που έβγαλε η Μπενφίκα και λόγω τραυματισμών δεν έκανε μεγάλη καριέρα. Προφανώς για να τον αποθεώσει για τα τέσσερα γκολ που έχει βάλει μέχρι σήμερα στο πρωτάθλημα.

«Οι στημένες φάσεις είναι πολύ σημαντικές στο ποδόσφαιρο. Όταν έχεις εξαιρετικούς εκτελεστές όπως εμείς και τις δουλεύεις στην προπόνηση, έρχονται ευκαιρίες για γκολ! Είμαι χαρούμενος όταν βοηθάω την ομάδα μου… Αν είναι με γκολ, με μάχες, με τάκλιν, με νύχια και με δόντια, δεν έχει σημασία! Να κερδίζουμε και να βελτιωνόμαστε έχει σημασία», λέει με ταπεινότητα.

«Συγχαρητήρια στον κόσμο»

Είπαμε, ο Βίτορ δεν ήρθε στη Θεσσαλονίκη ως περαστικός. Ηρθε για να γίνει μέρος της κουλτούρας της χώρας και του ΠΑΟΚ. Τα λίγα ρεπό του τα εκμεταλλεύεται ταξιδεύοντας και ανακαλύπτοντας στέκια που αγαπούν οι Έλληνες. Το χαμόγελό του στους πανηγυρισμούς των γκολ (των δικών του αλλά και των άλλων), μαρτυρά την ευγνωμοσύνη του. «Δεν υπάρχει ποδόσφαιρο χωρίς οπαδούς. Παίρνεις από την ενέργειά τους και χαίρεσαι με την χαρά τους. Είναι αμφίδρομο. Είμαι ξένος και καινούριος εδώ, όμως ελπίζω οι φίλαθλοί μας να δέχονται τα συγχαρητήριά μου για την ατμόσφαιρα που δημιουργούν».

Τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν ιδανικά για τον Βίτορ. Αναδεικνύεται σημαντικό στέλεχος ενός μεγάλου συλλόγου, απολαμβάνει την εμπιστοσύνη ενός μεγάλου προπονητή και σε λίγους μήνες θα γίνει και πάλι μπαμπάς. Έστω με καθυστέρηση ενός χρόνου ο Μιγκέλ αισθάνεται περήφανος για τις επιλογές του…