Ο διάλογος πρωθυπουργού – υφυπουργού Αθλητισμού για το ποδόσφαιρο

Βασίλης Σαμπράκος Βασίλης Σαμπράκος
Ο διάλογος πρωθυπουργού – υφυπουργού Αθλητισμού για το ποδόσφαιρο

bet365

Ο Βασίλης Σαμπράκος μοιράζεται το δώρο που έκανε ο Γιώργος Λιάνης, ο οποίος αποκάλυψε τον διάλογο που είχε με τον πρωθυπουργό του σχετικά με το πρόβλημα που δημιουργούν στο ποδόσφαιρο οι πρόεδροι των ομάδων.

Καμπάνες μετρητών που χτυπούν γιορτινά και μοιράζουν δώρα*! | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Την προηγούμενη Τρίτη είχα την χαρά να βρεθώ στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Χρήστου Σωτηρακόπουλου, του Football Talk, για το οποίο σκοπεύω να γράψω ένα σημείωμα όταν ολοκληρώσω την ανάγνωση – μου απομένουν 2-3 κεφάλαια. Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν ο Γιώργος Λιάνης, μια μεγάλη μου αδυναμία όχι μόνο επειδή υπήρξε ένας εκ των κορυφαίων ρεπόρτερ και συνεντευξιαστών της γενιάς του αλλά και επειδή ήταν καθηγητής μου στη σχολή δημοσιογραφίας. Στα 77 του σήμερα, ο – πρώην ποδοσφαιριστής – Λιάνης εξακολουθεί να παρακολουθεί το ελληνικό και το ξένο ποδόσφαιρο, γι' αυτό και δεν χάνω ευκαιρία να ακούσω τα σχόλιά του για τη δουλειά μου στο gazzetta και την CosmoteTV. Σε κάθε μας τυχαία συνάντηση στη διάρκεια των τελευταίων ετών, ο Λιάνης ξεκινά με τα καλά του λόγια για τη δουλειά ενός μαθητή του στην δημοσιογραφία, συνεχίζει με σχόλια γεμάτα ενθουσιασμό για την ποιότητα του ποδοσφαίρου που παρακολουθεί στο Champions League και τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και καταλήγει με τον “καημό” του για τα όσα βλέπει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Επηρεασμένος από όλα τα παραπάνω, σε μια παρουσίαση με πολλούς δημοσιογράφους και σπουδαστές δημοσιογραφίας ανάμεσα στο ακροατήριο, όταν θέλησε να εξηγήσει τα πώς και τα γιατί της σημερινής κατάστασης του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Γιώργος Λιάνης μας έκανε το δώρο να μεταφέρει δημόσια έναν διάλογο που είχε με τον Κώστα Σημίτη στον καιρό της πρωθυπουργίας του, καιρό κατά τον οποίο ο Λιάνης είχε την θέση του υφυπουργού Αθλητισμού. Ο Λιάνης δεν προσδιόρισε με ακρίβεια το χρονικό διάστημα κατά το οποίο έλαβε χώρα αυτή η συνομιλία. Συνέβη πάντως την περίοδο 2002-2004, κατά την οποία ο Σημίτης ήταν Πρωθυπουργός και ο Λιάνης υφυπουργός Αθλητισμού, διότι αυτό είναι το μόνο διάστημα της συνύπαρξής τους σε αυτές τις θέσεις. Θα ήμασταν πολύ εγωιστές εμείς οι κάποιες εκατοντάδες θαμώνες της εκδήλωσης για να κρατήσουμε αυτό το δώρο για τον εαυτό μας. Δικό σας...

Με παίρνει λοιπόν τηλέφωνο ο Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. “Γιώργο καλημέρα, τί κάνουμε επιτέλους με τους προέδρους των ομάδων, έχει παραγίνει το κακό!”, μου λέει. “Καλημέρα Πρόεδρε, μισό λεπτό, τί εννοείτε; Αναφέρεστε στο τί κάνουμε με τον Κόκκαλη;”, απαντώ. “Οχι Γιώργο, όχι με αυτόν, με τους άλλους τί κάνουμε;”, μου ανταπαντά. “Πρόεδρε, αναφέρεστε στον Βαρδινογιάννη;”, τον ρωτώ. “Οχι Γιώργο, όχι”. “Μα πρόεδρε αυτοί είναι οι πρόεδροι των ομάδων”, συμπληρώνω. “Καλά Γιώργο, θα σε ξαναπάρω”. Δεν με ξαναπήρε...”.

Ο Λιάνης ένιωσε ότι πρέπει να μοιραστεί δημοσίως αυτόν τον ιστορικό διάλογο όχι για να αναφερθεί στο χθες, αλλά με τη βεβαιότητα ότι αυτό είναι το αιώνιο μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου, δηλαδή με τη βεβαιότητα ότι ένας διάλογος 15ετίας εξηγεί τι συμβαίνει σήμερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Είναι περισσότεροι των τριών οι διατελέσαντες υφυπουργοί Αθλητισμοί ή/και γενικοί γραμματείς Αθλητισμού με τους οποίους έχω κάνει παρόμοιες ιδιωτικές συζητήσεις και μου έχουν αναφέρει αντίστοιχους διαλόγους με τον πρωθυπουργό τους. Γι' αυτό και όταν άκουγα, την περασμένη Τρίτη, τον Λιάνη δίπλα μου να αναφέρεται στον δικό του διάλογο με τον Πρωθυπουργό Σημίτη η στιγμή ήταν ακόμη ένα επίπονο deja vu.

Θα ευχόμουν όσοι έχουν διατελέσει υφυπουργοί Αθλητισμού στη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών να ένιωθαν την ανάγκη, το χρέος, το καθήκον να μοιραστούν μαζί μας, δημοσίως, ακριβώς όπως έκανε την περασμένη Τρίτη ο Λιάνης, τους διαλόγους που είχαν με τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας σχετικά με το ποδόσφαιρο. Αν το έκαναν, θα μας έκαναν το δώρο να κάνουν την αρχή για τη λύση όλων των βασικών προβλημάτων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Βεβαίως αν το έκαναν, θα έκαναν την αρχή και για την λύση των ουσιαστικών προβλημάτων της ζωής της Ελλάδας στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Γι' αυτό και δεν πρόκειται να το κάνουν.

Εχει πλάκα που όλοι εμείς, οι απλοί πολίτες αυτού του κράτους τσακωνόμαστε μεταξύ μας στις συζητήσεις σχετικά με τα δεινά και τα κακά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είναι τραγικό το επίπεδο στο οποίο έχουν καταντήσει την κουλτούρα μας. Ολες μας οι αντιλήψεις βασίζονται στην παραδοχή ότι στην Ελλάδα κάποιος πρέπει να πληρώνει για να επιβάλλει τον νόμο του, διαφορετικά αδικείται από κάποιον άλλο που πληρώνει για να επιβάλλει τον δικό του νόμο. Μας έχουν κάνει να υπερασπιζόμαστε την λαμογιά, αν την κάνει ο “δικός μας”. Μας ανέθρεψαν με την “ο πρόεδρος πρέπει να προστατεύει την ομάδα από το παρασκήνιο” αντίληψη. Μας έμαθαν ότι δεν γίνεται αλλιώς. Μας έκαψαν.

Γράφω με τη συνείδηση ότι τα κείμενά μου διαβάζονται από τα ανίψια μου, που είναι σήμερα 19 και 14 ετών, που είναι οι σημερινοί νέοι ποδοσφαιρόφιλοι. Διαπιστώνω άλλωστε εδώ και χρόνια, μέσα από την μελέτη των δεδομένων, την απήχηση των κειμένων του gazzetta στα νέα παιδιά. Αυτό το κείμενο απευθύνεται κυρίως σε αυτά τα παιδιά. Αυτό το δώρο που μου έκανε την περασμένη Τρίτη ο Γιώργος Λιάνης ήταν κάτι που γύρευα προκειμένου να καταφέρω να σας εξηγήσω τεκμηριωμένα ποια Ελλάδα παραλάβαμε από τους γονείς μας. Στη δική μου γενιά ήταν περισσότεροι αυτοί που ξύπνησαν εγκαίρως, δηλαδή κατά τη διάρκεια της 2ης ή της 3ης δεκαετίας της ζωής τους, συγκριτικά με τη γενιά του πατέρα μου. Η γενιά του πατέρα μου δεν ξύπνησε ποτέ, ή ξύπνησε κατά τη διάρκεια της 7ης δεκαετίας της ζωής της, γι' αυτό και έφερε την Ελλάδα στην εποχή του ΔΝΤ και της οικονομικής κρίσης. Η δική μου γενιά ξύπνησε, αλλά αυτοί που ξύπνησαν δεν ήταν αρκετοί για να αλλάξουν τη χώρα. Κάνω την ευχή εσείς, οι επόμενοι, να ξυπνήσετε από την δεύτερη ή τις αρχές της 3ης δεκαετίας της ζωής σας. Σε εμάς πλέον δεν αναλογεί κάτι παραπάνω από το να προσπαθούμε να σας βοηθήσουμε να ξυπνήσετε. Εγώ αυτή την κουβέντα κάνω πλέον με τη συνείδησή μου.

Μας βλέπετε και μας ακούτε, τους μεγαλύτερους, να “σκοτωνόμαστε” για ένα οφσάιντ, για το VAR, για τον αρχιδιαιτητή, για την ΕΠΟ, για την UEFA, και κάπως έτσι σας βάζουμε στο λάθος να σκέφτεστε ότι η δικαιοσύνη στο ποδόσφαιρο είναι ζήτημα του ποδοσφαίρου. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει γίνει τόσο κακής ποιότητας επειδή παράγεται από μια χώρα που δεν έχει τα κότσια να τα βάλει με τους νταβατζήδες της. Ετσι ήταν, έτσι είναι. Στο χέρι σας είναι να αποφασίσετε αν έτσι θα είναι.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σαμπράκος
Βασίλης Σαμπράκος

Έχει συμπληρώσει 3 δεκαετίες στην αθλητική δημοσιογραφία. Μετά από τόσα χρόνια και τόσα διαφορετικά έργα, δεν λειτουργεί στην δημοσιογραφία για να εκφράζει οπαδικά αισθήματα ή συλλογικές προτιμήσεις. Γράφει και μιλάει για όλους, απευθυνόμενος προς όλους. Και τρελαίνεται στην ιδέα ότι υπάρχει κάπου ένας άνθρωπος, μια μέθοδος ή ένα εργαλείο που θα τον βοηθήσει να κατανοήσει καλύτερα και βαθύτερα το ποδόσφαιρο. Πάνω από όλα, ο Βασίλης Σαμπράκος συστήνεται ως ο συγγραφέας του “Εξηγώντας το θαύμα” ή “The Miracle 2004”, ενός βιβλίου που έφτασε να σταθεί ανάμεσα στα καλύτερα ποδοσφαιρικά βιβλία του 2022 στην Αγγλία.