Ο Κωστένογλου δεν θα πετύχει αν δεν τον πιστεύει η ΑΕΚ

Δεν είναι της στιγμής η συζήτηση σχετικά με το πώς δομήθηκε το ρόστερ της ΑΕΚ, δηλαδή σχετικά με το πώς βρέθηκε μια ομάδα που ήθελε να παίξει για να εκμεταλλευτεί το πλάτος του τερέν στις επιθέσεις της να μην έχει “καθαρόαιμους” εξτρέμ. Κι είναι μια άλλη συζήτηση η σχετική με την επιλογή που έκανε ο Ιλια Ιβιτς να μονιμοποιήσει τον Νίκο Κωστένογλου στον πάγκο της ΑΕΚ. Για να έχει κανείς άποψη επί αυτού του ζητήματος θα έπρεπε να γνωρίζει το ύψος του διαθέσιμου μπάτζετ και κατ' επέκταση την λίστα με τις επιλογές που υπήρχαν διαθέσιμες. Πώς να ξέρεις αν ήταν αυτή η προτιμότερη λύση αν δεν ξέρεις ποιες ήταν οι άλλες; Ο χρόνος θα δείξει αν η ΑΕΚ πίστεψε ξαφνικά στις ικανότητες ενός προπονητή, τον οποίο είχε προσλάβει τον περασμένο Φεβρουάριο για να τον αξιοποιήσει ως τεχνικό διευθυντή της ακαδημίας της, ή αν επιχειρεί έναν ελιγμό που της επιτρέπει να αναζητήσει με μεγαλύτερη ψυχραιμία και άνεση χρόνου τον επόμενο την ώρα που μεγαλώνει το ρίσκο να χάσει τη σεζόν που μόλις άρχισε. Το γεγονός είναι ότι ένας εκ των πιο έμπειρων Ελλήνων τεχνικών της γενιάς του παίρνει για τρίτη φορά, πάλι κατά την εξέλιξη της σεζόν, την ευκαιρία να καθοδηγήσει την ΑΕΚ. Μια ΑΕΚ που δεν έχει εκείνος σχηματίσει, ούτε εκπαιδεύσει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Για ακόμη μια φορά ο Κωστένογλου θα κριθεί “άδικα”, δεδομένου ότι αναλαμβάνει την ΑΕΚ φθινόπωρο και όχι καλοκαίρι. Προφανώς όμως παίρνει μια μεγάλη ευκαιρία, δεδομένου ότι την παρέλαβε πιο νωρίς από ποτέ στη σεζόν.

Τι μπορεί να κάνει τώρα ο Κωστένογλου; Για αρχή, από την αρχή, δηλαδή από την πρώτη του στιγμή έκανε μια πολύ λογική επιλογή, η οποία προφανώς βασιζόταν στις διαπιστώσεις που έκανε στον καιρό που παρακολουθούσε την ΑΕΚ ως θεατής και στις διαπιστώσεις του από τις πρώτες στιγμές της συναναστροφής με τους ποδοσφαιριστές. Αφουγκράστηκε, και προεκτίμησε ότι μια ομάδα με παίκτες που έχουν χαρακτηριστικά συμβατά με το 3-5-2, σαν κάποιος να έχει δομήσει το ρόστερ με αυτή την φιλοσοφία, θα μπει πιο εύκολα και πιο σύντομα σε καθεστώς ασφαλούς λειτουργίας αν παίξει με αυτή τη διάταξη. Τι πρόλαβε να κάνει στην αρχή; Να βάλει τις προδιαγραφές, και να εξηγήσει με λόγια, και με δυο – τρεις προπονήσεις, στους ποδοσφαιριστές τι περιμένει από αυτούς στις δύο φάσεις παιχνιδιού.

Φυσικά η ΑΕΚ δεν έπαιξε σωστά στα δύο ματς, με την Τραμπζονσπόρ και τον Αστέρα Τρίπολης, ή - πιο σωστά – οι κινήσεις της στο τερέν, τόσο στην ανασταλτική λειτουργία της όσο και στην φάση κατοχής της μπάλας – δεν ήταν βγαλμένες από τα βιβλία της τακτικής συμπεριφοράς μιας ομάδας που έχει επιλέξει αυτόν τον σχηματισμό. Πώς θα μπορούσε όμως να συμβεί αυτό με έναν υπηρεσιακό προπονητή ολίγων ημερών; Μετά από όσα είδαμε στα δύο αυτά παιχνίδια, η κοινή λογική και η ρηχή σκέψη οδηγείται στον απλοϊκό συνειρμό: αν σουλουπώθηκε σε διάστημα ωρών, γιατί να μην είναι καλύτερη η ΑΕΚ στις επόμενες εβδομάδες και στους επόμενους μήνες;

Δεν χωρά αμφιβολία ότι ο Κωστένογλου κατέχει την γνώση και την εμπειρία για να εκπαιδεύσει μια ομάδα προκειμένου αυτή να παίξει “σωστά”. Μάλιστα το παρελθόν του λέει ότι ο Κωστένογλου διαβάζει καλά το παιχνίδι κατά την εξέλιξή του και μπορεί να βρει απαντήσεις στις ερωτήσεις που του βάζει ένας αγώνας. Ομως...

Οταν μελετά κανείς τις τακτικές αναλύσεις για την συμπεριφορά μιας ομάδας που αγωνίζεται με τον 3-5-2 σχηματισμό, κουράζεται να διαπιστώνει ότι αυτός ο τρόπος, κατά τον οποίο κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις – όπως συμβαίνει με κάθε επιλογή σχηματισμού και τρόπου παιχνιδιού – απαιτεί πολύ μεγάλη τακτική πειθαρχία, μεγάλη συγκέντρωση, πολύ καλή επικοινωνία, πολύ συντονισμένες και συγχρονισμένες κινήσεις των ποδοσφαιριστών. Οπως όλοι οι τρόποι παιχνιδιού, δεν είναι ο σχηματισμός που “σώζει” μια ομάδα και της λύνει τα προβλήματα· οι άνθρωποι, δηλαδή ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές είναι που κάνουν τα συστήματα να αποδεικνύονται κατάλληλα, ταιριαστά, αποτελεσματικά. Ναι, στην περίπτωση που συζητάμε, στην περίπτωση της φετινής ΑΕΚ είναι πλέον φανερό ότι τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών και η γεωγραφία του ρόστερ της είναι πολύ πιο συμβατά με τις αρχές του 3-5-2, αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι αυτός ο σχηματισμός είναι πανάκεια.

Για να πετύχει οτιδήποτε, η ΑΕΚ χρειάζεται να πείθει τον μικρόκοσμό της και τον κόσμο της ότι ξέρει πού θέλει να πάει, πώς θέλει να πάει και ότι εμπιστεύεται αυτόν που την καθοδηγεί. Η ΑΕΚ βάζει τώρα στα αποδυτήριά της κάποιον που θα έχει συμβόλαιο μέχρι τη λήξη της σεζόν. Η θέση του αυτομάτως δείχνει στους ποδοσφαιριστές λιγότερο ισχυρή συγκριτικά με αυτή του προκατόχου του, που είχε πολυετές συμβόλαιο. Την πρώτη φορά λοιπόν που ο Κωστένογλου θα νιώσει την ανάγκη να επιβάλει τον “νόμο” του σε μια περίπτωση απείθαρχου ή αμφισβητία των μεθόδων του και των επιλογών του, θα είναι ένας “αναλώσιμος” προπονητής απέναντι σε έναν “πρωτοκλασάτο” ποδοσφαιριστή με πολυετές συμβόλαιο. Αν η ΑΕΚ τον εμπιστεύεται, πρέπει να τον υποστηρίξει. Οχι κατ' ανάγκη με ένα πολυετές συμβόλαιο, αλλά με ένα περιβάλλον που θα δείχνει εκτίμηση, σεβασμό και εμπιστοσύνη προς τον προπονητή. Διαφορετικά, αν στην πρώτη “στραβή” αρχίσουν τα αποδυτήρια και τα γραφεία να τον αποδυναμώνουν πίσω από την πλάτη του, ο Κωστένογλου δεν έχει καμία τύχη, δηλαδή η φετινή ΑΕΚ δεν θα έχει καμία τύχη.

Λογικά όλα τα παραπάνω έχουν γυρίσει στο μυαλό του Ιλια Ιβιτς. Κι ο χρόνος θα μας δείξει τι έχει στο μυαλό του, και θα μας απαντήσει αν έκανε μια επιλογή επειδή την πίστεψε ή απλώς επειδή δεν είχε καλύτερη διαθέσιμη.