Ντροπή είναι να κάνεις ζημιά στο παιδί σου επειδή δεν μπορεί να υλοποιήσει τα όνειρά σου

Βασίλης Σαμπράκος Βασίλης Σαμπράκος
Ντροπή είναι να κάνεις ζημιά στο παιδί σου επειδή δεν μπορεί να υλοποιήσει τα όνειρά σου

bet365

Διαβάζοντας μια συνέντευξη του Ρόμαν Μπίρκι, ο οποίος μίλησε για την ψυχολογική υποστήριξη που έχει από τα 16 του, μετά από το σοκ της απόρριψης από έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο, ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για τους έφηβους που κυκλοφορούν αυτές τις μέρες με το αίσθημα της αποτυχίας επειδή απλώς δεν πέρασαν στο πανεπιστήμιο ή απορρίφθηκαν από έναν σύλλογο και το περιβάλλον τους κάνει να νιώθουν αποτυχημένοι.

Μια συνέντευξη του Ρόμαν Μπίρκι στο Eurosport ήρθε να προστεθεί στα hits αυτού του καλοκαιριού στο μυαλό μου. Συνέβη, έτυχε αυτό το καλοκαίρι να κυκλοφορήσουν δίπλα μου γονείς που είχαν τα παιδιά τους να δίνουν εισαγωγικές εξετάσεις για σπουδές, αλλά συνέβη και αυτό που μου συμβαίνει παραδοσιακά σχεδόν κάθε χρόνο τέτοια εποχή, να ακούω ιστορίες, συνήθως από γονείς, για παιδιά που δοκιμάστηκαν στην τάδε ή την δείνα ομάδα, για παιδιά που έφυγαν στο εξωτερικό για να δοκιμαστούν, για παιδιά που σε πολύ ευαίσθητη ηλικία, κοντά στα 15 τους βρίσκονται σε μια άβολη, δύσκολη και επικίνδυνη θέση να πρέπει να συμμετέχουν στην διαδικασία λήψης μιας απόφασης καθοριστικής για την προοπτική της ζωής τους. Παιδιά που επιλέγουν στα 15 αν θα ακολουθήσουν τον έναν ή τον άλλο αθλητικό δρόμο, δηλαδή που πρέπει να πάρουν μια απόφαση ζωής προτού ενηλικιωθούν. Παιδιά που πιέζονται, ενώ είναι παιδιά. Και, κυρίως αυτό, για παιδιά που στα 15 ή στα 17 κυκλοφορούν τούτες τις ημέρες με το αίσθημα της αποτυχίας και φτάνουν να νομίζουν ότι έχουν καταστραφεί επειδή αυτό τους δίνει το περιβάλλον τους να καταλάβουν ότι έχει συμβεί.

Προτού επεκταθώ και το γενικεύσω, ας μείνω στην ιστορία του Μπίρκι, για να σας βάλω στο νόημα και την σημασία της επιλογής του να μιλήσει δημοσίως ανοιχτά για τους κινδύνους για την ψυχική υγεία του, τους οποίους έμαθε να αντιμετωπίζει εκεί γύρω στα 16 του χρόνια. Πίσω στο 2005 ο Ελβετός – διεθνής σήμερα – τερματοφύλακας της Ντόρτμουντ πήγαινε από σύλλογο σε σύλλογο στην πατρίδα του για δοκιμή με την ελπίδα να πείσει έναν σύλλογο να του προσφέρει μια θέση στο ρόστερ του και την προοπτική ενός επαγγελματικού συμβολαίου. Και του συνέβη, αυτό: “Δύο ώρες προτού δοκιμαστώ στην Young Boys, γύρισα στον πατέρα μου, στο αυτοκίνητο, και του είπα “όχι, δεν θέλω να πάω να δοκιμαστώ””. Γιατί είχε φτάσει κοντά στην ψυχολογική κατάρρευση ο έφηβος Μπίρκι; Μερικές μέρες νωρίτερα είχε δοκιμαστεί στην FC Thun, η οποία τον είχε απορρίψει. Κι αυτή η απόρριψη τον είχε καταρρακώσει ψυχολογικά και τον είχε βάλει στη διαδικασία να αμφιβάλει για το ταλέντο και τις προοπτικές του. “Είχα απογοητευτεί πολύ που με είχαν απορρίψει και είχα ανασφάλεια. Αναθάρρησα όταν εμφανίστηκε ένα μεγαλύτερο κλαμπ, οι Young Boys, αλλά είχα πιέσει πολύ τον εαυτό μου και παρέμενα απογοητευμένος”, διηγείται και εξηγεί ο τερματοφύλακας της Ντόρτμουντ.

Αν δεν ήταν μαζί με τον πατέρα του, ο Μπίρκι θα είχε αποφύγει την δοκιμή από τους Young Boys. “Ο πατέρας μου με πίεσε να πάω, και αυτό έσωσε την καριέρα μου”, λέει ο 27χρονος τερματοφύλακας. Ο πατέρας του όμως δεν έκανε μόνο αυτό, και δεν το έκανε άτσαλα, βίαια. Μαζί με την δοκιμή, τον πήγε σε έναν επιστήμονα της ψυχολογίας, ο οποίος ανέλαβε την ψυχολογική και πνευματική υποστήριξη του έφηβου αθλητή. “Αυτό δεν είναι ταμπού για μένα. Αρχισα στα 16 μου, σε μια εποχή που δεν γνώριζα πολλά για το mental coaching, με τη σκέψη ότι δεν πρόκειται να μου κάνει κακό κι ίσως να με βοηθήσει να διαχειρίζομαι τα συναισθήματα και τις ανησυχίες μου. Είναι δύσκολο να ανοιχθείς όταν δεν γνωρίζεις κάποιον καλά ώστε να αισθάνεσαι άνετα, αλλά είναι μια μεγάλη βοήθεια, την οποία συστήνω σε κάθε ποδοσφαιριστή. Το ζητούμενο για μας είναι η σταθερότητα, κι εγώ το πέτυχα με την βοήθεια ενός mental coach, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα”.

Για τα επόμενα περίπου 8 χρόνια της ζωής του, από το 2005 μέχρι το 2013, ο Ρόμαν Μπίρκι πάλευε να πείσει έναν σύλλογο να τον κάνει βασικό. Από τους Young Boys βρέθηκε στην FC Thun, μετά στην Schaffhausen και μετά στην Grasshopper. Η οκταετία του έδωσε πολλούς λόγους για να “σπάσει” ψυχολογικά, δεδομένου ότι βίωνε συχνά την απόρριψη ή την αμφισβήτηση. Ο Ελβετός τερματοφύλακας όμως δεν “έσπασε”, έπεισε την Grasshopper να τον κάνει βασικό και σήμερα βρίσκεται, βασικός, σε έναν εκ των μεγαλύτερων γερμανικών συλλόγων. Οπως αποδεικνύεται στη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας, ο πατέρας του ήξερε τι έκανε. Ηξερε πώς να τον μεταχειριστεί, κι όταν ένιωσε ότι δεν έχει τη γνώση και την εμπειρία για να υποστηρίξει μόνος τον γιο του, ζήτησε την βοήθεια ενός ειδικού.

Θα ήταν πολύ καλύτερος ο κόσμος αν οι γονείς είχαν όμοια στάση με αυτή του πατέρα του Ρόμαν Μπίρκι. Διότι θα κυκλοφορούσαν εκεί έξω πολύ λιγότερα “καμμένα” παιδιά, που φτάνουν στα 17, ή και νωρίτερα, να νιώθουν ότι έχουν αποτύχει στη ζωή επειδή δεν τους πήρε ένας σύλλογος ή επειδή δεν πέρασαν σε ένα πανεπιστήμιο. Είναι άλλο να σπρώχνεις το παιδί προς την υπέρβαση, κι είναι άλλο να το φτάνεις να νιώθει αποτυχημένο. Και δεν είναι δύσκολο να χάσεις τη μπάλα με το παιδί σου, και τελικά αφενός να του κάνεις ζημιά στην ψυχή, που είναι το πιο σοβαρό, και αφετέρου να “το χάσεις” επειδή θα σε απορρίψει. Ευτυχώς που υπάρχουν παιδιά σαν τον Ρόμαν Μπίρκι, που ανοίγονται και θίγουν δημοσίως αυτό το θέμα, δίνοντας αφορμή στα media να ρίξουν φως σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Ευτυχώς που υπάρχουν φωνές που δυναμώνουν την ένταση στο επιχείρημα ότι δεν είναι “ντροπή” να μην ξέρεις πώς να μεταχειριστείς το παιδί σου στην εφηβεία και ειδικά στο θέμα των δικών σου προσδοκιών και – συχνά – φαντασιώσεων. Δεν είναι “ντροπή” να μην γνωρίζεις πώς να το υποστηρίξεις επαρκώς και κατάλληλα ψυχολογικά, ψυχικά και πνευματικά προκειμένου να το βοηθήσεις αφενός να κάνει επιλογές με καθαρό μυαλό και αφετέρου να διαχειριστεί τόσο βαριά συναισθήματα σαν αυτό της απόρριψης. Δεν είναι “ντροπή” να πας μαζί του σε έναν επιστήμονα με γνώση και εμπειρία. Ντροπή είναι να κάνεις ζημιά στην ψυχή του παιδιού σου επειδή δεν έχει τα προσόντα που θα ήθελες ή νόμιζες ότι έχει για να πραγματοποιήσει τα δικά σου όνειρα ή απωθημένα. Ντροπή είναι να το βάζεις σε τόσο δύσκολη θέση, να πρέπει να αποφασίσει στα 15 του με το μυαλό που κουβαλάς εσύ στα 40 ή τα 50 και να το επηρεάζεις τόσο που να το παρασύρεις σε επιλογές και αποφάσεις για τις οποίες δεν αισθάνεται βεβαιότητα και ασφάλεια, να το παρασύρεις να ζήσει μια ζωή που δεν θέλει ή αμφιβάλλει για αυτή και να το κάνεις τόσο άτσαλα και βίαια που να του χαλάς την ψυχή και τελικά τη ζωή επειδή εσύ νομίζεις ότι ξέρεις το καλό του.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σαμπράκος
Βασίλης Σαμπράκος

Έχει συμπληρώσει 3 δεκαετίες στην αθλητική δημοσιογραφία. Μετά από τόσα χρόνια και τόσα διαφορετικά έργα, δεν λειτουργεί στην δημοσιογραφία για να εκφράζει οπαδικά αισθήματα ή συλλογικές προτιμήσεις. Γράφει και μιλάει για όλους, απευθυνόμενος προς όλους. Και τρελαίνεται στην ιδέα ότι υπάρχει κάπου ένας άνθρωπος, μια μέθοδος ή ένα εργαλείο που θα τον βοηθήσει να κατανοήσει καλύτερα και βαθύτερα το ποδόσφαιρο. Πάνω από όλα, ο Βασίλης Σαμπράκος συστήνεται ως ο συγγραφέας του “Εξηγώντας το θαύμα” ή “The Miracle 2004”, ενός βιβλίου που έφτασε να σταθεί ανάμεσα στα καλύτερα ποδοσφαιρικά βιβλία του 2022 στην Αγγλία.