Η πρόκληση από Πρέμιερ κι η «επιστροφή» της μπακάρας!

Καινούρια φρουτάκια στο καζίνο! Το αγαπημένο «The Terminator – I’ll be back» έφτασε στη Vistabet.gr! (21+)

Το πρώτο που έχει σημασία είναι που ο Ολυμπιακός σφράγισε την πρόκριση στα πλέϊ οφς του Γιουρόπα Λιγκ. Είδαμε ότι αποκλείστηκαν σύλλογοι όπως η Φέγενορντ (από την Τρέντσιν Σλοβακίας), η Μπράγκα (από την άσημη ουκρανική Ζόρυα), αλλά κι η Λέγκια, που έπαιξε Τσάμπιονς Λιγκ πρόπερσι (από την Ντούντελανγκε Λουξεμβούργου παρακαλώ!).

Το δεύτερο είναι ότι το έκανε με πειστικό τρόπο, δηλαδή και με δεύτερη άνετη νίκη, στο πρώτο επίσημο εκτός έδρας παιχνίδι του για την φετινή σεζόν απέναντι σε μία ομάδα που ναι μεν δεν είναι αυτή την στιγμή στα καλύτερα της, αλλά μόλις την περασμένη Κυριακή είχε παλέψει, και τότε μέσα στο σπίτι της, πάρα πολύ τον αγώνα της με τη νέα δύναμη του ελβετικού ποδοσφαίρου, την περσινή πρωταθλήτρια και φετινή πρωτοπόρο Γιάνγκ Μπόϊς, από την οποία έχασε με 2-3. Το δε 7-1 του Ολυμπιακού είναι ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα συνολικά σκορ σε αυτή την γ΄ φάση της διοργάνωσης, μαζί με το 7-0 της Κλουζ επί της Άλασκερτ, το 7-0 της ΑΕΚ Λάρνακας επί της Στουρμ και το 6-0 της Σεβίλλης επί της Ζαλγκίρις.

Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός πλέον έχει μπροστά του την πρόκληση της Μπέρνλεϊ, ομάδας της Πρέμιερ Λιγκ-κι αυτό τα λέει όλα: για να αντιληφθούμε κάποια πράγματα, σε σχέση και με τους αντιπάλους των ΠΑΟΚ κι ΑΕΚ, η χρηματιστηριακή αξία των παικτών της σύμφωνα με το transfermarkτ είναι 188 εκ. Ευρώ, ενώ της Σπαρτάκ Μόσχας είναι τα δύο τρία (124 εκ), της Σέλτικ σχεδόν το ένα τρίτο (88 εκ.) και της Βιντεότον 14 εκ. Ευρώ. Όπως και της Μπενφίκα είναι 231 εκ. Ευρώ.

Πρόκληση τεράστια γιατί εκτός των άλλων ο Ολυμπιακός δεν έχει ποτέ ιστορικά πρόκριση επί αγγλικής ομάδας, σε αντίθεση με ΠΑΟ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ-κι η Λάρισα είχε αποκλείσει την Μπλάκμπερν, ε; Άλλες εποχές, βέβαια, τα μπάτζετ πια έχουν ξεφύγει, αλλά ο νταλγκάς παραμένει. Όπως κι ο βαθμός δυσκολίας για πρόκριση. Γιατί μπορεί η Μπέρνλεϊ να μην είναι Γιουνάϊτεντ, Λίβερπουλ, Τσέλσι, Άρσεναλ, ούτε Τότεναμ και Γουέστ Χαμ του παρελθόντος (όλες αυτές τις έχουν αντιμετωπίσει οι «ερυθρόλευκοι», αλλά είναι κλαμπ Πρέμιερ Λιγκ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Το μόνο ευχάριστο είναι ότι η Μπέρνλεϊ χθες στη ρεβάνς με την Μπασάκσεχιρ έδειξε ότι βάζει ξεκάθαρα προτεραιότητα στο πρωτάθλημα κι όχι στην Ευρώπη. Διότι έβαλε στην αρχική ενδεκάδα μόνο τέσσερις από τους 11 που έπαιξαν στην πρεμιέρα της Αγγλίας με τη Σάουθαμπτον. Κι από τους άλλους τρεις βασικούς που πέρασε αλλαγή κόντρα στους Τούρκους, οι δύο πήραν τις θέσεις των δύο εκ των τεσσάρων βασικών που είχαν ξεκινήσει. Προφανώς, ο Άγγλος προπονητής είχε στο μυαλό του το ματς πρωταθλήματος την Κυριακή με τη Γουότφορντ εντός έδρας κι ίσως να το σκεφθεί έτσι και για τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, πριν από αυτά με την Φούλαμ εκτός έδρας και με τη Γιουνάϊτεντ εντός έδρας.

Τέλος πάντων, όταν έρθει η ώρα θα πούμε περισσότερα για τους Άγγλους. Τώρα πρέπει να σταθούμε στο δεύτερο φετινό επίσημο παιχνίδι του Ολυμπιακού, στο οποίο το πρώτο που μου έκανε εντύπωση, σε ατομικό επίπεδο, ήταν η εμφάνιση του Ομάρ. Ήταν μπακάρα με τα όλα του. Κι ανασταλτικά κι επιθετικά.

Είχε φανεί από τα φιλικά η «επιστροφή» του, αλλά κι από το πρώτο παιχνίδι με τους Ελβετούς, αλλά χθες έφτασε σε πολύ υψηλό επίπεδο, έχοντας μάλιστα να αντιμετωπίσει τον καλύτερο παίκτη της Λουκέρνης, τον κατά πολύ υψηλότερο του Σουρπφ. Δύο επεμβάσεις του δίκην τρίτου στόπερ, στο πρώτο κομμάτι του αγώνα, στο 0-0 και στο 1-0, ήταν σωτήριες, ειδικά η δεύτερη που έφυγε σφαίρα προς το πρώτο δοκάρι, ενώ γενικά καθάρισε ένα σωρό φάσεις, τόσο ψηλά, όσο και χαμηλά. Έκανε τάκλιν του, έκανε τα φάουλ του, βγήκε πρώτος στην μπάλα, είχε καλές επιστροφές και μπροστά είχε πολλές εντυπωσιακές ενέργειες, με αποκορύφωμα τη σέντρα στο κεφάλι του Λάζαρου για το 1-0. Πέρασε κι άλλες καλές σέντρες, συνεργάζεται πολύ καλά και με τον Λάζαρο και με τον Ποντένσε και ένα μπουκάρισμα που έκανε ήταν εκπληκτικό και μόνο λίγη τύχη του έλειψε για να το ολοκληρώσει με φάση. Αν έλειπαν δύο-τρία λάθη θα άγγιζε το τέλειο. Μακράν κορυφαίος του γηπέδου.

Ο Ομάρ, όπως έγραφα και τις προάλλες, είναι πιο ώριμος από ποτέ, είναι πλέον χρόνια στον Ολυμπιακό (δεύτερος αρχηγός) κι όσο είναι συγκεντρωμένος, καλά προπονημένος και μακριά από τραυματισμούς, μπορεί να αποτελέσει φοβερό όπλο. Όπως πολύ καλό όπλο, αφού πιάσαμε την «κουβέντα» για τους ακραίους, είναι κι ο Τσιμίκας, με τη διαφορά ότι πρέπει να μπορέσει να ελέγξει αυτό τον υπερενθουσιασμό που βγάζει μέσα στο παιχνίδι και ενίοτε εξελίσσεται σε επιπολαιότητα.

Και χθες ο νεαρός αριστερός μπακ είχε πολλές καλές στιγμές. Και αμυντικά, με δύο επεμβάσεις καμικάζι μπροστά στον αντίπαλο εξτρέμ και αρκετές κεφαλιές και γενικά μονομαχίες που κέρδισε, αλλά και δημιουργικά, με το κόρνερ στη φάση του 2-0 (όπως στο Καραϊσκάκη είχε το κόρνερ για το 1-0), με την ασίστ στον Γκερέρο στην σπάνια ευκαιρία που έχασε ο Ισπανός, με καλές πάσες μπροστά, ενώ είχε κι ένα όχι ακίνδυνο σουτ.

Υπάρχουν όμως και δύο «αλλά». Το ένα έχει να κάνει με τον εύκολο τρόπο με τον οποίο έχανε την μπάλα. Μιλάμε για πέντε και για έξι περιπτώσεις, με επώδυνη την τελευταία, που έφερε την αντεπίθεση και το γκολ των Ελβετών. Και το δεύτερο έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα στις σέντρες του. Δεν είναι καλό στατιστικό, να περνάς τη μία (στον Ποντένσε ήταν) από τις τέσσερις.

Ο Τσιμίκας είναι, μαζί με τον Καμαρά, ίσως οι δύο κυριότερες πηγές ενέργειας της ομάδας, με τις κούρσες του ο ένας και τα τρεξίματα του ο άλλος. Αλλά αυτή η ενέργεια που βγάζει ο Έλληνας άσος, πρέπει να γίνει πιο «αποτελεσματική» κι ωφέλιμη, περιορίζοντας τις επιπολαιότητες και βγάζοντας καλύτερες σέντρες. Και ασφαλώς όχι επανάληψη των ίδιων λαθών αμυντικά: χθες στο 89’ έκανε ό,τι ακριβώς είχε κάνει σε ένα από τα γκολ στο Γκενκ-Ολυμπιακός 4-0. Αντί να ορμήξει πάνω στον αντίπαλο παίκτη και να μην τον αφήσει να σουτάρει, πήγε προς τα πίσω και του έδωσε μεγαλύτερο χώρο.

Εκ τύχης δεν έγινε το 2-3, που θα χάλαγε τις εντυπώσεις. Από 0-3 σε 2-3 και θα είχε συμμετοχή, έμμεση, ο ίδιος και στα δύο γκολ.

Άσχετο: ήρθε λοιπόν ο Γκιγέρμε, ήρθε όμως κι ο Χασάν Κούκα, τον οποίο ζητούσε επίμονα ο Πέδρο Μαρτίνς εδώ κι ένα μήνα. Τις προάλλες σας είχα εξηγήσει πώς είχε μπλοκάρει η μεταγραφή του, λόγω...αναταράξεων των σχέσεων του μάνατζερ του (ο περίφημος Μέντεζ) με την ομάδα του, την Μπράγκα. Πώς ξεμπλόκαρε κι ήρθε ο δανεισμός; Από τις σχέσεις του Ολυμπιακού με την Μπράγκα (βλέπε Πάρντο, Φιγκέϊρας, Βιάνα) και τις μεταξύ τους εκκρεμότητες...