Η αποτυχία του Χάσι είναι ιστορικό παράδοξο

Sportingbet.gr. To παιχνίδι αποκτά άλλο επίπεδο. Ηρθε το νέο Site (21+)!

Δεν είναι καθόλου εύκολο να εξηγήσεις τι του συνέβη και τι δεν του πήγε καλά του Μπέσνικ Χάσι, ο οποίος κατάφερε σε περίπου 70 ημέρες από την πρόσληψή του να πανηγυρίσει την επιτυχία της πρόκρισης του Ολυμπιακού στην φάση των ομίλων του Champions League και στη συνέχεια κατάφερε σε περίπου 35 ημέρες να δείξει τόσο κακή εικόνα ομάδας και να φέρει τόσο αρνητικά αποτελέσματα που να οδηγήσει την διοίκηση στην απόφαση να τον απομακρύνει. Είμαι περίπου βέβαιος ότι αυτό που έζησε στις 100 ημέρες του στον Ολυμπιακό δεν μπορεί σήμερα να το αναλύσει ούτε ο ίδιος ο Κοσοβάρος προπονητής, διότι αν μπορούσε να το εξηγήσει στον εαυτό του θα το είχε προλάβει και δεν θα είχε συμβεί. Δεν μπορώ να ξέρω πώς ακριβώς του συνέβη στην ακριβώς προηγούμενη δουλειά του, στη Λέγκια, να απολυθεί επίσης σε περίπου 100 ημέρες από την πρόσληψή του, κι ενώ προηγουμένως την είχε οδηγήσει στην φάση των ομίλων του Champions League. Οσα όμως έχω ακούσει και διαβάσει από τους Πολωνούς δημοσιογράφους που ανέλυαν τη δουλειά του, ο Χάσι ένιωσε τόσο “γεμάτος” με την πρόκριση στο Champions League που δεν κατάφερνε εκ των υστέρων να βρίσκει και να δημιουργεί παράγοντες παρακίνησης στους ποδοσφαιριστές του προκειμένου αυτοί να συγκεντρώνονται στα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Κι αυτή η αίσθηση βρίσκει τεκμηρίωση από το γεγονός ότι η Λέγκια στη συνέχεια, μολονότι είχε χάσει πολλούς βαθμούς με τον Χάσι, πρόλαβε να κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Πολωνία και μάλιστα δίχως σημαντική διαφοροποίηση στο ρόστερ της τον επόμενο Ιανουάριο.

Δεν έχει εύκολη εξήγηση ούτε η διαπίστωση ότι στα ματς που κόστισαν στον Χάσι τη δουλειά του ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε άδειος από ενέργεια και φυσικές δυνάμεις, σαν να έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης. Πώς είναι δυνατόν να του συμβεί αυτό ενός προπονητή που είχε από την πρώτη ημέρα στη διάθεσή του την τελευταία τεχνολογία για να παρακολουθεί και να ρυθμίζει τη φυσική κατάσταση της ομάδας του και είχε φροντίσει να πάρει μαζί του στον Ολυμπιακό έναν προπονητή φυσικής κατάστασης που θεωρείται πολύ εξελιγμένος;

Σήμερα δεν είναι καθόλου απλή η διαδικασία ανάλυσης της εικόνας που είχε ο Ολυμπιακός στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, η οποία ήρθε σε συνέχεια της εικόνας που είχε δείξει στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, η οποία είχε έρθει σε συνέχεια της εικόνας που είχε δείξει ο Ολυμπιακός στο α' ημίχρονο του αγώνα με τη Σπόρτινγκ. Είναι όμως εύκολη και ασφαλής η διαπίστωση ότι στη διάρκεια του β' ημιχρόνου στο ντέρμπι της περασμένης Κυριακής η εικόνα και η συμπεριφορά, όπως φυσικά και οι τακτικές επιλογές του Χάσι πρόδιδαν ότι είχε χάσει την ψυχραιμία του, την αυτοκυριαρχία του, την πίστη ότι έχει την κατάσταση υπό έλεγχο. Στο ΟΑΚΑ ο Χάσι ήταν ένας φοβισμένος προπονητής. Και προφανώς ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να ζει με έναν φοβισμένο προπονητή στον πάγκο του.

Δεν υπάρχει κάτι που έκανε λάθος ο Ολυμπιακός στην υπόθεση με τον Χάσι. Το αντίθετο μάλιστα, αυτή η ιστορία δημιούργησε ακόμη ένα παράδειγμα που τεκμηριώνει την θεωρία ότι η ποδοσφαιρική επιχείρηση είναι εκ φύσεως τόσο υψηλού ρίσκου που δεν παρέχει απολύτως καμία εγγύηση επιτυχίας σε μια διοίκηση ακόμη και όταν αυτή ακολουθεί και εφαρμόζει πιστά τους κανόνες του σύγχρονου μάνατζμεντ. Ο Ολυμπιακός βρήκε εγκαίρως έναν προπονητή που είχε ξανακάνει τη δουλειά της πρόκρισης στην φάση των ομίλων του Champions League, τον εμπιστεύτηκε για να δημιουργήσει αυτός το επιτελείο του, και στη συνέχεια αφενός τον εμπιστεύθηκε στην επιλογή των ποδοσφαιριστών και αφετέρου τους έφερε σε πολύ σύντομο χρόνο προκειμένου να δώσει στον προπονητή την ευχέρεια μιας όσο το δυνατόν αρτιότερης προετοιμασίας. Στα χαρτιά ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα σωστά, και σήμερα αναγκάζεται να πάει στο Τορίνο με έναν προπονητή που όταν καθίσει το βράδυ στον πάγκο θα έχει μόλις συμπληρώσει 48ωρο από την ανακοίνωση της πρόσληψής του, ο οποίος δεν γνωριζόταν με την πλειονότητα των παικτών του κορμού της ενδεκάδας μολονότι εργαζόταν στον σύλλογο μέχρι και πριν από τέσσερις μήνες. Αυτή η υπόθεση είναι ένα ιστορικό παράδοξο, κάτι που συμβαίνει σπανιότατα στο σημερινό ποδόσφαιρο.

Το κακό έγινε. Και ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να το προλάβει. Το καλό είναι ότι δεν ταξίδεψε στο Τορίνο με έναν υπηρεσιακό προπονητή, ο οποίος δεν θα μπορούσε λόγω συγκυρίας ούτε να εμπνεύσει ούτε να πείσει τα αποδυτήριά του ότι είναι και θα είναι κυρίαρχος. Κι αυτό το διαπιστώνει κανείς όποια και αν είναι η εικόνα του Ολυμπιακού το βράδυ στο Τορίνο. Αυτό που τώρα πρέπει να εύχεται ο Ολυμπιακός είναι να διαπιστώσει ο Τάκης Λεμονής ότι η αγωνιστική εικόνα δεν οφειλόταν σε κακή φυσική κατάσταση αλλά σε κακή ψυχοπνευματική προετοιμασία και κακές επιλογές αγωνιστικών σχεδίων. Διότι αν το πρόβλημα ήταν οι επιλογές και η συμπεριφορά του Χάσι, η λύση μπορεί να έρθει σχετικά σύντομα, δηλαδή εντός του ερχόμενου μήνα, και πάνω στην ώρα, δεδομένου ότι σε περίπου 20 ημέρες ξεκινά για τον Ολυμπιακό ένα “πρόγραμμα – φωτιά” που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη φετινή μοίρα της προσπάθειάς του σε Ευρώπη και Ελλάδα. Αν όμως αποδειχθεί ότι το πρόβλημα οφειλόταν σε κακό σχεδιασμό του προγράμματος για την ρύθμιση της φυσικής κατάστασης των ποδοσφαιριστών, ένας προπονητής χρειάζεται δουλειά για περισσότερες από 4 εβδομάδες μέχρι να αρχίσουν να γίνονται ορατά τα σημάδια βελτίωσης της φυσικής κατάστασης. Και περίπου ίδιο διάστημα, δηλαδή 3-4 εβδομάδες, είναι απαιτητό για να μπορέσει μια ομάδα, εφόσον ο προπονητής λειτουργεί με μεθόδους αποτελεσματικές για να μεταδώσει στους ποδοσφαιριστές τις δικές του ιδέες για τη συμπεριφορά της ομάδας του με τη μπάλα και χωρίς τη μπάλα, να δείξει στο τερέν με συνέπεια την αλλαγή του τρόπου παιχνιδιού.

Ο παρατηρητής αυτής της υπόθεσης οφείλει εκτός των άλλων να αναγνωρίσει το θάρρος και την αυτοπεποίθηση του Λεμονή, ο οποίος ανέλαβε μια αποστολή με πολύ υψηλό συντελεστή δυσκολίας, δεδομένου ότι απόψε κάθεται στον πάγκο στο Τορίνο και σε περίπου 20 ημέρες τον περιμένει ένα πρόγραμμα γεμάτο από μεγάλα παιχνίδια (2 με τη Μπαρτσελόνα και ανάμεσά τους τα ματς με ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό). Ο 57χρονος προπονητής θα δώσει μάχη με τον χρόνο. Κι αν ο κόσμος δεν του συμπεριφερθεί με συνείδηση της δυσκολίας του εγχειρήματος που ανέλαβε και δεν τον στηρίξει σε στιγμές δοκιμασίας, θα ανεβάσει πολύ περισσότερο τον συντελεστή δυσκολίας. Θα του το κάνει ακατόρθωτο.