Για 45' λεπτά ο Ολυμπιακός ήταν ομάδα με θαρραλέο και ευδιάκριτο σχέδιο

Για 45' λεπτά ο Ολυμπιακός ήταν ομάδα με θαρραλέο και ευδιάκριτο σχέδιο

Βασίλης Σαμπράκος Βασίλης Σαμπράκος
Για 45' λεπτά ο Ολυμπιακός ήταν ομάδα με θαρραλέο και ευδιάκριτο σχέδιο

bet365

Ο Βασίλης Σαμπράκος κοιτάζει το αγωνιστικό πλάνο του Μπέσνικ Χάσι, που έδειξε πάλι ότι είναι ένας τολμηρός προπονητής με σύγχρονες ιδέες για το ποδόσφαιρο.

Τώρα, που τα δύο ματς με τη Ριέκα έχουν συμβεί, και οι Ελληνες έχουμε αρχίσει να μαθαίνουμε τον Μπέσνικ Χάσι, ο παρατηρητής μπορεί να συμπεράνει ότι ο Ολυμπιακός έχει προσλάβει έναν πολύ τολμηρό προπονητή. Το είχαμε καταλάβει στη βραδιά του πρώτου αγώνα, το εμπεδώσαμε στη βραδιά της ρεβάνς: ο 46χρονος προπονητής δημιούργησε δύο τολμηρά game plans, όχι επειδή μοιάζει για προπονητής που λατρεύει να ζει επικίνδυνα αλλά επειδή αυτή ήταν η ιδέα του για να αποκλείσει μια αντίπαλο που είχε πολύ περισσότερα επίσημα παιχνίδια στα πόδια της αυτή την εποχή και είναι έτσι κι αλλιώς πολύ πιο ώριμη συγκριτικά με τη νέα έκδοση του Ολυμπιακού, δεδομένου ότι η Ριέκα δουλεύει με τον ίδιο προπονητή και τον ίδιο κορμό στη διάρκεια της τελευταίας περίπου 4ετίας.

Το βράδυ της Τρίτης ο Χάσι έβαλε τον Ολυμπιακό στο τερέν με σχέδιο να ξεκινά την άμυνά του από το τελευταίο 1/3 του τερέν και να στήνει ένα φράγμα στο μεσαίο 1/3 του τερέν. Το έκανε πιο συντηρητικά συγκριτικά με το αντίστοιχο πλάνο των πρώτων 30' λεπτών στο Καραϊσκάκη (στο πρώτο ματς ο Ολυμπιακός κρατούσε 6 παίκτες πάνω από τη σέντρα, στη Ριέκα κρατούσε 5) προκειμένου να μη δώσει στη Ριέκα τους χώρους που βρήκε στο Καραϊσκάκη για να επιτεθεί, και το έκανε με συνέπεια καθ' όλη τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου. Ο Χάσι προφανώς ήξερε ότι αυτή η επιλογή, δηλαδή αυτού του είδος το παιχνίδι θα στράγγιζε τις δυνάμεις των ποδοσφαιριστών του, οι οποίοι θα ήταν αφύσικο να βρίσκονται αυτή την εποχή σε φυσική κατάσταση να αντέξουν να αποδώσουν σε αυτή την ένταση για 90' λεπτά. Γιατί το έκανε; Επειδή βάσισε το σχέδιό του πάνω στην εκτίμηση ότι ένα γκολ θα ήταν αρκετό αβαντάζ, και αποφάσισε να κοπιάσει για να το πετύχει ακόμη και με κόστος την πιθανότητα να ξεμείνει από ενέργεια.

Στο πρώτο 35'λεπτο η κατοχή της μπάλας ήταν 53% για τον Ολυμπιακό παρότι το επιθετικό σχέδιό του στηριζόταν στην κίνηση των ποδοσφαιριστών στη φάση της άμυνας. Εκλεισε το ημίχρονο με 48% κατοχή. Αυτό το ημίχρονο ήταν, σε πιστότητα εφαρμογής στο τερέν του πλάνου του προπονητή, το καλύτερο που έκανε ο Ολυμπιακός απέναντι στη Ριέκα, διότι σε αυτό το διάστημα έδειξε να έχει διορθώσει τα λάθη που είχε κάνει στο πρώτο ημίχρονο του πρώτου ματς και συγχρόνως είχε διατηρήσει όλα τα θετικά στοιχεία που είχε δείξει σε εκείνο το 45'λεπτο. Στη Ριέκα οι κεντρικοί μέσοι δεν ξέχασαν ποτέ να στηρίζουν τους κεντρικούς αμυντικούς τόσο στην φάση της άμυνας όσο και στη φάση κατοχής της μπάλας: ο Ρομαό ήταν πάντα κοντά στους στόπερ για να καλύψει τους χώρους, ο Ζιλέ ερχόταν πάντα κοντά στους στόπερ για να δώσει επιλογή και να συμμετέχει στην κυκλοφορία της μπάλας και το χτίσιμο των επιθέσεων. Τα τακτικά λάθη είχαν διορθωθεί, την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός ήταν δημιουργικά όσο απρόβλεπτος ήταν και στο πρώτο ημίχρονο του πρώτου ματς χάρη στην ιδέα του Χάσι να ζητήσει από τους τρεις μεσοεπιθετικούς του να αλλάζουν θέσεις και να δημιουργούν εκπλήξεις στον αντίπαλο και αριθμητική υπεροχή σε συγκεκριμένα σημεία του τερέν.

Αυτό το ημίχρονο είναι το μεγαλύτερο επιμέρους όφελος του Ολυμπιακού από την πρόκριση στην φάση των ομίλων. Διότι είναι μια εικόνα που δημιουργεί την εντύπωση ότι ο Χάσι με αυτά τα εργαλεία που έχει στα χέρια του μπορεί να φτιάξει μια σύγχρονη ομάδα που θα στέκεται ανταγωνιστικά στην ευρωπαϊκή σκηνή και θα παίζει σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Αυτή την εικόνα, που όπως αποδείχθηκε του ήταν αρκετή για να πάρει το αβαντάζ πρόκρισης, ο Ολυμπιακός την πλήρωσε με αυτό που του συνέβη στο πρώτο 15'λεπτο του β' ημιχρόνου, όταν η κατοχή της μπάλας έφτασε στο 63%-37% για την Ριέκα επειδή οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού είχαν μείνει χωρίς οξυγόνο στα πνευμόνια. Σε αυτό το διάστημα, μέχρι να αντιδράσει ο Χάσι με τις αλλαγές των Κούτρη (61') και Μάριν (66'), ο Ολυμπιακός έπαιξε με τον κίνδυνο να δεχθεί ένα γκολ που θα τόνωνε την ψυχολογία μιας ομάδας που είχε αυτή την εποχή πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα στην μπαταρία της. Αυτό ήταν το ρίσκο του Χάσι. Κράτησε περίπου 20' λεπτά, μέχρι να φέρει στο τερέν φρέσκα πόδια για την αριστερή πτέρυγα. Στο 80'ο λεπτό η κατοχή είχε φτάσει στο 50%-50%. Η επιρροή του προπονητή με τις αλλαγές ήταν αρκετή. Κι όταν ανακούφισε και τον Οτζίτζα, φέρνοντάς τον μπροστά από την άμυνα (στο 80') αφού προηγουμένως τον είχε στραγγίξει με αυτό το τρελό παιχνίδι που έκανε ο Βέλγος, ο οποίος πάτησε και την τελευταία γωνία του τερέν στον ελεύθερο ρόλο του πίσω από τον Μπεν, ο Ολυμπιακός είχε κλειδώσει τη νίκη και το ματς είχε τελειώσει.

Πριν από το ματς, ο Χάσι αποκάλυπτε σε μια συνέντευξη στην CosmoteTV, ότι είχε βάλει τρία ζητούμενα: μεγαλύτερη προσήλωση και περισσότερη ένταση στη φάση της ανασταλτικής λειτουργίας, καλύτερη, δηλαδή πιο συγχρονισμένη και πιο γρήγορη μετάβαση των ποδοσφαιριστών του από την φάση της άμυνας στη φάση της επίθεσης, και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια. Στο πρώτο 45'λεπτο η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν μια απεικόνιση των λόγων του προπονητή του. Τακτικά ήταν αψεγάδιαστος, και οι φάσεις που έφτιαξε η Ριέκα ήρθαν μόνο από ατομικά λάθη. Ο Ολυμπιακός δεν άφησε χώρο στη Ριέκα, παρά μόνο όταν της πούλησε τη μπάλα με φθηνά λάθη, πίεσε πολύ αποτελεσματική την Ριέκα όταν αυτή είχε κατοχή, έκανε τάχιστη μετάβαση στη φάση της επίθεσης και κάπως έτσι πέτυχε το γκολ, και πέτυχε ένα γκολ σε τρεις προσπάθειες εντός εστίας. Πέτυχε ένα γκολ σε οκτώ τελικές προσπάθειες, την ώρα που η Ριέκα απέτυχε να βρει δίχτυα σε 18 προσπάθειες.

Ο Ολυμπιακός δεν είναι ακόμη έτοιμος. Κι αυτό έγινε κατανοητό και στα δύο ημίχρονα του χθεσινού παιχνιδιού. Οι κεντρικοί αμυντικοί και οι κεντρικοί μέσοι δεν γνωρίζονται καλά μεταξύ τους κι αυτό είχε ως συνέπεια να βρίσκονται σε λάθος θέσεις και να κάνουν λάθη που πέρασαν ατιμώρητα. Οι δυνάμεις δεν είναι αρκετές για να στηρίξουν τις ιδέες του προπονητή και γι' αυτό ο Ολυμπιακός δεν βρήκε στο πρώτο 20'λεπτο του β' ημιχρόνου τον τρόπο να αντεπιτεθεί και να εκμεταλλευτεί τους χώρους που άφηνε η Ριέκα λόγω του υποχρεωτικού ρίσκου που έπαιρνε για να επιτεθεί. Δεν βρήκε λύσεις ούτε για να σπάσει το πρέσινγκ των Κροατών όταν αυτοί, στο πρώτο 20'λεπτο του β' ημιχρόνου πίεζαν τους κεντρικούς μέσους κάθε φορά που ο Ολυμπιακός επιχειρούσε να ξεκινήσει από τους κεντρικούς αμυντικούς του την προσπάθεια να χτίσει επίθεση. Ολα αυτά δεν είναι παράλογο να του συμβαίνουν αυτή την εποχή του Ολυμπιακού, διότι ακόμη μοντάρεται και το παζλ έχει πάρα πολλά καινούργια κομμάτια. Αυτός ήταν άλλωστε και ο κύριος λόγος της επιλογής του Χάσι να βάλει στην ενδεκάδα όσο το δυνατόν περισσότερους από τους παίκτες με τους οποίους γνωρίζεται και έχει ξανασυνεργαστεί. Αν ήταν άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ο Χάσι δεν θα είχε καταφέρει να παρουσιάσει το α' ημίχρονο, που του “κλείδωσε” την πρόκριση. Ο απολογισμός, δηλαδή τα καλά κομμάτια παιχνιδιού στα δύο ματς με τη Ριέκα, η πρόκριση και η εντύπωση που δημιουργούν οι περισσότεροι εκ των νεοαποκτηθέντων δημιουργούν την αίσθηση ότι ο δρόμος στον οποίο βάζει ο Χάσι τον Ολυμπιακό είναι καλός. Είναι όμως και μακρύς, και ακόμη ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην αρχή. Αυτή η αρχή ήταν το ήμισυ του παντός, διότι ο Χάσι έζησε μέχρι εδώ με την υποχρέωση να κάνει το παν για την πρόκριση στη φάση των ομίλων του Champions League, που ήταν αυτοσκοπός. Τώρα που ο κυριότερος αρχικός στόχος έχει επιτευχθεί και μάλιστα με νίκες, ο Χάσι θα έχει τον χρόνο του για να δουλέψει με μεγαλύτερη ηρεμία, λιγότερο εκνευρισμό και λιγότερο επικίνδυνες αποστολές προκειμένου να εξελίξει την ομάδα που μέχρι πρότινος είχε μόνο στο μυαλό του.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σαμπράκος
Βασίλης Σαμπράκος

Έχει συμπληρώσει 3 δεκαετίες στην αθλητική δημοσιογραφία. Μετά από τόσα χρόνια και τόσα διαφορετικά έργα, δεν λειτουργεί στην δημοσιογραφία για να εκφράζει οπαδικά αισθήματα ή συλλογικές προτιμήσεις. Γράφει και μιλάει για όλους, απευθυνόμενος προς όλους. Και τρελαίνεται στην ιδέα ότι υπάρχει κάπου ένας άνθρωπος, μια μέθοδος ή ένα εργαλείο που θα τον βοηθήσει να κατανοήσει καλύτερα και βαθύτερα το ποδόσφαιρο. Πάνω από όλα, ο Βασίλης Σαμπράκος συστήνεται ως ο συγγραφέας του “Εξηγώντας το θαύμα” ή “The Miracle 2004”, ενός βιβλίου που έφτασε να σταθεί ανάμεσα στα καλύτερα ποδοσφαιρικά βιβλία του 2022 στην Αγγλία.