Από τη Μόσχα με στόχο το όραμα!

Μετράμε ανάποδα για το ματς της ΑΕΚ εδώ στην Μόσχα της Ρωσίας με την (αντικειμενικά) μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, με την ομάδα του στρατού για να μην ξεχνιόμαστε. Και τούτο το ματς είναι εκτιμώ ακόμη πιο σημαντικό από εκείνο στο ΟΑΚΑ για τους «κιτρινόμαυρους» και τον Μανόλο Χιμένεθ. Αυτό επαναλαμβάνω συνιστά την προσωπική μου άποψη και φυσικά θα την αιτιολογήσω προκειμένου να κάνουμε σε τούτο το χώρο μας, έναν ακόμη ουσιαστικό διάλογο, με επιχειρήματα και εξηγήσεις...

Η Ένωση με την ολοκλήρωση της αναμέτρησης στην πόλη των 19 εκατομμυρίων και πλέον ανθρώπων, οφείλει να στείλει το μήνυμα στον κόσμο της, είναι παντελώς αδιάφορο τι λένει οι... οχτροί της, και ταυτόχρονα να δώσει το όραμα που 'χει ανάγκη ο κόσμος της. Να αποδείξει στον αγωνιστικό χώρο ότι το χάρηκε. Πως έπαιξε καλά, όπως ξέρει και έχει κάνει στο παρελθόν, να διεκδικήσει με ελευθερία στο δικό της παιχνίδι ότι περισσότερο μπορεί και να μεταδώσει στον κόσμο αυτό που επικοινωνεί αποδεικνύοντας ότι ισχύει: πως θέλει φέτος το πρωτάθλημα (και όχι μόνο).

Αυτός ήταν και ο σκοπός της ομιλίας του Μανόλο Χιμένεθ στους ποδοσφαιριστές του στη διάρκεια της τελευταίας προπόνησης, επί ρωσικού εδάφους, εδώ μαζί μας στη Μόσχα, όταν τους ζήτησε να παίξουν χωρίς άγχος, να το χαρούν, να τα δώσουν όλα και ότι βγει... Είναι αλήθεια πως όποτε το έκανε αυτό η ΑΕΚ είχε το αποτέλεσμα που έψαχνε και επεδίωκε... Μοιάζει να αποδίδει καλύτερα σαν ομάδα που χαίρεται αυτό που κάνει και όχι όταν πρέπει να το κάνει απλά! Άλλωστε αυτό ίσχυε πάντα στην Ένωση, ήταν στο dna της, να το χαίρεται και να κάνει και τους γύρω της να την απολαμβάνουν (ακόμη και εκείνους που δεν την υποστήριζαν).

Από τη Μόσχα λοιπόν σήμερα η ΑΕΚ πρέπει να μοιράσει το πιο σημαντικό πράγμα: όραμα στον κόσμο της. Αγωνιστικό σε ευρωπαϊκό επίπεδο γιατί για την Ελλάδα θα 'χει πολλά καλά... έργα να δείξει, θα το δούμε πολύ σύντομα αυτό. Αλλά δεν αρκεί και δικαίως στον ΑΕΚτσή. Να αποδείξει ότι μπορεί και θα επανέλθει παρά το δύσκολο του εγχειρήματός της λόγω του κακού πρότερου βίου της και όχι μόνο τις χρονιές που απουσίασε από την Ευρώπη λόγω του υποβιβασμού της.

Επαναλαμβάνω αυτό πρέπει να το κάνει για τον κόσμο της, για κανέναν άλλον. Όποιος είχε απορίες έλαβε όλα αυτά τα χρόνια της επιστροφής τις απαντήσεις που ζητούσε και μία, και δυο, και τρεις. Αν δεν μπορεί να τις καταλάβει, κακό του κεφαλιού του... Τώρα έχει την υποχρέωση ΜΟΝΟ στην ιστορία της, στα αγωνιστικά επιτεύγματά της στην Ευρώπη, στην φανέλα της και ΚΥΡΙΩΣ στον κόσμο της. Όλα τα άλλα έχουν δρομολογηθεί, ειδικά όταν γίνει και το γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια. Αλλά σωστά και δικαίως στο τέλος δεν αρκεί στον ΑΕΚτσή...

Απόψε στη Μόσχα, απέναντι στην κορυφαία ομάδα της χώρας αυτής, σε ένα γήπεδο έργο τέχνης για το ποδόσφαιρο, έχοντας σε βάρος της το σκορ του πρώτου αγώνα, η ΑΕΚ οφείλει να αποδείξει ότι είναι εδώ, έτοιμη και δυνατή... Να το φωνάξει και να το επικοινωνήσει με μια... κραυγή από την κόκκινη πλατεία.

Το 'χει ξανακάνει ντε, το 'χει ξανακάνει...

Υγ: Όχι από δω ρε γαμώτο, αν και μικρή σημασία έχει, όχι ενώ είμαι στην Ρωσία ρε Σπύρο... Ήξερα όλες αυτές τις μέρες τα κακά μαντάτα. Έφυγες ε; Πηγές κι εσύ να βρεις τον Θεμάκο; Τον αδερφούλη σου. Μεγαλώνουμε διάολε και χάνουμε τόσο όμορφους ανθρώπους από τη ζωή μας που μας την έκαναν καλύτερη με το μοναδικό χιούμορ τους, τη δύναμη της ψυχής τους και της καρδιάς τους. Ανθρώπους που έδιναν ολόψυχα τον εαυτό τους για τα ιδανικά τους και θα πιστεύω τους... Τέτοιος ήταν ο Σπύρος και τώρα θα είναι ήδη με τον Θέμη και τα άλλα παιδιά στο club του Παραδείσου. Αχ ρε Σπύρο μεγάλος πόνος σήμερα, καλό ταξίδι φίλε, viva los Originalistas εεε, viva... Όλα ήταν δρόμος τελικά ρε Σπύρο και ελπίζω να υπάρχει και εκεί ψηλά το φωτεινό μονοπάτι της ζωής σου (μας).