Τι Μπλαχίν, τι Μπλόχιν το ίδιο κάνει... (pics & vid)

Τι Μπλαχίν, τι Μπλόχιν το ίδιο κάνει... (pics & vid)

Τι Μπλαχίν, τι Μπλόχιν το ίδιο κάνει... (pics & vid)

bet365

Ο ΠΑΟΚ επισκέπτεται από… σπόντα, για δεύτερη φορά, το Κίεβο κι ο Σταύρος Σουντουλίδης γυρίζει στο μακρινό 1976 και θυμίζει το τραυματικό ασπρόμαυρο βράδυ στο «Ρεπουμπλικάνσκι»

Τσάμπιονς Λιγκ, Βιτ. Κοστάντα – ΑΠΟΕΛ, ώρα 21:00. Παίξε νόμιμα και με ασφάλεια στις συναλλαγές (21+)!

Το φθινόπωρο του 1976 η υπερδύναμη του Σοβιετικού ποδοσφαίρου, ξανά συστήθηκε στο ελληνικό κοινό, αυτή τη φορά με ακόμη πιο εκκωφαντικό τρόπο. Ένα χρόνο πριν, ο ασπρόμαυρος «ναός» των ΠΑΟΚτσήδων στη Θεσσαλονίκη, η Τούμπα, είχε φιλοξενήσει, «με «πατριωτική αξιοπρέπεια», τα «τρομερά παιδιά» του Βαλερί Λομπανόφσκι και τον Ολυμπιακό στο 2-2 για τον πρώτο γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών.

Ο πρωταθλητής της επόμενης σεζόν, ΠΑΟΚ, έχοντας ξεπεράσει το χαμηλό εμπόδιο της Ομόνοιας Λευκωσίας, είχε την ατυχία να πέσει πάνω στο… βουνό που άκουγε στο όνομα: Ντινακό Κιέβου.

Σε μια από τις χειρότερες ευρωπαϊκές στιγμές του, ο «Δικέφαλος», υπό την καθοδήγηση του Μπράνκο Στάνκοβιτς, υποχρεώθηκε σε δύο ήττες (4-0, 0-2) και αποχαιρέτησε νωρίς νωρίς το κύπελλο πρωταθλητριών. Μια ομάδα που είχε κατακτήσει το κύπελλο κυπελλούχων, τη σεζόν 1974-75, και το Σούπερ Καπ, επικρατώντας εύκολα στους διπλούς τελικούς της Μπάγερν Μονάχου.

Ο Σέρβος τεχνικός του ΠΑΟΚ ταξίδεψε μέχρι τη Βαρκελώνη για να κατασκοπεύσει την Ντιναμό, στο φιλικό παιχνίδι με την Εσπανιόλ, όπου η παρέα του Μπλαχίν δε λυπήθηκε τους Καταλανούς, που γιόρταζαν τα 75 χρόνια ιστορίας τους, νικώντας εύκολα με 3-1. Επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη δήλωσε εντυπωσιασμένος από τα τρεξίματα των Σοβιετικών και χαρακτήρισε τον Μπλαχίν ως «έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του κόσμου»!

Το παιδί – θαύμα από το Κίεβο, που τη δεκαετία του ’90 τον είδαμε και τον ζήσαμε στους ελληνικούς πάγκους (Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Ιωνικός, ξανά ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και ξανά Ιωνικός) ήταν κάτοχος της Χρυσής Μπάλας (1975), πρώτος σκόρερ όλων των εποχών του σοβιετικού πρωταθλήματος με 211 γκολ και πρώτος σε συμμετοχές με 432 ματς. Μέχρι σήμερα ουδείς έχει καταφέρει να πετύχει περισσότερα γκολ (266) από εκείνον με τη φανέλα της Ντιναμό Κιέβου.

Παρεμπιπτόντως, δε μάθαμε ποτέ ποια είναι η σωστή προφορά του επιθέτου του. Στα ουκρανικά το «ο» κάποιες φορές προφέρεται «α» και το «h»... «γκ», γι’ αυτό και το Oleh Blokhin, το λέμε στην Ελλάδα Ολέγκ Μπλαχίν. Το ίδιο συμβαίνει τώρα με τον Εβγένι Σάχοφ. Ορισμένοι το γράφουν «Σάκχοφ», κάποιοι άλλοι «Σάχοφ» ή «Σάχοβ», άκρη δεν βγάζουμε…

Τρεις μέρες πριν από το ταξίδι στο Κίεβο, ο «Δικέφαλος» νίκησε 2-0 την Παναχαϊκή, ωστόσο το θέμα που απασχολούσε την ομάδα ήταν ο αποκλεισμός του Αγγελου Αναστασιάδη, ο οποίος αντέδρασε στην επιλογή του Στάνκοβιτς να αγωνιστεί ως σέντερ φορ. Τελικά, όχι μόνο τον πήρε στην αποστολή, μετά από παρέμβαση του Γιώργου Παντελάκη, αλλά τον χρησιμοποίησε σ’ ολόκληρο το 90λεπτο του πρώτου αγώνα.

Η αποστολή του «Δικεφάλου» (απουσίαζαν ο Βούλγαρης που δεν κατάφερε να πάρει άδεια από τον στρατό και ο τραυματίας Γκουερίνο) αναχώρησε στις 12:00 το μεσημέρι της 19ης Οκτωβρίου και φτάνοντας στον προορισμό της βρέθηκε αντιμέτωπη με το πολικό ψύχος. Στην τελευταία προπόνηση το θερμόμετρο έδειχνε μείον επτά βαθμούς, με τους Σοβιετικούς να παρακαλούν το Θεό να μη βρέξει, για να πάει ο κόσμος στο γήπεδο, και τον ΠΑΟΚ να διαμαρτύρεται για την ώρα έναρξης του αγώνα, που ορίστηκε για τις 7 το απόγευμα (τοπική ώρα), ενώ θα μπορούσε να είχε γίνει μεσημέρι κάτω από καλύτερες καιρικές συνθήκες.

Στις 20 Οκτωβρίου του 1976 η ομάδα του Βαλερί Λομπανόφσκι (ο κορυφαίος Ουκρανός προπονητής, το όνομα του οποίου φέρει το γήπεδο, όπου θα γίνει η αναμέτρηση με την Ολιμπίκ) έκανε αυτό που είχε επισημάνει και πριν από την σέντρα ο Μπράνκο Στάνκοβιτς. «Επνιξε» τον ΠΑΟΚ, ενθουσιάζοντας τους περίπου 45.000 θεατές που είχαν βρεθεί στις κερκίδες του «Ρεπουμπλικάνσκι», του σημερινού Ολυμπιακού Σταδίου.

Η Ντιναμό κυριάρχησε με… το καλημέρα, αιφνιδίασε με τα τρεξίματα και τις εναλλαγές της μπάλας, σχεδόν δεν πέρασαν την σέντρα οι «ασπρόμαυροι» στο πρώτο μισάωρο. «Μέχρι να συνηθίσουμε την παγωνιά και το κρύο, είχαμε δεχθεί τρία γκολ», θυμάται ο Κώστας Ιωσηφίδης, που για πολλούς ήταν ο κορυφαίος του «Δικεφάλου» σ’ εκείνη την παγωμένη βραδιά.

Δύο γκολ του Λεονίντ Μπούριακ (14’, 22’) κι ένα του Βίκτορ Κολότοφ (28’) επιβεβαίωσαν την κυριαρχία των Σοβιετικών, με τους «ασπρόμαυρους» να έχουν σε κακή βραδιά το κεντρικό δίδυμο (Πέλλιος, Φουντουκίδης) και τον τερματοφύλακα, Μλάντεν Φούρτουλα. «Βγήκαμε στο γήπεδο και τουρτουρίζαμε από το κρύο», θυμάται ο Παναγιώτης Κερμανίδης, που εξηγεί ότι δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το τσουχτερό κρύο. «Δεν υπήρχαν, τότε, ούτε ισοθερμικά, ούτε τίποτα, κάτι αλοιφές είχαμε και πασαλείφαμε το σώμα μας για να ζεσταθούμε, αφήστε που ήταν ντροπή να φοράς ακόμα και γάντια, όταν δε φοράνε οι αντίπαλοι!».

Η αντίδραση του ΠΑΟΚ ήταν σπασμωδική, οι περισσότεροι παίκτες του δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν το δαιμονισμένο ρυθμό και η πιο καλή στιγμή της ελληνικής ομάδας, που είχε περίπου 1.000 Έλληνες στο πλευρό της, ήταν ένα σουτ στο δοκάρι από τον Κερμανίδη. Ο Πετρ Σλομποντιάν στο 60’ κάνοντας φάουλ στο ξεκίνημα της φάσης έκανε το 4-0 και λίγο πριν από το τέλος του αγώνα, ο «Δικέφαλος» έχασε με αποβολή τον Αρίσταρχο Φουντουκίδη, που πλήρωσε μια αψιμαχία του με τη βεντέτα των Σοβιετικών, Ολεγκ Μπλαχίν. Μετά το τέλος του αγώνα, ο Ολλανδός διαιτητής, Τσαρλ Κάρβερ, ζήτησε συγγνώμη για την κόκκινη κάρτα, αλλά πλέον ήταν πολύ αργά…

Ο μύθος της εποχής λέει πως στα αποδυτήρια του «Ρεπουμπλικάνσκι» δεν υπήρχε θέρμανση, κάτι που ανάγκασε τον αείμνηστο Αρίστο του ΠΑΟΚ να βρει ζεστασιά στο λεωφορείο της ελληνικής αποστολής. Αποχωρώντας από το γήπεδο, μετά την αποβολή του, έβαλε μια φόρμα και μαζί με τον Βασίλη Αλεκοζίδη, υπάλληλο της ομάδας, έφυγαν κατευθείαν και πήγαν στο λεωφορείο, υποχρέωσαν τον οδηγό να βάλει μπρος τη μηχανή για να ζεσταθούν μέχρι να τελειώσει ο αγώνας!

Ντιναμό Κιέβου: Ρουντοκόφ, Κονκόφ, Φορμένκο, Ματβιένκο (88’ Μπερεζνόι), Ρέσκο, Τρόσκιν, Μπούριακ, Κολότοφ, Σλομποντιάν, Μπλαχίν, Βερεμέεφ (68’ Μουντιάν).

ΠΑΟΚ: Φούρτουλα, Γούναρης, Φουντουκίδης, Ιωσηφίδης, Πέλλιος (46’ Καπουσούζης), Τερζανίδης, Κερμανίδης, Σαράφης, Αποστολίδης (57’ Δαμανάκης), Κούδας, Αναστασιάδης.

Στη ρεβάνς της Τούμπας (3/11/1976) οι Σοβιετικοί δεν είχαν πρόβλημα να επιβεβαιώσουν την ανωτερότητά τους και να επικρατήσουν 2-0 (Κολότοφ 73’, Μπλαχίν 82’) και με συνολικό σκορ 6-0 να περάσουν στον επόμενο γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών. Ένα χαμένο πέναλτι του Κούδα στο 40ο λεπτό, ίσως θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή του αγώνα, αλλά ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών με την ασπρόμαυρη φανέλα, ουδέποτε είχε καλή σχέση με την «άσπρη βούλα».

Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο της σελίδας στο Facebook «Praktorinos-PAOK-Retro».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Σταύρος Σουντουλίδης
Σταύρος Σουντουλίδης

Στα 17 του έκανε τα πρώτα του βήματα, ανεβαίνοντας με «κοντό παντελονάκι» τα σκαλοπάτια του κτιρίου της «Μακεδονίας», επί της Μοναστηρίου, χαζεύοντας από απόσταση «ιερά τέρατα» της θεσσαλονικιώτικης δημοσιογραφίας. Ένας κλασικός «εφημεριδάς» ολκής, ο αείμνηστος Σταύρος Μπαλτίδης φρόντισε και του έδωσε τα κατάλληλα εφόδια στα πρώτα του βήματα, άλλωστε η εφημερίδα παραμένει η πρώτη και μοναδική αγάπη του.

Έχοντας περάσει από το σύνολο των εντύπων της Θεσσαλονίκης («Μακεδονία», «Αγγελιοφόρος», «Σπορ του Βορρά»), αποτέλεσε βασικό στέλεχος του περιοδικού «Φωνή των Σπορ», μιας πρωτοποριακής προσπάθειας για τα δεδομένα της Βόρειας Ελλάδας στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το 1995 η τηλεόραση μπήκε στη ζωή του με το Star Channel, ακολούθησε η ΕΡΤ-3, βίωσε τη «μαγεία» του ραδιοφώνου (FM-100, Helexpo 105 FM, Flash 96.0) και αρκετά νωρίς, κάπου γύρω στο 2005, «κολύμπησε» στον ωκεανό του διαδικτύου, με τις πρώτες αμιγώς αθλητικές ιστοσελίδες, το «Sportnews.gr», πολύ πριν δηλαδή αποτελέσει μέλος της μεγάλης παρέας του Gazzetta.

Η ενασχόληση του με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ τον οδήγησε να περάσει το κατώφλι της Τούμπας και να ζήσει «από μέσα», ως μέλος του Γραφείου Τύπου, την περίοδο της… επανάστασης του Ζαγοράκη.