Όταν ο ΠΑΟΚ πουλούσε Βιεϊρίνια-Μακ-Ροντρίγκεζ…

Στο προσκήνιο για τον ΠΑΟΚ βρίσκονται ποδοσφαιριστές όπως ο Αντελίνο Βιεϊρίνια και ο Ρόμπερτ Μακ. Δύο επιθετικοί για τους οποίους έγινε πολλή κουβέντα στον ΠΑΟΚ και όταν παραχωρούνταν. Όπως και για τον Γκάρι Ροντρίγκεζ. Με αυτή τη αφορμή μπορούμε τώρα, πιο ψύχραιμα και με στοιχεία (όχι με υποθέσεις) να κρίνουμε τις αποφάσεις του ΠΑΟΚ γι’ αυτούς τους τρεις παίκτες.

Υπάρχουν διαφορές στις τρεις περιπτώσεις, υπάρχει όμως και μία σημαντική ομοιότητα. Και οι τρεις παραχωρήθηκαν με ποσά μεταξύ τριών και τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ. Άρα όταν ήταν να φύγουν, κρίθηκε ότι ήταν περίπου ισάξιοι…

Τι έγινε λοιπόν στην πορεία με τον Μακ, τον Ροντρίγκεζ και τον Βιεϊρίνια και τι αποδείχθηκε (μέχρι τώρα) για τις αποφάσεις του ΠΑΟΚ;

Ο Μακ έπαιξε ένα χρόνο στη Ζενίτ, είχε καλές και κακές στιγμές, έβαλε έξι γκολ σε 27 ματς, αλλά και οι δύο πλευρές κρίνουν ότι δεν πρέπει να συνεχιστεί αυτή η συνεργασία.

Για τον Ροντρίγκεζ και την Γαλατασαράι ισχύει κάτι ανάλογο. Τον πήραν πανηγυρίζοντας, αλλά τώρα θέλουν να τον δώσουν.

Αντιθέτως ο Βιεϊρίνια έχει μείνει στη Βολφσμπουργκ, έχει βελτιωθεί σε τεράστιο ποσοστό σε ένα πολύ καλύτερο πρωτάθλημα, έχει ανεβάσει την αξία του, έχει κερδίσει μεγαλύτερο συμβόλαιο, κέρδισε θέση στην εθνική του και μαζί της έγινε πρωταθλητής Ευρώπης.

Μέχρι στιγμής λοιπόν αυτές οι ποδοσφαιρικές μετοχές έχουν διαφορετική πορεία. Μέχρι στιγμής ο ΠΑΟΚ δικαιώνεται που πούλησε σε αυτά τα επίπεδα Μακ και Ροντρίγκεζ (μάλλον στο ταβάνι τους) ενώ για τον Πορτογάλο δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο.

Κοιτάξτε σύμπτωση. Οι δύο τελευταίες (χρονικά) πωλήσεις έγιναν απολύτως συνειδητά, ενώ η πώληση του Βιεϊρίνια ήταν αναγκαστική και βεβιασμένη.

Σαφώς και πρέπει να περιμένουμε την μετέπειτα πορεία Μακ και Ροντρίγκεζ για να συγκρίνουμε καλύτερα, αλλά μέχρι τώρα ο ΠΑΟΚ δικαιώνεται για τους δύο, ενώ για τον Βιεϊρίνια σαφώς και μπορούσε (μάλλον έπρεπε) να κερδίσει πολλά περισσότερα.

(Πιστεύω ότι και του χρόνου να κάνουμε αυτή τη σύγκριση πάλι τα ίδια συμπεράσματα θα βγάλουμε, αλλά τέλος πάντων αν τυχόν υπάρχει θέμα σύγκρισης ή προτίμησης ή ποδοσφαιρικής αξίας, ή εκτιμώμενης προσφοράς στον ΠΑΟΚ από εδώ και πέρα, δε νομίζω ότι χρειάζεται να τονίσω ποια είναι η δική μου θέση για εκείνον που ΚΑΙ τώρα έχει και θέλει και μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα στον ΠΑΟΚ).

* Σήμερα ο ΠΑΟΚ αποφάσισε να απομακρύνει άλλους τρεις Έλληνες παίκτες. Δεν θα αναφερθώ σε αυτό το κομμάτι της ανθελληνοποίησης το οποίο και εγώ βλέπω να εξελίσσεται από πέρυσι. Απλά αναρωτιέμαι ποιος και με ποια κριτήρια πήρε αυτές τις αποφάσεις δύο μέρες μετά τη γνωριμία του Στανόγεβιτς με τους παίκτες του. Οι αποφάσεις μπορεί και να αποδειχθούν ολόσωστες. Τώρα όμως ποιος αποφάσισε για παράδειγμα ότι κάνει ο Κωνσταντινίδης και δεν κάνει ο Κίτσιου; Ο προπονητής; Με τίποτα... Επαναλαμβάνω δεν κρίνω τους παίκτες, αλλά τη διαδικασία.

* Μια και αναφερόμαστε σε τέτοιες περιπτώσεις που ΠΑΝΤΑ πρέπει να κρίνονται σε ένα βάθος χρόνου και όχι την ημέρα των υπογραφών, μήπως να θυμηθούμε τι λέγονταν και τι γράφονταν όταν έφευγαν από τον ΠΑΟΚ οι Τζανδάρης και Κατσικάς; Τον Ιούνιο του 2015 έγραφα ότι… «το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ΠΑΟΚ θα βρει και άλλους Τζανδάρηδες και Κατσικάδες. Αυτοί που θα βρουν άλλον ΠΑΟΚ;». Αφορμή αυτών η τελευταία είδηση για τον Τζανδάρη και τη λήξη συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό. Αλήθεια ποια συνεργασία; Ας απαντήσουν όσοι τότε πανηγύριζαν...

* Διάβασα πολλά και διάφορα για τα ιατρικά του Μποκανί και τις δηλώσεις που ο ίδιος έκανε στη συνέχεια. Θυμήθηκα μία άλλη μεταγραφική ιστορία… Πρέπει να ήταν πριν 6-7 χρόνια. Ο ΠΑΟΚ έφερε έναν ποδοσφαιριστή, του βρήκε κάτι σοβαρό για τα ποδοσφαιρικά-ιατρικά δεδομένα και όταν τελικά χάλασε η μεταγραφή χωρίς να ανακοινωθούν οι λόγοι, τότε που το κοινό ξεφώνιζε την ΠΑΕ γιατί φάνηκε ότι δεν μπόρεσαν να τον κλείσουν, από τον ΠΑΟΚ (του Ζαγοράκη και του Βρύζα) έλεγαν: «Δεν πειράζει. Δεν είναι σωστό να εκθέτεις έτσι έναν παίκτη. Αυτό που τώρα κάνουμε εμείς και δεν τον εκθέτουμε, θα το εκτιμήσει ο ποδοσφαιρικός κόσμος και εμείς αργότερα θα κερδίσουμε από αυτή την κίνηση...".