Μια πόλη που ζει με το όνειρο της Superleague, ένας πρόεδρος που καταγγέλλει ότι απειλείται!

Την Λαμία, ποδοσφαιρικά, τη θυμάμαι από τη δεκαετία του '80, όταν την ανακάλυψα λόγω των επιτυχιών της στο κύπελλο απέναντι σε μεγάλες ομάδες. Από τον καιρό εκείνο, παιδί ακόμη, με θυμάμαι να αναρωτιέμαι πώς γίνεται η ομάδα μιας πόλης που διαχρονικά ήταν ανάμεσα στις 20 μεγαλύτερες της Ελλάδας να μην κατορθώνει να φτάσει ποτέ στο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής και να αποτελεί εξαίρεση, αφού στην συντριπτική πλειονότητά τους, αν όχι στο σύνολό τους, όλες οι άλλες μεγάλες πόλεις είχαν δει τις ομάδες τους να φτάνουν στην πρώτη κατηγορία. Στην εξέλιξη του χρόνου την έπαιρνα χαμπάρι να φτάνει κοντά στη βρύση αλλά να μην πίνει νερό. Κι ύστερα την έχασα, όταν βυθίστηκε και χάθηκε κάπου μεταξύ Γ' και Δ' εθνικής κατηγορίας, στις οποίες έζησε για δεκαετίες. Τον καιρό που έβλεπα τον ενθουσιασμό των Λαμιωτών στις κερκίδες για άλλα ομαδικά αθλήματα, όπως το πόλο και το βόλεϊ, έμενα με την απορία σχετικά με το πόσοι από αυτούς θα έβρισκαν νόημα να υποστηρίξουν έμπρακτα και μαζικά μια ποδοσφαιρική προσπάθεια που θα τους έπειθε για την υγεία και τον πολιτισμό της. Γι' αυτό και η φετινή προσπάθειά της στην Football League τράβηξε την προσοχή μου.

Καθημερινά ειδικά στοιχήματα στη Novibet (21+).

Αρχισα να βλέπω μια ομάδα που κατάφερνε να παίρνει αποτελέσματα για να κάνει πρωταθλητισμό. Κι ύστερα άρχισα να παρατηρώ ότι η έδρα της φιλοξενεί σε κάθε παιχνίδι περισσότερους από τρεις χιλιάδες οπαδούς και γεμίζει από κοντά πέντε χιλιάδες θεατές κάθε φορά που ο αντίπαλος είναι δημοφιλής. Και μετά άρχισα να καταδύομαι γυρεύοντας να μάθω τι κρύβεται στον βυθό, κάτω από την επιφάνεια μιας ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό στη Football League. Μελέτησα λίγο την προσπάθεια των τελευταίων ετών, δηλαδή όσα έχει πετύχει από την ημέρα που την πήρε στα χέρια του ο Πανουργιάς Παπαϊωάννου, ο συνιδιοκτήτης τεχνικών και εμπορικών εταιρειών που αναλαμβάνουν μεγάλα έργα στην Ελλάδα, και δραστηριοποιούνται στη Γερμανία και σε χώρες της Αφρικής, ο οποίος δεν είχε ποδοσφαιρικό παρελθόν, με εξαίρεση μια αποτυχημένη απόπειρα να αγοράσει την πλειοψηφία των μετοχών του Παναιτωλικού επειδή δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Φώτη Κωστούλα. Και βρήκα πολλές ομοιότητες της προσπάθειας που κάνει ο Παπαϊωάννου στη Λαμία με αυτή που έκανε στο Αγρίνιο ο Κωστούλας.

Οπως ο Κωστούλας, ο Παπαϊωάννου προσπαθεί να αναστήσει την ποδοσφαιρική ομάδα μιας πόλης που αγαπά το ποδόσφαιρο και ζούσε για δεκαετίες με τον καημό της εμπειρίας στην Α' κατηγορία. Την πήρε από την Δ' Εθνική και σήμερα την έχει φέρει κοντά στην Α' Εθνική. Οπως ο Κωστούλας, ο Παπαϊωάννου αποτελεί εξαίρεση ανάμεσα σε μια κοινωνία “επιχειρηματιών” που ξεχνούν να πληρώσουν ή κακοπληρώνουν αυτούς που απασχολούν στην ποδοσφαιρική εταιρεία τους και πληρώνει τους πάντες στην ώρα τους μέχρι τελευταίου ευρώ. Οπως ο Κωστούλας πριν από 6 χρόνια, ο Παπαϊωάννου έχει κατορθώσει αυτή την εποχή να ξεσηκώσει μια ολόκληρη πόλη, αντίστοιχου πληθυσμιακού μεγέθους, η οποία εδώ και εβδομάδες δεν κάνει καμία άλλη δημόσια συζήτηση πιο συχνά από αυτή που αφορά την άνοδο της ομάδας στην Superleague.

Οπως συνέβαινε στο Αγρίνιο τον καιρό που η πόλη ανυπομονούσε να δει τον Παναιτωλικό να φτάνει στην Superleague, κάθε αγώνας της Λαμίας στην έδρα της είναι μια μεγάλη γιορτή για ολόκληρη την πόλη. Βλέπεις ανθρώπους όλων των ηλικιών, βλέπεις μικρά παιδιά που ανακαλύπτουν την χαρά και την ψυχαγωγία της ζωής σε μια ποδοσφαιρική κερκίδα, βλέπεις 80χρονους που σπάνε από συγκίνηση στη λήξη κάθε αγώνα που φέρνει πιο κοντά ένα όνειρο ζωής, να καμαρώσουν την Λαμία στην πρώτη κατηγορία. Βλέπεις ένα γεμάτο γήπεδο και συνειδητοποιείς ότι ισχύει αυτό που φανταζόσουν, δηλαδή ότι η Λαμία είναι της μικρής κατηγορίας των ομάδων που έχουν πραγματικό και ουσιαστικό, μεγάλο νόημα ύπαρξης επειδή εμπνέουν μια ολόκληρη πόλη κι έτσι έχουν κόσμο να τις ακολουθεί και να τις υποστηρίζει. Αυτό που σήμερα συμβαίνει στη Λαμία σε πείθει ότι αν αύριο βρεθεί στη Superleague δεν θα κουβαλήσει μαζί της μια εικόνα αδειανή από ανθρώπους και γεμάτη από επιχειρηματικά, φωτεινά και σκοτεινά, 1 ημίχρονο 2 τελικό συμφέροντα, αλλά θα φέρει την φρεσκάδα της εικόνας μιας έδρας γεμάτης από 8 χιλιάδες Λαμιώτες, δεδομένου ότι ο μεγαλομέτοχος ετοιμάζεται να αυξήσει τη χωρητικότητα του ΔΑΚ Λαμίας, και θα συνεχίσει να αυξάνει τον αριθμό των εργαζόμενων στην εταιρεία και να τους καλοπληρώνει όπως κάνει σήμερα με τους περίπου 50 ανθρώπους που απασχολεί.

Οπως ο Κωστούλας, ο Παπαϊωάννου δίνει στη διάρκεια των τελευταίων ετών την εντύπωση ενός ανθρώπου που μπήκε ανυποψίαστος στον φανταστικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, με την αντίληψη ότι αν πληρώνει και αν επενδύει πάνω σε ικανά στελέχη θα πετύχει στόχους και θα φτάσει την ομάδα στην Superleague. Οπως ο Κωστούλας, ο Παπαϊωάννου φρίκαρε κάποια στιγμή και δήλωσε ότι τα παρατά, με παρόμοιους ισχυρισμούς και δημόσια υπονοούμενα, δίνοντας την εντύπωση ενός παίκτη που δεν αντέχεται άλλο να κάθεται σε ένα τραπέζι παιχνιδιού με σημαδεμένη τράπουλα. Οπως ο Κωστούλας, ο Παπαϊωάννου το μετάνιωσε, επέστρεψε, επέμεινε και σήμερα ζει με την προσδοκία ότι το ερχόμενο καλοκαίρι θα τον βρει να ετοιμάζει μια ομάδα που θα προβάρει για πρώτη φορά στη ζωή της τα ρούχα για την συμμετοχή στην Α' Εθνική.

Τις τελευταίες εβδομάδες ο Παπαϊωάννου δεν αφήνει ραδιόφωνο, τηλεόραση και οποιοδήποτε άλλο δημόσιο βήμα του παρουσιαστεί για να καταγγείλει ότι δέχεται απειλές για τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του. Δίνει τη μία πίσω από την άλλη ένα σωρό από συνεντεύξεις που είναι γεμάτες με καταγγελίες, υπονοούμενα και ... καθαρά εννοούμενα σχετικά με τα όσα βιώνει στον θαυμαστό κόσμο της Football League. Για να μη σας κουράζω, παραθέτω μόνο μια συρραφή των δύο τελευταίων δημοσίων τοποθετήσεών του: “Ακόμη και τώρα, πριν από λίγο δέχτηκα απειλές τηλεφωνικά από άγνωστα άτομα με αφορμή και την χτεσινή νίκη της ομάδας μας στον Εύοσμο επί του Αγροτικού Αστέρα, απειλούν και τα παιδιά μου για τη ζωή τους, φίλαθλοι του Αρη, σκέφτομαι αν αυτή τη στιγμή θα κατευθυνθώ προς τον Εισαγγελέα. Τους απαντώ και από ραδιοφώνου ότι δεν καταλαβαίνω από τέτοιες μαφιόζικες πρακτικές και καλώ όλους τους φιλάθλους της Φθιώτιδας να στηρίξουν την Λαμία. Πρέπει να επέμβει Εισαγγελέας, πραγματικά πρέπει να επέμβει Εισαγγελέας” (13/4, Λαμία FM-1), “εγώ δεν εξαρτώμαι από κάποιο άλλο μαγαζί, ούτε παίζω στοίχημα όπως κάποιοι παράγοντες που θέλουν ομάδες μόνο για στοιχηματισμό, η Λαμία δεν χάνει ούτε 4-0 ούτε 5-0, ούτε δύο ομάδες έχω, μόνο μία έχω, όλα αυτά κάποια στιγμή θα ειπωθούν από τους δικηγόρους μου στον Εισαγγελέα, η Λαμία δεν πάει να χάσει 4-0, ούτε να κερδίσει 5-0, η Λαμία είναι μια πόλη με ανθρώπους που αγαπούν την ομάδα, και δεν παίζουμε για στοιχηματισμό, παίζουμε για την πάρτη μας, για το ελληνικό πρωτάθλημα, για να έχουν τα παιδιά μας ψηλά το κεφάλι. Εγώ δεν περιμένω στην εταιρεία μου λεφτά από το στοίχημα για να ανταπεξέλθει. Εάν ανοίξω το στόμα μου, που θα το ανοίξω κάποια στιγμή, θα γίνουν πολύ άσχημα τα πράγματα” (23/3, Metropolis 95,5).

Και μένω με την απορία: πώς είναι δυνατόν να μην έχει ασχοληθεί με τις δημόσιες καταγγελίες του ιδιοκτήτη μιας ομάδας η σημερινή Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή της ΕΠΟ made by FIFA & UEFA; Και πώς γίνεται να μην έχει ασχοληθεί με αυτό ούτε ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης; Και πώς γίνεται να μην έχει επέμβει Εισαγγελέας; Οχι, δεν απορώ καθόλου που η διοίκηση της Football League δεν έχει πράξει το ελάχιστο, δηλαδή ούτε μια δημόσια τοποθέτηση για το θεαθήναι. Το αντίθετο θα ήταν που θα με εξέπληττε. Απορώ όμως πώς γίνεται η “βάζω μια τάξη και εργάζομαι για την κάθαρση” προσωρινή διοίκηση της ΕΠΟ να κάνει το κορόιδο την ώρα που υπάρχουν Ενώσεις – μέλη της που έχουν εκδώσει σχετικές ανακοινώσεις για να ζητήσουν από την ΚΕΔ να προσέχει περισσότερο στις επιλογές των διαιτητών που βάζει στα παιχνίδια των ομάδων που μάχονται για την άνοδο στη Superleague. Και φυσικά απορώ πώς γίνεται να μην επεμβαίνει ο ποδοσφαιρικός Εισαγγελέας όταν δημοσίως και επανειλημμένα ένας πρόεδρος ομάδας της Football League καταγγέλλει ότι δέχεται απειλές και αφήνει σαφή υπονοούμενα για αποτελέσματα συνδεδεμένα με στοιχηματισμό και για φαινόμενα διαφθοράς στο ποδόσφαιρο.

Δεν έχω ιδέα για τις βάσεις των ισχυρισμών του Παπαϊωάννου. Οι φανερές πράξεις του στο ποδόσφαιρο μέχρι σήμερα όμως τον κατατάσσουν στην πολύ μικρή κατηγορία των σοβαρών, αξιόπιστων και ευυπόληπτων επιχειρηματιών του ποδοσφαίρου. Η Λαμία δεν έχει συνδεθεί με “1 ημίχρονο, 2 τελικό” φήμες, και κάνει πρωταθλητισμό. Με τη σημερινή στάση της, η ΠΔΕ της ΕΠΟ της δείχνει της Λαμίας ότι για να δει προκοπή πρέπει να κάνει κι άλλα πράγματα εκτός από πρωταθλητισμό, δηλαδή να πάει από τον άλλο δρόμο και να πάψει να χαλάει την πιάτσα πληρώνοντας τους πάντες στην ώρα τους, να προσλάβει μπράβους και να αρχίσει τα “1 ημίχρονο, 2 τελικό” πονταρίσματα. Α, και να ψάχνει κάθε Παρασκευή ποιος είναι ο διαιτητής που τη σφυρίζει “για να τον παίρνω τηλέφωνο και να του λέω να κάνει και να ράνει”, που είχε πει παλαιότερα δημοσίως ο Παπαϊωάννου όταν εξηγούσε τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση να αποσύρει τη Λαμία από το πρωτάθλημα της Β' Εθνικής.

Εχουν απομείνει 8 αγωνιστικές μέχρι τη λήξη του πρωταθλήματος της Football League. Κι είναι χρέος της κοινωνίας των ελληνικών αθλητικών media να ρίξουν πολύ φως πάνω σε αυτή τη φάση, του τερματισμού, με την ελπίδα ότι αυτό θα υποχρεώσει την ΠΔΕ της ΕΠΟ να πράξει τα αυτονόητα και να λειτουργήσει, να μεριμνήσει για τις συνθήκες διεξαγωγής των τελευταίων αγωνιστικών και την συμπεριφορά της διαιτησίας. Διότι αν θέλει να στείλει μήνυμα ότι πνέει νέος άνεμος στα γραφεία του κέντρου λήψης των αποφάσεων, τώρα που αυτά δεν παρακολουθούνται από κλειστά κυκλώματα και καταγραφικά, η ΕΠΟ πρέπει να κάνει τα πάντα προκειμένου η άνοδος των ομάδων στην Superleague να κριθεί στο χορτάρι και όχι στα μπραβιλίκια.