Ίσως να... προκαλεί έκπληξη σε αρκετούς η αναφορά πως στο ξεκίνημα της καριέρας του, ο Ιβοριανός στράικερ (εν ενεργεία, ακόμα δεν έχει αποφασίσει αν θ' αποσυρθεί ή όχι), πέρασε από τις Λε Μαν και Γκινγκάμπ, προτού αρχίσει να φτιάχνει τ' όνομά του στη Μαρσέιγ και τον προσέξει ο Μουρίνιο για να τον πάρει στο Λονδίνο.

Στο μυαλό του κόσμου, ο Ντρογκμπά έχει φορέσει μονάχα μια φανέλα. Αυτή της Τσέλσι. Ακόμα κι αν πήγε επίσης σε Κίνα (Σανγκάι Σενουά), Τουρκία (Γαλατασαράι) και Καναδά (Impact Montreal), τα πεπραγμένα του εκεί, δεν είναι αυτά που θα συνοδεύουν τις σημαντικότερες ιστορίες της παρουσίας του στα γήπεδα.

Μίντλεσμπρο - Μάντσεστερ Σίτι με επιστροφή, αν ο Αγκουέρο σκοράρει το πρώτο γκολ της αναμέτρησης.

Γι' αυτό, το gazzetta.gr, ανήμερα των 39ων γενεθλίων του (11/3/1978) θυμάται και ξεχωρίζει τα παιχνίδια, τις στιγμές και τις επιδόσεις εκείνες που βάζουν τον ποδοσφαιριστή στο πάνθεον των «μπλε».

Το καλοκαίρι του 2004, έγινε μια από τις μεταγραφές του Ζοσέ Μουρίνιο στους «μπλε», στο πλαίσιο της ενίσχυσης που θα οδηγούσε τον λονδρέζικο σύλλογο σε τεράστιες επιτυχίες στη σύγχρονη ιστορία του. Έναντι 27,3 εκατ.ευρώ, τότε, είχε γίνει η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της Τσέλσι και ήταν απολύτως λογικό να υπάρχουν υψηλές προσδοκίες από κόσμο και προπονητή ώστε ο παίκτης να προχωρήσει σε άμεση απόσβεση... Του πήρε λίγο καιρό να συνηθίσει το αγγλικό κλίμα και παρά το... βάρος που είχε προστεθεί πλέον στους ώμους του λόγω και του ποσού που είχε διατεθεί για την απόκτησή του, είχε τη στήριξη από τον Μουρίνιο για να μην αφήσει το εξωαγωνιστικό κομμάτι να τον επηρεάσει.

Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα των «μπλε», ήρθε στο «Selhurst Park» σε ματς κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας. Χρειάστηκε τρία παιχνίδια για να βρει δίχτυα και το έκανε απέναντι στους «αετούς», όπου οι μετέπειτα Πρωταθλητές Αγγλίας επικράτησαν 2-0. Στην πρώτη του αγωνιστική περίοδο στο «Στάμφορντ Μπριτζ», έκλεισε με 16 τέρματα...

Το πρώτο του τρόπαιο με την ομάδα του «special one» ήταν το Λιγκ Καπ του 2005, στον τελικό απέναντι στη Λίβερπουλ. Στην παράταση εκείνου του παιχνιδιού έβαλε το... λιθαράκι του για την κατάκτηση του τίτλου, σκοράροντας στην παράταση για το 2-1, προτού ισοφαρίσει ο Νούνιεζ και ο Ματέγια Κέζμαν διαμορφώσει το τελικό 3-2 στο 112'!

Τη σεζόν 2006-2007 διπλασίασε τον αριθμό των τερμάτων του συγκριτικά με τις δύο προηγούμενες χρονιές. Από τα 16 που πετύχαινε, έφτασε στα 33 σε όλες τις διοργανώσεις και αυτή η επίδοση, του χάρισε το Χρυσό Παπούτσι. Κατά τη διάρκεια εκείνης της αγωνιστικής περιόδου είχε πετύχει και το πρώτο του χατ-τρικ με τη μπλε φανέλα, σε παιχνίδι με τη Λέφσκι Σόφιας για το Τσάμπιονς Λιγκ, στη Βουλγαρία (3-1).

Στους τελικούς Κυπέλλου του 2007 και του 2009 είχε παίξει καθοριστικό ρόλο για να προσθέσει η Τσέλσι τα τρόπαια στη συλλογή της. Κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πριν από – αισίως δέκα – χρόνια άλλαξε εξαιρετικά τη μπάλα με τον Λάμπαρντ και πάνω στην κίνηση την «τσίμπησε» για να σημειώσει το μοναδικό γκολ του παιχνιδιού (το πρώτο γκολ σε επίσημο ματς στο νέο Γουέμπλεϊ). Δύο χρόνια αργότερα, είχε ισοφαρίσει προτού ο Λάμπαρντ κάνει την ανατροπή στο ματς με αντίπαλο την Έβερτον στο «στολίδι» του Λονδίνου, με προπονητή τον Γκους Χίντινκ...

Το 2008, η Τσέλσι έφτανε στον τρίτο τελικό του Λιγκ Καπ τις τελευταίες τέσσερις σεζόν και ο Ντρογκμπά είχε κάνει πλέον... λατρεία αυτή τη συνήθεια που τον ήθελε να σκοράρει σε αυτά τα παιχνίδια που έδιναν τον πρώτο επίσημο τίτλο της ποδοσφαιρικής χρονιάς. Πέτυχε γκολ λίγο πριν την ανάπαυλα απέναντι στην Τότεναμ, έγινε ο πρώτος στην ιστορία που σκοράρει σε τρεις διαδοχικούς τελικούς της διοργάνωσης και παρά την ήττα (2-1) για την Τσέλσι, ο έμπειρος φορ έγινε ο πρώτος που έφτασε στα τέσσερα γκολ σε τελικούς, στα 54 χρόνια που μετρούσε τότε ο θεσμός.

Στο πρωτάθλημα του 2010 για τους «μπλε» του Λονδίνου, ο Ντρογκμπά κατάφερε σε διάστημα 17 λεπτών να πετύχει χατ-τρικ, από το 63ο έως και το 80ο λεπτό, με το σύνολο του Κάρλο Αντσελότι να χρειάζεται μονάχα να «ματσάρει» το αποτέλεσμα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην τελευταία αγωνιστική. Όχι μονάχα το έκανε, αλλά διέσυρε με το τελικό 8-0 τη Γουίγκαν για να γίνει και η απονομή στο «Στάμφορντ Μπριτζ», με την ομάδα να γίνεται η πρώτη που ξεπερνάει και τα 100 τέρματα σε μια σεζόν στο πρωτάθλημα! Ο Ντρογκμπά, κατέκτησε ακόμα μια φορά το Χρυσό Παπούτσι στην Πρέμιερ Λιγκ...

​

Από τις πιο... ενδιαφέρουσες ιστορίες στη θητεία του στην Τσέλσι, είναι η... σχέση που είχε αναπτύξει με τη Μπαρτσελόνα. Τη σεζόν 2004-2005, είχε αποβληθεί στο πρώτο παιχνίδι στο «Καμπ Νόου» για το Τσάμπιονς Λιγκ, με την ομάδα του να προηγείται 1-0 και τελικά να φεύγει από την Καταλονία ηττημένη με σκορ 2-1. Στον επαναληπτικό, ο Ιβοριανός απουσίαζε λόγω της τιμωρίας, ωστόσο, οι συμπαίκτες του έφτασαν στο θρίαμβο με το 4-2, σ' ένα ματς που ο Ροναλντίνιο μάγεψε με το γνωστό γκολ «σβήσιμο του τσιγάρου».

Την αμέσως επόμενη χρονιά, ο Ιβοριανός χάρισε νίκη στους Λονδρέζους με σκορ 1-0 στο εντός έδρας παιχνίδι με τους «μπλαουγκράνα» στη φάση των ομίλων, ενώ, είχε βρει δίχτυα και στην πρώτη από τις δύο αναμετρήσεις των ημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ, το 2012. Στο «Στάμφορντ Μπριτζ», το δικό του γκολ είχε κάνει τη διαφορά (1-0), για να ακολουθήσει ο δραματικός τελικός που ολοκληρώθηκε στο ισόπαλο 2-2, με τον Φερνάντο Τόρες να σκοράρει στο φινάλε.

Φυσικά, υπάρχει και ο επαναληπτικός των ημιτελικών της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, το 2009...

Το πρώτο ματς πάει όπως ήθελαν οι Λονδρέζοι, χωρίς γκολ. Το δεύτερο παιχνίδι ξεκινά με ιδανικό τρόπο, με τον Εσιέν να ανοίγει το σκορ! Οι «μπλε» πιέζουν για ένα δεύτερο τέρμα, αλλά σε τέσσερις περιπτώσεις ζητούν πέναλτι.

Ο Τομ Χένινγκ Οβρεμπό το αρνείται στο μαρκάρισμα του Αμπιντάλ στον Ντρογκμπά, το δεύτερο του Αλβες στον Μαλουντά (το έδωσε φάουλ), το τρίτο του Τουρέ στον Ντρογκμπά και το τέταρτο στο χέρι του Πικέ. «It's a f*%^&$ disgrace» θα πει εξοργισμένος ο έμπειρος φορ, ο οποίος είδε τον Ινιέστα να του «κλέβει» την πρόκριση με ένα απίθανο τέρμα! Κανείς δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον Ιβοριανό, ο οποίος τα έχωνε διαρκώς στον Νορβηγό ρέφερι...

Στο Νο.1 των καλύτερων στιγμών που έχουν φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του στην ιστορία της Τσέλσι αλλά και στα αξιοσημείωτα γεγονότα της δικής του καριέρας, δεν θα μπορούσε να βρίσκεται κάτι άλλο πέραν του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ, το 2012. Γκολ με κεφαλιά λίγο πριν το φινάλε της κανονικής διάρκειας στο Μόναχο αλλά και το νικητήριο πέναλτι με το οποίο οι «μπλε» αναρριχήθηκαν στην κορυφή της Ευρώπης...

Τον Δεκέμβρη εκείνου του έτους, με αφορμή την κυκλοφορία του 100ου τεύχους του περιοδικού Chelsea Magazine, οι οπαδοί της ομάδας ανέδειξαν τον Ντιντιέ Ντρογκμπά ως τον κορυφαίο στην ιστορία της Τσέλσι! Αυτό αρκούσε για να καταλάβει και ο ίδιος πόσα πέτυχε και φυσικά, τι αντίκτυπο είχε η παρουσία του στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας.

Τον Μάρτιο του 2014, ο κόσμος του επιφύλαξε συγκινητική υποδοχή στο «Στάμφορντ Μπριτζ», όπου βρέθηκε για πρώτη φορά ως αντίπαλος απέναντι στην αγαπημένη του ομάδα. Πανό με την προσωπογραφία του, συνθήματα, αποθέωση... Πως να μην πειστεί μετά να φορέσει ξανά τα μπλε. Οι στιγμές εκείνες, όταν πατούσε το πόδι του στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου όπου μεγαλούργησε, με άλλη φανέλα, ήταν μια ανταλλαγή... μηνυμάτων μεταξύ αυτού και των οπαδών.

Οι φίλοι της Τσέλσι του ζητούσαν να γυρίσει κι εκείνος ήξερε ότι ήταν γραμμένο στην ποδοσφαιρικοί του μοίρα να συμβεί έτσι...

​

Επέστρεψε το 2014 κι έφυγε ξανά Πρωταθλητής Αγγλίας και κάτοχος του Λιγκ Καπ, έχοντας να θυμάται το γκολ απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο «Ολντ Τράφορντ» που... θύμισε κάτι από Μόναχο όσον αφορά στην κίνηση που έκανε και την κεφαλιά που πήρε στο πρώτο δοκάρι.

Εδώ και λίγους μήνες είναι ελεύθερος και σκέφτεται αν θα συνεχίσει ή όχι την ποδοσφαιρική του καριέρα. Γνωρίζει πολύ καλά, πάντως, ότι η θέση του στη σουίτα του Ρομάν Αμπράμοβιτς θα είναι πάντοτε εκεί να τον περιμένει (ήταν παρών και στο ντέρμπι με την Άρσεναλ παρέα με τους Σεφτσένκο και Εσιέν), ενώ δεν αποκλείεται πιθανή παρουσία του είτε στο διοικητικό σχήμα της Τσέλσι, είτε στο επιτελείο του προπονητή.

Όλοι θα τον θυμούνται με τη μπλε φανέλα κι εκείνος θα μπορεί να δηλώνει μόνο περηφάνια για όσα πρόσφερε και για τη σημασία που έχει πλεόν τ' όνομά του στα βιβλία της ιστορίας των Λονδρέζων...

​