Μπεσίκτας, Μπέντο και… ισολογισμοί

Έξι συνεχόμενες σεζόν στα «νοκ άουτ» της Ευρώπης. Και ειδικά απόψε; Η αφετηρία της τρίτης απόπειρας για μια πρόκριση σε προημιτελικούς. H ομάδα που από το 2011 μέχρι σήμερα, κέρδισε 14 θέσεις στο ranking της UEFA, έτοιμη να (ξανά) δοκιμάσει τη τύχη της για μια αληθινή υπέρβαση.

Όλα αυτά σε μια από τις πιο ροκ στιγμές της εποχής Μαρινάκη. Σε ημέρες που προέκυψαν όλα μαζεμένα. Από τις τρεις ήττες στη σειρά για τη Σούπερ Λιγκ, στο τέταρτο διαφορετικό προπονητή και από την επιλογή της διοίκησης να φέρει στο φως όλα τα οικονομικά στοιχεία της 7ετίας, ως την αποψινή πρόκληση. Φουσκωμένος ο χαρτοφύλακας.

Σαφώς και δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Ο οργανισμός που ακούει στο όνομα Ολυμπιακός, άξιζε καλύτερες προϋποθέσεις με θέα στο αποψινό ραντεβού. Κυνηγώντας το παραπάνω έπρεπε να έχει ηρεμία. Να βρίσκεται σε διαφορετική αγωνιστική κατάσταση. Είναι προφανές όμως ότι δεν υπάρχουν ιδανικές συνθήκες. Την προκαλείς λοιπόν την τύχη σου. Και όπου βγει…

Ακριβώς σε αυτό το πνεύμα αποφάσισε η διοίκηση για τον Πάουλο Μπέντο. Καταλαβαίνοντας αυτό που είπε με χαρακτηριστικό τρόπο στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου ο Αλμπέρτο Μποτία. Την ανάγκη για «νέο αέρα στα αποδυτήρια» σε ένα χρονικό σημείο, που η ομάδα έμοιαζε να ξεμένει όχι μόνο από αντοχές, αλλά και από ιδέες. Θέλοντας λοιπόν να… πολεμήσει σε τρία διαφορετικά μέτωπα; Επέλεξε την τεχνική του «σοκ». Το αποτέλεσμα, θετικό ή αρνητικό θα αρχίσει να φαίνεται από απόψε και όλας.

Εννοείτε πως μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί με τον σχεδιασμό. Με τη μέθοδο. Τις επιλογές. Να νιώθει ανακούφιση που το βράδυ μπροστά από τον πάγκο δεν θα είναι ο Μπέντο, ή να το καταλαβαίνει ως αδικία. Δεν γίνεται όμως στα αλήθεια να πιστεύει ότι ο Πορτογάλος απολύθηκε, γιατί τόλμησε να μιλήσει δημόσια για το πόσο κόστισαν οι αποχωρήσεις του Ιντέγιε και του Μιλιβόγιεβιτς, στην εικόνα της ομάδας. Αποτέλεσε ίσως την αφορμή. Δεν ήταν όμως σίγουρα η αιτία…

Δεν εξετάζουμε ότι η δήλωση του 48άχρονου ήταν αποτυχημένη σε σημείο… αποζημίωσης για πολλούς και διάφορους λόγους (εκτός αν ξέρετε πολλούς να κατηγορούν δημόσια τους εργοδότες τους). Θυμίζουμε όμως τι είχε προηγηθεί πριν από κανά μήνα. Τότε που ο Μπέντο είχε δηλώσει πως τέλος πάντων δεν πανηγύρισε και όλας για την απόκτηση του Καρίμ Ανσαριφάρντ, απενεργοποιώντας μια μεταγραφή ενός ποδοσφαιριστή που τον διεκδίκησε κάθε πορτοφόλι της Σούπερ Λιγκ. Είναι πολύ πιο βαρύ να το λες αυτό για κάποιον που έρχεται, παρά για εκείνους που έφυγαν φέρνοντας στο μεταξύ στα ταμεία της ομάδας καμία 25αριά εκατ ευρώ.

Όπως έκανε τότε ότι δεν… κατάλαβε ο Ολυμπιακός τι ειπώθηκε από τον προπονητή του, το ίδιο θα επέλεγε και στη Θεσσαλονίκη. Αρκεί η ομάδα να έδειχνε διαφορετικό πρόσωπο. Όχι να προκαλούσε την εντύπωση ότι άρχισε να συνηθίζει την ιδέα της ήττας σε βαθμό πάνω από το κανονικό. Δεν έφυγε λοιπόν από «εγωισμό» της διοίκησης, ο προπονητής. Έφυγε για να αλλάξουν οι πιθανότητες σε αυτό το τελευταίο αγωνιστικό δίμηνο.

Εννοείτε πως εκείνοι που το έχουν κάνει… επάγγελμα, κατηγόρησαν ανοιχτά τον ίδιο τον Βαγγέλη Μαρινάκη ΚΑΙ για αυτή την ιστορία. Του χρεώνουν και ότι βρέχει! Ότι δεν κλείνει η Κυβέρνηση την αξιολόγηση. Σε επτά χρόνια ο πρόεδρος του Ολυμπιακού έχει απολύσει πέντε προπονητές (Λίνεν, Ζαρντίμ, Μίτσελ, Βίκτορ, Μπέντο). Οι άλλοι (Βαλβέρδε, Περέιρα, Σίλβα) έφυγαν μόνοι τους. Αν ο τελευταίος δεν είχε παραιτηθεί πιθανότατα θα ήταν ακόμη εδώ. Πέντε προπονητές σε επτά χρόνια είναι πολλοί για τη… Λίβερπουλ. Δεν είναι για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η ΑΕΚ σε δύο χρόνια έχει απολύσει τέσσερις.

Όταν όμως έχεις αποφασίσει συστηματικά να επιτίθεσαι επικοινωνιακά σε μια ομάδα και σε έναν ιδιοκτήτη, τότε αυτές τις μικρές λεπτομέρειες τις… ξεχνάς. Όπως ξεχνάς και κάθε πιστοποιημένη απόδειξη στον τρόπο λειτουργίας της εταιρίας του. Μια επταετία συμπληρώνει ο Γιάννης Βρέντζος στη πλατεία Αλεξάνδρας. Πάντα ο στενότερος συνεργάτης του προέδρου. Με συγκεκριμένο προφίλ. Στα όρια του αντί-δημοσιογραφικού. Απόμακρος. Το ότι βρέθηκε να εξηγεί τους αριθμούς στους εκπροσώπους του Τύπου, αν μη τι άλλο μοιάζει με προσωπική υπέρβαση.

Έπρεπε να το έχει κάνει καιρό. Πίστευε, ότι δεν χρειάζεται. Ότι μια τυπική ανάγνωση ισολογισμών που ελέγχονται από κορυφαίες εταιρίες του είδους, φτάνει και περισσεύει. Δεν είχε δίκιο. Υπάρχουν εκείνοι που δεν ενδιαφέρονται να διαβάσουν ισολογισμούς. Εκείνοι που δεν ξέρουν να το κάνουν. Και εκείνοι που κάνουν πως δεν ξέρουν. Για τους τελευταίους λοιπόν, έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα αυτή η συζήτηση. Για να μπορεί ο καθένας να καταλάβει ότι ο τρόπος λειτουργίας του κλαμπ, έχει στόχο το πώς αυτό θα «μεγαλώσει». Το πώς θα μπορέσει να κρατήσει τα έξοδα του πολύ μακριά από εκείνα των άλλων, ώστε να έχει και το συγκριτικό πλεονέκτημα.

Τα χρήματα που έχει δώσει μόνο για φιλανθρωπίες εδώ και πέντε χρόνια ο Ολυμπιακός καλύπτουν το κόστος του αγωνιστικού τμήματος ανταγωνιστών όπως η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός. Τα χρήματα που στοιχίζουν ετησίως οι ακαδημίες του, είναι το μπάτζετ του δεύτερου της βαθμολογίας Πανιωνίου. Αν στην ομάδα που πάει για 7ο σερί πρωτάθλημα, είναι σε έκτη σεζόν «νοκ άουτ» στην Ευρώπη και βρίσκεται στο 26 του ranking της UEFA, χωράνε… υπονοούμενα για τον τρόπο λειτουργίας της, για εκείνες που μονίμως βλέπουν την πλάτη της, τι ακριβώς πρέπει να συμβεί; Έλα ντε…